محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832189898
سه احتمال غیر منتظره انتخابات آینده - پایگاه خبری و تحلیلی انصاف
واضح آرشیو وب فارسی:انصاف: مرتضی الویری در گفت وگو با «خبرآنلاین» درباره همه احتمالات انتخابات ریاست جمهوری ٩٦ و گزینه های پیش روی روحانی سخن گفته است. او همچنین در بخش دیگری از این گفت وگو به روابط دوستانه اش با حسین شریعتمداری در قبل و بعد از انقلاب اشاره کرده است که مشروح آن را در ادامه می خوانید. این گفت وگو را مریم محمدپور انجام داده است. *منافع ملی ما با حضور آقای روحانی به عنوان رئیس جمهور بیشتر تأمین می شود تا با حضور یک فرد اصلاح طلب. علت آن هم روشن است؛ کاندیدای ایده آلی که بخواهیم از جریان اصلاح طلبان معرفی کنیم، شانس تأیید صلاحیت ندارد. دلیل دیگر اینکه در فضای موجود با توجه به زمینه های اعتدالی که آقای روحانی مطرح کرده و توانسته بخش هایی از جامعه را با خود همراه کند، رقابت کردن با ایشان، شانس رأی آوری را پایین می آورد و دلیل آخر اینکه برنامه های آقای روحانی؛ چه در سیاست های بین المللی، چه در مسائل اقتصادی و چه در مسائل فرهنگی، بسیاری از دیدگاه ها و نظرات اصلاح طلبانه دوستان ما را تأمین می کند. *طبیعی است که برای ما ایده آل این است که سکان هدایت وزراتخانه ها را کسانی بر عهده بگیرند که به جریان اصلاحات نزدیک تر باشند اما نه در سال ٩٢ سهم خواهی داشتیم و نه اکنون سهم خواهی می کنیم. *مطالبات تحقق نیافته اصلاح طلبان بسیار فراتر از سهم خواهی یا جابه جایی چند وزیر است. فکر می کنم مجموعه مسائلی که در داخل وزاتخانه ها می گذشت و انتقادهایی که از جانب بخش هایی از حاکمیت به آقای روحانی وارد می شد، ایشان را وادار کرد این تغییرات را انجام دهد و به هیچ وجه موضوع سهم خواهی نبود که بخواهد دل اصلاح طلبان را به دست بیاورد. *تحلیل کردن سال ١٤٠٠ بسیار دشوار است. من هنوز در شوک فاجعه ترامپ هستم. آثار تبعی انتخاب ترامپ در فضای سیاست بین المللی و خاورمیانه و مسائل مرتبط با ایران گسترده و درعین حال نامشخص است زیرا معلوم نیست شعارهای او با عمل چقدر فاصله دارد. نمی دانم این آثار تا چه اندازه فضای سیاسی داخل را هم متأثر می کند. ما هنوز نمی توانیم ارزیابی دقیقی از تأثیر انتخاب ترامپ بر مؤلفه های تأثیرگذار در انتخابات ٩٦ ارائه دهیم، چه رسد به انتخابات ١٤٠٠ که ده ها عامل دیگر تأثیرگذار خواهند بود. *به سه دلیل ما احتمال می دادیم و می دهیم که آقای روحانی را در صحنه انتخابات نداشته باشیم. اول آنکه خودش نیاید، مثلا به او گفته شود آمدنت به مصلحت نیست یا فشارها آن قدر زیاد شود که او بگوید من نیستم. *دلیل دوم اینکه ما در مورد تصمیم شورای نگهبان نمی توانیم برآورد روشنی داشته باشیم؛ وقتی چهار سال پیش می بینیم آقای هاشمی رفسنجانی رد صلاحیت می شود، می توانیم احتمال دهیم با دلایلی که اصلا برای ما روشن نیست و نخواهد شد، صلاحیت آقای روحانی را هم زیر سؤال ببرند. پس با توجه به عملکرد گذشته شورای نگهبان، این اتفاق محتمل است. مسئله سوم این است که بنا بر دلیلی که الان قابل محاسبه نیست، ممکن است فضای کلی جامعه به ضرر آقای روحانی تغییر کند. ما به کرات در کشورهای جهان سوم این اتفاق را دیدیم و نه تنها در کشورهای جهان سوم، بلکه حالا آمریکا