واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: روزنامه شهروند: با اینکه در المپیکهای مختلف معمولا هیچکس به دوندگان ایران امیدی ندارد اما رکوردهایی که حسن تفتیان قبل از شروع مسابقات ثبت کرد، خیلیها را امیدوار کرده بود. تفتیان خودش هم قبل از شروع مسابقات با صحبتهایش نشان داد شانس زیادی برای رسیدن به فینال دارد. او در دور مقدماتی با تاریخسازی توانست به نیمهنهایی برسد اما از صعود به فینال بازماند. تفتیان در گفتوگو با خبرنگار «شهروند» صحبتهای جالبی را درباره مسابقات دوی ١٠٠ متر المپیک و عدم صعودش به فینال مطرح کرده است. مصاحبه با وی را بخوانید:
*تو اولین ایرانی هستی که در تاریخ دو و میدانی توانستی به مرحله نیمه نهایی دوی ١٠٠ متر صعود کنی. چه حسی داشتی؟
خدارا از این بابت شکر میکنم. خوشحالم که برای اولینبار بهعنوان یک ایرانی به این مرحله صعود کردم. بسیاری از دوندگان مطرح دنیا در مرحله مقدماتی حذف شدند و نتواستند به نیمه نهایی صعود کنند. قهرمانان اروپا و آسیا نتوانستند به این مرحله صعود کنند. مرحله مقدماتی با حضور ١٠٠ دونده مطرح تشکیل شد و توانستم تا ٢٤ نفر نهایی صعود کنم. متاسفم که نتوانستم به فینال برسم.
*واقعا انتظار داشتی به فینال برسی؟
بله، من اصلا برای رسیدن به مرحله نیمه نهایی تمرین نکرده بودم بلکه برای فینال آماده شده بودم. جاهطلب نیستم اما این توانایی را در خودم دیده بودم و استحقاق این را داشتم که جزو نفرات نهایی باشم. با این حال به خودم سخت نمیگیرم زیرا تمام توانم را به کار گرفتم. این مسابقات درسهای بزرگی به من داد که قطعا در آینده به کمک من خواهد آمد.
*تو بر خلاف بسیاری از ورزشکاران دیگر، رفتار حرفهای از خودت نشان دادی و بعد از شکست، داوری و کمبود امکانات را در ناکامیات دخیل نکردی. علتش چه بود؟
این نظر لطف مردم و رسانهها است اما باید بپذیریم که ورزش حاوی برد و باخت است؛ گاهی برنده میشوید و گاهی نیز بازنده؛ مسأله مهم این است که باید از این بردها و شکستها درس گرفت. متاسفانه بعضی از دوستان از بردشان مغرور میشوند و زمانی هم که شکست میخورند، باختشان را نمیپذیرند. این یک آسیب است که در ورزش ما وجود دارد و فراگیر شده است. باید این معضل را برطرف کنیم. همه این بردها و باختها پلی است برای رسیدن به پیروزیهای بعدی. امیدوارم این اتفاق برای من هم رخ دهد.
* از شرایط بازیها و دهکده المپیک راضی بودی؟
شرایط بازیها در المپیک بسیار ویژه است. زمانی که وارد دهکده بازیها میشوید، این موضوع را به خوبی حس میکنید. همه آمدهاند تا برنده باشند. همه ورزشکاران میدانند که پای به مهترین رویداد ورزشی جهان گذاشتهاند. مشکل خاصی را در دهکده مشاهده نکردم؛ فقط بحث امنیت این بازیها بود که به خوبی مهیا نشده بود.
*با یوسین بولت، قهرمان دوی ١٠٠ متر جهان هم در المپیک رقابت کردی. از این دیدار صحبت کن.
بله، برای توصیف یوسین بولت هرچیزی که بگویم، کم است. او به معنای واقعی کلمه یک ورزشکار است. میداند چه میخواهد و چگونه تمرین کند. بولت الگوی بسیار خوبی برای ورزشکاران است. من در برزیل برای چندمین بار او را از نزدیک دیدم و قطعا دیدن او به تنهایی هم باعث افتخار است. زمانی که مسابقه درحال شروع شدن بود، از یک نقطه با هم استارت زدیم و آرامش عجیبی داشت. قبل از مسابقه شوخی میکرد و کاملا از کسب مدال طلایش مطمئن بود. او فوقالعاده است.
*به نظرت چرا هیچ دوندهای در سالهای اخیر نتوانسته به بولت برسد؟
بولت همواره در مسابقاتش پیروز است و مدال کسب میکند. او رفتار متفاوتی دارد و نکتهای که او را نسبت به دیگران متفاوت میکند، حرفهای بودنش در ورزش است، اما نکته جالبی که در رفتار او دیده میشود فکر برنده او است. همواره قبل از بازیها میداند که میبرد و مانند برندهها رفتار میکند. بولت حتی اگر از لحاظ بدنی هم آماده نباشد، باز هم بازی را میبرد زیرا جو استادیوم همواره به نفع او است.
*البته در جریان المپیک برخی بابت رفتار تحقیرآمیزش به بولت انتقاد کردند!
من فکر نمیکنم این موضوع مشکلی داشته باشد. بولت گاهی خودش را عمدا عقب میاندازد اما به محض اینکه ورزشکاران دیگر به خط پایان نزدیک میشوند، خودش را میرساند و اول میشود. او استثنایی است.
*دو و میدانی ایران در المپیک نتوانست هیچ مدالی کسب کند. حتی احسان حدادی هم در کسب مدال ناکام بود؛ دلیل این مسأله چیست؟
من، احسان حدادی را یک ورزشکار کاملا حرفهای میدانم و به خودم اجازه نمیدهم که درباره او صحبت کنم. او تمرینات خوبی را قبل از بازیها داشته است اما آنگونه که باید، نتوانست عمل کند و با بدشانسی حذف شد. امیدوارم در ادامه راه موفق باشد و بتواند افتخارات خوبی را کسب کند. حدادی ورزشکار بزرگی است و نباید با یک باخت او را فراموش کنیم. مدال نقره او در المپیک قبلی از یادمان نرود.
*آیا اختلاف خاصی از لحاظ امکانات و سبک تمرینی بین ورزشکاران ایرانی و خوبهای جهان وجود دارد؟
قطعا شکی نیست امکانات ما با دوندگان خوب دنیا فاصله دارد. راه زیادی داریم تا بتوانیم به آنها برسیم اما از تمام کسانی که برای من زحمت کشیدند، تشکر میکنم. من از تمام توانم در این مسابقات استفاده کردم و کم نگذاشتم و سعی کردم هموطنانم را خوشحال کنم اما این امکانات کافی نیست. اگر ما بخواهیم مدال کسب کنیم باید کار بزرگی را انجام دهیم ولی اگر برای ٤سال بعد از همین حالا شروع کنیم، میتوانیم مدال بگیریم. قطعا اگر هزینه نکنیم، موفق نخواهیم بود. شک ندارم اگر امکانات خوب به من بدهند،در المپیک توکیو مدال میگیرم.
۲۷ مرداد ۱۳۹۵ - ۰۸:۲۷
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]