تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867390651
صعود به جام جهانی بدون «رولت روسی»
واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: برترین ها – علیرضا باقرپور: با نگاهی به سیر صعود تیم ملی به جام های جهانی، روندی سینوسی مشاهده می نماییم. یک دوره به راحتی آب خوردن به جام جهانی سلام میکنیم و دوره ای دیگر به صورتی ساده و باورنکردنی با منزلگاه بزرگان وداع میکنیم. به همان اندازه که فوتبال در تار و پود زندگی اغلب مردم جامعه جریان دارد ، عرق به تیم ملی هم قلب فوتبال دوستان را به تپش وا میدارد. برای ما ایرانی‌ها صعود به جام جهانی به طرزی زایدالوصف ، سرمست کننده و شادی بخش است. به این شور و شعف، این را هم اضافه کنید که مثلا در زمانی خاص به طور اتفاقی و بنا برفعل و انفعالات سیاسی قدری امید هم به رگهای جامعه تزریق شده باشد . مثلا بازی با استرالیا که گره خورده بود با شکل گیری فصلی نو در فضای اجتماعی سیاسی جامعه در دهه 70 یا صعود لذت بخش در بازی پایانی مقابل کره جنوبی در سال 92 که همراه با سر کار آمدن دولت تدبیر و امید بود، موجب شکل گیری لحظاتی ناب در اذهان همه مان شده است.اما بد نیست نگاهی هم به نقش تیم ملی در شکل گیری چنین حماسه هایی بیندازیم. فوتبال ما در راه جام های جهانی نشان داده که توانایی تبدیل هر راه سهل و آسانی به جاده ای سنگلاخ و ناهموار را دارد! به طور کلی می توان گفت در حماسه سازی و ساخت امید تاریخی از قضیه ، استادانه عمل میکنیم. مقدماتی 98 را با معمولی هایی مثل مایلی کهن خراب کردیم تا دست به دامان «ویرا» برزیلی، با خلق حماسه ی ملبورن به عنوان آخرین تیم رهسپار فرانسه شویم. رسیدیم به 2002و بلاژویچ که کارش را بلد بود ولی ما مرد جاده خاکی بودیم و تصمیم به طی کردن مسیر از راه راست را نداشتیم. اسیر ضیافت کشک و بادمجان ظاهری ملی پوشان شدیم و شد آنچه که نباید می شد. به بحرین باختیم تا سر و کارمان بیفتد به «روی کین» و دوستانش در ایرلندی که یک دوجین بازیکن لیگ جزیره ای و سطح اول داشت. آخرش هم با تراژدی صدهزار نفری آزادی و اشک های یحیی کام مان تلخ شد. بعد از98 انتظاری هشت ساله کشیدیم تا دوباره به جمع سی ودو تیم برتر جهان راه یابیم. تیم آماده ای داشتیم، تلفیقی از لژیونرهای اروپایی و بهترین های لیگ داخلی که این بار برانکو را همراه خود می دیدند. از همه مهم تر باید به بازیگردان اصلی آن روزهای فوتبال یعنی محمد دادکان اشاره کرد. فردی کار بلد، با تجربه و همراه که دارای سوابق مدیریتی ارزنده و به نوعی خاک خورده ی فوتبال بود. با چنین مجموعه ی قوی وسازماندهی شده ای توانستیم از بزنگاه های مهم به سلامت عبور کنیم و راهی آلمان شویم. عزل و نصب هایی که با دخالت مستقیم رییس دولت مهر انجام شد و حضور علی کفاشیان در راس فدراسیون که به نوعی دستورات علی آبادی (رییس سازمان تربیت بدنی) را اجرا می کرد سبب شد جام جهانی 2010 را نیز از دست بدهیم تا دوباره هشت سال از درخشش در سطح اول فوتبال دنیا عقب بمانیم. انگار این دوران هشت ساله برای ما تمامی ندارند، در گوشه ای از تاریخ هشت سال غیرتمندانه از خاکمان دفاع کردیم و تاوان زیاده خواهی ابر قدرت ها را دادیم و در گوشه هایی دیگر از تاریخ نیز هشت سال اسیر تصمیمات نابخردانه و نابجای مقامات کشوری بودیم از ضربه به اقتصاد و تولید ملی تا ورزش. شاید بتوان گفت یکی از معدود اقدامات اساسی، به لحظه و ماندگار کفاشیان؛ انتخاب کارلوس کی روش به عنوان سرمربی تیم ملی بود. کی روش آمد تا دوباره به سطح اول آسیا برگردیم و ناکامی های گذشته را به باد فراموشی بسپاریم. در اینکه او کار بلد و آشنا به فوتبال روز دنیاست شکی نیست اما با کمبود های زیرساختی و حاشیه هایی که فوتبال ما دارد نباید خیلی به موفقیت های مداوم دلخوش کنیم. با کی روش بعنوان سرگروه به جام جهانی رفتیم، سرگروه شدیم ولی با هزار اگر و اما.... نبود مهره های فانتزی و کمبود خلاقیت تیم ملی را با چالش های فراوانی مواجه کرد. همچنین میانگین سنی بالای بازیکنان هم مزید بر علت بود تا نتوانیم با پویایی و صلابت تیم برانکو بازی کنیم ولی هر چه که بود تدبیر و اندیشه ی کی روش باعث شد تا بلیت برزیل را رزرو کنیم. حال از آن روزها سه سال می گذرد. تیممان پوست اندازی کرده، میانگین سنی تیم در حد و اندازه ی تیم های سطح اول دنیاست، این بار بازیکنانی داریم که به ما نوید ظهور بازیکنانی چون مهدوی کیا، دایی و هاشمیان را می دهند البته باید گفت هنوز نبود مهره ی خلاقی نظیر علی کریمی بعد از سالها حس می شود اما باز هم می توانیم روی درایت و هوش کی روش حساب باز کنیم. او برگ برنده ی ماست، یکبار توانسته راه صعودمان را باز کند. این بار می توانیم لقمه را دور سرمان نچرخانیم، درست مانند دوره های قبلی که میتوانستیم و این کار را نکردیم. حالا بقدری بازیکن با کیفیت داریم که نگران مصدومیت های گاه و بی گاه نباشیم و مهم تر از همه حمایت هوادارانی است که همیشه در کنار فوتبال و تیم ملی بودند و در بغرنج ترین شرایط تیم را رها نکرده اند. از فدراسیون و وزارت ورزش هم همین بس که بگوییم چیزی بهتر نشده که بدتر شده ، به هر حال این بار می توانیم با عملکردی دقیق در بزنگاه های مهم (بازی های تعیین کننده) کار را به قتلگاه پلی آف و بازی مرگ و زندگی نکشانیم و طوری عمل کنیم که بدون هیچ و حرف و حدیثی بار سفر به روسیه را ببندیم. از راه مستقیم و هموار هم می‌شود حماسه ساز شد، اگر خودمان را باور داشته باشیم. بدون «رولت روسی» هم می توان وارد «دیوار آهنین» شد.
۰۹ شهريور ۱۳۹۵ - ۲۰:۱۹
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[مشاهده در: www.bartarinha.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 51]
-
ورزش
پربازدیدترینها