واضح آرشیو وب فارسی:اندیشه ها: سایت خبری تحلیلی اندیشه ها: ٓبایرن مونیخ با کارلو آنچلوتی هنوز به مرز ایده آل خود دست پیدا نکرده و حامیان آنچلوتی که غالباً جزو منتقدین پپ گواردیولا محسوب می شدند، با توجه به نتایج بایرن در این فصل و حتی نحوه بازی این تیم چندان راضی به نظر نمی رسند.سایت خبری تحلیلی اندیشه ها : بایرن مونیخ هفته بدی را پشت سر گذاشت و ابتدا با شکست مقابل بوروسیا دورتموند در دربی «در کلاسیکر»، صدر جدول بوندس لیگا را به تیم تازه وارد لایپزیگ واگذار کرد، سپس در دیدار مقابل روستوف مغلوب هنرنمایی سردار آزمون و یارانش شد تا عملاً صدر جدول گروه خود در لیگ قهرمانان را نیز به اتلتیکو مادرید تحویل بدهد. حضور بایرن در رده دوم جدول شاید خسرانی بزرگ را برای مردان آنچلوتی در مرحله بعدی لیگ قهرمانان اروپا به ارمغان بیاورد. عده ای از منتقدین از همان ابتدای فصل به نحوه بازی باواریایی ها خُرده می گرفتند ولی عده ای دیگر با توجه به بردهای پیاپی شاگردان کارلتو، این انتقادها را غیر منصفانه می دانستند. در نهایت کار به جایی رسیده که حال نتایج بایرن نیز همچون بازی های این تیم چنگی به دل نمی زند البته اگر بایرن را با خود بایرن و تیم هایی مقایسه کنیم که طی چند فصل اخیر تحت نظر یوپ هاینکس و پپ گواردیولا همواره در جمع مدعیان اروپایی حضور داشتند. حال این پرسش مطرح است که دلایل دو شکست پیاپی اخیر بایرن مونیخ مقابل تیم های دورتموند و روستوف چیست؟ چرا بایرنِ آنچلوتی هنوز به حد ایده آل مورد نظر نرسیده و آیا اصلاً به آن حد خواهد رسید؟ برای پاسخ به این پرسش ها که مطمئناً نگرانی هواداران پر شمار بایرن را بر انگیخته، باید نگاهی تحلیلی و فنی به دو بازی اخیر باواریایی ها داشته باشیم. باخت اول) بایرن، محکوم به تسلیم در «در کلاسیکر» بود با نگاهی به درصد مالکیت توپ در دیدار بایرن مونیخ مقابل دورتموند در سیگنال ایدونا پارک، متوجه می شویم که برتری محسوسی از آنِ بایرن است ولی با دقت به جریان ۹۰ دقیقه ای بازی، کاملاً یک بایرن تسلیم، بی روح و کم جسارت را می بینیم. پاس های اشتباه متعدد، حرکات ترکیبی و دوندگی کم و اسارت در قفس پرسینگ دورتموند. تنها تاکتیک بایرن برای حمله به دروازه دورتموند، کشاندن توپ به گوشه های زمین بود زیرا هیچ فضایی در میانه زمین در اختیار شاگردان آنچلوتی قرار نگرفت. دو نما از پرسینگ شدید دورتموند: عملکرد خط دفاعی بایرن نیز بسیار ضعیف بود. در صحنه ای که پیر امریک اوبامیانگ گلزنی کرد، جاگیری فرانک ریبری و داوید آلابا بسیار اشتباه است و همان طور که می بینیم این دو بازیکن با تجربه به جای یارگیری با بازیکن های حریف، درون مثلث دورتموندی ها بیهوده پرسه زده و چنین فضای خوبی را درون محوطه جریمه در اختیار اوبامیانگ قرار می دهند. همچنین شاگردان آنچلوتی دقیقاً بر خلاف شاگردان توخل، در اجرای پرسینگ بسیار ضعیف بودند. فقط کافی است در تصویر زیر، به فضایی که در اختیار شورله و اوبامیانگ قرار دارد، توجه کنید. البته بایرن در نیمه دوم به مراتب بهتر بازی کرد و در اجرای پرسینگ روی تیم حریف و مارک کردن یاران مقابل، موفق تر بود. حتی در نیمه دوم و پس از عقب نشینی دورتموند نیز یاران کارلتو هرگز در طراحی و تدارک حمله روی دروازه حریف موفق نشان ندادند. وقتی که داگلاس کاستا به جای یاسوا کیمیش به بازی رفت، عملاً سیستم بازی بایرن از ۳-۳-۴ به ۲-۴-۴ تغییر یافت، داگلاس کاستا در سمت راست مستقر شد و توماس مولر کمی جلوتر رفت تا در نقش مهاجم دوم ظاهر شود اما دورتموند با اتخاذ سیستم ۲-۳-۵ در اواخر بازی، عملاً لایه های محکم دفاعی را جلوی دروازه خود تشکیل داد. برخی از کارشناس ها معتقدند که دلیل اصلی ناکامی طولانی مدت مولر در امر گلزنی در بوندس لیگا، استفاده آنچلوتی از سیستم ۳-۳-۴ است. مولر بازیکن انعطاف پذیری بوده و در پست های مختلفی بازی می کند ولی با توجه به سبک بازی بایرن که مبتنی بر فوتبالی حتی مالکانه تر از دوران پپ است، هنوز در این تیم جا