تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815038129
دلنوشته جمشید مشایخی درباره داوود رشیدی - پایگاه خبری تحلیلی صراط
واضح آرشیو وب فارسی:صراط نیوز: صراط: جمشید مشایخی بازیگر پیشکسوت سینما در یادداشتی کوتاه درباره درگذشت «داوود رشیدی» که با عنوان «نگفتن از او بی معرفتی است...» در روزنامه «ایران» منتشر شده، نوشته است: «در ابتدا به خانواده رشیدی، بخصوص خانم احترام برومند و همچنین تمام عزیزان دوستدار هنر و آشنا به هنر تسلیت عرض می کنم. دوستی من با داوود رشیدی به سال 1339 بازمی گردد؛ سالی که او از فرانسه بازگشته و در اداره هنرهای دراماتیک استخدام شده بود. قصد داشت نمایشنامه «ایوانف» چخوف را اجرا کند. نقش ایوانف را به من پیشنهاد داد، بعد از چند جلسه تمرین، من انصراف دادم، چراکه آن زمان منتقدان خیلی حساس بودند و می ترسیدم از اینکه کار آن طور که باید درنیاید. من چخوف را نمی شناختم و حداقل یک سال باید مطالعه می کردم تا چخوف را بشناسم. این بود که بازی نکردم و داوود فکر کرد که مرا تحریک کرده اند که با او کار نکنم. بعد از آن یک نمایشنامه دیگر با عنوان «می خواهید با من بازی کنید» نوشته مارسل آشار در گونه کمدی بود که تصمیم داشت کار کند. در تمرین به پرویز کاردان که بازی داشت می گوید که یک نقش اینجا هست که یک جمله بیشتر ندارد و صاحب سیرک است. این نقش به جمشید می خورد ولی او قبول نمی کند که این نقش را بازی کند. بعد هم می گوید که او ایوانف که نقش اول بود را بازی نکرد حال می آید نقش یک جمله ای را بازی کند! اما من این پیشنهاد را قبول کردم. او از شنیدن خبر خوشحال شد و آمد مرا بوسید و فهمید که خیلی دوستش دارم. بعد از آن در کارهای تلویزیونی اش بازی داشتم، از جمله ماجرای «عشقی دن پرلیم پلن با بلیزه در باغچه اش» فدریکو گارسیا لورکا. پس از آن در سه نمایش صحنه ای ایشان بازی داشتم، «مستأجر» نوشته پرویز کاردان، «آنتیگون» ژان آنوی و یک نمایشنامه از یک نویسنده ترک که نامش در خاطرم نیست. بعد از آن هم در سه کار «هزاردستان»، «کمال الملک» و «خانه عنکبوت» با هم همبازی بودیم. این همکاری ها باعث شد با داوود خیلی رفیق شوم. آدم شوخ و خوش خلقی بود. برایم رنج آور بود که چنین شخصیتی دچار آلزایمر شود. بازی اش را که همه دیده اند اما متأسفانه آثاری که ایشان کارگردانی کرده است اثر ثبت شده ای وجود ندارد چون آن زمان نمی شد که فیلم بگیرند و تصویر ضبط کنند. نمی دانم حالا بعد از فوتش گفتن این حرف ها چه فایده ای دارد؟ چرا قبل از مرگ یاد آدم ها نمی افتیم. اگر نگوییم، بی معرفتی است اما اگر هم بگوییم، همه می گویند چرا قبل از مرگش این حرف ها گفته نشد. اشکال ما این است، من متأسفم. البته زندگی همین است. اینها همه درس است برای ما که آدم همیشه زنده نمی ماند. چه خوب است که آدم کاری بکند که بگویند خدا رحمتش کند. داوود رشیدی از این دست آدم هاست.»
شنبه ، ۶شهریور۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صراط نیوز]
[مشاهده در: www.tnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 94]
-
گوناگون
پربازدیدترینها