هم جلوی چشم ماست. در کشور ما هم ممکن است در آن روز های آخر، ناگهان یک شایعه معادلات را به هم بزند و آرای اقشار فرودست را به طرف خاصی متمایل کند. *به این سه دلیل است که دوستان ما به صورت جدی به فکر مطرح کردن افرادی هستند که این افراد، نه در عرض آقای روحانی، بلکه در طول ایشان مطرح می شوند. به عبارت دیگر اینها مطرح نمی شوند که با آقای روحانی رقابت کنند و آرای او را بشکنند؛ بلکه مطرح می شوند که اگر یکی از سه عاملی که اشاره کردم اتفاق افتاد، دست ما خالی نباشد. *به هرحال ایشان (روحانی) با شرایط دشواری مواجه است. فشارهای مختلفی به ایشان از منابع قدرت وارد می شود که ممکن است این فشارها ایشان را به یک تصمیم گیری دیگر بکشاند. *من نمی خواهم چندان اسامی افراد را بگویم اما مثلا کسی مانند آقای جهانگیری تأیید صلاحیت می شود و می تواند وارد میدان شود. آقای عارف هم همین طور. زیرا قبلا تأیید صلاحیت شده و اکنون هم عضو مجمع تشخیص مصلحت است که مهر تأیید رهبری را دارد. می توان روی افراد دیگری فکر کرد. *اگر مردم ببینند دست هایی در کار است که با حذف یا جوسازی علیه فردی می خواهند فرد دیگری را تحمیل کنند، عکس العمل قاطع و غیرمنتظره از خود نشان می دهند. *در سال ٧٦ هم با همین استدلال به آقای خاتمی رأی دادند درحالی که کسی او را نمی شناخت. همان سال دو هفته قبل از انتخابات من خدمت آقای کروبی بودم. ایشان می گفت فکر می کنی ما نمی دانیم خاتمی رأی نمی آورد؟ ما یقین داریم. می گفت تو که روبه روی من نشسته ای، اگر کسی بگوید این الویری نیست، اصغرزاده است، من هم می گویم خاتمی رأی می آورد. می خواست به تعبیر خودش مثال لری بزند که من شیرفهم شوم. می گفت خاتمی سه، چهار میلیون رأی می آورد و ما می توانیم بگوییم که ما هم هستیم و حقوقمان باید رعایت شود. اما یک مرتبه دیدیم که ٢٠ میلیون رأی آورد. *شناخته شده نبودن هم به آقای خاتمی و هم به آقای احمدی نژاد کمک کرد. اینها هیچ کدام پیشینه روشنی نداشتند که مردم از آن شاکی باشند اما آقای عارف برای مردم شناخته شده است و البته الان در جایگاهی است که گاها انتقاداتی به او می شود. حامیان اصلاحات چندان سکون و سکوت او را در مجلس نمی پسندند. *مگر آقای هاشمی شدیدا یک شخصیت مورد انتقاد نبود به نحوی که احمد توکلی در برابرش رأی بالایی آورد؟ اما وقتی نظر مردم درباره او تغییر کرد و وقتی شورای نگهبان او را رد صلاحیت کرده، هاشمی به یک اسطوره تبدیل شد و توانست در کنار آقای خاتمی نقش ایفا کند و در انتخابات خبرگان هم رأی اول را بیاورد. *اما تلقی من درباره عارف این است که فضای عمومی در جریان جزئیات مسائل نیستند. هدایت و رهبری و جایگاه آقای عارف بین اصلاح طلبان در داخل مجلس بسیار مطلوب است. امضاکردن زیر یک تذکر و حرف زدن که ملاک نیست. مدیریت یک مجموعه صدوچندنفری که هر کدام سلیقه خاصی دارند، کار دشواری است. آقای عارف هم در جریان فراکسیون امید مورد وفاق بقیه است و هم در شورای عالی اصلاحات توانست اتفاق آرای اعضا را برای ریاست کسب کند. درحالی که سلیقه های تندی در این جریان وجود دارد که با آقای عارف مخالفند اما او توانسته این جایگاه را حفظ کند. *من قبول دارم که آقای عارف باید تصویر بیرونی خود را اصلاح کند. اتفاقا چند روز پیش که ایشان را دیدم، گفتم تصویری