محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832948767
عروس ها دیگر طلا نمی خرند! - پایگاه خبری تحلیلی جنوب کشور
واضح آرشیو وب فارسی:جنوب نیوز: قیمت ها خیلی بالاست. تصورم چیز دیگری بود. با این پول چیز مناسبی نمی توانم بخرم. تازه اینجا قیمت ها از همه جا بهتر است. کریمخان و میدان محسنی که اصلاً نمی شود طرف شان رفت. کارمزدهایشان خیلی بالاستبرق بازار، چشم را می زند. فلز گرانبها، فلز برتر، اکسیر کیمیاگران. راسته بازار زرگرها مثل روز، روشن است. بیشتر البته به شبی می مانَد که آن را تا حد ممکن نورانی کرده باشند. نور اندکی از سقف می تابد و باریکه های آن جا به جا روی زمین پخش می شود. روشنی بازار اما از نورگیرهای سقف نیست. به هرسو چشم بگردانید، درخشش بی حد زیورآلات، نگاه تان را درگیر می کند. اصلاً این کلمه سه حرفی انگار حتی اگر در ذهن تداعی شود، می درخشد؛ طلا. به گزارش «ایران»، روزگار بازار طلا اما این روزها درخشان نیست. دیگر گذشت آن دوره ای که مردم بخصوص خانم ها، تا پولی به دست شان می رسید یا اندک پس اندازی جمع می کردند، تکه ای طلا می خریدند تا به وقت لزوم سرمایه شان باشد. حالا طلا، حکم همان کیمیا را دارد که به دست آوردنش کار هر کسی نیست. «بازار را خودتان ببینید دیگر. کساد است. پول دست مردم نیست. توی خرج و مخارج شان مانده اند. چه برسد به اینکه طلا بخرند. الان فقط عروس و دامادها برای خرید حلقه و نشان می آیند. آن هم تعدادشان زیاد نیست. با قدیم خیلی فرق کرده. مردم قبلاً دو سه ماه یک بار برای خرید یا تعویض طلاهایشان می آمدند. اما دیگر شرایط عوض شده. قدرت خرید خیلی پایین آمده. قبلاً حتی کسی که قشر ضعیف بود می توانست یک تکه طلا بخرد. خانم های خانه دار وقتی پولی دست شان می رسید، می آمدند طلا می خریدند. الان بیشتر برای فروش می آیند. آن هم بیشتر وقت ها برای اینکه امورات شان بگذرد. نسبت به دهه هفتاد، فروش ما حتی یک دهم آن سال ها هم نیست.» این ها را حمید پروین یکی از طلا فروش های بازار زرگرهای بازار بزرگ تهران می گوید. جلوی در مغازه اش ایستاده و با همکارش مشغول صحبت است. وضعیت باقی مغازه ها هم کم و بیش همین طور است. خبری از مشتری نیست. مردم گاهی می ایستند و به ویترینی چشم می دوزند و بعد، راهشان را می گیرند و می روند. حتی در همین روزهایی که به قول آقای پروین، جشن عروسی زیاد است. «در همین روزها هم پیش می آید که چند روز اصلاً دشت نکنیم. روزهایی هم که فروش داریم، فروش مان نهایتاً 2 تا 3 میلیون تومان می شود. همین مسأله باعث شده که خیلی ها به فکر تعویض شغل باشند. خیلی ها هم مغازه ها را جمع کرده اند چون قادر به پرداخت اجاره بها نیستند. مشتری خارجی هم قبلاً داشتیم. تا سال 80. بیشتر از جمهوری آذربایجان. اما از سال 80 به بعد اصلاً مشتری خارجی نداریم. تازه اینجا بازار است و سود طلا، کم.» زوج های جوان، تنها یا به همراه خانواده ها، بیشترین مشتریان بازار طلا را تشکیل می دهند. چهره بعضی ها، مشتاق است و چهره برخی دیگر، خسته و گاهی ناامید. نازنین مداح، مدیر داخلی یک شرکت بازرگانی، 6 میلیون تومان برای خرید سرویس عروسی در نظر گرفته و حالا که بازار را حسابی بالا و پایین کرده، به این نتیجه رسیده که سرویس مورد نظرش را با این قیمت نمی تواند خریداری کند: «قیمت ها خیلی بالاست. تصورم چیز دیگری بود. با این پول چیز مناسبی نمی توانم بخرم. تازه اینجا قیمت ها از همه جا بهتر است. کریمخان و میدان محسنی که اصلاً نمی شود طرف شان رفت. کارمزدهایشان خیلی بالاست.» نازنین، تنها عروسی نیست که برای خرید سرویس طلای عروسی دچار مشکل شده. اصلاً مگر می شود عروسی را بدون سرویس طلای