محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827559581
پیشنهاد بازی بدون تماشاگر ایران و کره در شب عاشورا
واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: هفته نامه تماشاگران امروز: مجید یراقبافان، مجری مشهور تلویزیون برای پیشنهاد بازی بدون تماشاگر ایران و کره در شب عاشورا، این روزها در هجمه فضای مجازی قرار گرفته است.
از سال 68 با حضور در مسابقه قرآنی وارد تلویزیون شد. دستیاری و برنامه ریزی را در کنار تحصیلات قرآنی ادامه داد تا سال 72 که به دعوت تهیه کننده تست اجرا داد و شد گزارشگر و سپس مجری برنامه قرآنی «چشمه های نور»، اولین برنامه روزانه و روتین قرآنی از شبکه تازه تاسیس سه. الان 24 سالی می شود که در تمامی حوزه های برنامه سازی دینی و آیینی حضور دارد و گل سرسبد مجریان مذهبی تلویزیون است.
اما با او درباره این سابقه و کیفیت کنونی برنامه های مذهبی حرف نزدیم، سوژه اصلی ایده ای بود که برای بازی ایران و کره در شب عاشورا در فضای مجازی منتشر کرد و ناگهان تبدیل شد به یک موج مخالف علیه این مجری بی حاشیه تلویزیونی. او با همان متانتی که در اجرا دارد، جواب سوالات ما را داد و سعی کرد برای ایده اش منطق هایی بیاورد که در نوع خود شنیدنی است.
ایده اصلی این هشتگ #پویش_تعظیم_عاشورا از کجا آمد؟ چرا شما؟
راستش پسر من خیلی فوتبالی است. تقریبا هیچ بازی ایرانی و خارجی را از دست نمی دهد و حتی تست گزارشگری هم داده. در خانه ما بحث های فوتبالی به راه است. یک شب گفت بابا بازی تیم ملی با کره، شب عاشوراست. گفتم حتما برایش فکری می شود تا اینکه خبرش آمد که با پیگیری آقایان در وزارت ورزش، منتقل شده به دو ساعت جلوتر (یعنی به جای هشت و نیم، شده است شش و خورده ای) و من به ذهنم رسید که با توجه به تغییر ساعت و طولانی شدن شب ها، اذان مغرب هم دقیقا همان حوالی شش بعدازظهر است. یعنی باز می شود شب عاشورا. دنبال ایده سازی و ایده پردازی نبودم، بلکه این قضیه شده بود یک دغدغه برایم.
یک برنامه از پیش تعیین شده یا ایده ابلاغی نبود که شما هم مبلغش باشید؟
نه! اصلا...
ولی خب شما که مجری دنیادیده ای هستید، می دانید برنامه یا بین المللی- و به قول قلعه نویی روزهای فیفادی(!)- غیرقابل تغییر است. نمی شود با پویش تغییرش داد.
من با فوتبال بیگانه نیستم. رفقای زیادی هم در همین جامعه فوتبالی دارم. خوب هم می دانم که وقتی چهار روز قبل برابر ازبکستان بازی کرده اند، چهار روز بعد همین بازی هم باید در تیم های اروپایی شان بازی کنند. ولی عرضم این است که یک چیزی داریم به نام مسابقه فوتبال و یک اعتقادی هم داریم به نام شب عاشورا. خوب هم می دانم که این بازی، ظرفیت خیلی مناسبی است برای اینکه در راه جام جهانی جوانان و تماشاگران لذت ببرند از فوتبال و برای تیم ملی شان در راه روسیه شادی کنند و انرژی شان را تخلیه کنند. ولی این بستر، جایش شب عاشورا نیست.
چه کار باید کرد؟
من هم نمی دانم. آنهایی که باید پیگیری کنند، پیگیری کنند؛ من هم می دانم نمی شود روزش را جابجا کرد. نمی شود لغوش کرد ولی باید برایش چاره ای اندیشید. این را برای نخستین بار به شما می گویم: با همه قلبم، به حق حضرت زهرا (س) امیدوارم این باز به احسن وجه، در نهایت اکرام و تکریم، همراه با ضایع کردن شخصی به نام یراقبافان انجام شود و من شکست بخورم و در صفحه ام بیایند بنویسند: دیدی که چقدر خوب برگزار شد، خوشحال می شوم. من ننوشته ام تحریم فوتبال، نوشته ام تکریم عاشورا.
