محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843811822
درد دل قهرمان المپیک در ایسنا: فقط یک اتفاق می‌تواند سهراب را زمین بزند
واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: درد دل قهرمان المپیک در ایسنا: فقط یک اتفاق می‌تواند سهراب را زمین بزند
قهرمان المپیک ریو گفت: من به خودم ایمان آوردم که می توانم کار "نشد" را به "شد" تبدیل کنم و کم کم برای همه جا می افتد سهراب مرادی چه کار بزرگی را انجام داده است. "صبور و کم حرف" مهم ترین ویژگی هایی است که می توان در او پیدا کرد. ناکامی در المپیک لندن، محرومیت دوساله از وزنه برداری، بازنشستگی از وزنه برداری، از دست دادن مسابقات جهانی 2015 و بلاتکلیفی برای رفتن به المپیک شاید اراده هر کسی را برای ادامه راه سست کند اما تنها واکنشی که از این وزنه بردار دیده شد، تمرین کردن در سکوت بود. خودش معتقد است تمام این اتفاقات بد به او کمک کرد تا به جایی برسد که الان در آن قرار دارد . شاید بعد از کوهی از مشکلات و نشدن هایی که پشت سر گذاشت انتظار می رفت با انداختن مدال طلای المپیک بر گردن، خوشحالی غیر قابل تصوری از او ببینیم اما خونسردی تنها چیزی بود که در چهره اش به چشم میخورد. سهراب مرادی با حضور در ایسنا از تمام روزهای سخت و حرف های ناامید کننده برخی افراد گفت که توانست مقابل تمام آنها بایستد. اکنون وجدانش راحت است که جواب خنده های بقیه را با مدال طلا داده است. گفتگوی ایسنا با مرادی را می خوانید:
-چه چیزی باعث شد سهراب مرادی تمام سختی ها و اما اگر ها برای رسیدن به المپیک را تحمل کند؟ خیلی ها که کنار من بودند می گفتند جمع کنم و بروم این چه وضعی است که رفتن و نرفتم به المپیک مشخص نیست اما من محکم ایستادم و می گفتم مدال طلای المپیک برای من است و هر طور شده آن را می خواهم. خیلی حرف ها را تحمل کردم . من با عملکردم پاسخ همه را دادم اما انگار به مذاق برخی ها خوش نیامده است. من نمی دانم دیگر چطور باید خودم را ثابت کنم. الان باید زمان خوشی باشد اما دوران بد من شروع شده است. البته خدا را شکر که بی منت مدالم را گرفتم و سرم بالاست. وجدانم نیز راحت است. سهراب مرادی آنقدر توانایی دارد که تا چهار سال دیگر مدال بگیرد مگر اینکه برخی اتفاقات مثل تبعیض ها رخ دهد، این اتفاقات می تواند سهراب را راحت زمین بزند. -در این مدت کسانی بودند که بخواهند با حرفهایشان شما را نا امید کنند؟ افرادی بودند که می‌خواستند من را ناامید کنند، اما من تمام حرف‌ها را تحمل کردم تا از این مسیر بگذرم و به مدال برسم. -از واکنش خانواده‌تان بعد از قهرمانی در المپیک حرف می زنید؟ خانواده‌ام به این دلیل از کسب مدال من بسیار خوشحال شدند چون آنها می‌گفتند که سهراب می‌تواند مدال بگیرد و بقیه می‌خندیدند. شاید من را تمام شده می‌دانستند. -بعد از قهرمانی المپیک کسی بود انتظار تبریک از او را داشته باشید اما این کار را انجام نداد؟ اصلا برایم مهم نبوده است. تعریف، تمجید و حتی حرفهای منفی زیاد بر روی کار من اثر ندارد زیرا من ابتدا روی بد سکه را دیدم و بعد روی خوب آن را. خیلی از افراد قبلا جواب سلام من را هم نمی‌دادند اما اکنون به گونه دیگر رفتار می کنند. شاید اگر من از ابتدا مدال می‌گرفتم نمی‌توانستم این تجربه‌ها را به دست آورم. اکنون خیلی از رفتارها برای من کاملا روشن است. در صورتی که آنها فکر می‌کنند سهراب مرادی متوجه ماجرا نیست. برای همین است که می‌گویم من فیلم بازی نمی‌کنم و دوست هم ندارم کسی برایم فیلم بازی کند. -چرا قبل از المپیک در سکوت خبری قرار داشتید؟ تمرکزم را بر روی تمرین و مدال گذاشته بودم و می خواستم ابتدا مدال بگیرم تا خیالم راحت شود. خیلی ها می گفتند سهراب مرادی نمی تواند مدال بگیرد و در مسابقات بزرگ خراب می کند اما من در المپیک با یک حرکت مدال طلا گرفتم و خدا را شکر شرمنده نشدم. اول خواستم مدال بگیرم بعد حرف بزنم. برای حرف زدن هیچ وقت دیر نیست. -سهراب مرادی بعد از قهرمانی در المپیک خوشحالی خود را خیلی بروز نداد، دلیل این همه خونسردی چه بود؟ اگر تمام دنیا می‌گفتند سهراب مرادی مدال نمی‌گیرد اما من با تمام وجودم مطمئن بودم که مدال طلای المپیک برای من است و آن را از اول برای خودم می‌دانستم. بنابراین زمانی که مدال را گرفتم برایم به گونه‌ای بود که انگار آن را از قبل داشته‌ام. به همین دلیل بعد از کسب مدال، خیلی عادی برخورد کردم. در واقع باوری که نسبت به کسب مدال طلا داشتم باعث شد که خیلی شادی آنچنانی نداشته باشم. واقعا اگر این باور نبود، با آن همه حرف‌ها و حدیث‌هایی که اطرافم وجود داشت، شاید زمین می‌خوردم. البته تاماش آیان هم کاری کرد کارستان. اینکه توانستم در مسابقه‌های کلمبیا وزنه بزنم و بتوانم جواز حضور در المپیک را به دست آورم.
-بر روی سکوی المپیک به چیزی فکر می کردید؟ وجدانم راحت شد زیرا من این جایگاه را برای خودم می‌دیدم و خدا را شکر هم توانستم به آن برسم. -چرا در دسته 85 کیلوگرم نتوانستید نتیجه بگیرید؟ خیلی از اتفاقاتی که می‌افتد نمی‌دانم دلیل و حکمتش چیست. من در دسته 85 کیلوگرم برای مدال خیلی جنگیدم. حتی قبل از المپیک لندن بیشتر از رکورد طلای المپیک وزنه زدم. البته اتفاقات را زیاد حلاجی نمی‌کنم. الان خوشحالم که فقط توانستم به مدال طلا برسم.
-اتفاقات و کسانی که باعث شدند بازنشسته اعلام شوید را فراموش کرده اید؟ فراموش که نمی‌توان کرد. نمی‌خواهم بلوف بزنم و بگویم اصلا آن ماجرا از یادم رفته است اما با خودم می‌گویم آن فرد کاری کرد که من بازنشسته شوم اما باز هم من از آن مسیر گذشتم. زمانی که مشکلات زیادی روی سرم ریخت، بارها با خودم می‌گفتم که کنار بگذارم و شاید قسمت نیست که بتوانم مدال بگیرم زیرا هرچه جلوتر می‌رفتم مشکلاتم بزرگتر می‌شد. سال 2008 با وجود اینکه می‌توانستم مدال بگیرم من را از تیم ملی خط زدند. در سال 2009 مشکل خدمت سربازی برایم پیش آمد. در سال 2011 کوروش باقری من را از اردوی تیم ملی خط زد و گفت دیگر دعوتم نمی‌کند. 20 روز پس از مسابقات جهانی در جام باشگاه‌های آسیا 5 کیلوگرم بیشتر از طلای جهان و با آزمایش دوپینگ وزنه زدم. در حالی که خیلی‌ها باورشان نمی‌شد سهراب مرادی چنین کاری را انجام دهد. در سال 2011 و در المپیک لندن دستم عفونت کرد و نتوانستم نتیجه بگیرم. در سال 2013 نیز با محرومیت دو ساله مواجه شدم و در سال 2015 نیز اعلام کردند که بازنشسته هستم. من تمام این اتفاقات را پشت سر گذاشتم. -تاکنون تصمیمی گرفته اید که از آن پشیمان باشید؟ اصلا پشیمان نیستم. به عقب برگردیم همان کارها را می‌کردم که الان کرده‌ام و اینجا قرار دارم. آخر ماجرا خوب شده پس خوب جلو رفتم. سال2010 که کوروش باقری من را از تیم ملی خط زد، نا امید بودم اما دوباره در خانه تنها تمرین کردم. آن موقع رکوردهایم بهتر شد، 176 یک ضرب و 216 کیلوگرم در دوضرب وزنه می زدم بنابراین به این نتیجه رسیدم تنها هم می توانم تمرین کنم. شاید اگر باقری آن زمان من را از تیم ملی خط نمی زد، هیچ وقت نمی توانستم مستقل شوم. در سال2013 نیز که محروم شد با خودم فکر می کردم دیگر دوران ورزشی ام تمام شده است اما بعد تغییر وزن دادم در نهایت نیز بهترین وزنه بردار دسته 94 کیلوگرم شدم. بنابراین بدترین اتفاقات زندگی ام به بهترین تبدیل شدند. شاید اگر محروم نمی شدم همان دسته 85 کیلوگرم می ماندم یا خیلی زود دوران قهرمانی ام تمام می شد. از طرفی من سال 2010 تنها تمرین کرده بودم، در سال 2013 نیز با خودم گفتم آن سال توانستم الانم می توانم دوباره تنها تمرین کنم. درکل محکم تر شده بودم. اگر تجربیات سال 2010 را نداشتم کم می آوردم. من در سالنی تنها تمرین می کردم که در زمستان برای گرم کردنش از اجاق گاز هایی که مادر بزرگ ها بر روی آن آش درست می کنند، استفاده می کردیم. وضعیت میله، صفحه و هالتر را هم که باید فقط می‌دیدید. تمام این اتفاقات و سختی ها می خواست چیزی را به من ثابت کند و الان قشنگ ترین اتفاق زندگی ام است. الان خدا را شکر می کنم نه وابسته به کسی و جایی هستم و نه منت کسی بالای سرم است. من می گفتم می توانم قهرمان المپیک شوم بقیه این نظر را نداشتند اما وجدانم راحت که توانستنم و خودم را ثابت کردم. - چرا در اختلاف نظری که وزنه برداران المپیکی با سرمربی سابق تیم ملی داشتند، تصمیم گرفتید راهتان را جدا کنید؟ شاید چون آنها مدال گرفته بودند باید راهشان جدا می شد اما مسیر دیگری برای من تعیین شده بود. اگر خودم برنامه ریزی داشتم به هیچ وجه الان اینجا ننشسته بودم. یعنی خیلی اتفاقات ناگهانی برایم افتاد که فکر می کنم به آن قسمت می گویند. سال 2013 که خانه نشین شدم با خودم گفتم یک وزن بالاتر بروم. البته همه به من می گفتند این کار را انجام ندهم. زمانی که به دسته 94 کیلوگرم آمدم تا یک سال حتی وزنه هایم در دسته 85 کیلوگرم را نمی توانستم بزنم. از این رو بقیه سرزنشم می کردند که چرا این کار را انجام دادم. بعد از مدتی رکورد هایم بالا آمده، پاهایم قوی تر و بدنم بهتر شد، در این شرایط بقیه به من می گفتند، دیدی گفتیم یک وزن بالاتر بیایی بهتر است! واقعا برنامه ریزی برای اینکه تغییر وزن بدهم یا بخواهم راهم را از بقیه وزنه برداران المپیکی جدا کنم، نداشتم. بلکه ناگهانی اتفاق افتاد.
