واضح آرشیو وب فارسی:پارس نیوز: شوخ طبعی یکی از مولفه های شاد زیستن است. وقتی به مردم شاد زیستن را توصیه می کنیم، یعنی می گوییم افراد شوخ طبع باشند. با وجود این، در معرض قرار گرفتن با افراد شوخ طبع شادی را ایجاد می کند و وقتی فردی شوخ طبع است مسیر زندگی خود را به سمت شادی می برد. در واقع هر دوی این موارد در کنار هم می تواند به شاد زیستن افراد کمک کند.به گزارش پارس نیوز ، درست است که شوخ طبعی باعث عمیق تر شدن رابطه ها می شود ولی باید همواره میزان آن را سنجید، چرا که شوخی های بی مورد ضربه های سهمگینی را به پیکره روابط وارد کرده و موجب دلخوری می شوند. حتی در مواردی دیده شده که این شوخی ها پرده های حیا را دریده و برخی افراد را نسبت به هم گستاخ تر کرده است. از این رو شوخ طبعی در ذات خود صفت پسندیده ای است ولی باید شهروندان محتاطانه با هم شوخی کنند تا خاطری آزرده و مکدر نشود. مجید صفاری نیا، روانشناس، درباره شوخی کردن افراد در گفت وگو با روزنامه آرمان می گوید: شوخ طبعی یکی از مولفه های شاد زیستن است. وقتی به مردم شاد زیستن را توصیه می کنیم، یعنی می گوییم افراد شوخ طبع باشند. با وجود این، در معرض قرار گرفتن با افراد شوخ طبع شادی را ایجاد می کند و وقتی فردی شوخ طبع است مسیر زندگی خود را به سمت شادی می برد. در واقع هر دوی این موارد در کنار هم می تواند به شاد زیستن افراد کمک کند. افراد بنا بر ویژگی های شخصیتی خود ممکن است که شوخ طبع باشند. با توجه به این موضوع دلایل شوخی کردن به عنوان یک کنش روانی چیست؟ شوخ طبعی به عنوان یک صفت شخصیتی مطرح است و در واقع از زمان گذشته نیز این طبقه بندی در شخصیت افراد وجود داشته است. برای مثال بقراط یا حتی ابوعلی سینا نیز تیپ های شخصیتی شوخ طبعی داشته اند. رویکرد دیگر این است که افرادی که برونگرا هستند و عامل برونگرایی در شخصیت آنها به چشم می خورد اهل شوخ طبعی هستند و به همان میزان نیز افراد درونگرا هم از شوخ طبعی فاصله دارند. از سوی دیگر، در نظریه «چشم انداز زمان» گفته می شود افرادی که در حال طلب لذت زندگی می کنند، افرادی هستند که معمولا شوخ طبع هستند. در واقع این سه مورد در ارتباط با شوخ طبعی افراد مطرح است. با وجود این، فضای جوامع باید به گونه ای طراحی شود که شادی و نشاط در جامعه ترویج یابد و افراد بتوانند شوخ طبعی را دنبال کنند، وگرنه در جامعه که شادی کم باشد به تبع آن حس شوخ طبعی افراد نیز کاهش می یابد و بر همین اساس باید بستر و زمینه شاد زیستن افراد را مهیا کرد تا حس شوخ طبعی در آنها ایجاد شود. از آنجا که دولت ها سعی دارند تا شوخ طبعی را در میان شهروندان خود رواج دهند، شاد زیستن و شوخی کردن چه تاثیراتی بر سلامت روانی فرد شوخ طبع و طرف مقابل دارد؟ شوخ طبعی یکی از مولفه های شاد زیستن است. وقتی به مردم شاد زیستن را توصیه می کنیم، یعنی اینکه می گوییم افراد شوخ طبع باشند. با وجود این، در معرض قرار گرفتن با افراد شوخ طبع شادی را ایجاد می کند و وقتی فردی شوخ طبع است مسیر زندگی خود را به سمت شادی می برد. در واقع هر دوی این موارد در کنار هم می توانند به شاد زیستن افراد کمک کنند. از سوی دیگر، شوخ طبعی خیلی به سلامت روان افراد کمک می کند. در واقع ویژگی شوخ طبعی باعث ترشح هورمون هایی در افراد می شود که با بالا بردن آنها انجام رفتار های نوعدوستانه، محبت و صمیمت در افراد بیشتر می شود. برای مثال وقتی افراد ورزش می کنند هورمون هایی ترشح می شود، در حالی که این هورمون ها هم در شرایط شاد زیستن افراد ترشح شده و اتفاقات خوبی را رقم می زند و سبب شادکامی و نشاط