- آلمان در 103سال فقط 10مربی عوض کرده، ایران در 10 سال 12مربی!

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:

راسخون: تغییرات مربی بر روی نیمکت تیم های ملی به خوبی گویای سطح فنی فوتبال کشورها است، یعنی در شرایطی که کشورهای عربی با اتکا به ثروت بی شمار رکوردار تغییر مربی هستند در کشورهای صاحب سبک فوتبال این آمار بسیار کمتر از آنی است که در حد تصور باشد. برای اینکه به ملاک پیشرفت در کشورهای صاحب نام در عرصه فوتبال آشنا شویم، بهتر است آمار مربیان دو تیم ملی را با هم مقایسه کنیم. به گزارش سرویس ورزشی راسخون،تیم ملی آلمان در تاریخ 103 ساله خود تنها 10 مربی بر روی نیمکت تیم ملیش داشته است اما در فاصله زمانی بین سال 2000 تا 2010میلادی مربی سکان هدایت تیم ملی ایران را بر عهده داشته اند. در آستانه سال جدید میلادی یکی از سایت های خبری دنیا آمار جالبی را در خصوص تغییرات تیم های ملی بر روی نیکمت هایشان ارائه کرده است که به خوبی گویای بسیاری از واقعیت های موجود باشد. آلمان (4 مربي) دهه گذشته از نظر تغيير و تحول روي نيمكت براي ژرمن‌ها كمي خجالت‌آور بود! آنها تا قبل از سال 2000 به‌طور ميانگين و در هر 10 سال يك مربي عوض مي‌كردند اما در اين يك دهه، 4 بار مربيان خود را تغيير دادند. ابتدا اريش ريبك به دليل نتايج ضعيف در يورو 2000 بر كنار شد و جاي خود را به رودي فولر داد. فولر هم به دليل اتفاقي مشابه در سال 2004 جاي خود را به كلينزمن داد و كلينزمن پس از سوم كردن تيم تحت هدايتش در جام‌جهاني 2006، جاي خود را به دستيارش يواخيم لو سپرد. آلمان در اين مدت به دو عنوان سومي جام‌جهاني، يك نايب قهرماني جهان و يك نايب قهرماني يورو بسنده كرده است. اين درحالي است كه يك دهه قبل، يعني زماني‌كه ثبات بيشتري بر كادر فني آنها حاكم بود و فقط دو مربي در اين يك دهه هدايت آلمان‌ها را بر عهده داشت، اين تيم توانست يك بار قهرمان جهان، يك بار قهرمان يورو و يك بار هم نايب قهرمان يورو شود. تنها در مدتي كه يواخيم لو سر مربي آلمان بوده، ايران شش سرمربي عوض كرده كه به احتمال فراوان هفتمين مربي هم در راه است. فرانسه (4 مربي) فرانسوي‌ها زماني كه فوتبال قدرتمندي نداشتند دست به تعويض مربي‌شان خوب بود اما از عصر ميشل هيدالگو به بعد، آنها هم فلسفه فرصت دادن به مربي را آرام‌آرام آموختند. نتايج بد اين تيم در جام‌جهاني 2002 باعث شد ژاك سانتيني جايگزين روژه لومه، مربي قهرمان يورو 2000 شود. سانتيني در تمام دو سالي كه سرمربي فرانسوي‌ها بود، 78 درصد بازي هايش را برد كه بهترين ركورد در بين مربيان تاريخ اين تيم است و تنها 4 تساوي و 2 شكست را تجربه كرد. او در نهايت استعفا داد و از تيم‌ملي رفت و ريموند دومنك جايگزينش شد. دوره شش ساله حضور دومنك در اردوگاه خروس‌ها اما تنها يك نايب قهرماني جام‌جهاني و كوهي از آبرو‌ريزي را براي مردم اين كشور به ارمغان آورد تا پيش از آغاز جام‌جهاني 2010 و قبل از علني‌ شدن افتضاحات اين مربي، فرانسوي‌ها كه به هيچ وجه اميدي به اين تورنمنت نداشتند، لوران بلان جوان و آينده‌دار را