تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815753572
سرنوشت گره خورده کودکان کار در هزارتوی کارگاه ها - روزنامه تعادل
واضح آرشیو وب فارسی:روزنامه تعادل: نسرین هزاره مقدم این روزها سازمان بهزیستی تهران از طرحی جدید رو نمایی کرده است، طرحی که آن را «جمع آوری کودکان کار و خیابان» نامیده اند. گذشته از انتقادهای بسیاری که به شیوه نگاه، ساختاربندی و اجرای اینگونه طرح ها وارد است، باید گفت مساله کار کودکان وجوه دیگری نیز دارد، وجوهی که به اعتقاد بسیاری به مراتب آسیب زا تر و به دلیل پنهان بودن، لایه های بس پیچیده تری دارد، لایه هایی که مسوولان تاکنون به خوبی ندیده اند یا نخواسته اند ببینند. به گزارش ایلنا، کودکان بسیاری هستند که به اجبار در روند تامین معاش خانوار شریکند اما لزوما در «خیابان ها» کسب روزی نمی کنند، بلکه در کارگاه های کوچک و گمنام گوشه و کنار شهرها و روستاها، غم نان رهایشان نمی کند و به جای کودکی کردن و تحصیل دست به پیچ و مهره می برند یا آجر روی آجر می گذارند. آسیب ها در این کارگاه های کوچک و مشاغل خرده پا به شدت جدی است. کودکان، بی پشتوانه حمایت های دولتی مسوولان هم از یک طرف از حقوق مندرج در پیمان نامه حقوق کودک محرومند و هم از طرف دیگر، حقوق کاری که در قانون کار آمده است و کارگران بزرگسال را تحت پوشش قرار می دهد، شامل حال آنها نمی شود. آسیب های وارده به این کودکان هم روحی است و هم جسمی و گاهی مرگ آنها را در پی دارد. مرگی که در اکثر موارد نشان و ردپایی از خود به جای نمی گذارد. نمونه هایی که از این آسیب های مرگبار به اخبار و روزنامه ها درج می کند به شدت محدود است. به عنوان یک نمونه، 22 مرداد، یک کارگر ۱۶ساله در سیریک در استان هرمزگان در یک کارگاه ساختمانی بر اثر برق گرفتگی جان خود را از دست می دهد یا روز قبل آن، بیست و یکم مرداد، کودک چهارده ساله دیگری در مشهد قربانی آتش سوزی در یک تعمیرگاه خودرو می شود، در این حادثه دلخراش، دو کارگر بزرگسال نجات پیدامی کنند، اما کودک ۱۴ساله دچار خفگی می شود و جان خود را از دست می دهد؛ اینها فقط چند نمونه کوچک از جهان پرآسیب «اشتغال پنهان کودکان» است. «فرشته فرهمند حبیبی» فعال حقوق کودک، کار کودکان در کارگاه ها و محیط های بسته را بیگاری دور از چشم مردم می داند و می گوید: کودکان، نیروی کار ارزان هستند که این روزها، به دلیل توزیع گسترده فقر، بسیار در دسترس هم هستند. حبیبی معتقد است، کار کودکان علی الخصوص در کارگاه های کوچک زیر 5 نفر، به شدت آسیب زا و خطرناک است و این آسیب ها فقط جسمی نیست، بلکه آسیب های روانی و جنسی را نیز شامل می شود. در این کارگاه ها، وزارت کار نیز هیچ نظارت منسجمی اعمال نمی کند. این فعال حقوق کودک از پایین آمدن سن اشتغال کودکان که محصول فقر گسترده است، ابراز نگرانی می کند و آن را مهم ترین زاییده نهادینه شدن بی عدالتی می داند. کجای کار می لنگد؟ چاره مشکل در کجاست؟ «ابوالفضل اشرف منصوری» رییس کانون مسوولان ایمنی و بهداشت کشور، علت بروز مشکل را پس از فقر گسترده، عدم آگاهی کارفرمایان و عدم نظارت سازمان یافته می داند. وی اعتقاد دارد در شرایطی که کار کودک براساس تمام مقاوله نامه های بین المللی و لازم الاجرا، ممنوع است، حل این مشکل نیز یک وظیفه صد درصد حاکمیتی است. اشرف منصوری، می گوید: کارفرمایان بایستی بطور مستمر آموزش ببینند و برای عدم به کارگیری کودکان توجیه شوند و از طرف دیگر، اهرم های بازدارندگی نیز باید بیش از آنچه هست فعال شوند. وی به نقش مشترک نظارتی بازرسان وزارت کار و تشکل های کارگری در این زمینه اشاره می کند و می گوید: در کارگاه های کوچک و مشاغل خرد انجمن های صنفی باید پیگیر تخلفات باشند و آنها را به ادارات کار اطلاع رسانی کنند. در زمینه جلوگیری از اشتغال کودکان، حضور موثر انجمن های صنفی بسیار اهمیت دارد. تشکل های کارگری در میدان عمل نادیده گرفته می شوند و اما در حالی که یک کارشناس ایمنی به همکاری مشترک ادارات کار و تشکل های کارگری به عنوان راهکار مورد نیاز برای مقابله با کار کودک در کارگاه ها اشاره می کند، «اکبر شوکت»، رییس کانون عالی انجمن های صنفی کارگران ساختمانی کشور معتقد است که وزارت کار حاضر به تعامل با تشکل های کارگری نیست و ایراد اصلی از خود وزارت کار است. وی می گوید: وزارت کار توان انجام وظایف نظارتی خود را ندارد و از بحث ایمن سازی کارگاه ها گرفته تا مساله بازرسی، قصور اصلی متوجه این نهاد دولتی است. وی از عدم همکاری ادارات کار با انجمن های صنفی کارگری انتقاد می کند و می گوید کانون عالی انجمن های صنفی کارگران ساختمانی بارها طرح هایی را به معاونت روابط کار وزارت کار ارائه کرده است، اما پاسخی نگرفته است. او می گوید: به تشکل های کارگری «بی اعتمادند» و شرکای اجتماعی را به رسمیت نمی شناسند. همه این پیچ و خم ها و گره هایی که به ظاهر کور به نظر می رسند، کار را دشوار کرده است. فعالان حقوق کودک نگران کار کودکانند و فعالان کارگری به دنبال مشارکت در بهبود فضای اشتغال در کارگاه ها و مقابله با معضلاتی چون بیگاری ارزان کودکان، اما در نهایت، این دولت و نهادهای حاکمیتی هستند که هم بهتر است نگاهشان را به مقوله کار کودک تغییر دهند و به جای «جمع آوری» به دنبال برخوردارسازی و سازماندهی بر اساس حقوق قانونی کودکان باشند و هم درست تر است که از رویه به سمت عمق بحران پیش بروند و وجوه پنهان این آسیب را بهتر بشناسند ودر این میان صادقانه بکوشند تا کودکان درگیر بزرگسالی زودرس را با همکاری شرکای اجتماعی خود از هزارتوهای پر انحنا و دور از دسترس کارگاه ها و مشاغل خرد، نجات دهند.
شنبه ، ۳۰مرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روزنامه تعادل]
[مشاهده در: www.tnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها