واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: روزنامه شرق: از «آل اشپورت» به «جیووا» و حالا از جیووا به «آدیداس»، «نایکی» یا «پوما»؛ این کلاف همینقدر که عنوان شده، سردرگم است. ماجرای لباس تیم ملی فوتبال کشورمان اگر به اندازه لباس رسمی کاروان ایران در المپیک ریو سروصدا نکرده باشد، دستکمی هم از آن ندارد. در بحبوحه جام جهانی ٢٠١٤ برزیل بود که ملیپوشان کشورمان از بیکیفیتبودن لباس تیم ملی شکایت داشتند؛ آنها بهشدت معتقد بودند لباسهایی که «آل اشپورت» در اختیارشان گذاشته، تقلبی است. «کیروش» جدیترین منتقد این لباسها بود ولی در نهایت نهتنها تغییری در شکل و ظاهر این لباس صورت نگرفت بلکه با یکی از بیکیفیتترین لباسها (با اذعان به صحبتهای مدیر آلمانی آل اشپورت که خودش از دیدن کیفیت لباسهای ایران شوکه شد) ایران تجربه حضور در جام جهانی را از سر گذراند.
بعد از ماجرای این برند آلمانی و تمام انتقاداتی که در پی داشت، سرانجام در آخرین روزهای ریاست علی کفاشیان، اعلام شد فدراسیون فوتبال ایران با یک برند ایتالیایی به نام «جیووا» به توافق رسیده و قرار است این کمپانی لباسهای موردنظر برای ردههای مختلف تیم ملی را تأمین کند. بااینحال بعد از رویکارآمدن مهدی تاج، این «قطعیت» از بین رفت و عنوان شد اگر کیفیت لباسها پذیرفتنی باشد، ایران به همکاریاش با این برند ایتالیایی ادامه خواهد داد. حتی در صحبتهای یکی از مسئولان فدراسیون فوتبال بهوضوح به این مورد اشاره شد که قرار است قبل از پوشیدن این لباسها، کارلوس کیروش آن را ببیند و در صورت موافقت بر تن ملیپوشان برود.
از زیرپیراهن تا افشاگری برنامه ٩٠
«جیووا» نیامده کارش را با حاشیه شروع کرد؛ در مراسمی بحثبرانگیز به نام رونمایی از لباس تیم ملی، این برند بهظاهر ایتالیایی (در ادامه کلمه بهظاهر توضیح داده میشود) از لباسی با طرحی نهچندان مناسب رونمایی کرد که سوژه بسیاری از شبکههای مجازی شد؛ بههرحال ماحصل در یکی از نوشتههای طنز همین شبکههای مجازی خلاصه شده: این رونمایی از زیرپیراهنهای تیم ملی بود نه لباس تیم ملی! بعد از این مورد بود که مسئولان جیووا که آن زمان با جواد خیابانی، یکی از گزارشگران شبکه سوم سیما هم همکاری داشته، قول دادند طرح این لباسها عوض و لباسی «در شأن» تیم ملی فوتبال ایران ارائه شود. حتی مسئولان فدراسیون فوتبال کشورمان با همکاری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و یکی، دو دانشگاه داخلی، چندین طراح را برگزیدند تا روی طرح پیشنهادی لباس تیم ملی کار کنند و در نهایت طرح برگزیده در اختیار شرکت بهظاهر ایتالیایی جیووا قرار گیرد.
بااینحال هنوز از طرح نهایی رونمایی نشده بود که برنامه «٩٠» در اولین برنامه سال جدیدش در اقدامی بینظیر و البته تحسینبرانگیز، دست به افشاگری زد و از «تقلبی»بودن این لباسها پرده برداشت؛ لباسهایی که با کیفیت ضعیف در ایران تولید میشدند و با «برچسب» جیووا به دست ملیپوشان و یکی، دو باشگاه ایرانی دیگر میرسید که با این کمپانی بهظاهر ایتالیایی قرارداد بسته بودند. البته این افشاگری واکنش مسئولان ایرانی جیووا را در پی داشت که بهشدت به غرضورزیهای صورتگرفته معترض بودند. البته واکنش مهدی تاج نسبت به واکنش مسئولان جیووا تندتر بود و خیلی زود به قطع همکاری با این برند رو آورد و صراحتا خبر داد اگر کیفیت لباسها درست نشود، طبق بند موجود در قرارداد، این همکاری به پایان میرسد.
جیووا رفت و «فعلا» آدیداس از راه رسیده است
بعد از چنین کشوقوسهایی بود که سرانجام یکی، دو روز گذشته مسئولان فدراسیون فوتبال کشورمان بهویژه امیر عابدینی سرپرست سازمان اقتصادی فدراسیون فوتبال خبر دادند تیم ملی ایران قرار است لباسهای برند آلمانی آدیداس را بر تن کند؛ آن هم نه در آینده دور بلکه از بازی روز پنجشنبه مقابل قطر! خود خبر به اندازه کافی مسرتبخش است؛ اینکه تیمی که در آسیا آقایی میکند، قرار است لباسی بپوشد که درخور شأنش است و دیگر حداقل از نیش و کنایه به دور. بااینحال موردی که این خبر خوب را تحتتأثیر قرار میدهد این است که «هیچ» قراردادی بین «آدیداس» و فدراسیون فوتبال منعقد نشده است! به عبارت سادهتر مسئولان فدراسیون فوتبال قرار است از «بازار» لباسهای آدیداس را تهیه کنند و به دست ملیپوشان برسانند. البته این بار ظاهر بازار معتبر است و قرار است از یکی از نمایندههای این برند آلمانی در یکی از کشورهای حوزه خلیج فارس این لباسها تهیه شود. طبق گفته مسئولان و البته امیر عابدینی، سفارشدادن این لباسها از آلمان ١٩ درصد مالیات بر ارزش افزوده داشته که بهصرفه نبوده است.
