واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: حمیدرضا عسگری در سرمقاله امروز روزنامه آفرینش نوشت: امروز اگر تمام وقایع و حوادث جهان را درکنار هم قرار دهیم، بیش از90درصد آنها در بلاد اسلامی و مربوط به مسلمانان می باشد. البته نقطه قابل تامل و تاسف بار اینجاست که عمده این تحولات مربوط به درگیری های درونی میان اسلام گرایان می باشد. این طور نیست که مسلمانان به خشونت و درگیری با دیگر ادیان و یا نیروهای خارجی مشغول باشند، بلکه درتمام موارد مسلمانان با هم کیشان خود درگیرند و آتش اختلافات درونی دامن آنها را گرفته است. باید درهمین جا با قاطعیت حساب اسلام و این تحولات خونین را ازهم جدا کرد. چرا که نه اسلام دین خون ریزی است و نه مسلمان واقعی خشونت طلب! آنچه امروز شاهد آن هستیم نقابی از اسلام است که گروه های مختلف برای مشروعیت خود بر چهره زده و خود را درپشت لوای اسلام پنهان کرده اند. اینکه امروز در بلاد اسلامی شاهد آشوب، خون ریزی و نارضایتی های مردمی هستیم، به معنای این نیست که جوامع اسلامی خشونت طلبند، بلکه این به خاطر نگاه غلط و عملکرد حاکمان آنها بر خلاف تعالیم اسلامی می باشد. لذا مردم حق خود می دانند که با ابراز اعتراضات درصدد تغییر شرایط برآیند. اما اشکال کار اینجاست که هر کجا که مسلمانان به قدرت می رسند با هم به جنگ قدرت بر می خیزند و علت آن چیزی نیست جز منفعت طلبی و عطش برای قدرت و ثروت!. لذا برای رسیدن به این مقاصد دست برهرگونه بی قانونی و خیانتی می زنند و ابائی از آن ندارند. اما این بی توجهی به قوانین مدنی و اسلامی در بلاد مسلمین، ریشه در افتراقی دارد که جهان اسلام دچار آن گردیده است. نبود ید واحد میان مسلمانان موجب فرقه فرقه شدن پیکره واحد اسلام اصیل گردیده است. هریک از گرایش ها و فرق اسلامی خود را برحق دانسته و دیگران را به عنوان کفار معرفی و خون آنها راحلال می دانند!. امروز آنچه در کشورهای اسلامی در اعمال و رفتار و حتی گفتارها می بینیم، اسلام نیست بلکه معنایی بیگانه از اسلام است که توانسته مسلمانان را از شمال آفریقا تا خاورمیانه، انسان هایی خشن و خونریز جلوه دهد!. جنگ و هرج ومرج، فضایی است که می توان درآن سواستفاده های فراوان نمود و اساس خواسته بسیاری از این گروه های به اصطلاح اسلامی تکیه برمحور نظامی گری نهاده شده تا از طریق آن بتوانند به امیال سیاسی و اقتصادی خود برسند. این درحالی است که درآموزه های اسلامی اساساً جنگ ویران گر تلقی می شود و تاسرحد ممکن مسلمانان به صلح و آرامش توصیه می شوند. لذا چاره کار جز انسجام درونی درمیان مسلمانان نمی باشد. نقش رهبران و علمای دینی در جهت دهی انگیزه ها و هدایت جوامع اسلامی بسیار تاثیرگذار است، پس باید از این پتانسیل استفاده کرد و موج سرگردان اعتراضات و کشمکش های خونین میان مسلمانان را هدایت نمود. البته این گرایشات جنگ طلبانه را می توان در فرهنگ فقیر و بی پشتوانه برخی بلاد اسلامی نیز جستجو کرد. اما همین عقب ماندگی نیز برگرفته از افراط و تفریط هایی است که از دیرباز گریبان گیر مسلمانان شده است. امروز هم آنچه موجب خونریزی میان مسلمانان گردیده همین گرایشات افراطی است که متاسفانه ازسوی خود مسلمانان درحال تجهیز و تقویت می باشد. تازمانی که جوامع اسلامی و حاکمان آنها در راستای حرکت به سمت تعقل و تعادل در اندیشه های دینی و دنیوی حرکت نکنند، نمی توان انتظارداشت که این بیماری مزمن خشونت از میان مسلمانان ریشه کن شود و قطعا آسیب های جدی تری بر نام و حیثیت اسلام و مسلمانی وارد خواهد شد.
شنبه ، ۶شهریور۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]