تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815756368
پیش بینی نشده های ضدتولید در پسابرجام - شبکه اینترنتی آفتاب
واضح آرشیو وب فارسی:شبکه اینترنتی آفتاب: واقعیت اقتصاد کشور، به گونه ای است که تولید داخلی همواره تحت سایه دو آفت بزرگ قرار داشته است. نخست ضعف تاریخی صنعت کشور و توسعه نیافتگی ...سیدمجتبی رضوی تولیدکننده و صنعتگر واقعیت اقتصاد کشور، به گونه ای است که تولید داخلی همواره تحت سایه دو آفت بزرگ قرار داشته است. نخست ضعف تاریخی صنعت کشور و توسعه نیافتگی آن نسبت به میانگین جهانی است که باید عامل اصلی آن را مدیریت بر پایه درآمدهای نفتی دانست. این نحوه اداره فی نفسه فارغ از دوره خاص سیاسی بوده و می توان از بعد از «دارسی» این نفت زدگی را در روند اداره کشور مشاهده کرد. دوم اشتیاق به خرید از خارج به واسطه جذابیت نهان و آشکار این نوع خریدها از سوی بخش های تدارکات صنایع مادر کشور است که متاسفانه به رغم رشد صنعت داخلی نتوانسته تغییری در ذائقه این بخش ایجاد کند. این در حالی است که فناوری داخلی به واسطه تولد نسل جدیدی از متخصصان متعهد در جامعه صنعتی، رشد قابل توجهی یافته و زمان برای تغییر رفتار در این موارد کاملا مناسب است. باید توجه داشت در هنگامه تحریم ها که صنایع بزرگ کشور در لیست تحریم قرار داشتند این صنایع کوچک و متوسط بودند که با تحمل مصائب ریز و درشت همین تحریم ها، مواد و تجهیزات مورد نیاز این لکوموتیوهای اقتصاد کشور را تامین کرده و زمینه ادامه فعالیت آنها را فراهم ساختند. انتظار می رفت با رفع تحریم ها این تغییر رفتار اجباری به عنوان یک رفتار روتین در بین واحدهای بزرگ عموما دولتی یا خصولتی نهادینه شده و ادامه یابد، ولی متاسفانه جذابیت های رفتار گذشته مانع از ماندگاری این روال شده و کماکان در بخش های مختلف صنایع مادر که مصرف کننده اصلی تولیدات این واحدهای کوچک و متوسط شمرده می شوند، ذوق به خرید از خارج فروکش نکرده و هیچ واکنش منطقی نسبت به ماحصل منفی این رفتارشان که تضعیف این صنایع خواهد بود، از خود بروز نمی دهند. نباید فراموش کرد که رفتار غیرمنطقی برخی سیاستمداران ما درخصوص تحریم ها موجب تحمیل صدمات شدیدی به اقتصاد کشور شد که برای ترمیم آن زمان زیادی نیاز است، ولی اگر بتوان تنها یک وجه مثبت برای تحریم ها قائل شد باید به اجبار صنایع بزرگ به جست وجو و یافتن منابع تامین کننده داخلی برای رفع نیازمندی هایشان اشاره کرد. در سال های تحریم و با دشوار شدن ورود کالا های مورد نیاز در این صنایع آنها مجبور شدند برای اداره سیستم هایشان، بخش تدارکات را فعال تر و به عوض بخش خرید خارج را کمی خلوت تر کنند. تنها آلترناتیو منابع خارجی، واحدهای صنعتی بوده اند که در داخل کشور با تلاش های نیروهای انسانی متخصص خود توانستند به عنوان پیشتازان مبارزه با تحریم عمل کرده و به رغم مشکلات فراوان پایه های استقلال صنعتی کشور را مستحکم کنند. روند به وجود آمده که می توانست با مدیریت تصمیم سازان صنعتی کلان کشور در پسابرجام نیز تداوم یافته و عن قریب کشور را در تولید تجهیزات، قطعات و مواد اولیه استراتژیک به خودکفایی برساند متاسفانه با رفع تحریم ها کند شد و در بسیاری موارد به همان حالات قبل برگشت. به غیر از جذابیت های آنچنانی خرید از خارج برای برخی دست اندرکاران که آفت تاریخی در چنین مواردی به شمار می رود، باید از دو عامل عدم تمکن دولت برای استارت و راه اندازی پروژه های بزرگ و نیز نبود بخش خصوصی ناب و توانا برای جایگزینی دولت در این عرصه هم نام برد. این موارد موجب شده تا دولت نه تنها در بحث حمایت از توان داخل وظایف خود را انجام ندهد و روالی را که به واسطه تحریم قطار رشد صنایع کوچک و متوسط داخل به ریل درست رشد سوق داده بود، دچار خلل کند بلکه حتی نتوانسته بر مدیران مشتاق به خرید خارج نیز فائق آمده و آنها را از این کار نهی کند. تعداد پروژه ها به واسطه کاهش درآمدهای نفتی دولت بسیار تقلیل یافته و دولت برای انجام آنها نیازمند استفاده از فاینانسورهایی است که خواسته های خود را در قراردادهای دوجانبه به شرکت های دولتی تحمیل و نحوه خرید را به آنها دیکته می کنند. قوانین حمایتی تولید از داخل نیز اعمال نمی شود و گویی به تاریخ سپرده شده و متولی خاصی در وزارتخانه های مرتبط نظیر «صنعت، معدن و تجارت»، «نفت» و... ندارد. طرح هایی که برای تحرک، تمامی قوانین داخلی وضع شده در قبل را دور زده و برای بالا رفتن بر آنها پا نهاده اند. پتروشیمی های لردگان، مرجان، بوشهر و گندله سازی های بوتیا سنگان و... که هر کدام می توانست قسمت قابل توجهی از صنایع کوچک کشور را با خود بالا ببرد، خرید از خارج را ترجیح داده و در این وانفسای کمبود پروژه های بزرگ و رکود حاکم بر اقتصاد، آب به آسیاب کارخانه های چینی و اروپایی می ریزند. متاسفانه متولیان مرتبط در رخوت پسابرجام غرق شده و توان انجام حرکتی شایسته برای دفاع از تولیدکنندگان داخلی نداشته و مبادی نظارتی به خصوص مجلس هم درگیر فرعیاتی است که زمان موشکافی این اصلیات را از آنها می گیرد.
یکشنبه ، ۱۴آذر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شبکه اینترنتی آفتاب]
[مشاهده در: www.aftabir.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 76]
-
گوناگون
پربازدیدترینها