واضح آرشیو وب فارسی:روز نو:
مخالفان تا انتخابات چه ميكنند
آذر منصوری
روز نو : مخالفان سرسخت دولت روحاني بعد از اين تا انتخابات ۹۶در برنامههاي خود چند دستور كار جدي خواهد داشت: نخست؛ تخريب بيامان دولت و اركان آن از سازمان محيط زيست تا وزارت امور خارجه و زير سوال بردن حلقه مشاوران شخص رئيسجمهور كه دليل آن نيز روشن است. آنها واقف به اين موضوع هستند كه آقاي روحاني محتملترين كانديداي رياستجمهوري دور بعدي انتخابات است و بيشترين آرا را تاكنون در نظر سنجيها به خود اختصاص داده است. همچنين فردي كه تصور ميكرد رقيب اصلي آقاي روحاني است و با توصيه رهبري از صحنه انتخابات كنار رفته است، در بهترين حالت نميتوانست حتي نيمي از آراي آقاي روحاني را كسب كند. آنها در حال حاضر گزينهاي كه توان رقابت با آقاي روحاني را داشته باشد، ندارند بنابراين در چنين شرايطي تمركز اصلي خود را معطوف به ريزش آراي حسن روحاني و يا نيامدن او ميكنند حتي اگر اين ريزش به كاهش مشاركت مردم در انتخابات آينده منجر شود. دولت دوم آقاي روحاني با آراي كمتر عليالقاعده دولت قدرتمندي نخواهد بود. موضوع دوم ايجاد اختلاف در بين طيف حاميان دولت بهويژه اصلاحطلبان است. طبيعي است كه در صورت بروز اين اختلاف، شكلگيري ائتلاف كه رمز و راز اصلي پيروزي در انتخابات است نيز آسان نخواهد بود. لذابه اشكال پنهان و آشكار درصدد ايجاد اختلاف و يا انعكاس اختلافهاي كاذب در طيف حاميان او هستند. سومين موضوع هم رقيب تراشي، طرح آلترناتيو و يا گذاشتن شروط براي روحاني است تا از اين طريق دستور كار اول و دوم خود را كاملتر كنند. طرح آلترناتيو براي روحاني توسط عدهاي، با دو توجيه مطرح ميشود. اول اينكه اگر به هر دليل روحاني كانديداي دور بعدي نبود، اصلاحطلبان گزينه جايگزين داشته باشند ودوم هم اينكه اين دولت، دولت مطلوب ما نبوده و ميتوانيم دولت مطلوب خود را داشته باشيم بنابراين بايد سراغ كانديداي ديگري برويم! اين دو توجيه دقيقا بر مبناي راهبردي است كه رقباي روحاني طراحي كردهاند و هر دو توجيه با توجه به منطق حضور اصلاحطلبان از انتخابات ۹۲ به اين سو مردود است. وقتي سخن از آلترناتيو يا گزينههاي جايگزين براي روحاني مطرح ميشود به معني پذيرش و القای اين موضوع است كه روحاني گزينه نهايي ما نخواهد بود و از قضا دادن اين پيام به رقيب يا رقبا كه در صورت حذف روحاني، كانديداي ديگري داريم در حالي كه محتملترين كانديدايي كه در انتخابات آينده ميتوان بر او ائتلاف كرد و قطعا سبد اكثريت آرا را از آن خود ميكند، شخص آقاي روحاني است و مطرح كردن هر گزينه ديگري غير از او، از يك طرف طيف هواداران را دچار سردرگمي ميكند و از سوي ديگر چراغ سبزي است براي حذف بدون دردسر كانديداي اصلي اصلاحطلبان است كه آقاي روحاني است. توجيه دوم نيز منبعث از يك نگاه غيرواقعبينانه به اقتضائات، تهديدات و فرصتهاي پيشروي اصلاحات و اصلاحطلبان است. بارها گفته شده است كه دولت روحاني و شخص روحاني هيچگاه ادعا نكردهاند كه اصلاحطلب هستند اما نگاه منصفانه به عملكرد اين دولت از ۹۲ به اين سو و ديدگاههاي شخص رئيسجمهور، پيرامون سياست داخلي و سياست خارجي و غيره در راستاي جريانسازي اصلاحات در ساختار حقيقي و حقوقي كشور با رويكردي اعتدالي و تقويت منافع ملي بوده است. سوال اين است كه با نگاه واقع بينانه به مجموعه اقتضائات كشور، كدام دولت ميتوانست دولت مستقر باشد و در اين سطح، كشور را در ريل توسعه و پيشرفت قرار دهد. دولت روحاني دولت ممكن و مقدور اصلاحطلبان است كه با وجود همه كارشكنيها توانسته گامهاي مهمي در جهت اصلاح روندها و رويكردها بردارد. از ياد نرفته است زماني كه دولت يازدهم فعاليت خود را آغاز كرد، با چه صورت مسالههايي در سياست داخلي و خارجي مواجه بوديم و پس از سه سال و اندي ابعاد نامطلوب آن نمايانتر نيز شده است. با توجه به مجموعه اين دلايل، دولت روحاني نه تنها ممكنترين و مقدورترين دولت مورد حمايت ماست بلكه با نگاهي واقعبينانه مطلوبترين دولتي است كه ميتواند در چهار سال آينده، گامهاي جديتري در مسير توسعه و پيشرفت كشور بردارد. هرگونه شرطگذاري و طرح آلترناتيو براي روحاني خطي است كه رقباي اين دولت آن را طراحي كرده و دنبال ميكنند. بايد با تمام قوا، يكپارچه، متحد و البته ضمن طرح نقدهاي منصفانه براي بهبود عملكرد اين دولت و نيز استفاده از فرصت انتخابات براي جريانسازي گفتمان اصلاحات از او به عنوان تنها كانديداي مورد حمايت اصلاحطلبان دفاع كرد.
تاریخ انتشار: ۱۷ مهر ۱۳۹۵ - ۰۸:۴۷
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روز نو]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 94]