واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: عراقيها در «زمين خاكي»
اربعين حسيني فرصت ارزشمندي است براي آشنا شدن و نزديكي با مردمي كه كشورشان بيش از سه دهه است كه درگير انواع و اقسام جنگها و ناآراميها بودهاند.
نویسنده : فريدون حسن
اربعين حسيني فرصت ارزشمندي است براي آشنا شدن و نزديكي با مردمي كه كشورشان بيش از سه دهه است كه درگير انواع و اقسام جنگها و ناآراميها بودهاند. به طور طبيعي ديدگاههاي مختلفي در اين مسير وجود دارد و هركس بنا به سليقه، شغل و حرفه خود مسير پيادهروي اربعين حسيني را بعد از سير و سلوك معنويش مورد تحليل، دقت و بررسي قرار ميدهد.
عراق بهرغم سالهاي سياه حاكميت رژيم بعث و بعد از آن اشغال توسط امريكا و حضور ناميمون داعش و فضاي خاص امنيتي حاكم بر كشور همواره در ورزش آسيا به خصوص فوتبال يك رقيب جدي و قوي براي مدعيان قاره كهن و حتي ايران محسوب شده و ميشود. اگر در سفر اربعين و فرصت ناب پيادهروي به اطراف خود دقت كرده باشيد حتماً متوجه زمين خاكيهاي پرتعداد فوتبال در اين مسير و حتي مكانهاي ديگر سرزمين عراق شدهايد، زمينهايي كه حتي در چنين ايامي هم بعضاً خالي از حضور نوجوانان عراقي نيست و اين مسئله بيترديد نقش مؤثر و غيرقابل انكاري در رشد و پويايي فوتبال اين كشور در طول اين همه سال جنگ و نزاعهاي داخلي و خارجي دارد. فوتبال عراق راهي المپيك ميشود، قهرماني آسيا را جشن ميگيرد و در همين رقابتهاي انتخابي جام جهاني نيز حريفي قدر براي مدعياني چون ژاپن، استراليا و عربستان محسوب ميشود. چون پايههاي قوي و محكمي دارد و همان راهي را ميروند كه فوتبال ايران در چند دهه قبل ميرفت، فوتبال زمين خاكي و نوجوانان و جواناني كه با عشق و علاقه در اين زمينها پا به توپ ميشوند.
بسياري از بزرگان فوتبال ايران از نسلهاي قبل زمين خاكيهاي شهرها را به ياد دارند، علي پروين، حسن روشن، مرحوم حجازي، مرحوم پورحيدري، حسين كلاني و جلوتر از اين بزرگان بازيكناني چون بياني، چنگيز، پنجعلي، پيوس، مديرروستا و... همه و همه بزرگ شده همين زمين خاكيها بودند كه بعدها در عرصه باشگاهي و ملي چنان درخشيدند كه هنوز همتايي براي آنها پيدا نشده است. روزگاري نه چندان دور در همين پايتخت صبحهاي جمعه ميشد جوانان و نوجواناني را ديد كه ساك به دوش راهي زمينهاي خاكي مهرآباد، بيسيم، امامزاده حسن(ع) و... ميشدند. جوانان و نوجوانان آن سالها حتماً به ياد دارند كه چه بازيكنان بزرگي از اين زمين خاكيها به تيم ملي راه پيدا كردند، اما افسوس كه تغيير سليقه و عدم مديريت درست طي دهههاي 70 و 80 باعث شد كمكم آپارتمان و مجتمعهاي مسكوني و تجاري جاي زمينهاي خاكي و ارزشمند فوتبال را بگيرد تا جايي كه اين روزها چنين چيزي تقريباً وجود خارجي ندارد و به جرئت ميتوان گفت كه اصطلاح زمين خاكي براي نوجوانان و جوانان امروزي تقريباً واژهاي ناآشنا و گمنام است. اين مسئله تأثير غيرمستقيم خود را طي سالهاي اخير روي فوتبال باشگاهي و ملي ايران گذاشته است به گونهاي كه امروز شاهد خالي شدن پشتوانههاي فوتبال در اين دو بخش مهم هستيم.
عراقيها بهرغم تمام مشكلات عديدهاي كه طي دهههاي اخير با آن روبه رو بودهاند، اما از پايههاي فوتبالشان غافل نشدهاند و ثمرهاش را هم ديدند، اما ما برخلاف آنها جوانان و نوجوانانمان را از داشتن زمين خاكي محروم و در عوض با آموزشهاي غلط، پشتوانههاي فوتبال را نابود كرديم. زمين خاكي را از فوتبال گرفتيم و به جاي آن چمن مصنوعي آن هم در تعداد محدود و معدود احداث كرديم كه كمتر جوان و نوجواني از عهده هزينه اجاره آن برميآيد و در عوض دخانيات و قليان را با بهايي نازل در اختيار آنها قرار داديم. اگر در دهههاي قبل جوان و نوجوان لباس ورزشي وصله و پينهدارش را در ساك فرسودهاش قرار ميداد و به زمين خاكي ميرفت امروز توتون و قليانش را در دست ميگيرد و مثلاً راهي تفريح ميشود چون ما فقط و فقط ساختيم و آجر، آجر و طبقه به طبقه بالا برديم كه ديگر زميني وجود نداشته باشد.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۰۱ آذر ۱۳۹۵ - ۲۱:۵۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]