واضح آرشیو وب فارسی:موسسه بین المللی مطالعات دریای خزر: با توجه به نتیجه تحقیقاتی که تاکنون بعمل آمده هنوز مورخین به طور قطع به این باور نرسیده اند که بشر کی و در کجا و تحت تاثیر کدام عامل و به چه صورت رو به تمدن گذارده است. اما درسال 1941م، با کشف غاری در شمال ایران در نزدیکی بهشهر که آن را غار کمربند می نامند بعضی از مورخین به نتایج بسیار خوبی دست یافتند. Berrill.J.N که یکی از اساتید زندگی شناسی می باشد در کتاب خوددراین باره چنین می نویسد:« دریای مازندران در قلب قاره های اروپا و آسیا واقع شده و حوضه این دریا از حیث موقعیت جغراقیایی یکی از مهم ترین و جذاب ترین نواحی دنیاست و در عین حال امروز یکی از گمنام ترین.هنگامی در همین حوضه دریای مازندران اتفاقات مهمی رخ داد که با تغییرات در آب و هوا توام گشته، بقدری در سرنوشت بشر اثر بخشید که نتیجه ها و دنباله های آنرا تا امروز مشاهده می کنیم. حوضه همین دریا را بعنوان مثال می توان به محور چرخ دنیا تشبیه کرد زیرا از خشکی به اروپا و آفریقا و هند و شمال شرقی آسیا راه دارد و حدود ده هزار سال پیش از لحاظ جغرافیایی نسبت به محل سکونت کلیه جامعه های کوچکی که درآن زمان در تمام دنیا بوده است مرکزیت داشت. بر اثر همین مرکزیت هر تغییر یا تحولی که در حوضه این دریا رخ می داد دیر یا زود حتی به مردمی سرایت می کرد که در اقصی نقاط دنیای مسکونی امروز زندگی می کردند. در حدود 11هزار سال پیش هوا خیلی گرم شد و قسمت عمده ای از رودخانه های یخ که در کوهستان های اسکاندیناوی و کوه های اروپای مرکزی و سلسله جبال هیمالیا و هندوکش و پامیر وجود داشت آب شد. دریای مازندران مانند صدوپنجاه میلیون سال تا پنجاه میلیون سال پیش که جز یکی از اقیانوس ها بوده و به سایر اقیانوس ها راه داشته است پس از آب شدن یخ ها در حدود ده هزار سال پیش از سمت مغرب به دریای سیاه متصل و از طرف شرق به کوه های افغانستان و ماورا رودسیحون رسید و از شمال در دو طرف رود ولگا تا نزدیکی اقیانوس شمال امتداد یافت. کاوش هایی که در غار کمربند به عمل آمده تغییرات متوالی آب و هوا و وضع زندگی اهالی این نواحی را بخوبی روشن می نماید. در پایین ترین طبقه این غار استخوان های سگ ماهی کشف شده که به 10600 سال پیش تعلق دارد، پس در حدود 10600 سال پیش هوای این ناحیه ملایم بلکه گرم بوده و عصر یخ به پایان رسیده و باران نیز زیاد شده. در طبقه بالاتر آثاری کشف شده که زمان آنها در حدود 9600 سال پیش برآورد می شود این آثار دلالت می کند که این ناحیه هنوز در تصرف مردمی بوده است که نوع زندگی آنها عصر حجر قدیم بوده است و از راه شکار زندگی می کرده اند ولی بجای استخوان سگ ماهی استخوان غزال یافت شده که می توان احتمال داد که آب و هوا اندکی خشک تر یا کم باران شده بود. در طبقه سوم که زمان آن در حدود 8600 سال پیش برآورد شده است تعداد خیلی زیاد استخوان بره و بزغاله کشف شده که مسلما اهلی بوده اند. بعلاوه آثاری از استخوان های گراز همچنین سفال ساده و داس سنگی نیز در این طبقه وجود داشت. در چهارمین طبقه که زمان آن 8000 سال پیش برآورد شده است آثار گوسفند و بز و خوک اهلی کشف شد و داس سنگی برای درو کردن، همچنین آثار سفال های تازه. وجود آثاری از داس سنگی و حیوانات اهلی و از ظروف سفالین به نحو خیلی واضح دلالت می کند که بین 9600 سال پیش و 8600 سال پیش انقلابی در طریقه تامین معیشت این مردم بوقوع پیوسته و این مردم کشاورزی و پرورش حیوانات اهلی و صنعت سفال سازی را شروع کرده بودند. در هیچ نقطه دیگری از دنیا نیز تاکنون آثاری کشف نشده است که بوجود کشاورزی و دامپروری و ساختن ظروف سفالین دلالت کند و از آثار غار کمربند قدیمی تر باشند. مدارکی هم که تایید میکنند همین ناحیه پرورشگاه زندگی نوینی بوده است که اکنون عنوان عصر حجر به آن اطلاق می شود. وجود انواع حیوانات و نباتات پرورش یافته و اهلی شده شاهدهای زنده و زبان گویایی است در تایید این حقیقت که عصر حجر جدید و نوع زندگی نوین در همین ناحیه طلوع کرد و کشاورزی و پرورش حیوانات اهلی و ساختن ظروف سفالین هر سه در همین نقطه شروع شد.» همچنین «هرتسفلد» معتقد است که ساکنین ایران را قبل از رسیدن ایرانیان می توان زیر عنوان کلی کاسپین که دریای خزر بنام آنهاست جمع نمود. او در مورد کاسپین ها چنین مینویسد: «از روی پاره ای قرایین محکم می توان نتیجه گرفت که کاسپین ها در هزاره های پنجم و چهارم پیش از میلاد کشاورزی میکردند و بنابراین قرایین معتقد است که این مردم نخستین کشاورزان جهان بوده اند و همانطور که در قسمت دامپروری و کشاورزی اشاره شد کشاورزی از سرزمین آنها به خاک های رسوبی رودخانه های سند، سیحون، جیحون، دجله و فرات رسیده است. بین هفت تاهشت هزار سال پیش مراکز روستانشین در چند نقطه از ایران، در سیالک نزدیک کاشان و در اطراف جلگه مرودشت و در فاصله کمی از شوش، قدیمی ترین شهر موجود دنیا، وجود داشته است. از روی یک قسمت از آثار سیالک، که گمان می رود مربوط به هزاره چهارم پیش از میلاد باشد، پیدا شده است که اهالی آنجا به بافندگی و کارکردن با فلزات و استعمال مهر پی برده و شاید چرخ گوزه گری را نیز اختراع نموده بودند.» «گروسه» می نویسد: «در سفال های نقاشی شده، ایران نه تنها نقش عامل مرکزی را ایفا نموده بلکه تقدم تاریخی دارد و کاوش های مرگان فرانسوی در شوش نشان می دهد که جنوب ایران یکی از قدیمی ترین مراکز سفال های نقاشی شده است. همچنین ایران نخستین سرزمینی است که در آن مردم به استخراج و استعمال فلزات پی برده اند. برنزهای مشهور بلرستان اهمیت ایران را بعنوان یک مرکز فلزکاری در خاورمیانه باستان بطور روشن نشان می دهد.» پس می توان چنین نتیجه گرفت که بیشتر مورخان با نظر «هرتسفلدآ مبنی بر این که نقش فلات ایران در آغاز بوجود آمدن تمدن در هزاره چهارم و پنجم موثر بوده است، موافق هستند.
سه شنبه ، ۳۰شهریور۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: موسسه بین المللی مطالعات دریای خزر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]