واضح آرشیو وب فارسی:لرسو: دشمنان دین، تمامی امکانات و توان خود را به کار گرفته اند تا از طریق نفوذ، بنیان های فکری و اعتقادی جامعه را تخریب کنند و بذر یأس و خودکم بینی را دربین ملت های مسلمان شکوفا سازند و فرهنگ تهی و پوچ خود را به عنوان الگوی فرهنگ برتر، به جوامع تحمیل نمایند.جنگ نرم که حاصل آن نفوذ فکری، فرهنگی و سیاسی دشمن است، عبارت است از: هر گونه اقدام غیر خشونت آمیز که ارزش ها و هنجارهای جامعه ی هدف را مورد هجوم قرار می دهد و سرانجام به تغییر در الگوهای رفتاری موجود و خلق الگوهای جدید می انجامد، که با الگوهای رفتاری مورد نظر نظام حاکم تعارض دارد. استکبار جهانی و سردمداران کفر و شرک در صدد هستند تا با به دست گرفتن تحولات سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی کشورها بر سراسر جهان سیطره ی کامل یابند و همه ی عالم را مسخّر اراده ی خود سازند! لکن به خوبی دریافته اند که بزرگ ترین مانع برای رسیدن به این هدف، اسلام است. لذا تمامی امکانات و توان خود را به کار گرفته اند تا از طریق نفوذ در فرهنگ غنی اسلامی و تغییر در باورها، رفتارها و ارزش ها، بنیان های فکری و اعتقادی مسلمانان را تخریب کنند و بذر یأس و خودکم بینی را دربین ملت های مسلمان شکوفا سازند و فرهنگ تهی و پوچ خود را به عنوان الگوی فرهنگ برتر، به جوامع تحمیل نمایند. به این ترتیب، درصدد برآمده اند تا مهم ترین مانع در برابر اهداف پلید خود یعنی آموزه های اسلامی را دچار استحاله کنند تا به راحتی بتوانند جوامع را به استثمار خود درآورند و بر کل جهان استیلا یابند. شیوه ها و ابزارهای نفوذ (الف)- صنایع و فراورده های فرهنگی: مانند؛ اسباب بازی ها، عروسک ها و... (ب)- رسانه های حقیقی: مانند؛ روزنامه و تلویزیون. (ج)- فضای مجازی یا فناوری نوین ارتباطی: مانند؛ اینترنت و موبایل. روش هایی که غرب در مسئله نفوذ علیه ایران استفاده کرده است، عبارتند از: تأثیرگذاری بر نخبگان و نهادهای مختلف، بخصوص نهاد آموزش و پرورش؛ تأثیرگذاری بر دانشجویان؛ برجسته سازی کاستی های اجتماعی و اقتصادی؛ ایجاد انشقاق مذهبی؛ برجسته سازی فعالیت های گروه های مخالف و معاند نظام اسلامی؛ حمایت از مخالفان نظام؛ ترویج هنجار شکنی های اجتماعی از طریق رسانه های خود، مانند عادی سازی روابط دختر و پسر پیش از ازدواج؛ ترغیب فرار مغزها و مرتبط ساختن این امر به نارضایتی های سیاسی و نیز تلاش برای شکل گیری اجماع جهانی علیه ایران اسلامی. زمینه های ایجاد نفوذ دشمن توسط خواص بی بصیرت با استعانت از خطبه های حضرت علی(ع) گروه دیگری که با عملکرد و انحرافات خود به تحقق اهداف فتنه گران و حامیان نفوذ در جامعه کمک می کنند، خواص بی بصیرت هستند. بررسی خطبه ها و فرمایشات امیرالمؤمنین علی(ع) نشان می دهد، این گروه که در سطح و درکی بالاتر از مردم عادی قرار داشتند و از نفوذ و تأثیرگذاری گسترده بر جامعه و امکان هدایت افکار عمومی برخوردار بودند، به علت شرایط و ویژگی های خاصی که داشتند، از دو طریق منحصر به فرد؛ انحراف در مسیر صحیح دین داری و ایجاد شبهه و بدعت در دین، به پیشبرد نفوذ دشمن و اهداف آنها درجامعه کمک می کردند. ریشه یابی علل وقوع حوادث تلخ در جامعه از دیدگاه امیرالمؤمنین علی علیه السلام مولاى متقیان على علیه السلام با دغدغه و حساسیت بسیار در این زمینه، به ریشه یابى این حوادث در جوامع اسلامى پرداخته است و مى فرمایند: «همانا آغاز پدید آمدن فتنه ها، هواپرستى و بدعت گذارى در احکام آسمانى است. نوآورى هایى که قرآن با آن مخالف است؛ و گروهى بر گروه دیگر سلطه و ولایت یابند که بر خلاف دین خداست.» آن گاه به تشریح اثرات زیان بار این وقایع تلخ در جوامع پرداخته، مى فرمایند: «فتنه ها با تلخى خواسته ها وارد مى شود، و خون هاى تازه را مى دوشد؛ نشانه هاى دین را خراب و یقین را از بین مى برد. فتنه هایى که