واضح آرشیو وب فارسی:ایسکانیوز: به بهانه سالروز انفجار حرم امام رضا(ع): برو زائر ، سرت سلامت
تهران – خبرگزاري ايسكانيوز: 30 خرداد سالروز جنايتي هولناك در تاريخ بشري است كه همه مسلمانان بويژه ايرانيان را متاسف و محزون كرد،عمق اين فاجعه به گونه اي بود كه حتي مغولان در تاريخ چنين جسارتي يعني همان هتك حرمت به بارگاه و آستان قدسي امامان را در حمله به ايران نكردند.
چقدر اسلام و شيعه مظلوم و مهجور است، براستي به كدامين گناه با مسلمانان دشمن هستند و هر از چندي آنان را به مسلخ مي كشند،چرا در طول تاريخ اين همه هجمه عليه اسلام روا داشتند ومسلمانان را به عناوين مختلف قرباني مقاصد شوم خود كردند، براستي مسلمانان به كدامين گناه نكرده بايد تقاص پس دهند.
به نظر مي رسد دشمنان اسلام با تفكر و جريان بيداري اسلام دشمن هستند ،چراكه تز وفرهنگ عدالتخواهي اسلام منافع آنها را در جهان متمدن ودر عين حال خفقان امروزي به چالش مي كشد،آري استعماري نو در حال شكل گيري است و هدف اصلي آن كشورهاي خاورميانه است،كشورهايي كه در قلب دنيا در حال تپيدن هستند و اين تپش جلوي زياده خواهي مزورانه آنها را مي گيرد.
به ناگاه، غرّشي مهيب و امواجي ويرانگر، حرم مقدس امام رضا(ع)را در هم كوبيد. هوا را ديدم كه ميشكافت و پيش ميآمد، و كبوتران را كه يك به يك از گلدستهها فرو ميافتادند و لحظهاي به خود ميلرزيدند و... آري، كبوتران فرو مينشستند، امّا اين بار نه به خاطر گندمهاي مرحمت زايران، بلكه با گلوي خشك، بيبال و بيپر ميافتادند بيآن كه دانهاي برچينند يا آبي بنوشند.
ساعت 26/14 روز دوشنبه 30 خرداد سال 1372 خورشيدي برابر با عاشواري 1415 هجري قمري و در حالي كه رواقها، صحنها، بستها و اطراف مرقد مطهر هشتمين امام معصوم از جمعيت موج مي زند و مردم بر افروخته از عشق و ارادت به سالار شهيدان ابا عبدالله الحسين (ع)، غرق عزاداري و نوحه سرايي اند، صداي مهيب انفجار بمب، فضاي روضة منوره رضوي را پر مي كند و انفجار سهمگين همه جا را به لرزه در مي آورد و لحظه اي بعد دود غليظ و بوي خون در فضاي سراسر معنويت حرم پخش مي گردد و انبوه متراكم جمعيتي را كه مشغول مناجات و عبادت بوده و در فضايي از صميميت و اخلاص رازهاي دل خود را با امام و پيشواي بر حقشان وا مي گويند درهم مي پيچد. بمب در محلي واقع در قسمت بالا سر مبارك منفجر مي شود و همه چيز را در هم مي ريزد و زائران را وحشت زده و سراسيمه مي گرداند، بر اثر شدت انفجار كه طبق نظر كارشناسان مربوطه مقدار آن معادل 10 پوند ماده منفجره تي. ان. تي بوده است، اعضاي بدن تعدادي از زائران همچون سر و دست و پا و انگشت جدا شده و به اطراف محل حتي پشت بام حرم و سقف ضريح مطهر پراكنده مي شود، نه تنها سطح حرم و روضه منوره رضوي آغشته مي گردد، بلكه قطعات خرد شده پوست و گوشت زوار به همراه خون، سطح ديوارهاي حرم مطهر امام و داخل آن را پوشانده و به خون آغشته مي گرداند .
بوي خون و سوختگي و دود، فضاي حريم رضوي را مالامال مي سازد. تعداد قابل توجهي از نسخ قرآن و مفاتيح قطعه شده و خون آلود مي گردد و چلچراغها در محل حادثه خرد مي شوند. خدام حرم كه روز عاشورا همگي در حرم مولاي خود امام رضا (ع) حضور دارند براي كمك به مردم و نجات مجروحان به داخل حرم مي شتابند و مردم را به بيرون حرم راهنمايي و مجروحان حادثه را به صحن آزادي و صحن انقلاب اسلامي منتقل مي كنند.