-اکنون که فقط مدال جهانی را در ویترین مدالی خود کم دارید، به فکر کسب آن هستید؟ اگر شرایط فراهم شود مانند المپیک ریو راحت تا سال 2020 مدال طلا می گیرم. در غیر این صورت نه. من بدون سروصدا و حاشیه تمرین کردم و سعی کردم با عملکردم خودم را ثابت کنم، واقعا احساس می‌کنم تازه کارم شروع شده است. من تا المپیک 2020 در وزن 94 کیلوگرم هستم و صددرصد هم به فکر شکستن رکورد یک ضرب و دو ضرب و مجموع جهان هستم چون در تمرین‌ها راحت توانستم این کار را انجام دهم. -خیلی ورزشکاران با این دیدگاه مدال می گیرند که با آن مدال شاید زندگیشان تغییر کند، چنین چیزی درست است؟ بله. البته من مدال گرفته ام اما تازه مشکلاتی برایم پیش آمده که می ترسم آینده زندگی ورزشی ام را خراب کند. -فکر نمی کنید این موضوع به خود شما هم بر می گردد که همیشه سکوت کرده اید؟ بله. من ورزشکاری بوده ام که همیشه سرم به کار خودم بوده بدون اینکه حاشیه ای داشته باشم. من با عملکرد خودم را نشان دادم. اما اکنون می بینم که دارد به ضررم تمام می شود. من در المپیک با 20 کیلوگرم زیر رکورد هایم مدال طلا گرفتم و هنوز هم جادارد مدال طلا بگیرم اما برخی اتفاقات ممکن است در روحیه ام تاثیر بگذارد. -از حرفهای شما اینطور می توان برداشت کرد که فکر می کنید برخورد با شما مانند بقیه قهرمانان المپیک نیست؟ دقیقا، البته برخی از افراد به این شکل رفتار می‌کنند و انگار سهراب مرادی کاری نکرده است. اگر واقعا سیستم آنقدر کامل است، یک نفر دیگر را جای من می‌فرستادند تا مدال طلا بگیرد. حالا باید دید می‌توانند ورزشکارشان را حفظ کنند. البته خوشحالم که توانستم دل مردم و رهبرم را شاد کنم و از پیام رهبری و رییس جمهور تشکر می کنم چون واقعا خستگی را از تنم بیرون کرد.
-غیر از ورزشکار بودن، شغل دیگری ندارید؟ خیر . از صبح تا شب فقط وزنه برداری کار می کنم. -چرا برخی قهرمانان مدال آور در المپیک جوایز خوبی می گیرند و حتی پست و مقامی در ورزش یا اداره های دولتی می گیرند اما برخی دیگر چیزی گیرشان نمی آید؟ نمی دانم . شاید چون ما داد و بیداد نمی کنیم. قبل از کسب مدال خیلی قول داده می شود، اما بعد از مدال می گویند ما ورزشکار و پهلوان هستیم و نباید دنبال پول باشیم. این را قبول ندارم که ورزشکاران دنبال پول هستند زیر آنها هم باید زندگیشان تامین شود. همیشه گفته اند قهرمان زنده را عشق است. زمانی که ورزشکار در اوج است چیزی دریافت نمی کند. حالا فکر کنید از ورزش قهرمانی هم کنار برود آیا آن موقع او را جایی را ه می دهند؟ -اگر به گذشته برگردید، به دنبال شغلی هم در کنار ورزش خواهید بود؟ بله . اگر شرایط را می دانستم به چه صورت است آینده گری هم می کردم. البته وقتی ورزش می کنیم آنقدر انرژی و وقتمان گرفته می شود که به کارهای عقب مانده مان نمی رسیم چه برسد به اینکه کار هم کنیم. - الان که وضعیت را می دانید فکر اساسی خواهید کرد؟ باید ببینم چه کار برایم انجام می دهند. در اصفهان که استقبال خوب بود اما برای پاداش گفته اند فعلا صبر کنم. مدال طلای من اولین مدال المپیک اصفهان است. امیدوارم مسئولان اصفهان با همان نگاهی که به این مدال دارند، به من نیز رسیدگی کنند. باید ببینند یک قهرمان المپیک در شهرستان به چه صورت زندگی می‌کند، تا بقیه مردم نیز راغب شوند بچه های خود را به این سمت بفرستند که در یک رشته انفرادی مدال المپیک بگیرند. نه اینکه همیشه دنبال فوتبال باشند. قبل از اینکه مدال بیاورم فکر می کردم با کسب مدال زندگی ام چیزی شبیه رویا می شود اما وقتی داخلش بروی می بینی چنین خبرهایی نیست. واقعا برای من به عنوان یک قهرمان المپیک خوب نیست که این طرف و آن طرف بروم تا به من کمک کنند. من که از بچگی وارد وزنه برداری شدم چرا باید هنوز در خانه پدرم زندگی کنم. اگر هر کار دیگری انجام داده بودم تا الان یک خانه داشتم. ببخشید این را می گویم اما اینکه قهرمان المپیک در پایین شهر زندگی کند شخصیتش زیرا سوال می رود. شرایط طوری است که مدال می‌گیری زندگی ات درست شود اما تازه باید دنبال پول باشی و در نهایت هم می گویند ورزشکاران پولکی هستند. -چه کسانی به شما قول پاداش داده اند؟ رفاه گفت رسیدگی می‌کند. آقای آذری و باشگاه ذوب آهن خیلی کمک کردند. اما بیشترین انتظار من از مسئولان استان اصفهان است. شما فکر می کنید تمام این پاداش ها که به من داده اند جمع کنم چند متر زمین می توانم در یک منطقه خوب اصفهان بخرم؟ 20 متر خانه هم نمی توانم بخرم.
-به فکر کمک به وزنه برداران شهرتان هم هستید تا داشته های خود را در اختیارشان بگذارید؟ من دو سالی که تنها بودم، ابتدا به بقیه تمرین می‌دادم و سپس خودم تمرین می‌کردم. مربی‌گری‌ام خوب است و می‌توانید ببینید وزنه‌برداران کوچکی که با آنها کار کردم چه تاثیری بر روی‌شان داشته‌ام. اتفاقات مختلفی برایم افتاد و گاهی ناامید شدم، از اردوی تیم ملی خط خوردم، محرومیت داشتم یا بازنشسته اعلام شدم اما دوباره کارم را آغاز کردم. اکنون وزنه‌برداران کوچکی که می‌بینم ناامید می‌شوند راحت‌تر می‌توانم به آنها کمک کنم چون خودم جای آنها بوده‌ام. -چه کسی خود شما را آرام می کرد؟ کسی نبود، تنها بودم اما یک دوستی دارم که خیلی به من کمک کرد. اسمی هم از او نمی‌آورم. او آدم بزرگی است و ربطی هم به ورزش و وزنه‌برداری ندارد. در یک سال اخیر واقعا کم آورده بودم و با خودم می‌گفتم که حق من نیست که مدالی بگیرم و فکر می‌کردم در سرنوشت من مدالی وجود ندارد. اما دوستم واقعا به من کمک کرد و بعد از کسب مدال طلای المپیک به من گفت دیدی بالاخره شد. به این نتیجه رسیده‌ام که اگر خود آدم و خدا بخواهد واقعا می‌توان هر کاری را انجام داد. -به چه شکل وارد دنیای وزنه برداری شدید؟ برادرم به سالن وزنه‌برداری می‌رفت و من هم همراه او بودم. در آنجا تصمیم گرفتم وارد وزنه برداری شوم. اکنون در شهر ما با نزدیک به 10 هزار نفر جمعیت، دو ورزشکار المپیکی دارد. من و رشید شریفی. برادرم نیز به مسابقه‌های جهانی رفته و برخی ازوزنه‌برداران آن نیز در لیگ وزنه می‌زنند. در شهر من علاقه به وزنه‌برداری وجود دارد. -روزی که وارد آن سالن شدید ، فکر می کردید بتوانید روی سکوی المپیک بروید؟ به خدا از بچگی این روزها را می‌دیدم که بتوانم مدال المپیک بگیرم. با وجود اینکه مسیرم بسیار سخت بود.