افراد زیرک از آن بگریزند و افراد پلید در تدبیر آن بکوشند. آن فتنه ها پر رعد و برق و پرزحمت است. در آن، پیوندهاى خویشاوندى قطع شده و از اسلام جدا مى گردند. فتنه ها چنان ویرانگرند که تندرست ها بیمار، و مسکن گزیدگان کوچ مى کنند. در آن میان، کشته اى است که خونش به رایگان ریخته، و افراد ترسویى که طالب امان اند. با سوگندها آنان را فریب مى دهند، و با تظاهر به ایمان، آنها را گمراه مى کنند.» پراکنده شدن شبهات مهم ترین زمینه ایجاد نفوذ در جامعه پیشواى مؤمنان در سخنانى دیگر، نخستین و مهم ترین زمینه ایجاد نفوذ را ایجاد و پراکنده شدن شبهات در جامعه دانسته است که سبب آمیخته شدن حق با باطل و پوشیده ماندن حقیقت مى گردد و در این باره فرموده اند: «شبهه را براى این شبهه نامیدند که به حق شباهت دارد؛ اما نور هدایت کننده دوستان خدا در شبهات، یقین است و راهنماى آنان، مسیر هدایت الهى است؛ اما دشمنان خدا، دعوت کننده شان در شبهات، گمراهى است، و راهنماى آنان کورى است. فتنه ها نیز آن گاه که روى آورند، با حق شباهت دارند، و چون پشت کنند، حقیقت چنان که هست، نشان داده مى شود. پس اگر باطل با حق مخلوط نمى شد، بر طالبان حق پوشیده نمى ماند، و اگر حق از باطل جدا و خالص مى گشت، زبان دشمنان قطع مى گردید، اما قسمتى از حق و قسمتى از باطل را مى گیرند و به هم مى آمیزند. آنجاست که شیطان بر دوستان خود چیره مى گردد و تنها آنان که مشمول لطف و رحمت پروردگارند، نجات خواهند یافت.» اقسام شبهه از دیدگاه امام علی علیه السلام آن حضرت در سخنان حکمت آمیزشان، به تشریح اقسام شبهه مى پردازند و عاقبت همه کسانى را که به گونه اى از هر یک از این شبهات پیروى کنند، گمراهى و تباهى مى دانند و سرانجام براى رهایى از دام چنین شبهاتى، به داشتن تقوا و خویشتن دارى، به عنوان تنها راه نجات، توصیه مى کنند و مى فرمایند: «شک چهار بخش دارد: جدال در گفتار؛ ترسیدن؛ دودل بودن؛ و تسلیم حوادث روزگار شدن. پس آن کس که جدال و نزاع در پذیرفتن حق را عادت خود قرار داد، شب تارش به صبح نمى رسد و از تاریکى شبهات بیرون نخواهد آمد، و آن کس که از هر چیزى ترسید، همواره در حال عقب نشینى است، و آن کس که در تردید و دودلى باشد، زیر پاى شیطان کوبیده خواهد شد، و آن کس که تسلیم حوادث گردد و به تباهى دنیا و آخرت گردن نهد، هر دو جهان را از کف خواهد داد. اما کسى که عبرت ها براى او آشکار شود، و از عذاب آن پند گیرد، تقوا و خویشتن دارى، او را از سقوط در شبهات نگه مى دارد.» بصیرت؛ تنها راه گرفتارنشدن در دام فتنه ها مولای متقیان حضرت علی علیه السلام، سپس با تعبیرى حکیمانه، از آغاز پیدایش فتنه ها به «دوران نوزادى فتنه» تعبیر مى کنند و همگان را به بصیرت،آگاهى و شناخت فتنه ها و گرفتار نشدن در دام آنها از همان ابتداى ظهور فرا مى خواند؛ چراکه در غیر این صورت، زیبایى ها و رنگ و لعاب هایى که فتنه جویان براى حق نشان دادن باطل خویش از آن بهره مى جویند، آنان را فریفته و ناخواسته از آنها پرچم ها و علم هاى فتنه خواهند ساخت؛ فتنه هایى که به تعبیر امیرالمؤمنین علیه السلام آن قدر مخرب و پرقدرت اند که چونان نشانى که بر سنگ هاى سخت حک شود، آثار زیان بار آن تا مدت ها از دامان جامعه پاک نخواهد شد. از این رو، آن حضرت براى دور شدن امت از چنین خطراتى، ضمن یادآور کردن حضور همیشگى در برابر دیدگان خدا، پرهیز از لقمه هاى حرام، به عنوان راهکارهاى خروج از دام شیطان را هشدار مى دهند. در نهایت، در کلامى کوتاه و حکمت آمیز درباره روش برخورد با فتنه ها، چنین مى فرمایند: «در فتنه ها، چونان شتر دو ساله باش؛ نه پشتى دارد که سوارى دهد و نه پستانى تا او را بدوشند.» انتهای پیام/ نویسنده: رضا آذری
یکشنبه ، ۳۱مرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: لرسو]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 80]