به عنوان جايگزين دومنك تعيين كردند. اسپانيا (4 مربي) ثبات در كارنامه نيمكت قهرمان يورو 2008، جام‌جهاني 2010 و صاحب فوتبال نوين هم ديده مي‌شود. آبرو‌ريزي تاريخي اسپانيا در جام‌جهاني 1998 باعث شد خوزه آنتونيو كاماچو هدايت اين تيم را بر عهده بگيرد. اسپانيا تحت هدايت اين مربي با پنالتي هدر رفته رائول از يورو 2000 حذف شد و در جام‌جهاني 2002 هم به دليل اشتباهات مرموز داوري با شكست در ضربات پنالتي مقابل كره‌جنوبي حذف شد. اين اتفاقات كاماچو را وادار به استعفا كرد تا ايناكي سائز، جايگزين او شود اما سائز هم در يورو 2004 يك تورنمنت افتضاح ديگر را با اسپانيا پشت‌سر گذاشت. تيمي كه استخوان‌بندي آن را بازيكنان رئال مادريد تشكيل مي‌دادند، در همان مرحله گروهي حذف شد. پس از اين اتفاقات لوئيس آراگونس سرمربي اسپانيا شد. اسپانيا در جام‌جهاني 2006 در همان دور دوم حذف شد اما فرصتي كه سياستگذاران فوتبال اين كشور به آراگونس دادند، باعث شد اسپانيا با يك فوتبال مسحور كننده، يورو 2008 را ببرد. آراگونس پس از اين تورنمنت مأموريت خود را پايان يافته ديد و استعفا داد تا ويسنته دل بوسكه به عنوان جانشين و ادامه دهنده فلسفه فوتبال او اسپانيا را به عنوان قهرماني جام‌جهاني 2010 برساند. هلند (5 مربي) فرانك رايكارد پس از حذف هلند از يورو 2000 در خانه كنار رفت و لوئيس فان‌خال جايگزين او شد. شاهكار تاريخي فان‌خال و نرساندن هلند به جام‌جهاني 2002 عرصه را بر او تنگ كرد تا ديك ادووكات جايگزين او شود اما مشكل اينجا بود كه كرويف به حضور ادووكات در تيم ملي هم علاقه‌اي نداشت و حذف در مرحله نيمه‌نهايي يورو 2004 كه با شكست مقابل تيم ميزبان شكل گرفت، كافي بود تا ادووكات جاي خود را به گزينه مورد تاييد اسطوره هلندي‌ها بدهد. ماركو فان‌باستن براي اين پروسه بهترين گزينه به‌نظر مي‌رسيد؛ هلندي‌ها تصميم گرفته بودند به او فرصت كافي را براي اجراي برنامه‌هايش بدهند. به همين دليل هم بود كه وقتي هلند از جام‌جهاني 2006 حذف شد هيچ اتفاق غير مترقبه‌اي در اين كشور رخ نداد اما حذف از يورو 2008 كمي قابل تأمل بود. پس از اين اتفاق فان‌باستن هم رفت تا برت فان‌مارويك بيايد و با يك تغيير اساسي، نارنجي‌ها را تا فينال جام‌جهاني 2010 هم پيش ببرد. عربستان سعودي (12 مربي) عربستاني‌ها هم مثل ايران در تعويض مربي ماهرند با اين تفاوت كه از اين 12 تغيير، 5 بار ناصر الجوهر روي نيمكت اين تيم ظاهر شده است! نام بردن از تك تك مربيان عربستان و ذكر آبرو‌ريزي‌هاي آنها و اينكه چرا الجوهر جايگزينشان شد يك سناريوي مشابه و تكراري است و تنها مي‌توان به ذكر اسامي اكتفا كرد. در اين 10 سال علاوه بر الجوهر، ميلان ماچالا، اسلوبودان سانتراچ، جرارد فان‌در لم، خوزه، هليو دوس آنخوس و خوزه پسيرو مدتي در اين كاروانسرا توقف داشتند. امارات (11 مربي) وضع اماراتي‌ها هم در اين 10 سال بي‌شباهت به ايران و عربستان نبود اما آنها بالاخره به اين نتيجه رسيدند كه بايد به مربيان فرصت داد و نگاه به فوتبال را كمي عوض كرد. در اين 10 سال و تا قبل از كاتانچ، عبد الله