- مردم هنرمندان ملي را فراموش كرده اند

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:

راسخون: در این آشفته بازار سینما و تلویزیون که چهره‌سالاری و شهرت جایگزین بازی‌های قوی و زیر پوستی شده، افرادی مانند رضا رویگری باعث می‌شوند تا ضربان زنده ماندن سینما و تلویزیون از حرکت باز نایستد. رضا رویگری که با نوای ماندگار «ایران، ایران» محبوبیت بیشتری در میان مخاطبان هنر ایرانی یافت، بار دیگر به دوران پرکاری برگشته است. اگر تا چندی پیش بازی وی را بر پرده سینماها مشاهده می‌کردیم امروز در تلویزیون به بازیگری تبدیل شده که کاراکترهای متفاوتی را با رنگ و بوی به اصطلاح منفی برای مخاطب بازی می‌کند. البته رویگری نیز مانند سایر بازیگرانی که عهده‌دار نقش‌های منفی هستند بر این عقیده است که این گونه نقش‌ها پتانسیل بیشتری نسبت به نقش‌های مثبت برای پردازش شخصیت دارند. رویگری که چندی پیش سریال «به کجا چنین شتابان» را به پایان رساند با سریال «تاوان» تاوان سال‌های کم‌کاری دهه 60 خود را پس داد و در ایام ماه مبارک رمضان نیز با سریال «ملکوت» میهمان سفره‌های افطار مخاطبان است. منتقدان، بهترین بازی رویگری را در سال‌های اخیر نقشی می‌دانند که وی در فیلم سینمایی «بوتیک» بازی کرده است. همین فیلم بود که رویگری را بعد از سال‌ها غیبت به بازیگری برگرداند اما این بار نه در سینما بلکه در تلویزیون ماندگار شد. گپ و گفت‌ پیش رو ماحصل صحبت چند ساعته جوان آنلاين با رضا رویگری است که دل پردردی از وضعیت کنونی تلویزیون هجمه فرهنگی رسانه‌های غربی و تسخیر مخاطبان تلویزیونی، کشورمان دارد. آقای رویگری تا دهه 60 نقش اول سینما و تلویزیون کشور بودید اما پس از آن حضور کمرنگ‌تری از شما در رسانه وجود داشت؟ به دلیل فقدان نقش‌ها و سناریوهای قوی فیلمسازان از پذیرفتن نقش‌های ضعیف و سطحی دوری کردم که این امر مربوط به دهه 70 می‌شود. ولی پس از آن از دهه 70 به بعد با بازی در فیلم «بوتیک» کارم را آغاز کردم. دستمزد هم در نپذیرفتن بازی شما دخیل بود؟ نه، من اولویت اول را همیشه روی سناریو و متن خوب قوی قرار می‌دهم و سعی می‌کنم با افرادی قوی کار کنم. دستمزد در اولویت اصلی من برای پذیرفتن بازی بی‌تأثیر است. چرا فعالیت‌هایتان بیشتر در رسانه ملی خلاصه شده و کمتر شما را روی پرده سینماها مشاهده می‌کنیم؟من سعی کردم همیشه بدون حاشیه کار کنم. برای نقشی که ایفا می‌کنم زحمت می‌کشم و تلاش می‌کنم به بهترین نحو آن را ارائه دهم. خوشبختانه تلویزیون هم از این همکاری راضی است و جالب‌تر اینکه همه از من می‌پرسند که چرا پرکار شده‌ام و در بیشتر سریال‌های تلویزیونی حضور دارم. و پاسخ شما به این پرسش؟اگر هنرمندی در آثار تلویزیون فعالیت دارد به دلایل بیشماری از جمله به استقبال مخاطبان و عوامل سازنده برنامه‌ها برمی‌گردد. نظرسنجی‌ها حاکی از آن است که بینندگان تلویزیونی از بازی رضا رویگری راضی هستند و وی را در نقش‌های مختلف می‌پذیرند؛ این ویژگی برای شما دلگرمی نیست؟ من هم این مطالب را زیاد شنیده‌ام که رویگری همه پیشنهادات را قبول می‌کند ولی ارزیابی‌ای که برای گزینش سریال‌هایم دارم، فاکتورهای زیادی را شامل می‌شود برای فعالیت هنری‌ام زحمت می‌کشم، تلاش می‌کنم و برای مسائل مادی از جمله دستمزد کار نمی‌کنم. در مواردی پیش آمده که دو سریال یا فیلم، همزمان از شما پخش می‌شود ولی نحوه پردازش نقش و شخصیت‌پردازی شما به گونه‌ای بوده که مخاطب احساس نمی‌کند که فیلم یا سریال یکسانی را تماشا می‌کند و نقش شما را در سریال‌های همزمان تفکیک می‌کند... همین طور است. این تمایز در حالی اتفاق می‌افتد که من در بیشتر آثارم نقش‌های منفی را بازی می‌کنم ولی انتخاب نقش‌ها و نحوه بازی در کارهایم را به گونه‌‌ای ایفا می‌کنم که مخاطب‌ دلزده نشود. بعضی از نقش‌ها، نشانگر شیادی شخصیت است و برخی دیگر از نقش‌هایم با درونمایه طنز همراه است. خودتان ترجیح می‌دهید که نقش‌های کمدی و طنز را بازی کنید یا از شما خواسته می‌شود که از مایه‌های کمدی در شخصیت پردازیتان بهره ببریم؟این نوع بازی بستگی به نقشی دارد که ایفاگر آن هستم. اگر نقش طوری باشد که بتوان از طنز و کمدی در آن استفاده کرد، می‌توانم آن را در شخصیت‌پردازی‌هایم به کار ببرم، در غیر این صورت اصلاً دلم نمی‌خواهد که در بازی‌ام از لودگی برای خنداندن مردم استفاده کنم. خود شما شوخ طبع هستید؟خیلی زیاد [می‌خندد] من اگر روزی سر صحنه فیلمبرداری حضور نداشته باشم کارگردان من را دعوت می‌کند تا در صحنه حضور داشته باشم و با عوامل فیلم همراه باشم. چرا کمتر شما را روی سر در تبلیغات فیلم‌های سینمایی می‌بینیم و به نوعی شما از سینما دور شده‌اید؟ این امر سهواً‌ اتفاق افتاده یا عمدی از سوی شماوجود داشته؟ کارهای سینمایی نیز انجام داده‌ام ولی هنوز اکران نشده‌اند. «زمهریر» و «پشت در خبری نیست» نیز از جمله این فیلم‌هاست. ولی به طور کلی سینما بیشتر پذیرای نقش‌های دختر و پسر است با فیلمنامه‌های ضعیف که من قبول نمی‌کنم در آن آثار بازی کنم. اکران فیلم «زمهریر» به کجا رسید؟ آیا این فیلم اکران عمومی می‌شود؟همه چیز امکان دارد. همانطوری که فیلم «به رنگ ارغوان» بعد از پنج سال اکران شد، «زمهریر» نیز اکران خواهد شد. متأسفانه جو کنونی سینمای ایران به سمت چهره‌سالاری پیش می‌رود و این سیاستگذاری غلط تهیه‌کنندگان باعث شده که اقتصاد سینما با دستمزدهای بالای این سوپر استارها به خطر بیفتد... متأسفانه تاوقتی مردم به خاطر همین سوپراستارها و چهره‌های سینمایی به سینما می‌روند نباید انتظار چیز دیگری را از تهیه‌کنندگان داشت. چون آنان خواستار به فروش رفتن آثارشان هستند و این برایشان کفایت می‌کند. از نقشی که در سریال «تاوان» بازی کرده‌اید راضی هستید؟ نقشم را در این سریال دوست دارم چون این نقش چند وجهی است. واکنش مخاطبان درباره سریال «تاوان» چطور بود؟تا آنجایی که می‌دانم مردم از این سریال خوششان آمده و توانسته با مردم ارتباط برقرار کند. چه نقش‌هایی را برای بازی نمی‌پذیرید؟نقش‌هایی که ضعیف باشد و از نوشته‌های سطحی برخوردار باشد را نمی‌پذیرم. گروه کار و بازیگرانی که نقش مکمل شما را بازی می‌کنند هم برایتان اهمیت دارد؟ بله، همه این موارد از ملاک‌های پذیرش بازی در فیلم‌ یا سریال می‌باشد که در ابتدا فیلمنامه از همه فاکتورها مهم‌تر است. با توجه به اینکه سرگرمی اصلی مردم رسانه‌ای مانند تلویزیون شده چرا این رسانه در کشورمان باید آنقدر ضعیف عمل کند که شبکه‌های خارجی مثل «فارسی وان» به خانه‌های مردم وارد شود و به مرور زمان تأثیرات منفی جبران ناپذیری را به فرهنگ مردم وارد کند؟