رفتاری در شأن تیم ملی؟
ورود آدیداس به مجموعه تیم ملی، مبارک و میمون است ولی وقتی از زاویهای دیگر به این موضوع نگاه میشود کاملا مشخص است که حتی پوشیدن لباس آدیداس با این شرایط به اعتبار و ارزش تیم ملی بهشدت لطمه وارد کرده است. اول به این دلیل که فوتبال با توجه به جایگاهی که در سطح آسیا دارد نباید نیازمند خریدن لباس از بازار باشد و به نظر میرسد شرایط بهینه این است که اسپانسرها برای تأمین لباس ایران سر و دست بشکنند. رفتاری که فعلا در مجموعه تیم ملی صورت گرفته، رفتاری است که بیشتر با تیمهای گمنام دنیا صورت میگیرد که تازه تلاش میکنند برای خودشان نامی در دنیای فوتبال دستوپا کنند.
البته بیانصافی است اگر به مشکلات موجود اشارهای نشود؛ اینکه نه فرصت لازم برای انعقاد قرارداد با اسپانسر وجود دارد و نه اینکه در ایران کسی به «کپیرایت» اهمیتی میدهد! این موضوع دوم همان موردی است که اسپانسرهای سرشناس دنیا را از همکاری با ایران فراری میدهد. بااینحال بخش آزاردهنده این نوع لباسپوشیدن این است که امیر عابدینی در گفتوگو با تسنیم بهصراحت اعلام کرده ایران ممکن است تا پایان سال ٩٥ هر سه برند معتبر آدیداس، نایکی و پوما را به تن کند! رفتاری که شاید با آماتورترین تیم فوتبالی در دنیا هم نمیشود، چه برسد به تیم ملی. عابدینی میگوید: «کادر فنی و مدیریت تیمهای ملی هم تا فروردینماه میتوانند از البسه شرکتهایی مانند آدیداس، نایکی، پوما و... استفاده کنند و در نهایت هر شرکتی که شرایط بهتری داشت، با آنها وارد مذاکره خواهیم شد. برای بستهشدن قرارداد بلندمدت، نیاز به شش ماه زمان داریم».
تکلیف تیمهای دیگر چه میشود؟
رفتار مسئولان فدراسیون فوتبال در قبال تأمین لباس تیم ملی فوتبال کشورمان وقتی عجیبتر میشود که هنوز تکلیف لباس دیگر تیمهای ملی در ردههای مختلف مشخص نشده است! برای روشنشدن این موضوع کافی است به بستن قرارداد فدراسیونهای کرهجنوبی و ژاپن نگاهی انداخته شود؛ کره مدتهاست با برند آمریکایی «نایکی» قرارداد دارد و فعلا هم سالی شش میلیون یورو از این برند میگیرد: سه میلیون یورو نقد و سه میلیون یورو هم لباس. در قرارداد هم ذکر شده که این برند باید لباس همه تیمهای ملی از بزرگسالان گرفته تا امید، جوانان و نوجوانان را در هر دو بخش زنان و مردان تهیه کند. برای ژاپنیها که اتفاقا بهتازگی قراردادشان با آدیداس را تمدید کردهاند این موضوع جالبتر است؛ ژاپن با توجه به جمعیت بیشتری که دارد، قراردادی به ارزش تقریبی سالانه ١٦ میلیون یورو با این برند آلمانی منعقد کرده و آدیداس تعهد داده که لباس همه ردهها در بخش زنان و مردان را تهیه کند.
حالا با نگاهی به این شیوه مسئولان فدراسیون فوتبال برای تأمین لباس تیم ملی میشود دوباره به ناپختگی این تصمیم پی برد؛ اینکه آیا قرار است هر لباسی برای تیم بزرگسالان خریداری کردند، نمونهاش برای تیمهای پایهای هم گرفته شود یا اینکه قرار است دوباره مثل تیمهای آماتور دنیا، تیم بزرگسالانمان با یک برند بازی کند و بقیه تیمهای مختلف ملی کشورمان با برندهای دیگر؟ واقعیت این است که در سالهای گذشته با درنظرگرفتن احتمالی منابع تعدادی از افراد، در بخش تأمین لباسهای تیم ملی کمکاری شده و بهشدت رفتار ضعیفی صورت گرفته است. طبیعتا اینکه تیم ملی ایران قرار باشد هر چند وقت یک بار با یک برند متفاوت، حتی با بهترین آنها، به میدان برود، موردی است که نهتنها کمکی به بالارفتن شأن تیم ملی ایران نمیکند بلکه علامتسؤالهای مختلفی پیشروی توانایی افرادی میگذارد که در این زمینه مسئولیت دارند.
۰۸ شهريور ۱۳۹۵ - ۰۷:۵۲
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]