محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832976831
ماجرای اخیر جنگنده های روسی از بغض روسیه یا حب داعش؟! - پایگاه خبری تحلیلی قم فردا
واضح آرشیو وب فارسی:قم فردا: قم فردا: بازی با افکار عمومی در ماجرای اخیر جنگنده های روسی ورق هایی از تاریخ را زنده می کند، بلندگویان این جریان سیاسی امروز که ژست نگرانی از مخدوش شدن استقلال کشور را گرفته اند کارنامه سیاهی در فهم مسائل اساسی و منافع حیاتی جمهوری اسلامی در منطقه دارند.به گزارش پایگاه خبری تحلیلی قم فردا ، مسعود فروغی طی یادداشتی در روزنامه وطن امروز نوشت: «استفاده جنگنده های روسی از پایگاه هوایی نوژه همدان برای حمله به مواضع گروه تروریستی داعش در سوریه» ظاهرا نباید یک بحث جنجالی شود، موضوع آنقدر حساس و مهم است که مخاطب عادی و حرفه ای این خبر به خوبی می داند سطح تصمیم گیری برای عملی شدن حضور جنگنده های یک کشور دیگر در پایگاه نظامی داخلی حتما باید در قالب یک طراحی جنگی کلان روی داده باشد اما با این حال چند نماینده مجلس و برخی رسانه های سیاسی درباره این اقدام موضع گرفته اند. مهم ترین موضع متعلق به 20 نماینده مجلس (از جمله علی مطهری، مصطفی کواکبیان، محمود صادقی و...) است که استقرار جنگنده های روسی را غیرقانونی می دانند. در این باره چند نکته مهم و ضروری قابل بررسی است. اول اینکه بر خلاف ادعای آن 20 نماینده مجلس «هیچ پایگاه نظامی در کشور برای روس ها و دیگر کشورها نیست»، بلکه فقط جنگنده های روسی اجازه استفاده از پایگاه هوایی نوژه برای حمله علیه داعش را دارند. وزیر دفاع طرح ادعای این نمایندگان را یک «مغلطه» عنوان می کند: «ما تسهیلاتی برای عملیات مورد توافق طرفین علیه داعش در سوریه در اختیار روس ها قرار دادیم.» اما اصرار این نماینده ها بر لغو مجوز استفاده روس ها از حریم هوایی ایران ادامه دارد، این اصرار در حالی که حتی علی لاریجانی، رئیس مجلس هم بر نکته وزیر دفاع تاکید دارد 2 معنای ویژه می دهد؛ یا این نمایندگان محترم مجلس تفاوت آنچه را قانون اساسی غیرقانونی اعلام کرده (مبنی بر ممنوعیت واگذاری پایگاه نظامی داخلی به بیگانگان) با استفاده موقت از برخی امکانات کشور نمی دانند که جای تعجب دارد یا اینکه برخی منافع گروهی و جناحی برای فرستادن پیغام به آمریکا، ایجاب می کند این موضوع ساده را درک نکنند! دوم اینکه همکاری بین المللی برای ضربه زدن به گروه تروریستی داعش یک امر معقول و پذیرفته شده است، مخالفت با ساده تر کردن حمله به داعش چه معنایی دارد؟! آنچنان که وزیر دفاع تاکید می کند عملیات های مورد توافق 2 کشور از همدان انجام می شود، این یعنی یک عمل که به صورت مطلق علیه داعشی هاست با ایراد بنی اسرائیلی داخلی آن هم از تریبون مجلس نه تنها فرستادن پالس مثبت به آمریکایی هاست، بلکه حتی داعش هم امیدوار می شود می تواند به داخل ایران توجه کند و همراه با بی بی سی کسان دیگری هم هستند که از داعش دفاع کنند! البته در تدبیر سیاسی این نمایندگان هم باید شک کرد، اقدام علیه لکه ننگ داعش آنقدر بدیهی است که حتی ایرادهای جزئی تاکتیکی به اجرا نباید خدشه ای در صدای واحد علیه داعش ایجاد کند، حالا چه منافع و سود جناحی در این اقدام انتحاری سیاسی وجود دارد که ضرر حیثیتی کمرنگ کردن خطر داعش برای کشور و جهان اسلام را به جان می خرند، معلوم نیست!! سوم اینکه وقتی یک پیمان نظامی محدود و کنترل شده علیه یک گروه تروریستی که به روشنی منافع کشور را تامین می کند و استقلال ایران را هم مخدوش نمی کند با مخالفت و جنجال رسانه ای مواجه می شود، به شرطی صادقانه و غیرجناحی تلقی می شود که درصد کوچکی از این حساسیت ویژه به قراری طولانی مدت، بسیار استراتژیک تر و عمیقا غیرقابل کنترل مانند برجام وجود داشته باشد. چطور می توان «تقریبا هیچ» برجام را دید و سکوت کرد؟ چطور می شود زخم مکرر بر «روح» و «جسم» برجام از سوی آمریکا را دید و چیزی نگفت؟ مگر اینکه منافع سیاسی ویژه ای در میان باشد، آمریکایی ها بشدت علیه کسانی که منافع شان را زیر سوال می برند حساس می شوند، شاید برای همین است که برخی «گوشت زیر دندان مانده» هسته ای را بی خیال می شوند. هرچند این مقایسه عمل گروه های سیاسی دردناک و بی انصافی است وقتی یک طرف دست کشیدن از منافع عینی کشور برای «آبنبات دسته دار» غربی باشد و طرف دیگر همکاری نظامی برای محو داعش؛ اما برای دستیابی به عمق فاجعه راه دیگری وجود ندارد. نکته چهارم اینکه بازی با افکار عمومی در ماجرای اخیر جنگنده های روسی ورق هایی از تاریخ را زنده می کند، بلندگویان این جریان سیاسی امروز که ژست نگرانی از مخدوش شدن استقلال کشور را گرفته اند کارنامه سیاهی در فهم مسائل اساسی و منافع حیاتی جمهوری اسلامی در منطقه دارند. یکبار در حمله آمریکا به عراق در ابتدای دهه 70 شمسی جریان اصلاح طلب امروز و چپ آن روز می گفتند با صدام دلاور(!) علیه آمریکا بجنگیم، آنچنان که صدام دیکتاتور در کلام آقایان «خالد بن ولیدی در برابر ابر قدرت ها» بود، یکبار می گفتند با طالبان علیه آمریکا بجنگیم: «جمهوری اسلامی باید تشکیل دولت ملی افغانستان با مشارکت همه گروه های جهادی افغانستان از جمله طالبان را محور تلاش های دیپلماتیک خود قرار دهد.» (بیانیه سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی در ابتدای جنگ آمریکا علیه افغانستان) و بار دیگر از ترس حملات سنگین آمریکایی ها به عراق و افغانستان پس از نمایش 11 سپتامبر می گفتند باید با آمریکایی ها علیه این کشورها کار کنیم و حتی تا قبول تغییر ماهیت مقاومت حزب الله لبنان هم پیش رفتند. چطور می شود روی حرف جریانی حساب کرد که اینگونه تغییر رنگ می دهد و در بهترین حالت قدرت تحلیل سیاسی اش به اندازه موارد بالاست؟! این تصور که جریان مذکور به دلیل ضعف تحلیل سیاسی به نفع آمریکایی ها موضع می گیرد قابل تحمل تر از این است که فکر کنیم کاسه ای زیر نیم کاسه شان است.
یکشنبه ، ۳۱مرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قم فردا]
[مشاهده در: www.tnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]
-
گوناگون
پربازدیدترینها