سوال اصلی همچنان مانده که چه می شود کرد؟
صدهزار نفر (البته شده 78 هزار نفر) همه مشکی پوش بیایند، اصلا قبل و وسط دو نیمه و بعد بازی هم بهترین مداحان کشور بیایند و بهترین و بزرگترین مراسم تعظیم شعائر عاشورا برگزار شود- این هم یک فرصت طلایی برای تبلیغ عاشوراست، این را هم می فهمم- ولی آیا طبیعت و ذات فوتبال این است که تماشاچی ای که به استادیوم می رود، دست نزد و هورا نکشد؟ نمی شود فوتبال بدون سوت و کف و هورا باشد. اصلا وقتی می خواهد «ایران... ایران» کند، بالاخره باید شش دستی بزند یا نه؟ خب شب عاشورا شب دست زدن نیست. یکی از پیشنهادهایی که می شود بهش فکر کرد، برگزاری بازی بدون تماشاگر است...
مهم ترین بازی گروهی؟! بعد واکنش پسر خودتان چه می شود؟
اصلا درباره کسی صحبت نمی کنم ولی وقتی موضوع را به پسرم توضیح دادم گفت ما تا الان برای تدارکات بد، بدشانسی، بازی بد فلان بازیکن، اینقدر امتیاز از دست داده ایم. من ترجیح می دهم این امتیاز میزبانی را برای امام حسین از دست بدهیم. این حرف بچه سیزده ساله است.
یادتان هست یک سالی نوروز هم با محرم همزمان شده بود؟ ذات نوروز هم با خوشحالی و شادی و نو شدن عجین است. آن سال هم خیلی ها نگران بودند که چه می شود ولی چه نوروز خوب و بی حاشیه ای شد آن سال...
ببینید ما نمونه همزمانی های متفاوت کم نداشته ایم. در این سال ها بازی هایی (فوتبال یا والیبال و...) در اربعین، تاسوعا، فاطمیه، شهادت امیرالمومنین و... داشته ایم، اما شب عاشورا فرق می کند. اصلا من بپرسم: آیا در نوروز آجیل مشکل داشت؟ (نه شرعا و نه عرفا) اشکالی ندارد ولی مردم رعایت کردند، حتی با لباس مشکی دید و بازدید رفتند ولی آیا می شود ذات فوتبال را جدا کرد و کسی آن شب دست نزند و تیمش را تشویق نکند؟ بعد آیا ین دست افشانی در شب عاشورا اشکال دارد یا نه؟
آخر اگر دست بزنند، به نیت تشویق بنی امیه و یزید که دست نمی زنند؟ مردم خودمان را هم خوب می شناسیم.
ما آن شب به نیت کار نداریم. به تعظیم شعائر کار داریم. آن شب، عمل اشکال داری است. ضمن اینکه من عقیده و دغدغه خودم را نوشته ام. نه از تریبون رسانه ملی و آنتن امانت استفاده کردم و نه هیچ کار دیگری. من نه تصمیم گیر هستم و نه تصمیم ساز. حرفم را و دغدغه ام در صفحه شخصی ام نوشتم و دو تا پیشنهاد دادم. من دین را روبروی ملیت قرار ندادم. من از جانب همه ملت حرف نزدم، نماینده همه مردم نیستم، خودم را بالاتر از کسی نمی دانم، دینداری خودم را بالاتر و برتر از بقیه نمی دانم، ولی گفتم «ملت حسینی» چون همه مردم (جز عده قلیلی که می دانیم کی هستند) به عاشورا و احترام به اباعبدالله معتقدند.
چرا درباره هجوم به صفحه اینستاگرامتان می گویید حمله برنامه ریزی شده؟
دیروز ظهر رفتم جلسه ای، از جلسه که بیرون آمدم ناگهان با هجمه ای از فحش های ناموسی و بد و بیراه های ناگوار مواجه شدم. تعداد قبال توجهی از این کامنت ها را پاک و لاک کردم. عده زیادی هم صفحه ام را ریپورت کردند، به من گفتند که برای جلوگیری از بستن صفحه باید پستی بگذاری و به زبان انگلیسی برایت کامنت بگذارند. بعد عده ای گفتند فحشی در صفحه ات نیست، توهم زده ای.
من هم از آن به بعد دیگر کامنت ها را پاک نکردم. نکته این بود که در روزی که دیگر تعداد لایک ها و کامنت ها به طور طبیعی افت می کند، ناگهان این حمله ها شروع شد و برای همین لابد در جایی اعلام شده که چنین هجمه ای با این حجم از ناسزا پدید آمد. وقتی این همه پست فیک پشت سر هم کامنت می گذارند، هر کسی باشد شک می کند که ماجرا چیست. آیا من به کسی یا اعتقادی توهین کردم که باید فحش بخورم؟ آن هم پیج هایی که اغلب فیک هستند و ساختگی اند و بسیاری شان عکسی ندارند.
۰۳ مهر ۱۳۹۵ - ۱۶:۰۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[مشاهده در: www.bartarinha.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 86]
-
ورزش
پربازدیدترینها