واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: نسلي تکرار نشدني که الگوي امروزيها نيست
مرگ هر کدام از پيشکسوتان فوتبال ايران زنگ خطري است براي تمام شدن نسلي تکرار نشدني، نسلي که امروز هيچ ردپايي از آن در اين رشته پرحاشيه ديده نميشود...
نویسنده : شيوا نوروزي
مرگ هر کدام از پيشکسوتان فوتبال ايران زنگ خطري است براي تمام شدن نسلي تکرار نشدني، نسلي که امروز هيچ ردپايي از آن در اين رشته پرحاشيه ديده نميشود و بازيکنان امروزي علاقهاي براي الگو گرفتن از قديميها ندارند. رفتن منصور پورحيدري غم بزرگي است براي فوتبالي که با هزار و يک مشکل و بحران و حاشيه دست و پنجه نرم ميکند. پورحيدري که حالا لقب پدر استقلال را به او دادهاند نه تنها پس از رفتن پيشکسوتان ديگر بزرگتر آبيها محسوب ميشد بلکه يکي از معدود نفرات باقيمانده از نسل طلايي به شمار ميرفت که از هر نظر مثال زدني بود. فوت پورحيدري بهانه خوبي است تا يادي شود از آنها که اخلاق و منش پهلواني برايشان مهمتر از قراردادهاي ميلياردي بود.
رفتار و کردار نسل قديمي به گونهاي بود که سالهاست حسرت تکرار يکي از آن رفتارها را ميکشيم. امثال پورحيدري درست زماني بهترين بازيها را ارائه ميدادند که نه خبري از پول بود و نه قراردادهاي آنچناني و حاشيهسازيهاي تمام نشدني. در روزگاري که هم دورههاي او فوتبال بازي ميکردند عشق به پيراهن، تعصب و حرکت در چارچوب اخلاق حرف اول را ميزد. تا جايي که بسياري از پيشکسوتان خوشنام فوتبال کشورمان با رقمهاي ناچيز و حتي بدون دريافت دستمزد براي تيم خود ميجنگيدند و دست از تلاش نميکشيدند. علاقه زايدالوصف به تيم مورد علاقهشان به گونهاي بود که هرگز حاضر به ترک تيم خود نميشدند، براي همتيميهاي سابق کري نميخواندند و حرف از افشاگري نميزدند. با اينکه درخشش ستارههاي قديمي چندين برابر بازيکنان به اصطلاح ستاره امروزي بوده، اما ستارههاي نسل گذشته رفتارهاي افسارگسيخته امروزيها را نداشتند و به زندگي خانوادگيشان پايبند بودند كه اين نكته بسيار حائز اهميت زندگي ورزشي آنهاست. اخلاق را به هيچ قيمتي زير پا نميگذاشتند و فوتبال پاک را به همه مسائل ارجح ميدانستند. با وجود چنين گنجينههايي كه يكييكي از دستمان ميروند، سالهاست که شرايط فوتبال کشورمان تغيير کرده، تغييراتي گسترده که سبب شده تا کوچکترين اثري از نسل قبل به چشم نيايد. حجازي، مظلومي، پورحيدري و بهزادي تا زماني که بودند تلاش کردند نسلي اخلاقمدار را به فوتبال ايران تحويل دهند. اگرچه شاگردان درخشاني را به اين عرصه معرفي کردند، ولي در فوتبالي که اسير ناپاکيها شده ديگر کمتر بازيکني با خصوصيات اخلاقي اين مردان ديده ميشود.
از دست دادن مردي چون منصور پورحيدري براي فوتبالي كه اسير بياخلاقي است يك فاجعه به حساب ميآيد، مردي كه خود و خانوادهاش در بطن ورزش بودند، براي ورزش ايران افتخار آفريدند، اما منصور پورحيدري هيچگاه اسير حواشي نشد، هيچگاه بياخلاقي نكرد و هميشه به عنوان يك بزرگتر، يك پيشكسوت و يك استاد مورد احترام تمامي فوتباليها بود. اينكه امروز بخواهيم تا لقب پدر، اسطوره، بزرگ، فراموش نشدني و هزار و يك عنوان ديگر چاپلوسانه از او ياد كنيم، دردي از فوتبال دوا نميكند. همه خوب ميدانيم كه تمامي اين عناوين را براي بزرگان قبلي نيز به كار بردهايم و خيلي زود آنها را فراموش كردهايم و اين قصه تلخ براي منصور پورحيدري نيز تكرار خواهد شد. آنچه مهم است اينكه منش و راه درستي كه منصور پورحيدري در زندگي و ورزش انتخاب كرده بود را به فوتباليستهاي جوان و پولكي امروز بياموزيم هرچند كه كاري است بسيار سخت در فوتبالي كه شهرت و پول در آن حرف اول و آخر را ميزند. پورحيدري تا روزي كه زنده بود و توان هدايت فوتباليها را داشت در اين راه گام برداشت، هرچند كه نه او و نه بقيه بزرگان اخلاقمدار فوتبال ايران طي سالهاي اخير در اين مهم موفق نبودند و اين فاجعهاي است كه با از دست رفتن اين نسل طلايي هر روز بيشتر از قبل خود را به فوتبال ايران نشان ميدهد. فوتبال ايران ديروز دوباره يتيم شد. يتيم مردي كه اخلاق و ورزش را با هم داشت. دو فاكتوري كه امروز در فوتبال ايران كيمياست و با از دست رفتن پورحيدريها بيشتر از قبل دست نيافتني خواهد شد، چراكه فوتبال امروز الگوپذير خوبي از اين نسل تكرار نشدني نيست و فوتباليستهاي امروز هم نميخواهند و نميپسندند كه پيرو اين نسل طلايي باشند.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۴ آبان ۱۳۹۵ - ۲۱:۵۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 95]