تبلیغات
تبلیغات متنی
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
طراحی سایت فروشگاهی فروشگاه آنلاین راه‌اندازی کسب‌وکار آنلاین طراحی فروشگاه اینترنتی وبسایت
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
سفر به بالی؛ جزیره‌ای که هرگز فراموش نخواهید کرد!
از بلیط تا تماشا؛ همه چیز درباره جشنواره فجر 1403
دلایل ممنوعیت استفاده از ظروف گیاهی در برخی کشورها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1860475020
اولویت با کدامیک: میراث فرهنگی یا گردشگری؟
واضح آرشیو وب فارسی:ایلنا: یادداشتی از رضا دبیری‌نژاد؛ اولویت با کدامیک: میراث فرهنگی یا گردشگری؟
مدیریت این سازمان باید بتواند بستری بسازد که بر بستر وسیع میراث‌های فرهنگی ایستاده باشد و با تعامل اجتماعی امکان بهره‌برداری جامعه را برای سود بردن از این میراث‌ها را فراهم سازد. از زمانی که سلطانی‌فر عطای سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری را به امید لقای وزارت بخشید در هیجانات و گفتگوهای اهالی و مرتبطان و خواهانان سازمان مطلقه بحث‌هایی برای رئیس جدید درگرفته است که بیشتر به شایعه، حدسیات و آرزوها می‌ماند، اما بیش از آنکه مهم باشد چه کسی بر این مسند بنشیند، این بحث‌ها به مجادله‌ای میان اهمیت میراث فرهنگی و گردشگری (و درنهایت برتری سیاست) تبدیل‌شده است. اگرچه می‌توان استدلال‌هایی از جنس نام و قدمت را در میان گذاشت ولی شاید بهتر باشد یک‌بار از منظر کارکردی و نسبت سازمان مذکور با سه موضوعی که در مسئولیت آن ذکرشده است این مسئله را واکاوی نماییم. این سازمان در حوزه میراث فرهنگی وظیفه شناسایی، گردآوری، ثبت و مستندنگاری، حفاظت، مرمت، پژوهش، احیاء، معرفی، آموزش، زنده‌سازی و گاها بهره‌برداری و نظارت را دارد. باید بر این نکته افزود که این حوزه همه انواع میراث اعم مادی شامل منقول و غیرمنقول، میراث غیرمادی را دربرمی‌گیرد از این‌رو گستره موضوعی آن بسیار وسیع و حتا در حال گسترش است و در حوزه گردآوری، ثبت، پژوهش باید از تخصص‌های گوناگون بهره بگیرد و در حوزه‌های نظارت و آموزش نیز نمی‌تواند فقط بر مالکیت و تصدی‌گری خود بسنده کند بلکه باید از منظور نمایندگی جامعه بر بخش‌هایی از میراث که خارج از تصدی خود دارد نیز اشراف داشته باشد از همین رو باید در عمل و جایگاه در سطح فرابخشی قرار داشته باشد. در حوزه صنایع‌دستی نیز سازمان موظف به شناسایی، حمایت، تبلیغ و معرفی، توسعه، آموزش و قانون‌گذاری است، ازاین‌رو در این حوزه دارای تصدی‌گری نبوده و بیشتر نقش پشتیبانی دارد. درحالی‌که فعالیت تولیدی و انتفاع به‌طورمستقیم به گستره غیردولتی و مردمی مربوط است و اگرچه صنایع‌دستی و هنرهای سنتی دارای وجه دوگانه فرهنگی و صنعتی است اما آن بخش فرهنگی موضوع را که بیشتر می‌توان با عنوان هنرهای ملی یاد نمود حوزه‌ای است که با حوزه میراث فرهنگی همپوشانی دارد و حتا می‌توان آن را در زیرمجموعه میراث فرهنگی قرارداد. درنهایت در حوزه سوم یعنی گردشگری نیز وظایف سازمان شامل بسترسازی، قانون‌گذاری، حمایت، تقویت، تبلیغ و رایزنی میشود. ازاین‌رو در این حوزه نیز سازمان فاقد تصدی‌گری است حتا اگر در سابقه گذشته و با هدف الگوسازی فعالیت‌هایی برای ایجاد و تصدی‌گری داشته است با هدف تحقق اصل خصوصی‌سازی و حمایت از بخش خصوصی لازم است که تصدی‌گری خود را کنار بگذارد و در نقش پشتیبانی و نظارتی عمل کند. در این حوزه سازمان خود فاقد بهره و اقدام مستقیم است.