واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
«گشر» نقد و بررسی شد/هر قصه ای جهان خودش را دارد
شناسهٔ خبر: 3791396 - یکشنبه ۱۸ مهر ۱۳۹۵ - ۱۴:۲۱
استانها > فارس
.jwplayer{ display: inline-block; } شیراز - نشست نقد و بررسی فیلم «گشر» به کارگردانی وحید وکیلی فر، کارگردان اثر در سینما هنر و تجربه برگزار شد. به گزارش خبرنگار مهر، ظهر یکشنبه در ابتدای این نشست که با حضور وکیلی فر برگزار شد، کارگردان فیلم «گشر» با باراز ناخرسندی از عدم حمایت و استقبال مخاطبین از فیلم، از حاضرین در سینما تشکر کرد و گفت حضورش در شیراز باعث خشنودی وی است. سپس علیرضا عیسوی، منتقد نشست با بیان اینکه «گشر»اولین فیلم بلند وکیلی فر بعد از هفت سال در سینمای هنر و تجربه فرصت اکران پیدا کرده است، گفت: با درنظر گرفتن اینکه ابتدا فیلم «تابور» که ساخته دوم وکیلی فر بود اکران شد، با نگاهی به سینمای وکیلی فر متوجه می شویم که او به جهان بینی خودش در سینما رسیده و در فیلم هایش مهر و امضای این جهان بینی نیز قابل درک است، که حتی اگر در فیلم بعدی از نام کارگردان بی اطلاع باشیم، بازهم با تبعیت از مولفه های سینمای وکیلی فر نام او برایمان تداعی میشود. در «گشر» جغرافیا و مکان مهم است عیسوی ادامه داد: در روند نقد و بررسی فرم و محتوا را جدا نمی دانم و برتری برای آن قائل نیستم اما در فیلم وکیلی فر، با سینمایی روبرو هستیم که به عناصر تصویری توجه بیش از حد دارد و داستان پی رنگ خودش را دارد. این درحالیست که در «گشر»جغرافیا و مکان مهم است. فیلم طبق جهان بینی پیش میرود که کارگردان به تصویر میکشد و با روند درستی طی میشود. وی، ادامه داد: «گشر» از لحاظ محتوا یک موضوع مهم و جهانی دارد؛ تشکیل شدن توده های کارگری در تقابل با نظام صنعتی و درگیریهایی که در این راستا اتفاق می افتد. جهان صنعتی با وجود همه خدماتی که به جوامع بشر کرده و می کند، هیچ گاه بی عیب ونقص نبوده و انسان در کنار آن اگرچه از مواهب بسیاری بهره برده است، اما بودند و هستند و خواهند بود انسان هایی که همیشه تاریخ قربانیان این جهان باشند. منتقد نشست، بیان کرد: به نظر می رسد پیشرفت های بشری هم نتوانسته کمی از درد های انسان درگیر با جهان صنعتی را کم کندگشر نگاهی انتقادی به همین موضوع داردحاشیه نشینی و نظام طبقاتی که وکیلی فر به خوبی در فیلم نشان داده است در همه جای دنیا وجود دارد و فیلم برای هر مخاطبی قابل قبول است. فیلم، داستان آدم هایی فراموش شده است عیسوی گفت: برای بررسی فیلم باید به ژانر و نوع سینما دقت کرد و در همان قالب ژانر فیلم را تحلیل کرد. در «گشر» با سه شخصیت روبرو هستیم که آنها الگوی تمام کارگران عسلویه هستند.قشری که ممکن است سالها خانواده شان را ندیده است. فیلم، داستان آدم هایی فراموش شده است که به جهان فراموش شده ای پناه آورده اند. انگار هیچ سهمی از آن جهان حقیقی که بیرون هست، ندارند. و انگار به یک بی تفاوتی و بی قیدی رسیده اند. انگار برایشان مهم نیست که جهان بیرون در جریان است آن ها به این جا آمدند برای فراموشی .«گشر»فیلمی نماد گرایانه است و سینمای وکیلی فر را بدون نمادها نمیتوان بررسی کرد. و همین نمادها و نشانه ها و دیالوگ های کم این فرصت را به مخاطب میدهد که تاویل های متفاوت داشته باشد. در فیلم اشیا دارای هویت هستند. "لوله"هایی که کارگران در آن زندگی می کنند در واقع «لونه»هایی است که پناهگاه شده است. عیسوی ادامه داد: تصاویر در فیلم نقش مهمی دارند. رنگ ها و نورها خیلی خوب و چشم نواز هستند.اما باتوجه به زیاد بودن سکانس شب از لحاظ نورپردازی کاستی داشت که البته باید امکانات فیلمبرداری رانیز درنظر گرفت. هر فیلمی جهان بینی خودش را دارد وکیلی فر باردیگر توضیح داد: هر فیلمی جهان بینی خودش را دارد . هر قصه ای هم جهان خودش را می آورد. فرم و زبان سینما هم از آن قصه می آید. وقتی قصه ای را انتخاب کنید، آن هنگام قصه فرم و زبان و اساسا همه جهان پیرامونی اش را با خود می آورد. «گشر» درباره چند کارگر در عسلویه است. حضور آدم ها در آن لوکیشن تعاریف خاص خودش را می آورد. در این فیلم به موقعیت کارگران و به چالشی که با نیازهای اولیه زندگی شان داشتند و کوشش برای رسیدن به آن و تلاش برای حفظ شرافت و کرامتشان فکر می کردم. وکیلی فر گفت: ما در زمان فیلم برداری «گشر»یک دوربین z1 داشتیم و چهار چراغ قوه و لامپ، و کل وسایل نورپردازی ما در یک کیسه نایلونی کوچک جای می گرفت و البته دو باتری ماشین که نور صحنه را در نماهای شبانه ما فراهم می کرد. تصاویری که می بیند، قطعا تاثیر حضور محمدرضا جهان پناه است. ویژگی و مشخصه این نوع سینمایی که در «گشر» می بینید، همین است.. سینما چیزی جز نور و صدا نیست. به گزارش خبرنگار مهر، در پایان عیسوی در حمایت از پخش فیلم های نظیر گشر گفت: متاسفانه فیلم در شرایط مناسب گروه هنر و تجربه اکران نشده است و چنین فیلم هایی با مضمون های نظیر گشر با فیلمی هم زمان اکران میشود که تمام گیشه ها را فتح می کند. واقعیت این است که هنر و تجربه اگر میخواهد به حیاتش ادامه بدهد باید از فیلم هایی که به واقع با عنوان هنر و تجربه، چه در فرم و چه در محتوا همخوانی دارند، حمایت بیشتری می کند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]