عروس برگزار کرد؟! بله که می شود. جواب حرف مردم و پچ پچ های درگوشی را چه کسی بدهد؟! جوابش را عنصری با عدد اتمی ۴۷ در دوره چهارم جدول تناوبی می دهد؛ نقره. فلز گرانبها با بالاترین قابلیت رسانایی میان فلزات. اما چیزی که این روزها سبب جذب عروس و دامادها به خرید سرویس های نقره شده، قابلیت رسانایی بالای آن نیست. ارزان بودنش نسبت به طلاست. رنگ و رو و جلایش گرچه به طلا نمی رسد، اما آنقدرها هم کم نمی آورد. رضا زندی، طلافروش معتقد است در حال حاضر گرایش مردم بیشتر به سمت خرید نقره رفته: «سرویسی را که قیمت طلای آن 10 میلیون تومان می شود می توانند نقره اش را با 300 هزار تومان خریداری و از آن استفاده کنند. خیلی عروس و دامادها هم هستند که برای سرویس عروسی طلا می خرند و بعد از برگزاری مراسم، می فروشند.» برای پی بردن به درستی این ادعا می شود یکراست سراغ نقره فروش های بازار رفت؛ طبقه پایین. همانجا که بساط سنگ های نیمه قیمتی و تسبیح های رنگین هم پهن است. رنگ در رنگ. «خریدار سرویس نقره زیاد است. بیشترشان هم عروس و داماد هستند. روزی 4 - 5 تا سرویس نقره می فروشم. البته نقره فروشی های بر خیابان هم هستند. آنها هم فروش شان خوب است. قدرت خرید مردم پایین آمده. سرویس نقره از 130 هزار تومان شروع می شود تا نهایت یک میلیون تومان. برای مردم به صرفه است. نه سیاه می شود، نه رنگش می رود و نه ایجاد حساسیت می کند. دقیقاً مثل طلاست.» مردم با نقره آبروداری می کنند نقره الکتروپلیتینگ طلا با نانو. این جمله روی شیشه ویترین یکی از نقره فروشی های بر خیابان دیده می شود. سرویس ها و نیم ست های نقره، از پشت ویترین خودنمایی می کنند. سرویس های داخل مغازه قشنگ تر هم هستند. سرویس های نقره برای عروس و دامادهایی که نمی خواهند مبالغ چندین میلیونی برای خرید طلا هزینه کنند: «این طفلک ها دارند آبروداری می کنند. بیشتر کسانی که نقره می خرند فقط می خواهند مراسم شان برگزار شود و جلوی میهمان ها آبروداری کنند. خیلی از آدم های دور و بر شما نقره مصرف می کنند و اصلاً خبردار هم نمی شوید. نقره های ما عیار 925 است و یک لایه آب طلای رادیوم یا طلای زرد روی آنها می نشیند. پایه کار اما نقره است که به هیچ عنوان سیاه نمی شود. دلیلش هم این است که الکتروپلیتینگ طلا یعنی نقره آبکاری، طلا و نانو است. نانو روکشی است که روی نقره می نشیند و از اکسید شدن آن جلوگیری می کند. چون نقره به خودی خود اکسید می شود.» این را مالک نقره فروشی می گوید و ادامه می دهد: «نقره جزو 3 فلز گرانبهای دنیاست. هیچ اشکالی هم ندارد کسی به جای طلا از نقره استفاده کند. از لحاظ کارمزد هیچ فرقی نمی کند. سازنده برایش تفاوتی ندارد سرویس طلا بسازد یا نقره یا مس و برنج. کارمزد همان است. تفاوت در قیمت خود طلاست. بین گرمی 114 هزار تومان و 2 هزار و پانصد تومان فاصله زیاد است. مسأله دیگر، مالیات بر ارزش افزوده است. به هرحال مالیات بر ارزش افزوده را باید پرداخت کرد. اگر مالیات روی اجرت ساخت کار اعمال شود هم هیچ مشکلی پیش نمی آید. مشکل این است که مالیات روی کل قیمت طلا محاسبه می شود که این هم به ضرر مشتری است و هم به ضرر فروشنده. در این شرایط وقتی خریدار برای فروش طلا مراجعه می کند با کسر مبلغ زیادی از قیمت خرید، مواجه می شود و به خاطر همین، اصلاً برایش به صرفه نیست. نقره اما چون جزو صنایع دستی محسوب می شود، مالیات بر ارزش افزوده روی آن اعمال نمی شود. یعنی نه ارزش افزوده می دهیم و نه می گیریم.» سرویس های نقره انصافاً زیبا هستند. طرح های ظریف و چشم نواز. قیمت شان هم مناسب است. می گویند سرویسی که طلای آن 12 میلیون تومان برای خریدار آب می خورد، نقره