واضح آرشیو وب فارسی:اصلاحات نیوز: آیا می دانستید که در چند هفته ی گذشته با آغاز سال تحصیلی، قیمت کاغذ تحریر در کشور به شکل ناگهانی افزایش چشمگیری داشته است؟ آیا می دانید که این افزایش قیمت بر عرصه ی نشر، ازجمله کتاب های آموزشی و درسی چه تاثیری می تواند داشته باشد؟اصلاحات نیوز – آیا می دانستید که در چند هفته ی گذشته با آغاز سال تحصیلی، قیمت کاغذ تحریر در کشور به شکل ناگهانی افزایش چشمگیری داشته است؟ آیا می دانید که این افزایش قیمت بر عرصه ی نشر، ازجمله کتاب های آموزشی و درسی چه تاثیری می تواند داشته باشد؟ وقتی اتفاقی که قاعدتا باید غیرمعمول باشد در جامعه رخ می دهد اما هیچ واکنشی که نشان از غیرطبیعی بودن آن باشد جلوه نمی کند، به دو دلیل می تواند باشد؛ یکی این که آن اتفاق آن قدر تکرار شده که دیگر واکنش جامعه و دست اندرکاران به آن از بین رفته و موضوع رفته رفته طبیعی جلوه کرده است. دیگر این که آن قدر اطمینان و اعتماد به نهادهای ناظر و مسؤول وجود دارد که هر نوع اقدام لازم برای احقاق حقوق جامعه، حتما و بدون تردید انجام خواهد شد، پس جای نگرانی وجود ندارد. گذشته از این که کدام یک از این گزینه ها درباره ی گرانی های متناوب برخی کالاهای اساسی، ضروری یا پرمشتری در کشور ما از مایحتاجی چون مرغ و شکر گرفته تا کاغذ انطباق و صحت دارد، اساسا باید یک توجه و به تبع آن پرسشی وجود داشته باشد که برمبنای آن بتوان پاسخ های نهایی مساله را یافت. یکی از این پرسش ها که این روزها خلاء آن در جامعه، ازجمله در فضای رسانه ای احساس می شود، این است که به راستی چرا قیمت کاغذ ظرف کمتر از یک ماه تا ۴۰ درصد افزایش یافته است؟ این افزایش قیمت یعنی این که کتاب های چاپ شده در این روزها و روزهای پیش رو با افزایش قیمت ناگهانی ۴۰ درصد به بازار عرضه می شوند. چنین اتفاقی در شرایط بحران کتاب خوانی در کشور، مشخص است که چه لطمه ای به این حوزه وارد خواهد کرد. ضمن آن که برخی از ناشران در این روزها در انتشار کتاب هایشان دست به عصا شده اند. این یعنی یک توقف دیگر در چرخه صنعت نشر کشور. این گونه توقف معمولا هر ساله با برگزاری نمایشگاه کتاب تهران و آغاز فصل تابستان یک بار رخ می دهد و تاثیرات منفی خودش را هم وارد می کند اما این بار این توقف، در زمانی رخ می دهد که از نظر فصلی و با بازگشایی دانشگاه ها و مدرسه ها، قرار است این بازار تکانی به خود دیده، از رکود جانفرسا خارج شود. حال تصور کنید در چنین وضعیتی هم باز یک ضربه ی چکشی به بازار نشر وارد شود. پس تبعات منفی آن کاملا قابل انتظار است. این مساله وقتی جدی تر می شود که به دلایلِ محتمل هر گرانی مالوف در چند سال گذشته و میزان احتمال تاثیرگذاری آن ها می اندیشیم. در حال حاضر نه قیمت برابری ریال ایران با ارزهای خارجی افزایشی داشته، نه تحریم جدیدی علیه کشور و به دنبال آن محدودیت ها وضع شده، که برعکس، شرایط پسابرجام را می گذرانیم، نه قانون و ممنوعیت جدید گمرکی و عوارضی و مالیاتی وضع شده است، پس تنها دو احتمال دیگر باقی می ماند: گران فروشی و احتکار. در هفته های اخیر قیمت هر بند کاغذ از حدود ۵۶ هزارتومان به حدود ۷۴ هزار تومان رسید و تا بندی ۷۹ هزار تومان (برای کاغذ اندونزی) هم پیش رفته است. اگر میزان وزنی و ارزش کاغذ وارداتی را در نظر بگیریم، این میزان گران شدن کاغذ یعنی رقمی که سر به فلک می زند. ما حدود یک و نیم میلیون تن کاغذ در سال به کشور وارد می کنیم و هر بند کاغذ حدود ۲۰-۱۹ کیلوگرم می شود. همین رقم یعنی که میزان گرانفروشی کاغذ در حدود یک ماه گذشته، میلیاردها تومان عایدی مضاعف در جیب واردکنندگان