تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1869512200
با اوتیسم آشناتر شوید! - پایگاه خبری تحلیلی رودآور
واضح آرشیو وب فارسی:رودآور: گفته می شود حدود نیمی از کودکان مبتلا به اوتیسم، قادر نیستند از زبان به عنوان وسیله اصلی برقراری ارتباط با دیگران استفاده کنند. این کودکان اغلب از ضمایر اشتباه استفاده می کنند و کلام کامل ندارند.به گزارش به نقل از خانواده ایرانی، همچنین از ضمیر «من» استفاده نمی کنند و ضمایر دیگر را به جای آن به کار می گیرند. مثلا ممکن است به جای آنکه بگویند من خوابم می آید، بگویند تو خوابت می آید یا او خوابش می آید. به علاوه این کودکان کلمات و جملات اطرافیان خود را تکرار می کنند، طوری که وقتی در حال صحبت هستید او دائما در حال تکرار حرف های شماست. بعد از مادر و پدر شدن، منتظر این هستیم که با فرزندمان بازی کنیم، ارتباط برقرار کنیم، چشم در چشم او نگاه کرده، حرف بزنیم و خیلی کارهای دیگر که جزء روابط والدین-فرزندی قرار می گیرد. اما گاهی اوقات فرزندمان آن طور که باید و شاید به این ارتباط برقرار کردن، پاسخ نداده و چندان تلاشی برای برقراری ارتباط از خود نشان نمی دهد، ارتباط چشمی چندانی برقرار نمی کند و در تکلم مشکل دارد و... در این شرایط است که احساس می کنید مشکلی وجود دارد و باید با متخصص مشورت کنید. ممکن است این عدم توانایی برقراری ارتباط در فرزندتان به نوعی اختلال به نام «درخودماندگی» مرتبط باشد. با توجه به افزایش روزافزون اختلال اوتیسم یا همان درخودماندگی، لازم است شناخت خود را از این اختلال بیشتر کنید. در این مطلب می خواهیم درباره این اختلال اطلاعات بیشتری به شما بدهیم. دکتر کتایون خوشابی، روانپزشک کودکان و دکتر مسعود آبیار، روانشناس در این باره مشاور ما بودند. اوتیسم یعنی چه؟ اوتیسم در طیف اختلالات رشدی قرار می گیرد و معمولا با رفتار های ارتباطی و کلامی غیرطبیعی مشخص می شود. یعنی کودک مبتلا به اوتیسم، به لحاظ توانایی ارتباط برقرار کردن و تکلم با کودکان عادی متفاوت است. این اختلال، ارتباط با دیگران و دنیای خارج را برای این مبتلایان دشوار می کند. در بعضی موارد رفتار های خودآزارانه و پرخاشگری نیز وجود دارد. در این افراد حرکات تکراری (دست زدن، پریدن ) یا مقاومت در مقابل تغییر نیز دیده می شود و ممکن است در حواس بینایی، شنوایی، لامسه، بویایی و چشایی نیز حساسیت های غیر معمول نشان دهند . گفته می شود حدود نیمی از کودکان مبتلا به اوتیسم، قادر نیستند از زبان به عنوان وسیله اصلی برقراری ارتباط با دیگران استفاده کنند. این کودکان اغلب از ضمایر اشتباه استفاده می کنند و کلام کامل ندارند. همچنین از ضمیر «من» استفاده نمی کنند و ضمایر دیگر را به جای آن به کار می گیرند. مثلا ممکن است به جای آنکه بگویند من خوابم می آید، بگویند تو خوابت می آید یا او خوابش می آید. به علاوه این کودکان کلمات و جملات اطرافیان خود را تکرار می کنند، طوری که وقتی در حال صحبت هستید او دائما در حال تکرار حرف های شماست. در این اختلال همچنین رشد تکلم هم با تاخیر انجام می شود. در بعضی کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است روند تکلم نرمال پیش رود اما پس از آن پیشرفت تکلمی متوقف می شود و به دنبال آن پسرفت تکلمی دارد. با افزایش سن، به ویژه برای کودکانی که تکلم دارند، رفته رفته تولید کلام در آنها کمتر می شود و ممکن است کمتر حرف بزنند، استفاده صحیح از فعل و فاعل و ضمایر ندارند و سعی می کنند از کمترین کلمات برای رساندن مفهوم استفاده کنند؛ یعنی جمله ای بدون فعل، فاعل و ضمیر دارند. کودک مبتلا به اوتیسم، به لحاظ توانایی ارتباط برقرار کردن و تکلم با کودکان عادی متفاوت است به علاوه ارتباط، تعامل اجتماعی و بازی تخیلی در این کودکان به طور مشخص آسیب دیده است، به طوری که از انجام بازی های تخیلی و تعامل با دیگران ناتوان هستند. انجام دادن کارهای تکراری هم یکی دیگر از مسائلی است که در کودکان مبتلا به اوتیسم وجود دارد. معمولا این کودکان را درحالی می بینید که یک کار مثلا باز و بسته کردن در خودکار یا زدن روی میز و... را تکرار می کنند. اوتیسم به معنای کم هوشی است؟ باید بدانید که ابتلا به اوتیسم لزوما به معنای کم توانی ذهنی یا پایین بودن هوش نیست. باوجود اینکه دو سوم کودکان اوتیسم درجاتی از کم توانی ذهنی دارند اما یک سوم آنها می توانند هوش نرمال و حتی بالاتر از نرمال داشته باشند. به علاوه برخی کودکان مبتلا به اوتیسم توانمندی هایی خاص دارند. افرادی را در این گروه می بینیم که اگرچه نمی توانند تکلم درستی داشته باشند اما می توانند کتاب بخوانند. اوتیسم، از کم توانی ذهنی کاملا متفاوت است. کودکان مبتلا به اوتیسم صرفا کودکان متفاوت با نیازهای ویژه هستند. از کجا بدانیم کودک مان اوتیسم دارد؟ برای بررسی دقیق تر درباره تشخیص بیماری اوتیسم حتما باید به متخصص مراجعه کنید اما اگر حداقل نیمی از علائمی که در ادامه خواهیم گفت را در فرزند خود دیدید باید حتما برای بررسی های بیشتر اقدام کنید. اینها علائمی هستند که در کودکان مبتلا به اوتیسم دیده می شوند؛ عدم برقراری تماس چشمی یا تماس چشمی محدود، عدم توانایی برقراری رابطه با اطرافیان، پرهیز از در آغوش کشیده شدن و در آغوش کشیدن. عدم واکنش عاطفی نسبت به اطرافیان، مشکلات شدید تکلمی، مشکل در بیان نیازها، استفاده از اشارات و حرکات به جای کلمات، قشقرق به پا کردن و پریشانی بی دلیل، اصرار به قرار گرفتن در وضعیت یکنواخت و مقاومت در مقابل تغییرات مختلف در زندگی روزمره، تکرار کلمات یا جملات دیگران، خنده و گریه بی دلیل یا اضطراب و نگرانی بدون علت مشخص، فقدان مهارت بازی با اسباب بازی ها. علاقه زیاد به چرخیدن و تاب خوردن، احساس درد کمتر یا بیشتر از حد معمول، نترسیدن از خطرات و پرجراتی اغراق آمیز، عدم پاسخ به صحبت ها یا صداها (به طوری که به نظر می آید ناشنوا هستند، اگرچه مشکل شنوایی وجود ندارد)، ناتوانی هوشی در 70درصد این کودکان اوتیسم، داشتن برخی توانایی های خاص و متمایز از دیگران در برخی کودکان. این نشانه ها متناسب با سن، شدت اختلال و برخی عوامل دیگر ممکن است از خفیف تا شدید متغیر باشند، اما لازم است اگر متوجه تفاوت در مراحل رشد کودک خود شدید حتما به این علائم توجه داشته باشید. اوتیسم از چند سالگی ظاهر می شود؟ بسیاری از مادران این سوال را دارند که فرزندم رشد نرمالی داشت، اما نمی دانم چرا به یکباره به اوتیسم مبتلا شد؟ در حقیقت آغاز بروز علائم اوتیسم زیر سه سال است اما ممکن است مادر متوجه آن نشود یا آن را کم اهمیت بداند. به طوری که کودکی که به ظاهر در حال طی کردن روند نرمال تکاملی و رشدی است، به ناگاه علائمی بروز می دهد که به آن علائم زودرس ابتلا به اوتیسم گفته می شود. مثلا کودکان نرمال در دو ماهگی ( هشت هفتگی ) لبخند اجتماعی دارند، یعنی وقتی مادر را می بینند لبخند می زنند اما در کودکانی که بعدا مبتلا به اوتیسم می شوند این لبخند ممکن است وجود نداشته باشد. یا مثال دیگر این است که کودکان نرمال از حدود هشت ماهگی اضطراب غریبگی دارند و حتی در آغوش پدر و مادر، نسبت به غریبه ها عکس العمل نشان می دهند، در حالی که کودکان اوتیسم این حالت را ندارند. کودکان مبتلا به اوتیسم, اغلب از ضمایر اشتباه استفاده می کنند و کلام کامل ندارند این علائم ممکن است توجه والدین را به خود جلب نکند اما از 18- 17 ماهگی است که خانواده به طور قطع به وجود یک اختلال در کودک خود