واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: از کپرنشینها باید گفت یا از جدالهای جمعیت خیریه امام علی و مسئولان شهرستان قدس، هر دو قصهای است طولانی، هر دو شنیدنی و تأمل برانگیز، از کپرنشین ها شروع می کنیم.
به گزارش «تابناک تهران»، طی روزهای گذشته خبری در شبکههای اجتماعی دست به دست شد و بازتاب وسیعی یافت که حکایت از آتش زدن چادرهای کپرنشینان در غرب تهران داشت. به این صورت که یک سازمان خیریه گزارش داد: "ماموران و سربازان" برای دور کردن کپرنشینان از اطراف شهرک قدس در غرب تهران، تعدادی از چادرهای آنان را آتش زدهاند.
«جمعیت امام علی» که در زمینه آموزش کودکان محروم از تحصیل کپرنشین منطقه فعال است، میگوید برای خراب نکردن چادرها با نهادهای دولتی وارد مذاکره شده اما فایدهای نداشته است. این سازمان خیریه گفته: "کودکان این منطقه از حداقل حقوق خود از جمله داشتن شناسنامه و حق تحصیل محروماند و از طریق زبالهگردی و کار در خیابان ارتزاق میکنند."
گردش این خبر در شبکه های اجتماعی به حدی بود که شبکههای خبری فارسی زبان ماهوارهای نیز به این خبر پرداختند و بی بی سی فارسی با انتشار آن در کانال تلگرامی خود به وسعت اطلاع رسانی آن افزود اما متاسفانه نه مسئولان جمعیت امام علی و نه مسئولان و فرمانداری شهرستان قدس واکنشی به آن نشان ندادند.
تابناک به دلیل وجود دو موضوع سوال برانگیز در این باره تصمیم گرفت تا پیگیریهایی را در رابطه با این اخبار انجام دهد. نخست آتش زدن چادرها توسط ماموران؛ در حالی که مشخص نبود این ماموران و سربازان چه کسانی بودند و دوم رایزنیهای ادعایی جمعیت امام علی(ع)، در حالی که مشخص نبود این رایزنیها با کدام نهاد دولتی و به چه صورت بوده که به نتیجه نرسیده و در نتیجه آن، به جای کمک به عده ای بیپناه، چادرهایشان نیز به آتش کشیده شده است.
پیگیریها نشان داد ظاهرا اين کپرنشینان حداقل ٢٠ سال است در اين بيابانها زندگي ميکنند. بالاي معادن شن و درست وسط بيابان خدا. روبهروي قبرستان بعد از جاده خاکي شهری ساختهاند، اما نه با سنگ و آجر و همراه با شاخصه های شهری مانند کوچه و خیابان که با چادر، حلب و شاید ایرانیت.
با بچههای بیهویت که نه شناسنامهای دارند و نه مدرکی از وجودشان در این دنیا میتوان یافت. آنهایی که پیشهشان فقیری است؛ این نامیست که خودشان روی تکدیگری گذاشتهاند. البته برخیهایشان هم هنرمندند؛ همان نوازندههای سرچهارراهها. با این یادآوری که بسیاری از مردان ساکن این کپرها معتادانی هستند که زنان و فرزندانشان نان آورشان شدهاند . خرجشان را میدهند.
دیروز خبر آتش سوزی دوباره کپرهای ایشان بود. به سراغ جمعیت امام علی رفتیم تا از شرایط این منطقه بیشتر بشنویم. طراوت مظفریان، یکی از خیرین جمعیت امام علی که این بیابان را ته دنیا میداند، درباره کپرنشینان هفت جوی گفت: «روستاي هفتجوي مابين قلعهحسنخان و شهريار واقع شده؛ درست چسبيده به کارخانه لبنيات دامداران و نرسيده به کلانتري. بايد از بين قبرستان هفتجوي رد شوي تا به کپرهايشان برسي. اکثر اين افراد بلوچ هستند که مدتها پيش به شمال ايران مهاجرت کردهاند و حالا به تهران آمدهاند. عمدهشان یا متکدی و یا نوازندگان دورهگرد هستند. هيچکدامشان شناسنامه ندارند، نه خودشان نه بچههاي کوچکشان.»
وی افزود: «مدتها با ارگانهای مختلف شهرستان مذاکره و حتی نامه نگاری کردیم تا امکانات رفاهی در اختیار این کپرنشینها بگذاریم، اما هیچ کمکی به ما نشد. در طول چند هفته گذشته قبل از این آتشسوزی هم افرادی با لباس شخصی به این منطقه میآمدند و این کپرنشینها را تهدید میکردند که اگر از این منطقه نروند، چادرهایشان به آتش کشیده میشود. اهالی این چادرها میگفتند که همراه این تهدید کنندگان سرباز هم بوده، اما از چه ارگانی، نمیدانند!»
۲۵ آبان ۱۳۹۵ - ۲۰:۳۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]