تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867412997
فراموشی ترویج اخلاق در ورزش
واضح آرشیو وب فارسی:فرهنگ نیوز:
فراموشی ترویج اخلاق در ورزش بی‌توجهی‌ها به مقوله اخلاق در ورزش کشور سبب شده تا امروز سالن‌های ورزشی کشورمان جو مسمومی داشته باشند، طوری که خیلی‌ها به همین خاطر ترجیح می‌دهند مسابقات را از نزدیک تماشا نکنند.
به گزارش فرهنگ نیوز، «سعید احمدیان» در روزنامه «جوان» به موضوع اخلاق در ورزش پرداخت و نوشت:
ورزش سال‌هاست درد بی‌اخلاقی را تحمل می‌کند، منحصر به رشته خاصی هم نیست، از فوتبال و جو مسموم استادیوم‌هایش با شعارهای زننده برخی تماشاگران و درگیری‌های خونینش بگیرید تا والیبال که از همین هفته اول فحاشی‌ها در داخل زمین و روی سکوها خیلی‌ها را نگران کرده است. یا نگاهی به کشتی بیندازید، ورزش پهلوانی کشور که در برخی مسابقات شاهد قشون‌کشی تماشاگران است و باعث می‌شود صحنه‌های تأسفباری در قاب دوربین‌ها ثبت شود. نمی‌توان از جنبه‌های خوب اخلاقی ورزش نگفت اما نمی‌شود انکار کرد که از طرف برخی از تماشاگران به عنوان بخش مهمی از ورزش ایران شاهد اتفاقات تلخ و زشتی در فضای ورزشگاه‌های کشورمان هستیم که سبب شده زنگ خطر در این باره به صدا در‌بیاید و این می‌تواند یک هشدار جدی برای مسئولان و تصمیم‌گیرندگان ورزش باشد که فرهنگ‌سازی در ورزش را فراموش و با اولویت قرار دادن نتیجه‌گرایی و قهرمانی، کارهای فرهنگی در ورزش را رها کرده‌اند. این در حالی است که تماشاگران و هواداران به عنوان جزئی از جامعه ورزش باید جایگاه مهمی در برنامه‌های متولیان ورزش داشته باشند. با این حال در سال‌های اخیر کمتر مشاهده شده است که در این باره از سوی فدراسیون‌ها یا باشگاه‌های ورزشی یا به صورت کلی‌تر در وزارت ورزش به عنوان متولی اصلی ورزش، برنامه ویژه و مدونی در رابطه با فرهنگ‌سازی در ورزشگاه‌ها و استادیوم‌های ورزشی تدوین شود و به مراحل اجرایی برسد. این در شرایطی است که مدیران، همواره از برتری اخلاق بر مدال‌آوری و قهرمانی صحبت می‌کنند اما در عمل عکس آن اتفاق می‌افتد و تمام برنامه‌ریزی‌های سیستم ورزشی به سمتی میل می‌کند که یک قهرمانی کسب شود و مسائل اخلاقی و فرهنگی در حاشیه قرار می‌گیرد.
همین بی‌توجهی‌ها به مقوله مهمی مانند اخلاق در سیستم ورزشی کشور سبب شده تا امروز ورزشگاه‌ها و سالن‌های ورزشی کشورمان جو مسمومی داشته باشند، طوری که خیلی‌ها به خاطر جو آلوده استادیوم‌ها ترجیح می‌دهند مسابقات را از نزدیک تماشا نکنند. نمی‌توان انکار کرد که فحاشی‌ها روی سکوها در مسابقات ورزشی در برخی مواقع آنقدر به اوج می‌رسد که عرق شرم را بر پیشانی خیلی‌ها می‌نشاند و خیلی‌ها حتی با توجه به افزایش آن در سطح استادیوم و سالن‌های مسابقات در بعضی از بازی‌ها هشدار داده‌اند؛ هشدارهایی که البته از سوی کمتر مدیری در ورزش ایران جدی گرفته می‌شود. علاوه بر فحش‌های رکیک در ورزشگاه‌ها که با تأسف می‌توان گفت این روزها به یک امر عادی تبدیل شده است، درگیری‌های خون بار تماشاگران هم هر چند وقت یکبار صحنه‌های تلخی را در ورزشگاه‌ها ثبت می‌کند. آخرین آن هم ورزشگاه غدیر اهواز بود که تصاویر سرهای شکسته شده در این مسابقه تکان‌دهنده بود. با این حال مسئولان امر در این زمینه از خودشان رفع مسئولیت می‌کنند و هر مدیر، مسئولیت را به گردن مدیر دیگر می‌اندازد. این در شرایطی است که فرهنگ‌سازی در استادیوم‌ها و تماشاگران یکی از وظایف اصلی وزارت ورزش، فدراسیون‌ها و باشگاه‌ها باشد. نمی‌شود یک باشگاه پسوند فرهنگی داشته باشد اما مسئولیتی در زمینه مسائل غیر‌فرهنگی رخ داده توسط هوادارانش نداشته باشد.
در این زمینه بدیهی است برای عدم تکرار صحنه‌های تأسفباری مانند اتفاقات ورزشگاه غدیر اهواز یا فحاشی‌های تماشاگران و بازیکنان در همان هفته اول لیگ والیبال، باید زمینه‌های وقوع چنین حوادث تلخی مورد ریشه‌یابی و آسیب‌شناسی قرار بگیرد و باید از یک مدیر باشگاه یا فدراسیون یا وزارتخانه درباره عملکردی که در این زمینه داشته است، بیلان کاری خواسته شود و عملکردشان مورد بررسی قرار بگیرد و با کوتاهی‌هایی که سبب می‌شود اتفاقات غیراخلاقی در سطح استادیوم و سالن‌های ورزشی رخ دهد، به صورت قاطعانه برخورد شود. علاوه بر این، برنامه‌ریزی برای فرهنگ‌سازی تماشاگران و ایجاد یک شرایط سالم و امن برای هوادارانی که می‌خواهند از نزدیک یک مسابقه را تماشا کنند، باید در ردیف موضوعاتی مانند قهرمانی مورد توجه قرار بگیرد. در این صورت خواهد بود که ورزشگاه‌های کشورمان به سمت سالم‌سازی و ایجاد یک فضای آرام سوق پیدا خواهند کرد و فراهم کردن چنین فضایی می‌تواند به پرشور کردن جو استادیوم‌ها و استقبال بیشتر مردم از مسابقات ورزشی بینجامد، امری که به طور قطع برای ورزشکاری هم که در یک جو سالم مسابقه می‌دهد، می‌تواند مؤثر واقع شود تا تمرکز او تنها متوجه مسابقه باشد.
95/8/5 - 16:50 - 2016-10-26 16:50:46
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرهنگ نیوز]
[مشاهده در: www.farhangnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
ورزش
پربازدیدترینها