-چرا بعد از المپیک یا رویدادهای دیگر خیلی از ورزشکاران محو می شوند؟ یک ورزشکار ممکن است ارضا شود و دیگر به فکر مدال‌آوری نباشد. یک نفر دیگر ممکن است مشکلاتی برایش به وجود بیاید اما من احساس می‌کنم که تازه جان تازه‌ای گرفته‌ام و می‌خواهم تا المپیک 2020 باشم. می‌خواهم مانند یک سرباز در تیم ملی ایران خدمت کنم و برای کشورم افتخارآفرین باشم. اما به شرطی که شان قهرمان المپیک حفظ شود.
-شنیده اید که می گویند با نبود قزاق ها سهراب مرادی رقیب آنچنانی نداشته است؟ وقتی از وزنه بردار بلاروسی در نشست خبری سوال شد که به مدال طلا و اینکه من را شکست دهد ، فکر می کرده است که او پاسخ داد "من خودم را در حد سهراب مرادی نمی دیدم." 406-407 رکورد المپیک است البته به غیر از رکورد ایلیا ایلین که او هم دوپینگ کرده بود. بنابرین هر کسی می خواهد باشد برای من فرقی نمی کند. -در حالی که وزنه 234 کیلو گرم را در تمرینات زده بودید، چرا در المپیک نتوانستید آن را بالای سر ببرید؟ 14 کیلوگرم خیلی زیاد بود که بخواهم بلافاصله آن را بزنم و مغز من این را قبول نمی‌کرد . فکر می‌کنم برای حرکت دوم بهتر بود که ابتدا 227 انتخاب می‌شد و بعد من 234 کیلوگرم را می‌زدم اما این نظر سرمربی بود و ممکن بود که زیر وزنه 234 کیلوگرم می‌روم، اتفاقی برایم بیفتد. از طرفی مدال طلا را گرفته بودم و یک مقدار سست شدم. -فیلم وزنه زدن خود در المپیک را دیده اید؟ خیر . هنوز نگاه نکرده ام. شاید اعصابم نمی کشد آن شرایط سخت را دوباره ببینم.
-مدالتان را چقدر نگاه می کنید؟ مدالم را قایم کرده ام و اصلا دیگرنگاهش نکردم. چیکار کنم بروم هر روز نگاهش کنم(باخنده) -در لیگ برتر شرکت می کنید؟ در لیگ برتر حتما در خدمت تیم ذوب آهن هستم و همه چیز از لحاظ مبلغ قرارداد خوب بوده است و از آقای آذری تشکر می‌کنم.
-برای سهراب مرادی به عنوان قهرمان المپیک فرقی دارد زیر نظر چه کسی تمرین کند؟ خیر. من همیشه احترام مربی را داشتم حال هر کسی می خواهد باشد . این موضوع نیز ثابت شده است. -در یک جمله سهراب مرادی را تعریف کنید؟ نمی دانم چه چیزی بگویم اما این ایمان را به خودم پیدا کردم که کار نشد را به شد تبدیل کردم. این موضوع خیلی برایم ارزش دارد و اصلا برایم مهم نیست برخی چه چیزی فکر می کنند، کم کم برای همه جا می افتد که سهراب مرادی چه کار بزرگی را برای وزنه برداری انجام داد تا وزنه برداری به چشم بیاید و در کاروان نیز اول شود.
گفت و گو از آتنا خلیلی، خبرنگار ایسنا انتهای پیام
تاریخ انتشار: ۲۰ شهريور ۱۳۹۵ - ۰۹:۳۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[مشاهده در: www.javanonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]
-
ورزش
پربازدیدترینها