اش نهایتاً 700 هزار تومان می شود. هیچ اشکالی هم ندارد. هم زیباست و هم ارزشمند. صنایع دستی هم که هست. اما خریدارانش ترجیح می دهند آن را زیر لایه نازکی از طلا یا به قول فروشنده، نانو پنهان کنند. مالیات بر ارزش افزوده زمینمان زده است چندی پیش بود که محمد کشتی آرای، رئیس اتحادیه طلا و جواهر از مردم درخواست کرد طلا را گران خریداری نکنند. او گفت: «برای تعیین قیمت طلا باید قیمت یک گرم طلا را با قیمت اجرت ساخت آن جمع و 7 درصد سود فروشنده را به آن اضافه کنیم و 9 درصد مالیات بر ارزش افزوده هم اضافه شود. تمام این اعداد هم قابل کنترل است و اگر کسی درباره میزان اجرت یا سودی که به فروشنده داده شده، اعتراضی داشته باشد، می تواند به اتحادیه مراجعه کند تا رسیدگی شود.» رئیس اتحادیه طلا و جواهر همچنین در خصوص فروش طلای دست دوم هشدار داد و اعلام کرد: «طلاهای دست دوم به دلایل بسیار زیادی از جمله انتقال بیماری های پوستی، همچنین بحث اشتغال و تولید در کشور و عیار استاندارد این طلاها، مشکلات فراوانی ایجاد می کند. اینها ممکن است طلاهایی باشد که در سال های گذشته تولید شده یا از کشورهای دیگر وارد شده است و بعضاً مشاهده می شود که طلا نیست و روکشی از طلا دارد که متأسفانه به خاطر نداشتن استاندارد و نبود نظارت روی آنها، قابل پیگیری و رسیدگی نیست.» بحث تقلبی بودن طلا به کنار اما در مورد طلاهای دست دوم، برخی عمده فروشان بازار طلا با رئیس اتحادیه هم نظر نیستند: «می گویند طلای دست دوم باعث بروز بیماری می شود. مگر طلا چه چیزی دارد که ایجاد بیماری کند؟! این حرف ها برای شوک وارد کردن به بازار است. الان وضع بازار طلا خیلی خراب است. ما به همکاران در سطح شهر و شهرستان ها طلا می دهیم. هیچ کس اوضاع کاسبی اش خوب نیست. گذشت آن دوره که می گفتند طلافروش ها وضع شان خوب است. سه سال است که مالیات بر ارزش افزوده اعمال می شود. ارزش افزوده برای قیمت کل طلا محاسبه می شود. همین مسأله هم باعث می شود که خریدار هنگام فروش طلا، مبلغی بین 20 تا 30 هزار تومان را روی هر گرم طلای خود از دست دهد. در واقع 20 تا 30 درصد قیمت طلا از آن کسر می شود. بنابراین خرید طلا سودی برایش ندارد و نمی تواند به چشم سرمایه به آن نگاه کند. تمایل مردم به خرید طلای دست دوم هم به همین دلیل است. چون اجرت و مالیات ندارد. البته مردم معمولاً این طلاها را از جاهایی خریداری می کنند که بورس طلا نیست و ممکن است مشکلاتی هم برایشان ایجاد شود. به هرحال طلا همیشه در ایران به عنوان سرمایه محسوب می شده اما در حال حاضر کسی دیگر به خرید طلا رغبت نشان نمی دهد و بیشتر، عروس و دامادها و کسانی که قصد هدیه دادن دارند، اقدام به خرید طلا می کنند. البته کسانی که قصد هدیه دادن دارند هم معمولاً ترجیح می دهند، سکه یا پول نقد هدیه دهند.» هنر طلاسازی رنگ می بازد کارگاه طلاسازی، با باقی کارگاه ها فرق دارد. یک توری فلزی روی زمین پهن کرده اند. کارگرها دمپایی های یک شکل پوشیده اند و لباس کار تن شان است. لباس ها و دمپایی ها از این اتاق بیرون نمی رود. اصلاً تمام وسایلی که اینجا استفاده می شود، یک جورهایی قرنطینه می شود. حتی زباله های ته کارگاه. همه شان را هر از چندگاهی تحویل کوره می دهند تا خاک طلای نشَسته روی شان را از آنها جدا کنند. طلاسازی دقت زیادی می خواهد. هنر ظریفی است. با این همه آن طور که باید، مورد توجه قرار نمی گیرد. مردم طلای آماده را می بینند و سر اجرتش چانه می زنند. این اما حاصل تلاش طلاسازانی است که معمولاً بعد از چند سال کار، چشم هایشان کم سو می شود و آسیب های شغلی دیگری را هم تحمل می کنند. مهدی فدایی، طلاساز، بازار این روزهای