( بر این موضوع البته باید نقش عوامل اجتماعی و سیاسی را بر گسترش یا محدودیت گردشگری افزود که باعث کاهش توان دولت برای ایفای نقش در فعالیت‌های گردشگری میشود.) حال اگر هر سه حوزه درهم بیامیزیم و در یک ظرف قرار دهیم مجموعه فعالیت‌های سازمان را می‌توان در چهار دسته 1- تصدی‌گری و ساماندهی، 2- پژوهشی و علمی، 3- پشتیبانی، نظارت و 4- معرفی و آموزش قرار داد که از این چهارگانه دو بخش اول و دوم اختصاصی میراث فرهنگی است و دو بخش دیگر به سه حوزه اختصاص دارد. حتا در حوزه سوم که از آن با عنوان پشتیبانی و نظارت یادشده است نقش سازمان نقش واسطه‌ای و فرابخشی است. بیشترین فعالیت گردشگری سازمان هم در این حوزه‌ها قرار می‌گیرد. توجه و یا اولویت قرار دادن هرکدام از بخش‌های چهارگانه ذکرشده می‌توان نشان از شرایط و نیازهای اجتماعی و یا رویکرد مدیریتی باشد. اولویت قرار دادن گردشگری یعنی کاستن جایگاه سرمایه و دارایی‌های سازمانی و ملی، از سوی دیگر اولویت قراردادن معرفی و تبلیغ هم می‌تواند برآمده از تظاهر برای جامعه و یا جلب‌توجه برای اهمیت نمایی و ارتباط حاصل شود، همچنین اگر توجه و اولویت قرار دادن میراث فرهنگی به‌گونه‌ای پیش رود که گردشگری تقلیل یابد سبب میشود تا بهره‌مندی جامعه و ارتباط آن کاسته شود و مجموعه در تکاپوها و چالش‌های جامعه نقش مؤثری نداشته باشد اما این بدان معنا نیست که به دلیل بهره‌برداری و سود بردن جامعه نگاه همه علمی و تخصصی به سرمایه‌های ملی کاسته شود چراکه این سرمایه‌ها فقط ارزش و یا کارکرد صنعتی (اقتصادی) ندارند بلکه دارای ارزش‌های دیگری همچون ارزش‌های اجتماعی و فرهنگی هم هستند که این ارزش‌ها هم با نگاه چندجانبه و تخصصی حاصل میشود. اگرچه امروزه و متأثر از نیازهای جامعه ممکن است برای دولت مسائل و رفع مشکلات اقتصادی در اولویت باشد به‌گونه‌ای که بتواند ارزآوری، اشتغالزایی و درآمدزایی نماید. از این‌رو گردشگری و صنایع‌دستی می‌توانند به‌مثابه یک فرصت برای تحقق نیازهای دولت و جامعه جلوه نمایند اما باید در نظر داشت که وقتی صحبت از توسعه پایدار و متوازن می‌کنیم باید نگاهی بلندمدت و همه‌جانبه داشته باشیم، نگاهی که با تکیه‌بر تمایزها و بسترهای هویتی و فرهنگی بتوان به پویایی فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و حتا امنیتی( که نیازمند توجه به ارزش‌های قومی و بومی است) دست‌یافت. بر همین اساس مدیریت در این حوزه سه‌گانه نیازمند اقدام و برنامه‌ریزی متوازن در هر چهار وظیفه ذکر است. یادمان باشد که حتا معرفی و بسترسازی نیز بر پایه منابع سرمایه‌ای( میراث فرهنگی) رخ می‌نماید. علاوه بر این مدیریت نظارت و فعالیت‌های علمی نیز نیازمند اشراف بر سرمایه‌های ملی است. ازاین‌رو نمی‌توان میراث فرهنگی را به‌مثابه پایه مدیریت در این سازمان در نظر نداشت. پشتیبانی عملی است که در کنار فعالیت‌ها و حتا بعد از فعالیت اولیه در حوزه‌های تصدیگرانه معنی دارد. مدیریت این سازمان باید بتواند بستری بسازد که بر بستر وسیع میراث‌های فرهنگی ایستاده است و با تعامل اجتماعی امکان بهره‌برداری جامعه را برای سود بردن از این میراث‌ها را فراهم می‌سازد.
۱۳۹۵/۰۸/۰۸ ۱۵:۳۸:۰۷
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایلنا]
[مشاهده در: www.ilna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 94]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها