واضح آرشیو وب فارسی:گیل نگاه:
گیل نگاه: یازدهمین گردهمایی بینالمللی انجمن ترویج زبان و ادبیات فارسی روز گذشته در تالار گفتگوی عمارت تاریخی شهرداری رشت برگزار شد. دکتر رضا رسولی، عضو شورای شهر رشت نیز در این گردهمایی به سخنرانی پرداخت و خواستار توجه بیشتر به «گیلکی» شد.در ادامه متن سخنان دکتر رسولی را میخوانید:عرض سلام و ادب و احترام به یکایک مهمانان بزرگوار و بسیار خوشحال و خرسندم که این سعادت را داشتهام که یکی از شبهای پایانی تابستان به عنوان یک شهروند کوچک اما علاقهمند به ادبیات از شهر زیبای رشت در خدمت شما بزرگواران باشم.برای بنده بسیار سخت است که در خدمت استاد سمیعی و سایر اساتید در حوزه ادبیات بخواهم صحبت کنم، اما به رسم مألوف به عنوان یکی از اعضای شورای شهر و به نیابت ازهمه شهروندان رشتی به مهمانان خیرمقدم عرض میکنم و امیدوارم در روزهایی که در شهر ما حضور دارید ساعات خوب و خوشی را بگذرانید. باعث افتخار ماست که میزبان شما عزیزان از اقصی نقاط مختلف کشورمان باشیم و به آن میبالیم.برجستهترین و امکانپذیرترین راه انتقال احساسات، بیان عواطف، افکار و عقاید انسانی و همچنین ابتداییترین اتفاقاتی که در عالم هنر، تفکر و ارتباطات افتاده، طبیعتاً کلام است و باارزشترین و مهمترین چیزی که به عنوان میراث در نسلهای مختلف در یک ساختار و اقلیم شکل میگیرد و پیش از هرچیز دیگری در تاریخ هر سرزمینی آثاری از خود برجای میگذارد زبان است.کشور ما به عنوان یکی از هستههای اولیه تمدن دارای ادبیات غنی و ریشهدار است. در تاریخ مملکت ما نام ستارگان بیشماری در عرصه ادبیات میدرخشد و ما هم به عنوان آیندگان آن نسلها میراثدار این آثار با ارزش به جای مانده هستیم.زبان فارسی افتخار همه ما ایرانیهاست و برخود میبالیم که به این زبان شیوا و باارزش صحبت میکنیم. اگرچه در طول زمان همانند دیگر مولفههای فرهنگ ما در دستانداز جهانیشدن در معرض مجموعهای از خلاءها و آسیبها قرار گرفته است و این نشستها به چنین آسیبها و راههای برونرفت از آن و حفظ و صیانت از این میراث باارزش میپردازد.ما میخواهیم کمی این مبحث را گیلانیزه کنیم. در کنار زبان ملی ارزشمند ما، زبانهایی در اقوام مختلف شکل میگیرند که جزو میراث باارزش هر قوم و بومی هستند. ما در گیلان میراثدار زبان گیلکی هستیم. با توجه به اینکه در زمینه زبان تخصص ندارم اما به عنوان یک رشتی و رشتیالاصل علاقهمندم در مورد گیلکی به عنوان یک زبان صحبت کنم نه به عنوان یک گویش. گیلکی زبانی است که قرنها قومی به این زبان سخن گفتهاند. شاید بنده و همه ما که کودکی خود را در این شهر زیبا و پر از عشق و احساس سپری کردهایم، با این زبان لالایی شنیدهایم و در گفتوگوهایی که در خانواده رد و بدل میشده و بسیاری از آواهایی که در ذهن ما شکل گرفته یا به عنوان مثال در بازار و تعاملات روزمره ما شکل گرفته، یک زبان آهنگین زیبا وجود داشته است اما متاسفانه امروز کمرنگ و شاید کمکم رو به فراموشی است.قطعاً مباحثی که در روزهای آتی در این نشست مطرح میشود در این حوزه نیست و عرض من بیشتر درد دلی با متخصصین زبان و خصوصاً اساتید دانشگاه گیلان به عنوان یکی از معتبرترین دانشگاههای کشور در حوزه علوم انسانی و برخی از رشتههای فنی و علوم پایه است.عرض بنده یک خواهش یا تمنا است که کاش میتوانستیم فضاهایی از این دست که حول زبان مادری و زبان باارزش فارسی شکل میگیرد را با حضور اساتید با ارزشی که در استان گیلان و رشت داریم ایجاد کنیم. حضور استادی چون دکتر سمیعی که موید فرهنگ و ادب شهر رشت در ایران زمین است و همچنین استاد هوشنگ ابتهاج، اکبر رادی، نصرت رحمانی در این شهر بسیاری از آنچه امروز درباره آن صحبت نمیکنیم را خود فریاد میزند.این را به عنوان یک خواهش یا آرزو و هدف از عزیزانی که در این جمع حضور دارند و به عنوان کسی که در این زمینه تخصص ندارم، تنها میتوانم این درخواست را مطرح کنم که گویشهای محلی، به خصوص زبان گیلکی که از باارزشترین، ریشهدارترین و موثرترین داشتههای فرهنگ و اقلیم است را با نشستهایی این چنینی تئوریزه و به یک ساختار تبدیل کنیم.من کار بسیار زیبایی دیدهام که حتماً اساتید حاضر در جمع در این فضا اثرگذار بودهاند. امسال در دانشگاههای استانهای کردزبان و ترکزبان، رشتههای ادبیات کردی و ترکی در مجموعه رشتههای کنکور سراسر که قابل انتخاب بود وجود داشت و این یک آرزو است که با همت اساتید بزرگوار در دانشگاه گیلان و اساتید فن که امروز در این جمع بین ما نیستند مانند استاد بشرا، مرادیان گروسی و کسانی که یک عمر در مورد زیبان گیلکی کار کردهاند، همچنین استاد فریدون نوزاد و دوستانی که جزو ستارگان حوزه ادبیات ما هستند، میزی ایجاد شود و بتوانیم مسیری را طی کنیم که با یک افق دو ساله به آن نقطه نزدیک شویم تا زبان گیلکی را به عنوان یک رشته مشخص در دانشگاه علوم انسانی گیلان داشته باشیم. شاید این به لحاظ فنی بسیار غیرعلمی باشد و امکانپذیر نباشد اما اجازه دهید به عنوان فردی که حدود هشت نسل او در این شهر بوده است و خودش هم ریشه در این شهر دارد، آرزویم را مطرح کنم.باز هم از همتی که آقای دکتر صفایی و و دکتر رنجبر و مجموعه همکارانشان در دانشگاه گیلان داشتهاند و سبب شد ما در خدمت شما عزیزان باشیم تشکر میکنم.
۱۸ شهریور ۱۳۹۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: گیل نگاه]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 76]