معدود آن واریز کرده است؛ واقعیتی که رسانه های ما کمتر به آن واکنش نشان داده اند. ضمن آن که واردات کالاهای این چنین معمولا و عموما در انحصار چند فرد یا شرکت خاص قرار دارد. البته شاید بی توجهی رسانه ها از آن جا ناشی شده که این موضوع دیگر برای همه عادی شده است. در این میان، رییس اتحادیه فروشندگان کاغذ با تایید افزایش قیمت ۱۰ درصدی قیمت کاغذ، ممانعت از واردات کاغذ را در این ایام، علت گرانی کاغذ تحریر دانسته و گفته است، چندی پیش جوی پیش آمد که برای حمایت از تولید داخلی، واردات کاغذ کم شود، درنتیجه واردکنندگان در ۶ ماهه نخست امسال، ۴۰ درصد میزان کاغذ خود را کاهش داده اند. درواقع از نظر او، علت شوک ناگهانی قیمت کاغذ در نیمه ی سال، جو روانی ایجاد شده بوده است. گذشته از این که افزایش قیمت کاغذ برخلاف اطلاع یا اظهار رییس اتحادیه واردکنندگان، ۱۰ درصد نبوده بلکه تا ۴۰ درصد هم رسیده و در بهرتین حالت، میانگین آن را بین ۲۵ تا ۳۰ درصد می توان در نظر گرفت، این هم کمی عجیب به نظر می رسد که واردکنندگانی که در سابقه نشان داده اند در سودجویی شخصی میل شدیدی دارند، تنها به دلیل برخی سخنان پراکنده در جامعه، از خیر واردات بیشتر گذشته باشند. البته نکته در این جاست که باز هم با این وجود، سود آنان با توجه به افزایش قیمت فعلی، تغییری نکرده است. در میان دست اندرکاران صنعت نشر اما در این چند هفته، استدلالی شیوع پیدا کرد مبنی بر این که یکی از ناشران کتاب های آموزشی و کمک آموزشی، در آستانه ی سال جدید تحصیلی، تمامی کاغذ موجود در بازار را خریداری کرده، درنتیجه با به وجود آمدن کمبود و متناسب نبودن سطح عرضه و تقاضا، قیمت کاغذ ناگهان افزایش چشمگیر یافته است. گذشته از این که این دلیل قابل باور نیست، چون معمولا چنین مصرف کنندگانی با میزان مصرف کلان، خود راسا به واردات مایحتاج خویش اقدام می کنند تا سود بیستری در چرخه ی اقتصادی شان نصیبشان شود، نکته در اینجاست که پس وظیفه ی نهادهای ناظر متنوع و متکثر در جامعه در این میان چیست؟ آیا هر فردی می تواند با خریداری کالای موجود در جامعه، نظم عمومی را به هم بریزد، فضا را ملتهب کند و نگرانی عمومی به وجود آورد؟ در این میان، وزارتخانه هایی که وظیفه ی تنظیم بازار را برعهده دارند، چه عملکردی داشته یا باید داشته باشند؟ بر فرض چنین شرایطی، آیا یک ناشر، در غیر مناسبت های فصلی خود هم می تواند با اتکا به نقدینگی خویش، تمامی کاغذ موجود در بازار را جمع آوری و انبار کرده، پس از مدتی، با افزایش قیمت چشمگیر و عطش به وجود آمده در بازار، مثلا به جای بندی ۲۰ هزار تومان افزایش قیمت پیش آمده، کاغذ دپو شده را با قیمت ۱۰ هزار تومان گران تر به بازار عرضه کند و از این طریق سود کلان بی دردسر به جیب بزند؟ در این صورت به نظر می رسد فعل «احتکار» به وجود آمده که طبعا رفتار با آن نیز دست کم از زمان جنگ تحمیلی، مشخص، مدون و مقنن شده است. در غیر این صورت، «گران فروشی» حادث شده که واکنش به آن نیز طبق بندهای مصرح قانونی، مشخص و پیش بینی شده است. ضمن آن که با هر کدام از دو فرض احتکار یا گران فروشی زورمدارانه که به موضوع نگاه کنیم، در هر صورت، آن چه که در این میان موثر و قابل پرسش جلوه می کند، این است که چرا واردات کالاهای مهم در کشور – براساس قانون هایی نانوشته – در انحصار چند فرد معدود قرار می گیرد که چنین مفسده یا مشکلاتی از دل آن پدید آید؟ منبع: ایسنا
یکشنبه ، ۱۶آبان۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اصلاحات نیوز]
[مشاهده در: www.]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]