واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: شفقنا ورزشی: بازی با پیکان و توقف پرسپولیس تنها یک مسابقه معمولی و یک تساوی خشک و خالی نبود. زنگ خطری بود که اگر گوش شنوایی وجود داشته باشد باید آن را بسیار جدی بگیرد.با این روند شاید همانند فصل قبل پرسپولیس به راحتی در روز آخر جام را به تیم دیگری هدیه دهد.اما مشکلات پرسپولیس بیش از آنکه متوجه کمبود نیرو باشد به تصمیمات جنجالی برانکو مرتبط است. در ادامه به بعضی از این تصمیمات و نمونه های سابقش می پردازیم.
شاید در مورد بازی دادن افراطی به محسن ربع خواه با کمترین کیفیت ممکن، در جناح چپ برانکو محدودیت هایی را داشته باشد اما قطعا در مورد جناح راست اوضاع متفاوت است. بهتر است از فصل قبل شروع کنیم. قرمزها در فصل پیش با وجود اینکه شروع نا امید کننده ای داشتند اما بازی های به مراتب با کیفیت تری را ارائه می دادند و تنها تیم لیگ برتری بودند که در هر بازی دست کم یکبار موفق به باز کردن دروازه حریف خود می شدند. این یعنی برنامه های برانکو هجومی تر از امروز بود. بخش اعظمی از بار هجومی قرمزها روی دوش رامین رضاییان بود که مرتب از جبهه راست نفوذ می کرد و مثلث سازیش با احمدزاده و طارمی می توانست هر دفاعی را تسلیم کند. در آن سو محمد انصاری دستور حضور در زمین خودی را داشت اما با این وجود انصاری در معدود نفوذهایش بسیار خوب کار می کرد تا جایی که توانست لقب پدیده لیگ پانزدهم را از آن خود کند و حالا محصول آن نمایش خوب، پوشیدن لباس تیم ملی فوتبال کشورمان است.
اما در این فصل اوضاع به کل متفاوت است. برانکو درست همانند یک دهه قبل که روی بازی ستار زارع در دفاع چپ تاکید ویران کننده داشت و دست آخر بخاطر اشتباه تاریخی همان ستار و اخراج در بازی با چین، قهرمانی در جام ملت های آسیا را از دست داد، حالا به محسن ربیع خواه چنین پستی را داده است.
بازیکن سابق نفت آبادان به هیچ عنوان توانایی نفوذ و ارسال توپ را ندارد و در کارهای دفاعی هم همیشه محتاج کمک محمد انصاری است. در بازی با پیکان منشا بازیکن سیه چرده پیکان بارها از سمت چپ پرسپولیس نفوذ کرد و تقریبا در هیچ نبردی ربیع خواه برنده نبود.این فشارهای مضاعف روی خط دفاعی سرانجام باعث شد که محمد انصاری از بازی اخراج شود. اما همانطور که برانکو ده سال قبل پایش را درون یک کفش کرده بود و می گفت بهترین چپ ایران ستار زارع است حالا هم او روی ربیع خواه قفل کرده و انتقاد خبرنگاران هم کوچکترین تاثیری در طرز فکرش نگذاشته است.
او در حالتی به ربیع خواه تاکید دارد که محمد انصاری یکی از مطمئن تریم مدافعان چپ ایران است و همچنین آرام طبع که با قیمت بسیار بالایی از صبا جذب شده می تواند توان هجومی قرمزها را در این جناح بیشتر کند. اما موضوع حادتر مربوط به جناح راست است. شاید حسین ماهینی در کارهای تدافعی با تجربه تر از رضاییان باشد اما بدون شک در کارهای هجومی این دو با یکدیگر قابل قیاس نیستند. رضاییان در همان مدت اندکی که در بازی با پیکان به عنوان دفاع راست به میدان آمد پاس زیبایی را برای طارمی مهیا ساخت که این بار طارمی برخلاف بازی با نفت آبادان نتوانست قفل دروازه را باز کند.
