واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: وب سایت کلیک: نوع جدیدی از ویروس به تازگی شناسایی شده است که بسیار عجیب و غریب است! این ویروس تمامی تصوراتی را که مدتهای طولانی از روندی که طی آن یک ویروس بدن میزبان را آلوده کرده و داخل آن اقدام به تکثیر میکند، به چالش کشیده است.
دانش مرسوم ما از بیماریهای ویروسی، بیان میکند که اگر یک ویروس تنها جهت تزریق ژنهای خود به درون یک سلول اقدام کند، میزبان آلوده میشود. با این حال، اگر آن ویروس را تکهتکه کرده و بخواهید که این تکهها را به صورت جداگانه به سلول بدن میزبان وارد کنید چه؟ قطعاً اتفاقی رخ نخواهد داد و ویروس مشکلی پیش نخواهد آورد.
با این وجود، به تازگی دانشمندان سازمان پژوهشهای پزشکی بیماریهای عفونی ارتش آمریکا توانستهاند تا معادل ویروسی یک ویروس از هم متلاشی شده را کشف کنند به طوری که اگر به طریقی بتوانید این ویروس را به سمت دیواره سلولی پرتاب کنید، به آن بچسبد.
ادروارد هولمز، ویروسشناس دانشگاه سیدنی استرالیا که در این مطالعه نقشی نداشته است، در این باره اعلام کرده است که این کشف عجیبترین اتفاق ممکن است.
وی اذعان داشته است که اگر این موضوع را با بدن انسان مقایسه کنید، مثل این است که یک فرد دست و پا و بدن داشته باشد اما هر کدام از آنها در قسمتهای مختلف و نامربوطی قرار گرفته باشند. سپس وقتی تمام این قسمتها را به روشی کنار هم قرار دهیم، این بدن قادر باشد تا مثل یک بدن کامل کار کند! گمان نمیکنم که هیچ چیز دیگری در طبیعت مانند این ویروس عمل کند.
ویروسهای معمولی به شدت شبیه ماشینهای تولید عفونت هستند. ژنهای آنها به طور مرتب داخل یک ذره ویروسی تنها قرار گرفتهاند. این ذره حدود ۱۰۰ برابر کوچکتر از یک سلول باکتری است و سطح آن با اجزایی به شکل میخ پوشانده شده است. به وسیله این اجزای میخی شکل، ویروس میتواند به هر سلولی که با آن روبرو میشود چفت شود.
به محض آن که ویروس با یکی از گیرندههای سطح سلول ارتباط بر قرار کند، غشای بیرونی خود را پاره کرده و DNA و RNA خود را به عنوان دستورالعملهای تکثیری جدید به داخل سلول تزریق میکند.
در این مرحله، آنزیمهای سلول میزبان، شروع به تولید ذرات ویروسی جدید بر اساس این دستورالعملها میکنند و زمانی که تعداد ذرات کپی و تولیدشده به اندازه کافی رسید، ویروس آن سلول را کشته و خود را آزاد میکند تا سلول دیگری را آلوده کند.
حالا با برگشت به ابتدای داستان و تقسیم ذرات حیاتی ویروس به ۵ قسمت، چه اتفاقی میافتد؟ این اتفاقی است که برای ویروس GCXV و یا Guaico Culex Virus رخ میدهد. این ویروس، نوع جدیدی از ویروسی با محتوای چندگانه است که برای نخستین بار در پشه شناسایی شد.
به دلایلی، مواد ژنتیکی GCXV به ۵ بسته مستقل از هم تقسیم شدند. برای اینکه احتمال آلودگی شما به این ویروس وجود داشته باشد، باید حداقل در معرض ۴ نوع از انواع مختلف این بستهها قرار بگیرید.
جیسون لدنر (Jason Ladner) یکی از اعضای گروه پژوهشی گفته است: اینکه بسته پنجم را نیز دریافت کنید یا نه، امری انتخابی است. با اضافه کردن آن ممکن است باعث تخمین زدن شدت اثرگذاری ویروس بر روی سلول بدن میزبان شود.
تا کنون، انتظار میرفت که ویروسهای با محتوای چندگانه تنها بر روی گیاهان و قارچها مؤثر باشند، چرا که نحوه انتقال آنها به طرزی باورنکردنی سخت است. اما اکنون که ویروس GCXV در تعداد بسیار زیادی از پشههای Culex در ناحیه گایکو در ترینیداد نیز پیدا شده است، پرسش اساسی این است که چه تعداد از سایر حیوانات ممکن است به این ویروس آلوده شوند؟
در حالی که این نوع از ویروس به نظر می آید که نتواند بر روی پستانداران مؤثر باشد، گروه پژوهشی دریافته است که این ویروس به شدت شبیه به گروهی از ویروسهای قطعهقطعهای به نام "جینگمن” (JingmenViruses) است که موجب آلودگی میمونها میشود.
بر خلاف ویروس با محتوای چندگانه GCXV که مواد ژنتیکی آن به بستههای مختلفی تقسیم شده بود، DNA و RNA ویروسهای قطعهقطعه (مانند ویروس آنفلوانزا) داخل یک ذره ویروسی تنها به صورت تکهتکه قرار دارند.
لدنر و گروه پژوهشی او نخستین شاهد وجود ویروس جینگمن را در خون یک پستاندار غیر انسان (یعنی یک میمون اوگاندای بی شست) پیدا کردند. در حالی که محتملترین نوع ویروسهای عفونی که ممکن است به انسان منتقل شوند، آنهایی هستند که از پستانداران پیشرفته غیر انسان انتقال مییابند، با این حال، هنوز کاملاً مشخص نیست که تمامی جینگمن ها محتوای چندگانه داشته باشند.
ویروس GCXV به عنوان بخشی از یک بررسی وسیعتر کشف شد که توسط گروه پزشکی ارتش ایالات متحده جهت ایزوله کردن ویروسهای تولید شده از پشه در سراسر دنیا راهاندازی شده بود. این مطالعه تلاشی بود به منظور جلوگیری از همهگیر شدن ویروس ها مانند آنچه اخیراً در مورد ویروس "زیکا” موجب غافلگیری دانشمندان شد.
گوستاو پالاکیوس، ویروسشناسی که در روند این مطالعه همکاری داشته است، اضافه کرد: ما در تلاش هستیم تا اطمینان حاصل کنیم که زمانی که ویروس بعدی ظهور پیدا میکند، باعث غافلگیری ما نشود. وی ادامه داد: به علت وجود تمامی تنوعی که در این ویروسهای نوظهور به چشم میخورد، هرگز نمیتوانیم صد در صد مطمئن باشیم که ویروس بعدی به طور قطع تأثیری بر سلامت انسان خواهد داشت یا خیر.
۰۷ شهريور ۱۳۹۵ - ۱۶:۵۴
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 60]