پی می برد، زیرا در این زمان هنگامی که کودک را صدا می زنند، واکنش نشان نمی دهد. ممکن است ابتدا به ناشنوایی یا اشکال در شنوایی شک کنید، درحالی که مشکلی در شنوایی وجود ندارد و توجه کودکان مبتلا به اوتیسم نسبت به صداها اساسا انتخابی است و هر زمان که دل شان بخواهد نسبت به صداها واکنش نشان می دهند. گاهی ممکن است به صداهای بلند عکس العمل نشان ندهند، درحالی که صداهای بسیار آهسته مانند پچ پچ آهسته را زودتر از دیگران متوجه شوند و نسبت به آن عکس العمل نشان دهند. در همین حدود سنی است که خانواده متوجه می شوند وقتی با فرزندشان صحبت می کنند، کودک به چشمان آنها نگاه نمی کند و نگاه چشمی کمتر می شود. همچنین در 18ماهگی انتظار داریم کودک انگشت اشاره پدر و مادر و دیگران را دنبال کند و به آن هدف برسد، در حالی که کودکان مبتلا به اوتیسم این توانایی را ندارند. چرا کودک مان به اوتیسم مبتلا شده است؟ درباره علت ابتلا به بیماری اوتیسم نظرات متفاوتی ارائه شده که هیچ کدام از آنها قطعیت ندارد و نمی توان گفت علت اصلی این اختلال هستند. یکی از دلایلی که در این زمینه مطرح می شود که یکی از مهم ترین دلایل هم هست، دلایل ژنتیکی است. اما نه به این معنا که کودک، ابتلا به اوتیسم را از خانواده مادری یا پدری به ارث ببرد، بلکه بیشتر این نظر مطرح است که ژن های ویژه ای روی کروموزم های 5، 13 و 18 درگیر هستند و منجر به بروز اوتیسم می شوند . به علاوه تئوری های قدیمی درباره علت اوتیسم به نقش پروتئین های موجود در مواد لبنی و غلات از جمله پروتئین، کازئین و گلوتن نیز وجود دارد. در این تئوری مطرح شده که مصرف پروتئین های کازئین و گلوتن ممکن است منجر به بروز اوتیسم شود، براساس آن برای کودکان مبتلا به اوتیسم در حقیقت رژیم های عاری از کازئین و گلوتن توصیه کرده اند که در حال حاضر این تئوری ها به طور یقین و قطعی اثبات نشده است و ما هم در بسیاری از موارد چنین رژیمی را برای کودکانی که در حال رشد هستند، توصیه نمی کنیم. آیا اوتیسم درمان دارد؟ دکتر آبیار درباره درمان اوتیسم معتقد است: مسلما تشخیص به موقع و اقدام مفید در جهت درمان می تواند بسیار راهگشا باشد. این بیماری تا حد زیادی به ژن های یک فرد بر می گردد و هنوز هیچ درمان قطعی وجود ندارد که بتواند ژنتیک فرد را اصلاح کند، بنابراین مسلما فردی که به اوتیسم مبتلاست، نمی تواند از تمام ویژگی های افراد دیگر به طور کامل برخوردار باشد. اما اگر تشخیص، درمان و اقدامات حمایتی به موقع انجام شود، می توان تاحدود زیادی فرد مبتلا را به یک زندگی نسبتا طبیعی سوق داد. مسلما خانواده ها در این میان نقش بسیار پررنگی دارند به طوری که باید واقع بین بوده و از فرزند مبتلا به اوتیسم در حد توانش، توقع داشته باشند. همان طور که نمی توانید یک فرد چپ دست را به اجبار راست دست کنید، یک فرد مبتلا به اوتیسم را هم نمی توان با فشار، استرس و... به شکل یک فرد کاملا نرمال در آورد. منظور از درمان اوتیسم، حمایت ها و آموزش هایی است که کمک می کند یک فرد مبتلا به اوتیسم، در همین شرایط و با همین ویژگی ها زندگی نسبتا طبیعی داشته باشد. درمان های بیولوژیک (بایوفیدبک) و روانشناختی دو دسته از درمان های مهم برای مبتلایان به اوتیسم هستند. با استفاده از این روش ها می توان به کودک آموزش داد که رفتارهای ناسازگار خود را کنترل کرده و به جای آن رفتاری مناسب را جایگزین کند. اگر حمایت های اجتماعی و خانوادگی مناسبی انجام شود، درمان ها تا حد زیادی مفید خواهند بود.
سه شنبه ، ۴آبان۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: رودآور]
[مشاهده در: www.]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 109]
-
گوناگون
پربازدیدترینها