در بازی هایی که پرسپولیس محتاج حمله و رسیدن به گل است روی کدام معیار، ماهینی به رضاییان ترجیح داده می شود؟ بازی های درخشان رامین در تیم ملی گواهی می دهد که به جز” لج بازی” هیچ موضوع دیگری وجود ندارد. اما ماحصل این لجاجت دقیقا می تواند همان چیزی باشد که فصل قبل شد.
کارشناسان در ابتدای لیگ قبل اصرار بسیار داشتند که پرسپولیس با سید جلال حسینی دفاع محکم تری را خواهد داشت اما برانکو نظر دیگری داشت و هرگز حاضر به جذب حسینی نشد. ثمره این اشتباه بزرگ از دست رفتن قهرمانی تنها به خاطر تفاضل گل شد.
البته برانکو بعدها در اظهار نظری کاملا عجیب و غیر منطقی گفت او از ابتدا سید جلال حسینی را می خواست و دیگران اطلاعات درستی در این مورد ندارند. خبرنگارانی که با حسینی ارتباط نزدیکی دارند می توانند گواهی دهند چگونه این مدافع شمالی در ابتدای لیگ قبل همه توان خود را به کار بست تا پیراهن پرسپولیس را بر تن کند اما با دیوار بلند برانکو رو به رو شد.
حتی عنوان شده بود که برانکو در ابتدای همین فصل عقیده داشت اگر بنگر بماند احتیاجی به حسینی نیست. هومن افاضلی دوست نزدیک برانکو سال پیش در چند مصاحبه تاکید داشت که چون سید جلال تیم را عقب نگه می دارد از این رو برانکو مارکو و بنگر را به او ترجیح داده است. بدون شک افاضلی که رابطه بسیار نزدیکی با برانکو دارد این حرف را از دهان او شنیده بود.
پرسپولیس به واسطه همین اشتباه به ظاهر کوچک برانکو و اعتماد عجیبش به سوشا مکانی درون دروازه در ابتدای فصل قبل قهرمانی را از دست داد. او حالا به شکل دیگری در حال تکرار همان اشتباهات است. 12 هفته گذشته و بازی های فوق العاده ضعیف ربیع خواه ادامه دارد و هیچکس مثل مجید جلالی نمی تواند گواهی دهد با حضور این مدافع چگونه می شود با یک بازیکن سریع مثل منشا، ستون تدافعی پرسپولیس را لرزاند.
برانکو کماکان روی رامین رضاییان حساسیت انضباطی دارد و ترجیح می دهد حسین ماهینی در کل بازی در زمین خودی بماند اما عنصر هجومی و گلسازی مثل رامین به بهانه واهی عدم هماهنگی با دیگران و خنده دار تر از همه عدم آمادگی روی نیمکت بنشیند! فقط مشخص نیست چطور رضاییان بازیکن ثابت و کلیدی تیم کی روش است.
تراکتورسازی با توجه به حضور قلعه نویی با تجربه و فوجی از بازیکنان آماده قطعا تا روز آخر لیگ با پرسپولیس مبارزه می کند و تنها این اشتباهات عجیب برانکوست که قادر است برای دومین سال متوالی جام را بپراند.
بازی با پیکان آینه تمام قدی بود از اصرار برانکو روی استفاده از دو بال کناری ضعیف است. باور کنید برانکو هم اشتباهات بسیار بزرگی را مرتکب می شود نمونه آخر از دست دادن ساده جواهری مثل ساسان انصاری بود. بازیکنی که یک تنه فولاد و سعداوی را نجات داد اما برانکو در 4 هفته تنها سی دقیقه به او اعتماد کرد.
در پرسپولیس بازیکنی با کیفیت بسیار نازل و سطحی ربیع خواه قادر است 12 هفته فیکس باشد اما ستاره ای مثل انصاری روی اشتباه محض برانکو روی نیمکت پرچ شد تا او برای نجات از این مخمصه پا به فرار بگذارد. کیفیت ساسان از همان اولین بازی با پیراهن فولاد نشان داد هر حرف و هر تصمیمی که برانکو می گیرد لزوما صحیح نیست.
۰۷ آذر ۱۳۹۵ - ۰۹:۱۸
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]