مسفر، هنري ميشل، تيني رويس، عبدالله سقر، جو‌بونفرر، روي هاجسون، اد دي موس، ديك ادووكات، برونو متسو و دومنك باتيني روي نيمكت امارات حضور داشته‌اند. جالب است كه اماراتي‌ها فقط در سال 2001، 4 بار مربي عوض كردند اما با گذشت زمان كمي عاقلانه‌تر تصميم گرفتند و امروز كار به جايي رسيده كه آن‌ها به مربياني كه مي‌آورند، ‌فرصت هم مي‌دهند! بحرين (12 مربي) بحريني‌ها از حيث در اختيارداشتن استعداد در فوتبال، يكي از سطح پايين‌ترين كشورهاي خاور‌ميانه محسوب مي‌شوند. بر خلاف عربستان كه مربيان خارجي خود را اكثرا از كشورهايي با فوتبال تكنيكي مثل برزيل و پرتغال انتخاب مي‌كرد، بحريني‌ها از آلمان، چك، برزيل، اتريش، كرواسي و فرانسه مربي مي‌آوردند و دست آخر هم ترجيح دادند از مربيان داخلي مثل سلمان شريدا استفاده كنند. نكته قابل توجه اينكه عربستان معمولا پس از ناكامي در تورنمنت‌هايي مانند جام‌جهاني و جام ملت‌ها مربي عوض مي‌كند اما در مورد بحرين با توجه به اينكه نرسيدن آنها به جام‌جهاني يا عدم صعود از دور گروهي در جام ملت‌ها ناكامي تلقي نمي‌شد به اين نتيجه رسيده‌اند كه هر وقت صلاح دانستند سرمربي عوض كنند. ايران (12 مربي) تيم ملي ايران از سال 2000 تا پايان سال 2010، 12 مربي مختلف را روي نيمكتش ديده. در سال 2000 جلال طالبي پس از جام‌ملت‌هاي آسياي پر حاشيه‌اي كه سپري كرد، از سمت خود بركنار شد تا ادمار براگاي گمنام و برزيلي براي 3 بازي روي نيمكت تيم ملي بنشيند. پس از براگا، ميروسلاو بلاژويچ مشهور به مدت كمتر از يك سال هدايت تيم‌ملي را برعهده گرفت. برانكو ايوانكوويچ، دستيار بلاژ براي 10 بازي پس از حضور او روي نيمكت تيم ملي نشست و محمد دادكان به دليل عملكرد موفق او در اين مدت، به محض ورود به فدراسيون و در بهار 1383 او را به عنوان سرمربي تيم‌ملي انتخاب كرد. در مدتي كه برانكو رفت و برگشت هم همايون شاهرخي در 5 مسابقه سرمربي تيم‌ملي بود و هدايت اين تيم در برابر رقباي قدرتمندي مثل كامرون و اروگوئه را بر عهده گرفت. پس از برانكو، در مدت 4 سال، تيم ملي 6 مربي ديگر عوض كرد. امير قلعه‌نويي به مدت يك سال، علي دايي براي دو سال، افشين قطبي به مدت يك سال و نيم، منصور ابراهيم‌زاده تنها براي سه بازي، اريش روته مولر در يك بازي و در نهايت محمد مايلي كهن بدون حتي يك بازي دوستانه و رسمي يا حتي يك جلسه تمريني از سمت مربيگري تيم ملي فوتبال ايران كنار رفتند. بدون در نظر گرفتن روته‌مولر و ابراهيم‌زاده كه شباهت زيادي به سرمربي تيم‌ملي نداشتند، ميانگين عمر هر سرمربي در تيم‌ملي ايران مدت‌زماني حدود يك سال بوده كه آمار وحشتناكي محسوب مي‌شود. نكته قابل توجه اينكه بازي‌هاي تيم ملي «‌ب» با مربيگري پرويز مظلومي در تورنمنت غرب آسياي سال 2007 و بازي تيم اميد ايران و بوتسوانا هم از نظر فيفا بازي رسمي محسوب شده است و با لحاظ كردن اين بازي‌ها، تيم‌ملي در يك دهه اخير 14 مربي مختلف را به خود ديده است! 998 منتظراخبار ، انتقاد وپیشنهاد شما هستیم: تغییرات مربی فوتبال

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 178]