که در بیرون از شما ترسیم شده، تصویر مورد انتظار بسیاری از رأی دهندگان به شما نیست. البته اطلاعاتی که ما از عارف داریم، غیر از این تصویر است. آقای عارف حتی تا ساعت ١١ و ١٢ شب وقت ملاقات می گذارند تا افراد را منسجم کنند. وقت ایشان در مجلس و فراکسیون لب به لب پر است و فعالیت می کند. مدیریت فراکسیون خیلی دشوار است چراکه هر کسی مقتضیات خاص خود را دارد. در نظر بگیرید که آقای عارف چقدر باید زمان بگذارد تا هماهنگی ایجاد کند. ریاست فراکسیون و نمایندگی مجلس مثل وزارتخانه یا سایر کارهای مدیریتی نیست. من زمانی که شهردار بودم، اگر یک معاونم با من سازگاری نداشت، عوضش می کردم ولی وقتی در مجلس رئیس کمیسیون برنامه و بودجه بودم، نمی توانستم این کار را انجام دهم؛ برای اینکه شأن نمایندگی فرق می کند. حرفی بزنی می گویند تو یک نماینده هستی و من هم یک نماینده. شأن برابر داریم. در این شرایط کار بسیار دشوار است و از عهده هر کسی برنمی آید. چنین فردی یا باید آن قدر شخصیت کاریزماتیکی باشد که اگر یک اشاره کند، همه قلبا و عملا تمکین کنند که در مجلس هیچ کس چنین جایگاهی ندارد یا باید ساعت ها وقت بگذارد و صحبت کند تا بتواند نظرات را جلب کند. *هنوز هم با (حسین شریعتمداری) دوست هستیم و هرازچندگاهی همدیگر را می بینیم و با دوستان قدیمی شامی می خوریم. البته برای اینکه دعوایمان نشود، سعی می کنیم از خاطره ها و گذشته ها صحبت کرده و از موضع گیری های سیاسی پرهیز کنیم. *ایشان دماوندی است و من هم دماوندی. قبل از انقلاب فعالیت های مذهبی انقلابی در دماوند داشتیم و در برابر مذهب سنتی رایج در آن مقطع، چهره هایی مانند شهید باهنر، شهید شرافت، امامی کاشانی و هاشمی رفسنجانی را به دماوند می بردیم و مرجعیت امام خمینی را تبلیغ می کردیم. در تهران هم علاوه بر فعالیت های سیاسی یا مذهبی رابطه دوستانه صمیمی و مستمر ی داشتیم. در آن فضا با هم کار می کردیم و به خوبی یکدیگر را می شناختیم. اما بعد از انقلاب ایشان مسیر دیگری را طی کرد که دیدگاه هایش با ما و تعداد زیادی از دوستان ما متفاوت شد اما الان چون هم او مرا قبول دارد که فردی معتقد به مبانی اسلامی و منافع ملی هستم و هم من درباره او این باور را دارم، فقط با هم می نشینیم و سعی می کنیم وارد مسائل روز نشویم. * ایشان با هر دلیلی که حساب کنید، بسیاری از اصلاح طلب ها را عضو فتنه یا جاسوس می داند اما در مورد من چون از دوران نوجوانی شناخت دارد و می داند من جاسوس یا فتنه گر یا بی دین نیستم، چیزی نمی گوید و نمی نویسد. *من با وجود اینکه سلیقه های آقای شریعتمداری را اصلا نمی پسندم و فکر می کنم اشتباهات زیادی انجام می دهد اما او را یک فرد مذهبی و پایبند به یک سری اصول می دانم اما احساس می کنم در مصادیق همان اصول دچار اشتباه شده است. *شریعتمداری، نوجوان بسیار گرم و بامحبتی بود. رفیق دوست بود. در فضایی که برخی جوانان به مسائل غیراخلاقی آلوده می شدند، او به عنوان جوان سالم و مهذب شناخته شده بود. در مقابل مارکسیست ها و غیرمذهبی ها همین گونه بود، برخوردهایش تند بود. انتهای پیام
یکشنبه ، ۱۴آذر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: انصاف]
[مشاهده در: www.ensafnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]
-
گوناگون
پربازدیدترینها