نیفتاده و بیش از پیش، روی نیمکت می نشیند. البته فیلیپ لام ۳۳ ساله نیز در این فصل نمایش خوبی در سمت راست نداشته مگر این که آرین روبن در زمین باشد. او یکی از بدترین بازی هایش را مقابل دورتموند انجام داد. باخت دوم) سردار و یارانش، بایرن را میخ کوب کردند باواریایی ها در بازی برگشت مقابل روستوف، ۷۶% مالکیت توپ را در اختیار داشته و ۷۹۵ پاس دادند که ۸۸% آنها سالم بود در حالی که تعداد پاس های روستوف فقط ۲۳۴ و دقت پاس آنها فقط و تنها فقط ۵۲% ثبت شد! بایرنی ها ۲۱ شوت را به سوی دروازه روستوف روانه کردند ولی سهم روستوف فقط ۶ شوت بود. عجیب این که از ۶ شوت روستوف، ۵ شوت داخل چارچوب بود که ۳ تا نیز تبدیل به گل شد، این یعنی اوج فرصت طلبی روستوف، یعنی حملات خلاصه و مفید! در پایان بازی، هیچ کس نگفت که روستوف استحقاق این پیروزی را نداشت، زیرا واقعاً نمایش خوبی را در حد بضاعت خود ارائه داد. کارلتو در این بازی ۶ تغییر را در ترکیب اصلی تیم خود نسبت به دیدار مقابل دورتموند به وجود آورد. البته باید گفت که نیمکت بایرن به قدری قوی است که نمی توان گفت باواریایی ها با تیم ذخیره خود به مصاف روستوف رفتند. بایرن پس از شروع خود در این بازی، به تدریج افت کرد و یکی از بدترین بازی ها طی چند فصل اخیر را ارائه داد. در دوران پپ، منتقدین وی می گفتند که بایرن در مقابل تیم های بزرگ خوب بازی نمی کند ولی به نظر می رسد که بایرنِ آنچلوتی در مقابل تیم های نه چندان بزرگ نیز عملکرد خوبی ندارد. اولین شکست بایرن مونیخ در لیگ قهرمانان، در خاک روسیه به ثبت رسید که یادآور باخت عجیب ۴ سال پیش مقابل تیم باته بوریسوف در خاک بلاروس بود. کارلتو در دیدار مقابل روستوف مجدداً به سراغ سیستم مورد انتقاد ۳-۳-۴ رفته و توماس مولر را روی نیمکت گذاشت تا باز هم از هافبک خلاقی مثل تیاگو آلکانتارا در میانه زمین به عنوان «رجیستا» استفاده کند. آنها دوباره در مقابل یک خط دفاعی پر تعداد و سیستم ۲-۳-۵ تیم حریف همچون دیدار مقابل فرانکفورت، هوفنهایم و دورتموند شکست خوردند. عمده حملات بایرن بر اساس حرکات بال های هجومی راست و چپ یعنی کاستا و ریبری بود. اتخاذ سیستم حمله از جناحین باعث شد تا لام و سانچز وظایف دوگانه ای را بر عهده داشته باشند یعنی علاوه بر وظیفه دفاع کناری، باید در بازیسازی از عقب نیز شرکت می کردند. سانترهای بی هدف و عدم برش کافی تیم بایرن در هنگام حمله روی دروازه روستوف کاملاً واضح بود. سانچز و لام خیلی عقب بازی می کردند ولی مطابق این تصویر، هیچ بازیکنی در مرکز زمین و فضای پشت سر مهاجمین بایرن قرار ندارد. همچنین یاران روستوف در اجرای پرسینگ بسیار موفق بودند. دو نما از پرسینگ روستوف روی تیم بایرن در هر نیمه از بازی: و نگاهی به آمار سانترهای نا موفق متعدد بازیکنان بایرن: تفاوت در بازی بایرن را هنگامی احساس کردیم که توماس مولر به بازی آمد و بالاخره یک سانتر موفق را انجام داد. عجیب این که بایرن با یک دوجین مدافع تراز اول، طی یک ماه اخیر موفق به ثبت کلین شیت نشده است! وبسایت تخصصی Bayern central اعتقاد دارد که نتایج ضعیف و بازی های ضعیف تر بایرن مونیخ دارای ۴ علت است: ۱- اتخاذ تاکتیک های نامناسب از سوی آنچلوتی و ادامه مسیر گواردیولا و استفاده از سیستم نامأنوس برای بازیکن های بایرن یعنی ۳-۳-۴ به جای ۲-۴-۴ ۲- رفتار نامناسب برخی بازیکن ها مثل جروم بواتنگ در بیرون زمین و ایجاد حاشیه برای تیم و سرمربی ۳- دادن آزادی بیش از حد به بازیکن ها که موجب افزایش وزن برخی بازیکن ها و در نتیجه عدم آمادگی بدنی آنها شده است. البته در این مورد، رویکرد کارلتو ۱۸۰ درجه با پپ تفاوت دارد. ۴- رافینیا و برنات طی یک ماه اخیر بهتر از لام و آلابا در کناره های خط دفاعی بازی کرده اند و بهتر است کارلتو تصمیم شجاعانه ای گرفته و بهترین ها را درون زمین قرار بدهد.
جمعه ، ۵آذر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اندیشه ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 81]