واضح آرشیو وب فارسی:شرق پرس: این رسانه در تحلیل رویداد پایگاه هوایی نوژه می نویسد: رفتار تهران نیز چندان مؤدبانه نبود؛ چون اول اجازه داد و درست بعد از پنج روز، استفاده از این پایگاه را متوقف کرد که به اعتبار روسیه صدمه وارد می کند.شرق پرس(شرق مازندران): ظاهرا دو کشور ایران و روسیه یکی قدرت جهانی و دیگری قدرت منطقه ای در ماجرای همکاری برای سرکوب داعش و استفاده هواپیماهای بمب افکن روس از پایگاه هوایی ایران دچار حاشیه هایی شدند که البته قدرتهای دیگر از جمله آمریکا در پشت پرده از آن استقبال کردند. اسپوتنیک (sputnik) خبرگزاری روسیه در گزارشی تحت عنوان “سوءتفاهم در پایگاه نظامی همدان” با اشاره به اینکه روسیه تنها پنج روز از پایگاه نظامی نوژه استفاده کرده است، این دو پرسش را مطرح کرد که: «دلیل خودداری ایران از ادامه همکاری چیست؟ آینده همکاری های ایران و روسیه در حوزه نظامی چگونه خواهد بود؟» این خبرگزاری روسی برای یافتن پاسخ سؤالات فوق به سراغ “ولادیمیر ساژین” شرق شناس و تحلیلگر مسائل سیاسی رفته است. ساژین در این باره توضیح می دهد: «« همه چیز خوب شروع شد. چند روز پیش از اظهارات سردار دهقان، روسیه و ایران واقعا امکانات و فرصت هایشان را برای حل مسأله سوریه به نفع دو کشور متحد کرده بودند. روز ۱۶ اوت بمباران استراتژیک مناطق دوردست توسط هواپیماهای تو۲۲ام۳ پدافند هوایی روسیه از پایگاه هوایی ایران با موفقیت همراه شد و پایگاه های گروهک تکفیری داعش در سوریه را مورد حملات شدید قرار دادند. سردار دهقان راجع به در اختیار قرار دادن پایگاه هوایی همدان گفت این تصمیم در چارچوب همکاری های دو کشور برای مبارزه با داعش و دیگر گروهک های تروریستی اتخاذ شده که دولت سوریه خواهان نابودی آن هاست. وزیر دفاع ایران گفت که نیروهای هوایی روسیه تا هر زمان لازم باشد از پایگاه همدان پرواز خواهند کرد. اما همکاری ها متأسفانه پنج روز بیشتر طول نکشید. دلیل این چرخش رادیکال چه بود؟ بسیاری از تحلیلگران می گویند که ایران ترجیح می دهد منافع خود را در قبال غرب حفظ کند و تمایلی ندارد شبیه به ماهواره روسی باشد. اما تمام این سخنان دور از واقعیت هستند. اگر این سخنان واقعیت دارند، چرا تهران در زمان تصمیم گیری برای ارائه این پایگاه، به موضوع غرب و منافعش فکر نکرده بود؟ موضوع اینجاست که حضور نظامیان خارجی در پایگاه ایران یک موضوع بسیار حساس تلقی می شود. تاریخ ۳۸ ساله ایران نشان می دهد که اختصاص پایگاه همدان به نظامیان خارجی، با تمام مقررات و اصول بنیادین ایدئولوژیک و سیاست تهران مغایرت دارد. یکی از اولین لوایح دولت جدید اسلامی بعد از پیروزی انقلاب ایران، خروج این کشور از بلوک سازمان پیمان مرکزی، قطع ارتباطات با امریکا و غرب بود. علاوه بر این، هزاران مشاور نظامی و متخصص امریکایی را از کشور اخراج کردند. در قانون اساسی ایران ماده ۱۴۶ نیز دقیقا ذکر شده است که استقرار پایگاه نظامی خارجی در خاک ایران “حتی با اهداف صلح جویانه” ممنوع است. این موضوع اهمیت زیادی دارد. اما حضور پدافند هوایی روسیه در ایران را چطور باید تفسیر کرد؟ در ایران اختلافات جدی بین سیاستمداران وجود دارد. در این میانه، بحث درباره نقش روسیه در بحران سوریه مطرح می شود و بالا می گیرد. برخی می گویند که روسیه چندان فعال نیست و می توانست کارهای بیشتری انجام دهد. این گره معتقدند که روسیه باید با یک عملیات نظامی بزرگ، پیروزی بر مخالفان بشار اسد را در بشقاب تقدیم تهران می کرد. این افراد آماده اند تا امکانات و فرصت های بیشتری در اختیار روسیه قرار دهند تا بتواند عملیات مؤثرتری در سوریه انجام دهد و در همین رابطه استفاده از پایگاه همدان تنها برای برخاستن هواپیماها بدون استقرار تجهیزات روسیه را بررسی می کنند. عده دیگر بر خلاف آن ها اطمینان دارند که روسیه بیش از اندازه در منطقه و سوریه فعال است که همین مسأله مواضع ایران را در رابطه با دولت سوریه دچار مشکل می کند، زیرا حکومت اسد تنها متحد رسمی ایران است. به همین خاطر ایران نسبت به تلاش های روسیه برای تقویت حضور خود در منطقه -بویژه در دمشق- با تعصب برخورد می کند. طبیعی است که اختصاص پایگاه همدان برای حضور نیروهای هوایی روسیه نیز نقض آشکار قانون اساسی محسوب می شود. درگیری بین این گروه ها در محافل عالی نظامی-سیاسی باعث شد که سیاست های تهران برای حضور نیروهای نظامی روسیه تداوم نداشته باشد. بخشی از مسؤولیت این اشتباه نیز به گردن مسکو است که در ارائه گزارش موفقیت هایش و دریافت پایگاه جدید عجله به خرج داد. مسأله اینجاست که وقتی صحبت از پایگاه به میان می آید، رسانه های روسیه و برخی از سیاست مداران، خواسته های خودشان را در قالب واقعیت های جاری مطرح کردند. روسیه واقعا تمایل داشت که پایگاهی با حضور دائم پرسنل، تجهیزات و متخصصین پدافند هوایی در ایران داشته باشد؛ اما برای تهران این مسأله در حکم تابو است و ایده توسعه حوادث به این شکل با مخالفت جدی روبرو شد. علاوه بر این ها، طرف ایرانی قصد نداشت برنامه پایگاه همدان را رسانه ای کند. اما رسانه های روسیه از این جریان کمپین درست کردند و برخی سیاست مداران برای اهداف تبلیغاتی از آن بهره گرفتند که باعث خشم در محافل نظامی تهران شد. از طرف دیگر، رفتار تهران نیز چندان مؤدبانه نبود؛ چون اول اجازه داد و درست بعد از پنج روز، استفاده از این پایگاه را متوقف کرد که به اعتبار روسیه صدمه وارد می کند. پیش بینی ادامه این جریان مشکل است. علی لاریجانی گفته که ما تصمیم خود را برای استفاده نیروهای هوایی روسیه از پایگاه همدان لغو نکرده ایم، اگرچه این پایگاه در اختیار مسکو نیست. برخی سخنان دیپلمات های روس نیز چشم انداز مثبتی را نشان می دهد. مسکو پاسخ اظهارات تند سردار دهقان را به نرمی داده و توضیح داد که توقف استفاده از پایگاه هوایی، به دلیل پایان گرفتن مأموریت بوده است. این نشان می دهد که روسیه تمایلی به تنش در مناسبات خود با ایران ندارد. بدون شک، طعم تلخ این اتفاق در خاطر ایرانی ها و روس ها باقی می ماند. با این حال، تأثیری بر مناسبات دو کشور نخواهد گذاشت. »» جام
شنبه ، ۶شهریور۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شرق پرس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 86]