واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: وحید میرزایی در چیزنا نوشت:
اساسا همه ما یه حس درونی آریایی داریم که باعث میشه در هر موقعیت اجتماعی و مالی و … که هستیم از اون جایگاه راضی نباشیم یا اصطلاحا «ناله» کنیم غر بزنیم. طرف مدیر عامل بزرگترین هلدینگ نفتی کشوره، تو عروسی همینجوری که داره خیار پوست می گیره، ازش می پرسی «چه خبر؟ کار و بار خوبه؟» میگه « نه بابا! پول تو دست و بالمون نیست. یه آب باریکه ای هر ماه می چکونند تو کارت بانکیمون. از خروس خون تا بوق سگ جون می کنیم هیچ به هیچ.» حالا خیاره رو هم داره سق میزنه و ناله می کنه. یا طرف مثلا بزرگترین نقاش یا بازیگر یا نویسنده مملکته، هر روز تو اینستاگرامش می نویسه:
« هر روز میمیرم
هر روز میشکنم
هر روز میگریم
هر روز میـ …
روزها تکراریست یا افعال من ؟!
خسته ام از این میـ … ها… »
کلا انگار اون روز که داشتند خوشی و لذت رو بین خلق ا… تقسیم می کردند، مال ما ایرانیا رو یه سلفون «ناله» کشیدن روش. بهترین موقعیت هم داشته باشیم باز انگار ته دلمون راضی نیست، همچین از ته دل با دل خوشی هامون کیف نمی کنیم.
یعنی شما یک ربع تو تاکسی بشینی، راننده از بدبختی های خودش و سیاستمدارها میگه، بعد معلمی که عقب نشسته از میزان افزایش کسورات فیش حقوقیش و قسط وامش میگه. دکتری که وسط نشسته، از بی احترامی و توهین به جامعه محترم پزشکان کشور میگه و اینکه پزشک ها «توشون خودشون رو کشته، بیرونش مردم رو.» اون طلا فروشه صندلی عقب هم از کاهش نرخ هر گرم طلای ۱۸ عیار میگه و توضیح میده که «درسته که ما چندتا ویلا تو شمال داریم و سالی ۱۰ دفعه می ریم سفر خارج از کشور اما چه فایده، همه اش شب ها نمیتونمی کپه مرگمون رو بذاریم، استرس داریم طلاهامون رو از مغازه ندزدند.» یعنی یه جوری ناله می کنند که شما که صندلی جلو نشستی دلت می خواد حالا که دل ها آماده است بشینی تا صبح براشون ناله کنی و غر بزنی.
حالا نه که بگم همه چیز مملکت گل و بلبله اما بحث اینه که اگه گل و بلبل هم باشه بازم ما می نالیم. این فقط مربوط به مردم عادی نیست ها. شما کافیه یک ساعت صدا و سیمای ملی خودمون رو دنبال کنی. می دونم سختتونه اما خواهشا فقط یک ساعت تحمل کنید. شبکه یک رو می زنی، می بینی آقای نوبخت معاون رئیس جمهور داره می ناله، شبکه دو رو می زنی می بینی گفتگوی ویژه نماینده مجلس اومده، داره می ناله، شبکه سه رو می زنی عادل فردوسی پور داره می ناله، شبکه ۴ رو می زنی می بینی مدیر شبکه چهار با تعجب اصلا باور نمیشه این شبکه رو واسه دیدن انتخاب کردی، می شینه دو ساعت سفره دلش رو برات باز می کنه و می ناله.
می زنی شبکه نسیم، مهران مدیری از اول تا آخر برنامه می ناله. بعد از تلویزیون خسته می شی، تصمیم می گیری بری بشیتنی پای لب تاپ فیلم ببینی.، بخش فولدر آپشن تیکHidden رو بر می داری. می خوای چندتا فیلم ببینی روحیه ات عوض شه، اونجام دو نفرن که باز می نالند.
اساسا ما یه جوری بار اومدیم که سختمونه درست لذت ببریم از زندگی. همین شده که مسئولامون هم عادت کردند تا ملت می خوان از چیزی لذت ببرند یا لغوش می کنند یا فیلتر. خلاصه این روز ها همه می نالند شما چه طور؟!
۱۱ شهريور ۱۳۹۵ - ۱۲:۴۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 90]