بله، متأسفانه با شرایطی که شبکه‌های خارجی به وجود آورده‌اند، بازگرداندن مخاطب پای برنامه‌های تلویزیونی ایران خیلی دشوار است. معلوم نیست ما با این مشقت‌کار و وسواس برای چه مخاطبی کار می‌کنیم. مردم آنقدر درگیر شبکه‌های خارجی از جمله «فارسی وان» شده‌اند که دیگر پیگیر اخبار کشورشان هم نیستند و از خبرهای داخلی بی‌اطلاعند و این موضوع شوخی‌بردار نیست و به سیاستگذاری جدی‌تر مسئولان رسانه ملی احتیاج دارد. مخاطبان تلویزیون هوشیار هستند بنابراین جذب مخاطب تلویزیونی نیازمند برنامه‌های متنوع و تفریحی شاد است که خستگی کاری و فکری آنان را از بین ببرد. شما به عنوان بازیگر باسابقه و پیشکسوت سینما و تلویزیون، پیشنهادی برای اعمال تغییرات در برنامه‌های تلویزیون دارید؟اگر هم داشته باشم کسی به حرف من گوش نمی‌کند. فکر می‌کنم بیشتر از خواندن ترانه «ایران ... ایران...» شما تقدیر شد تا بازیگری شما؟!صدا و سیما قرار بود به من به عنوان بهترین بازیگر نقش مکمل جایزه دهند ولی روی سن به دلیل این ترانه از من تقدیر شد که باعث تعجب من بود. در کل من هیچ توقعی از کسی ندارم فقط از این حیث گله‌مندم که با این زحمتی که ما برای تولید یک اثر می‌کشیم تعداد بیننده‌های آثار تلویزیون کم است. با این حال من همچنان فعالیت هنری‌ام را ادامه می‌دهم چون عاشق این مملکت و مردم هستم و عاشقانه کار می‌کنم. گویا دل‌پردردی دارید؟ من غصه می‌خورم از اینکه نام ایرانی مترادف با قاتل و جنایتکار روی زبان‌هاست و هنوز که هنوزه در ساخت آثار غربی اصلاح نشده است. امروزه سینما و تلویزیون بستر مناسبی برای ورود جوانان شده است.از نگاه شما هم اکنون وضعیت کیفی کار جوانان را در بازی و دیگر فعالیت‌ها از جمله کارگردانی و تهیه،‌چطور ارزیابی می‌کنید؟بازی‌هایی که ارائه می‌شود خیلی ضعیف هستند. تازه شروع کرده‌اند و یاد می‌گیرند. مثل اینکه المپیک جای تمرین نیست آنجا باید مدال کسب کنی. کار حرفه‌ای هم همین است. بازیگران کم‌تجربه باید به مرور زمان یاد بگیرند تا کم‌کم آبدیده شوند. گویا شما نسبت به استفاده از برخی اسم‌های ایرانی در تلویزیون انتقاد داشتید دراین باره بیشتر توضیح دهید. بله اعتراض دارم. چرا هر چی اسم قاتل و قاچاق‌فروش است باید اسم ایرانی باشد مگر ما خودمان ایرانی نیستیم. ما روی اسم ائمه تعصب داریم و احترام می‌گذاریم. هر چه شخصیت منفی است اسم ایرانی دارد. در «به کجا چنین شتابان» نقش منفی به نام فریدون و در «خط شکن» عنوان بازیگر منفی کوروش بود. در سریال «دارو ندار» کار با آقای ده‌نمکی چطور بود؟ خیلی آدم منعطف و رئوفی بودند و من از کار با ایشان لذت بردم. شما با کارگردان‌هایی همکاری داشته‌اید که دید و جهانبینی متفاوت و بلکه متضادی با هم داشته‌اند. کار با افراد و سیاست‌های مختلف آنان چطور بود؟ من با آقای طالبی نیز کار کرده‌ام. در فعالیت هنری به سیاست وارد نمی‌شوم. نگاه می‌کنم به اینکه فیلمنامه چیست و من چه نقشی دارم و کار می‌کنم. من بازیگرم با اهداف خاص خودم. 1002

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 345]