شرايط ويژه پس از انفجار، موجب گرديد تا درهاي صحنها و حرم بسته شود، به نحوي كه در ساعات اوليه، صرفاً مسؤولان و خدام آستان قدس رضوي امكان ورود داشتند. حرم مطهر و رواقهاي اطراف صحنها از مردم عادي خالي بود اما جمعيت انبوه پشت درهاي بسته بي تابانه بازگشايي حرم آقا امام رضا (ع) را لحظه شماري مي كردند، كه همزمان آيه الله واعظ طبسي توليت آستان قدس رضوي اعلام نمود كه حرم مي بايست مجدداً در اسرع وقت داير شود و به روي مردم آغوش گشايد. لذا با حضور قائم مقام توليت و ديگر مسؤولان و خدام و كارگران آستانه مقدسه و به فاصلة كمي پس از وقوع حادثه، كار آماده سازي رواقها و صحن و سراي ثامن الائمه (ع) براي زيارت آرزومندان حضرتش آغاز شد.
طاقت فرساترين و سوزناكترين بخش كار، جمع آوري و پاك سازي حرم مطهر از قطعات ريز ريز شده گوشت، پوست و خون بدنهاي پاره پاره شده زواري بود كه باقي مانده بدنهايشان در ظهر عاشوراي حسيني (ع) سطح بيشتر رواقها همچون رواق دارالحفاظ، دارالسعاده و نيز گنبد الله ورديخان، گنبد حاتم خاني و .... بخش وسيعي از ديوارها را پوشانيده بود، كه اين كار سخت و جگرسوز و شستشوي حرم مطهر در طول همان شب و با زحمت بسيار انجام گرفت و صبح روز بعد حرم فرزند موسي بن جعفر (ع) آمادة زيارت و طواف عاشقان دلسوخته و عزادار شد و طي مراسم رسمي توسط توليت آستان قدس رضوي به روي مردم آغوش گشود، و بدين سان پناهگاه هميشگي مردم به روي آنان بازگشت.
آنچه گفتني است اين كه در كمترين زمان، ساكنان و مجاوران مشهد مقدس از وقوع حادثه خبردار شده و هر آن كس كه خبر فاجعه را مي شنيد، سراسيمه به سوي حرم مي شتافت. شور و التهاب و هيجان، شهر را فرا گرفته و همگان را مبهوت و متاْثر ساخته بود. همه از حادثه اي كه هرگز وقوعش را در باور نمي آوردند، گفت و گو مي كردند و هر كس در آن لحظات سخت، مي انديشيد كه چه كاري بايد و مي تواند انجام دهد.
پيكرهاي زخمي مجروحين و شهيدان با وسايل نقلية شخصي و آمبولانسهايي كه به دو صحن انقلاب اسلامي و آزادي وارد شده بودند، به بيمارستانهاي مشهد منتقل گرديدند. و آنچه از كينة منافقان باقي ماند، سيصد تن مجروحان حادثه بودند كه عده اي از آنان اعضايي از بدن خود بخصوص دست و پايشان را از دست داده بودند و 27 نفر شهيد كه الي الابد مظلوميتشان گريبانگير دشمنان ولايت است.
در ميان مجروحان و شهدا از هر سن و از هر قشر و طبقه اي ديده مي شدند. پير، جوان، كودك، زن و مرد. در يك كلام عاشورا در مشهد مقدس و در حوزه حريم منور رضوي، حقيقتاً به عاشورايي به يادماندني در تاريخ، پس از عاشوراي حسيني (ع) تبديل شده بود. حادثه انفجار، به بناي حرم آسيب رسانيده بود. اما معجزه آسا آن كه ميزان خسارت در حداقل ممكن بود.
كاشي كاريها و آيينه كاريهاي بسيار ظريف و هنرمندانه 800 ساله حرم، تا حدودي لطمه ديده بود كه به سرعت ترميم گرديد.
منافقين سنگدل و ناپاك كه با جنايت بسيار زشت خود آشكارا نشان دادند كه به هيچ اصل و معيار الهي انساني پاي بند نيستند و در دشمني و ستيز با ملت غيرتمند ايران اسلامي هيچ حدي را نمي شناسند، و ثابت كردند كه براي مردم و معتقدات و مقدسات آنها هيچ حرمت و قداست و اهميتي قائل نيستند.
لحظات و حالات مردم در صبح روز بعد حقيقتاً براي تاريخ عبرت آميز بود و براي هربيننده اي ديدني. مرد و زن، پير و جوان، كوچك و بزرگ، همگي شيفته و شيدا، گريان و نالان و در عين حال خشمگين و غرنده به حرم وارد شدند، ضريح را در آغوش گرفتند و ضمن اظهار ارادت به آستان رفيع و مقدس امام همام علي بن موسي الرضا (ع)، خشم و نفرت آتشين خويش را نثار دشمنان خارجي و مزدوران داخلي دين و ملت انقلاب و كشور خويش ساختند.
محمدابراهيم پاكزاد
جمعه 31 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسکانیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 250]