برای مردم می شود. این در حالی است که شوخ طبعی نیز افراد را سلامت نگه می دارد و افراد شوخ طبع بیماری کمتر به سراغشان می آید، حتی شوخ طبعی مقاومت افراد را در برابر اختلالات و بیماری ها بالا می برد و شوخ طبعان کمتر افسردگی به سراغشان می آید. از سوی دیگر، بیماری های جسمی مثل سرما خوردگی در این افراد زودتر خوب می شود و به بیماری ها بهتر پاسخ می دهند. این در حالی است که افراد شوخ طبع به سادگی از مشکلات عبور نمی کنند و در واقع میزان پذیرش مسائل برایشان بهتر و راحت تر است. به عبارت دیگر میزان سازگاری در آنها بیشتر است و همین مساله عاملی است که به پذیرش بهتر مشکلات منتهی می شود، یعنی همگان در برخورد با مشکلات احساس ناراحتی دارند ولی شوخ طبعان سعی می کنند که شرایط را به خود سخت نگیرند و با مشکلات کنار بیایند، چرا که در این صورت دچار عذاب روحی می شوند که ممکن است در طولانی مدت به جسمشان هم صدمه وارد کند. بر همین اساس افراد شوخ طبع همواره سعی می کنند که با شوخی کردن مشکلات را برای خود و دیگران کمرنگ نشان دهند. با توجه به اینکه برخی افراد شوخ طبع هستند و این شوخ طبعی می تواند تاثیر مثبت یا منفی در مخاطبان ایجاد کند، افراد تا چه حد مجاز به شوخی کردن هستند؟ شخصیت افراد با هم متفاوت است. برخی افراد ظرفیت بیشتری داشته و برخی افراد ظرفیت کمتری دارند و ممکن است در مقابل شوخی کردن ناراحت شوند. از سوی دیگر، سطح شوخی کردن هم متفاوت است و به فرهنگ، طبقه اقتصادی و اجتماعی و... افراد بر می گردد. برای مثال باید دو فرد هم تراز با هم شوخی داشته باشند، وگرنه اگر فردی با فرد دیگری شوخی نامربوط کند که حتی مقتضیات سنشان هم به هم نمی خورد موجب رنجش خاطر و عصبی شدن طرف مقابل می شود. بر همین اساس باید افراد بدانند که تا چه حدی مجاز به شوخی با افراد هستند تا به این ترتیب پای خود را بیشتر از گلیمشان دراز نکرده و موجب ناراحتی در دیگران نشوند، چرا که ممکن است برخی شوخی ها روابط را به مخاطره بیندازد و دلخوری هایی را ایجاد کند. بر همین اساس ضروری است که افراد همواره به میزان شوخی کردن خود توجه داشته باشند تا شوخی ها زمینه آزردگی خاطر دیگران را فراهم نکند. دیده شده که برخی افراد اقدام به شوخی های بی مورد می کنند. از منظر شما تبعات و پیامد های شوخی های بی مورد چگونه است؟ سطح شوخی هر فردی در تعاملاتش مشخص می شود. از این رو وقتی افراد از شوخی فردی ناراحت می شوند با او ارتباط برقرار نکرده و وارد تعامل نمی شوند، تا جایی که سعی می کنند حتی در مسیر او هم قرار نگیرند، چون باید افراد با هم سطح خودشان شوخی کنند و حد و حدود خود را بشناسند. با وجود این، باید رسانه ها آموزش دهند تا شوخی های بی مورد ایجاد نشود، چرا که بررسی ها نشان داده حتی قتل هم توسط یک شوخی بی مورد اتفاق افتاده است. بنابراین نباید مردم با هم شوخی های بی مورد داشته باشند و در این زمینه آموزش بسیار تاثیرگذار است و می تواند افراد را در میزان شوخی کردن راهنمایی کند، چرا که گاهی اوقات شوخی های بی مورد سبب ناراحتی دیگران شده است و باید افراد میزان شوخی کردنشان به حدی باشد که روابطشان به چالش کشیده نشود، اما از آنجا که حس شوخ طبعی در جامعه ما کم رنگ است بهتر است که در ابتدا روی این مساله کار شود تا شادی و نشاط در جامعه زیاد شود و بعد از آن به شوخی های بی مورد و پیامدهای آن پرداخت. برای دریافت آخرین اخبار در کانال پارس نیوز عضو شوید
دوشنبه ، ۱۵آذر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پارس نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 70]