محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1852944137
مقبره نیمه تمام علامه بهلول گنابادی؛ شکوه در انزوا... - صدای ایران
واضح آرشیو وب فارسی:صدای ایران: سال ها پیش نامش را شنیدی، آن وقت که اندکی پس از اقامه نماز باران او شهر تشنه ات از بارش رحمت خدا سیراب شد. بعدها فهمیدی که پیرمرد نحیفی که هرازگاهی در حرم یا مجالس مذهبی می دیدی همان مرد اسرارآمیزی است که سخنران قیام مسجد گوهرشاد بوده و همان اسطوره ای است که سی سال زندان دور از وطن را به جان خرید اما دست از مبارزه برای آزادی و عدالت برنداشت. هنوز در حال مرور خاطرات و دانسته هایت از مرد زهد و بیداری هستی که اتوبوس جلوی مقبره ای نیمه تمام توقف می کند و تو تازه به یاد می آوری که مسافر تور خبری «گناباد به روایت ایسنا» هستی و به قصد تیمن و تبرک آغاز این تور با زیارت مقبره علامه بهلول گنابادی و مزار شهدای گمنام خواهد بود. از اتوبوس پیاده می شوی و پایت را روی زمین خاکی محوطه مقبره می گذاری؛ همین طور که پایت در خاک نرم فرو می رود، باد گرم و خشک از روی محوطه بیابانی اطراف مقبره عبور می کند و وجودت را در برمی گیرد؛ مسئولین شهرستان به استقبال تور خبری آمده اند و به گرمی به تو و همراهیانت خوش آمد می گویند، اما تو در فضای جاری در این محیط متحیری؛ تصاویر گنگ و صداها را محو حس می کنی اینجا عظمتی از جنس زهد و شکوهی از جنس تقوا آرمیده... . قبل از آنکه به مقبره شیخ بهلول برسی آرامگاهی را در سمت چپ محوطه می بینی که با جاذبه ای عجیب تو را به سمت خودش می کشد از روی تپه های خاکی عبور می کنی و خودت را به زمین مقبره می رسانی و تصویر مزار شهدای گمنام تو را در خود فرو می برد... قبرهای ساده ای که روی آن ها نوشته«شهید گمنام» فرزند روح الله... سن تقریبی و محل شهادت شهیدان را که می خوانی می فهمی که همگی جوان بوده اند و در جبهه های غرب و جنوب غربی به شهادت رسیده اند... همه همراهانت سکوت کرده اند و فضای نیمه تمام مقبره در عظمت ساکنان جاودانه اش غرق در سکوتی سرشار می شود. از عظمت مردان آرمیده در این مقبره مدد می گیری تا بتوانی هرچه بهتر و بیشتر در خدمت مردمانی باشی که آن ها جانشان را داده اند تا در آسایش و امنیت زندگی کنند. چند لحظه دیگر در فضای مقبره قدم می زنی و به غربت شهیدانی فکر می کنی که مقبره نیمه تمامشان فریادی از جنس معصومیت و مظلومیت همیشگی اهل حق است... . از مقبره که بیرون می آیی آن آدمی که وارد مزار شهدای گمنام شد نیستی... بخشی از وجودت را جا گذاشته ای و می دانی که سالیان سال بخشی از تو هر روز در کنار این قبرهای معصوم و مظلوم قدم خواهد زد و به بلندای رفعت مقام این شهیدان فکر خواهد کرد. به سمت مقبره شیخ بهلول حرکت می کنی؛ زمین زیرپایت کم کم محکم تر می شود؛ می فهمی که مردم زیادی به اینجا می آیند چون فشار قدم هایشان خاک های نرم محوطه را کوبیده و محکم کرده؛ به محوطه سیمانی ورودی مقبره می رسی، به احترام کفش ها را از پا جدا می کنی و چند قدمی با پای برهنه به سمت مردی می روی که بزرگان از او با عناوینی چون شگفتی دوران، عابد زاهد و... نام برده اند. علاوه بر نمای ساده و ناقص ورودی آرامگاه محوطه وسیع داخلی هم چندان کامل به نظر نمی رسد؛ یاد شیخ بهلول می افتی مردی وسیع با ظاهری زاهدانه... با خودت فکر می کنی که اگر بهلول در هر جای دیگر دنیا زیسته بود و بدون هیچ چشم داشتی بیش از صد سال در مسیر برآورده کردن خواسته های ملتش از همه چیز خود گذشته بود؛ با مقبره او همین طور برخورد می شد؟ امروز حتی کودکان خردسال دورترین سرزمین های پهنه گیتی به احترام 27 سال زندانی شدن، نلسون ماندلا را می شناسند اما آیا کسی می داند که شیخ بهلول که امروز بی ادعا در کنار جاده ورودی زادگاهش گناباد آرمیده، 30 سال از عمرش را در زندان گذراند تا پرچم مبارزه را در اهتزار نگه دارد. از یکی از مسئولین حاضر در برنامه استقبال از تور خبری سوال می کنم که وضعیت فعالیت این آرامگاه چگونه است و او با ذکر این نکته که نمی خواهد اسمش در خبر ذکر شود می گوید: حقیقت این است که فعالیت خاص روزمره ای در اینجا وجود ندارد و تنها برنامه های مناسبتی هرازگاهی در این مجموعه انجام می شود. او ادامه می دهد: خودمان هم می دانیم که اینجا از نظر امکانات و زیرساخت ها توان و کشش حضور مستمر و مداوم مردم را ندارد و به همین خاطر بیشتر برنامه ریزی های ما حول محور جذب اعتبارات برای تکمیل پروژه و ایجاد امکانات رفاهی برای آن انجام می شود. یکی از اهالی منطقه هم که در مقبره حضور پیدا کرده وقتی متوجه می شود که ما خبرنگار هستیم می گوید بنویسید که کسی خارج از گناباد به فکر شیخ بهلول نیست و مسئولان شهرستان هم علی رغم مراجعات مکرر مردمی و اراده خودشان هنوز موفق نشده اند که شرایط را برای تکمیل پروژه مقبره شیخ بهلول فراهم کنند. گرم صحبت با مردم و مسئولان هستی که صدای اذان در فضای مقبره می پیچد در همین لحظه برای اولین بار سنگ قبر علامه شیخ محمدتقی بهلول را می بینی... سنگی به سبک سنگ های مزار علما که با شیشه محافظت می شود. ترکیب صدای اذان و تصویر سنگ مزار این عالم زاهد فضایی خاص را برایت رقم زده... گروهی برای وضو گرفتن به یک سو می روند و گروهی برای تشکیل صف نماز به سویی دیگر اما تو همین طور که در پای سنگ مزار ایستاده ای احساس می کنی که این خاک و این مقبره بیشتر و بهتر از دیگران صدای اذان را می شنود و حس می کند. برای وضو گرفتن به محوطه بیرونی مقبره برمی گردی هنوز باد گرم بیابانی در محوطهسرگردان است و هنوز بوی خاک فضا را زاهدانه تر می کند و تو به سمت چهار شیر محقری که برای وضو در نظر گرفته شده و به وضوح برای وضو گرفتن حتی جمعیت 15 نفره ای که دور آن جمع شده اند کم است، می روی. اصلا وضعیت خوبی در این بخش وجود ندارد و می توان حدس زد که وضعیت سرویس های بهداشتی از این هم بدتر باشد. به مقبره باز می گردیم و در جوار شیخ بهلول نماز جماعت را اقامه می کنیم؛ بین دو نماز حجت السلام سعید عزتمند رئیس اداره اوقاف و امور خیریه گناباد که جزو استقبال کنندگان از تور خبری بوده و نماز جماعت را اقامه کرده، به بیان ابعاد شخصیتی علامه بهلول می پردازد و زهد و افتادگی این مرد بزرگ را در قالب داستان هایی مستند از زندگی او برای خبرنگاران ایسنا تعریف می کند. پس از نماز از مقبره خارج می شوی و به سمت اتوبوس می روی... برنامه های زیادی برای این تور در نظر گرفته شده و باید سریعا به فرمانداری برسید، اتوبوس روشن می شود و تو چراغ های مقبره را می بینی که خاموش می شوند، انگار زاهد سالخورده گنابادی در کنار گرما و سکوت، تاریکی را هم برای خلوت خود ترجیح می دهد اما تو می دانی که مزار چنین مردی باید به رسم ادب و قدرشناسی غرق در نور و شکوه باشد... تو می دانی که باید این اسطوره ها را منتشر کرد، از آن ها سخن گفت و راهشان را نشان داد اما این بزرگمرد گویی ترجیح می دهد همچنان در انزوا و خلوت خویش روزگار بگذراند و ما انسان های فراموش کار هم از کنار او رد می شویم و به یاد نمی آوریم بیش از صد سال مجاهدت او را... باز با خودت فکر می کنی که اگر بهلول در هرجای دیگر جهان زیسته بود آیا باز هم چراغ های مقبره اش خاموش می شد؟
یکشنبه ، ۳۱مرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صدای ایران]
[مشاهده در: www.tnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 81]
-
گوناگون
پربازدیدترینها