واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: چگونه ارتباطی موفق و اثربخش برقرار کنیم؟
هنگام صحبت کردن یک چیز در همهی ما مشترک است: میخواهیم به حرفهایمان گوش کنند. بنابراین اگر شما از آن دسته آدمها هستید که معمولا وسط حرف طرف مقابل میپرند و صحبتاش را قطع میکنند- یا بدتر از آن، سعی میکنند جملهی او را کامل کنند- باید خودتان را کنترل کنید.
گاهی خوب گوش کردن مهمتر از خوب حرف زدن است و گاهی هم باید عادات و اشتباهات خود را پیدا کنید تا بتوانید یک گفتگوی دوطرفه موفق داشته باشید. با آلامتو همراه شوید تا رمز یک گفتگوی موفق را یاد بگیرید.
به گزارش بازده؛ آیا میخواهید گفتوگوهای بهتر و قدرت برقراری ارتباط بهتری داشتهباشید؟ وقت آن است که این عادتهای مزاحم را کنار بگذارید. گفتوگوها بخش بزرگی از زندگی روزمرهمان هستند. و چه خودتان را یک گفتوگوکننده در سطح جهانی بدانید، چه فردی باشید که فقط فرستادن ایمیل را به گپ و گفت رو در رو ترجیح میدهد، احتمالا حداقل چند عادت بد گفتوگوکننده دارید که آدمها را دیوانه میکند.
به این ۸ اشتباه فاحش نگاهی بکنید. آیا خودتان را مقصر هیچیک از آنها میدانید؟ خوب، وقت آن است که ترمز را بکشید و متوقف شوید- فورا.
۱. دائم حرف کسی را قطع کردن.
هنگام صحبت کردن یک چیز در همهی ما مشترک است: میخواهیم به حرفهایمان گوش کنند. بنابراین اگر شما از آن دسته آدمها هستید که معمولا وسط حرف طرف مقابل میپرند و صحبتاش را قطع میکنند- یا بدتر از آن، سعی میکنند جملهی او را کامل کنند- باید خودتان را کنترل کنید.
شاید فکر کنید اصوات مداوم شما شیوهای برای نشان دادن میزان مشارکتتان است. اما این اصوات واقعا باعث میشود در گفتوگو یک بولدوزر به نظر برسید.
۲. چند وظیفهای بودن.
آدمهایی که با شما گفتوگو میکنند شایستهی توجه کامل شما هستند- نه فقط نگاههای مرددی که ضمن تمرکزتان بر صفحهنمایش گوشیتان بگیرید تمایل دارید به آنها بدهید.
چندوظیفهای بودن عادتی است که احتمالا همهی ما دچار آن هستیم. اما شما باید تمرکز حواستان را به گفتوگویتان بدهید، مهم نیست این گفتوگو چهقدر پیش پا افتاده یا بیهوده به نظر میرسد. این یعنی ایمیلهایتان را بررسی نکنید، یا بهصورت نیمهآگاهانه به فهرست خریدتان فکر نکنید. به طرف صحبتتان توجهی را بدهید که شایستهی آن است.
۳. استفاده از عبارت توصیفکننده.
"این را به خودت نگیر اما…”، "شاید این ایدهی بدی باشد اما…”؛ یا "میدانم به چی فکر میکنی اما…”
تقریبا در هر اوضاعی عبارات توصیفکننده وجود دارد. اما اگر تمایل دارید بیش از حد از آنها استفاده کنید، شاید آدمها را آزار دهید. چرا؟ خوب، هرچند ممکن است این جملات مقدمهگونه روشی فوقالعاده برای گرفتن زهر جملاتتان به نظر برسد، اما اغلب حس خودخواهی را القا میکند و غیرضروری است.
۴. مقایسه با تجربیات خودتان
ببینید آیا این اوضاع برایتان آشنا نیست: فردی در حال توضیح دادن مشکل دشواری است که اکنون با آن مواجه است. شما فورا با جملهی "دقیقا میدانم چه حسی داری! ” پاسخ میدهید و بعد داستان طولانی تجربهای را پیش میکشید که حتی ذرهای به آن اوضاع شباهت ندارد.
مهم است به یاد داشتهباشید تمام تجربیات انسانی متفاوت هستند. تلاش شما برای همدردی قابل تحسین است. اما در بیشتر موارد، بهتر است فقط گوش کنید و دلگرمی بدهید.
۵. پرحرفی
همهی ما مجبور بودهایم با آدمهایی کنار بیاییم که به نظر میرسد بدون هیچ نکتهی مهمی فقط آسمان و ریسمان را به هم میبافند- آن دسته از آدمها که ظاهرا فقط حرف میزنند چون صدای خودشان را دوست دارند.
نیازی به گفتن نیست که شما نباید دائم بدون هدف مشخص حرف بیربطی بزنید و با این کار آوازهی پرحرفی برای خودتان ایجاد کنید. وقتی تصمیم میگیرید صحبت کنید، مطمئن شوید آماده هستید تا مختصر و موجز بگویید. این نشانهی یک گفتوگوکنندهی ماهر است.
۶. خودداری از تماس مستقیم
من طرفدار پر و پا قرص سادگی ارسال ایمیل و پیام متنی هستم. با این حال، اگر تا به حال برایتان پیش آمدهاست که فردی برای چیزی که حضورا میتواند به آسانی فقط با ۲ جمله برایتان توضیح دهد، وقت زیادی صرف میکند و یک پیام طولانی مینویسد، میدانید که این تا چه حد میتواند آزاردهنده باشد.
مجموعهی پایانناپذیر ابزارهای برقراری ارتباط که امروزه وجود دارد باعث شدهاست ما کمتر تمایل داشتهباشیم واقعا با یکدیگر صحبت کنیم. بنابراین قبل از زدن کلید ارسال پیام، از خودتان بپرسید آیا این چیزی است که حضوری یا تلفنی بهصورت کارآمدتر انجام میشود یا نه. اینگونه خودتان (و گیرندهی پیام) را از بسیاری از سردردها حفظ میکنید.
۷. صبر کردن به جای گوش کردن
همانطور که مامان من همیشه دوست دارد به من بگوید، "بین شنیدن و گوش کردن یک تفاوت اساسی وجود دارد! ” و وقتی با فردی در حال گفتوگو هستید، باید فعالانه گوش کنید.
این یعنی فقط ساکت نمانید تا به نکتهی بعدی فکر کنید و منتظر بهدست آوردن شانسی برای صحبت دوباره باشید. در عوض مجذوب چیزی باشید که فرد توضیح میدهد. به من اعتماد کنید- آدمها میفهمند که به آنها توجه نمیکنید.
۸. استفاده از عبارات پرکننده
"هی، جیسون. اممم… من دارم این گزارش را بررسی میکنم که آآآآآآآآآآ…ببینم اگر فکر میکنی دوست داری، تا آخر امروز انجامش بدهی.”
شما میدانید که این نکته باید جایی در این فهرست میآمد. شاید این یکی از بدترین عادتهایی باشد که باید ترک کنید. همهی ما عادت داریم جملاتمان را با این عبارات غیرضروری شلوغ و آشفته کنیم- این برای بیشتر ما مانند یک تیک عصبی است. اما بهترین تلاشتان را بکنید تا آنها را حذف کنید. با این کار مکالماتتان شفافتر و منسجمتر خواهدبود.
ترک یک عادت بد همیشه آسان نیست. اما انرژیتان را به سوی حذف این اشتباهات فاحش از مکالماتتان هدایت بکنید و مطمئن باشید گفن و گو کنندهی بهتری خواهیدبود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 152]