واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: مسجد ميتواند پايگاه همه كارهاي نيك باشد
اولين مسئله، اهميت خود مسجد است و اين ابتكاري كه اسلام در آغاز ولادت خود برگزيد و محل تجمع مردم را بر محور ذكر، دعا و توجه به خداي متعال قرار داد...
اولين مسئله، اهميت خود مسجد است و اين ابتكاري كه اسلام در آغاز ولادت خود برگزيد و محل تجمع مردم را بر محور ذكر، دعا و توجه به خداي متعال قرار داد. اجتماعات مردم بهطور طبيعي داراي تأثيراتي است. خب، يك عدهاي دور هم جمع ميشوند، ميگويند، ميشنوند، تصميم ميگيرند، ارتباطات فكري برقرار ميكنند، دادهها و گرفتههاي فكري بين خودشان دارند؛ اين در كجا اتفاق بيفتد؟ مثلاً در باشگاههاي اشرافي و اعياني براي كارهاي مختلف اتفاق بيفتد كه در غرب معمول است يا در قهوهخانهها تشكيل شود؛ [يا مثل] روم باستان كه در حمامها آنوقت چنين اجتماعاتي تشكيل ميشد و دور هم مردم جمع ميشدند و رفتن حمام بهانه بود براي اينكه بگويند و بشنوند؛ يا در جايي تشكيل شود كه محور آن اقامه صلاه است؛ اين خيلي فرق ميكند. وقتي اجتماع بر محور نماز و ذكر به وجود آمد، آنوقت يك معناي ديگري پيدا ميكند...
خب، مسجد بر محور چنين گوهري شكل ميگيرد؛ اجتماعي است بر گرد چنين حقيقت درخشاني. بنابراين مسجد اهميت دارد، پايگاه است؛ همچنانكه معروف شده در زبانها واقعاً پايگاه است. نهفقط پايگاه براي فلان مسئله اجتماعي، [بلكه] مسجد ميتواند پايگاه همه كارهاي نيك باشد؛ پايگاه خودسازي، انسانسازي، تعمير دل و تعمير دنيا و مقابله با دشمن و زمينهسازي براي ايجاد تمدن اسلامي و بصيرتافزايي افراد؛ و هَلُمَّ جَرّا. مسجد چنين جايگاهي است.
بنابراين پيشنمازي مسجد تنها وظيفه امام جماعت نيست؛ پيشنمازي هم يكي از كارهاست. اقامه نماز، اقامه حق و عدل، اقامه دين، ابلاغ احكام ديني، وظيفه ما بهعنوان پيشنماز و به عنوان امام جماعت است. يعني محور مسجد امام جماعت است، مسجد بر محور امام جماعت [است]. خب اگر اين شد، احساس مسئوليت انسان سنگين خواهد شد.
تصور بنده اين است كه يكي از كارهاي اساسي عبارت است از امامت مسجد؛ [اين] يك كار مهم است؛ بهعنوان يك كار حاشيهاي نبايد به آن نگاه كرد. اينكه ما به كارهاي روزانهمان، به مشاغل گوناگونمان برسيم، بعد سر ظهر يا مغرب با عجله تمام در ترافيك و مانند اينها خودمان را برسانيم - نيمساعت، سهربع هم از وقت دير شده باشد - برويم آنجا بايستيم به نماز، اين كم گذاشتن در حق مسجد است. اين را بايد يك شغل مهم و اساسي بهحساب آورد. عرض نميكنيم كه وقتي امام جماعت شديم، از همه كارهاي ديگر دست برداريم، نه، ميتواند انسان بهقدر ظرفيت خود به كارهاي ديگر علمي يا غيرعلمي بپردازد لكن حق مسجد بايد ادا شود. از قبل از وقت شروع نماز انسان برود مسجد با طمأنينه، با سكون نفس آماده نماز شود، نماز را با كيفيت خوب بخواند. بعد اگر برنامه حرفزدني دارد، برگردد طرف مردم و با مردم حرف بزند، براي مردم تبيين كند؛ برنامههاي گوناگوني كه در مساجد بحمدالله شماها داريد. زمان ما، آن زماني كه بنده مثلاً در مشهد امامجماعت بودم و مسجد ميرفتم، خيلي كارها معمول نبود، بلد نبودند يا بلد نبوديم اين كارها را. هر كاري ميكرديم، نو بهحساب ميآمد. امروز بحمدالله اين كارها رايج است. اينكه بين دو نماز يا بعد از نماز، امام جماعت بِايستد يا برود روي منبر با مردم حرف بزند يا اينكه مثلاً فرض كنيد تختهسياه در مسجد ببرند، حديث بنويسند، براي مردم تبيين كنند، يا بنشينند با جوانهاي مسجد حلقه معرفتي تشكيل بدهند، تبيين كنند، سؤالاتشان را بشنوند، اين كارها حالا آنطور كه انسان احساس ميكند از گزارشها و از حرفها رايج است، آن زمان رايج نبود. آن زمان ائمه جماعت عمدتاً به اين اكتفا ميكردند كه بروند نماز را بخوانند و از مسجد بيرون بيايند.
حالا يكي دو مسئله شرعي هم جواب بدهند و سؤالي بشود يا نشود؛ بيش از اين نبود، [اما] امروز بحمدالله اين چيزها رايج است و بايد روزبهروز اين را كيفيت داد. حالا سؤال اين است كه منظور از هسته فرهنگي و هسته مقاومت چيست؟ امروز جوانان تا چه اندازه به مساجد تعلق خاطر دارند؟ روشهاي جذب حداكثري جوانها به مساجد چيست؟ براي رسيدن به پاسخ اين سؤالات سراغ ائمه جماعتي رفتيم كه در اين ديدار خاص حضور داشتند. (سخنراني مقام معظم رهبري در ديدار با ائمه جماعت استان تهران)
تعبيري كه مقام معظم رهبري در مورد مساجد بهكار بردند.
منبع : جوان آنلاين
تاریخ انتشار: ۱۳ شهريور ۱۳۹۵ - ۲۱:۰۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 146]