حرفه خود را کساد می داند: «ما بیشتر از مغازه ها سفارش می گیریم. الان نسبت به گذشته خیلی سفارش هایشان کم شده. حتی ممکن است در طول مدت یک هفته، هیچ دشتی نکنیم. قبلاً سفارش بیشتر بود. الان سفارش های حلقه نامزدی و ازدواج به نسبت بیشتر است. همان را هم خیلی ها بلافاصله بعد از برگزاری مراسم، می فروشند و حتی حاضرند با 400 - 500 هزار تومانی ضرر، حلقه ازدواج شان را بفروشند. به دلیل همین کسادی بازار، خیلی از طلاسازان تغییر شغل داده اند. چون نمی توانند از پس پرداخت اجاره بهای محل کسب و کارشان برآیند.» او ادامه می دهد: «نگاهی که به کارگر می شود، نگاه منصفانه ای نیست. طلاسازی در واقع یک نوع هنر و صنعت دستی است اما جایگاه مناسب خود را ندارد. واردات طلا هم به این صنف، ضربه بزرگی وارد کرده. معمولاً زیورآلات طلا را از ترکیه وارد می کنند. نسبت به اینجا هم قیمتش ارزان تر تمام می شود. هم کارگر آنجا ارزان تر است و هم دستگاه های پیشرفته تری برای طلاسازی دارند که کسر کار را کمتر می کند و قیمت تمام شده، به صرفه تر درمی آید. درحالی که در ایران هنوز به صورت سنتی و دستی، طلاسازی می شود. در هرحال رغبت مردم برای خرید طلا کم شده و در صورت خرید هم، ترجیح می دهند طلای بدون جواهر و دست دوم خریداری کنند. البته جواهر، مشتریان خود را دارد که قشر مرفه هستند و برایشان فرقی نمی کند که آن را با قیمت بالا از جواهرفروشی های شمال شهر خریداری کنند. قبلاً مردم از هر قشری توان داشتند که تکه ای طلا مثل یک النگو یا انگشتر بخرند اما دیگر چنین امکانی برای خیلی ها وجود ندارد. برای همین هم به سمت خرید نقره روی آورده اند. چون استفاده از زیورآلات قیمتی در فرهنگ ما رایج است و مردم هم دوست دارند در مناسبات مختلف از چنین زیورآلاتی استفاده کنند. بحث چشم و هم چشمی هم متأسفانه در این میان مطرح است. خیلی عروس ها اصرار دارند سرویسی تهیه کنند که سنگین تر و پرجلاتر از سرویس بقیه دختران فامیل باشد، به همین دلیل گاهی خانواده ها را با فشارهای مالی زیادی مواجه می کنند.» طلا یا نقره فرقی نمی کند. حتی اگر سرویسی هم نداشته باشید تا آن را به دست و گردن بیاویزید، باز هم مهم نیست. مشکل از جایی شروع می شود که حرف مردم و گوشه و کنایه ها، شما را وادار به کاری کند که نه دوستش دارید و نه به آن اعتقادی دارید. مثل بعضی عروس و دامادهایی که سرویس های بدلی را با هزار ترس و لرز تهیه می کنند تا یک شب جلوی میهمانان نمایش دهند. حالا چرا ترس و لرز؟! ترس از اینکه میهمان ها بو ببرند سرویس، بدلی است و امان از اینکه ارزش و آبروی افراد را با قیمت سرویس عروسی و طلا و نقره بودن آن بسنجند. «بهترین سرویس را می توانید نهایتاً با 150 تا 200 هزار تومان بخرید. قیافه اش هم هیچ فرقی با طلا ندارد. اینکه می گویند بدل، کلمه اشتباهی است. بالاخره هر زیورآلاتی یک جنس دارد، مثلاً تیتانیوم. خیلی هم زیباست. تنها عیبش این است که ارزان است. خیلی برندهای معروف خارجی، با همین کیفیت، زیورآلات تولید می کنند و به قیمت های خیلی بالا می فروشند. اصلاً در خارج از ایران حتی بین افراد مشهور و هنرپیشه ها رایج است که از چنین زیورآلاتی استفاده کنند. اما فرهنگ ما هنوز چنین چیزی را قبول نمی کند.» این ها گفته علی شمشادی است که مغازه فروش بدلیجات دارد؛ بدلیجاتی که بیشترشان از چین و ترکیه وارد می شوند. برق بدلیجات هم البته کم نیست؛ نه به خیره کنندگی متاع بازار زرگرها؛ فلز برتر؛ طلا.
یکشنبه ، ۷شهریور۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جنوب نیوز]
[مشاهده در: www.tnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]
-
گوناگون
پربازدیدترینها