محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829571465
زدن شاهرگ قیصر با تیزی «فروشنده»! - شبکه خبری فرهنگ و هنر
واضح آرشیو وب فارسی:شبکه خبری فرهنگ و هنر: من نگران این زمینم، شاید نگران این سرزمین، که همیشه سروهایش از خون جوشیده مردان مردش آبیاری شده و نگران زمین سینمایم که احساسات زنانه به جای شور مردانه آبیاریش می کند.جناب آقای کیمیایی! می دانم این روزها سخت مشغول ساخت فیلم قاتل اهلی هستید، خدا کند که قاتل اهلی فیلم شما خدای ناکرده قیصر نباشد. چون قیصر را مردم این سرزمین، اهلی نمی خواهند. منظورم در این مقال این نیست که خدای ناکرده قیصر وحشی است. قیصر برآمده از جان این مردمی است که گرسنگی پسابرجام را با ساییدن سنگ به شکم هایشان به جان می خرند اما زیر بار کاسته شدن مردانگی خود نمی روند و هر تجاوزی به ناموس را با خروش و خشم پاسخ می دهند. شاید امروز تیزی دسته زنجانی با مَشی مدرن زیستی آنان همخوان نباشد اما مشی و خروش قیصرانه با هیچ سلاحی قابل خلع نیست. آقای کیمیایی! نمی دانم قیصر شما این روزها کجاست؟ او هیچگاه نخواهد مرد اما کجاست ؟! می دانم که در میان ماست، حسش می کنیم با پوست و گوشت و استخوان. اما آقای کیمیایی فیلمسازان و مدعیان هنر این سرزمین این سمبل جاودانه مردانگی را با پوست و گوشت استخوان حس نکرده اند و بی جهت انگ شاگردی شما را به خود می زند. قیصر بخشی از تاریخ مردانگی و تاریخ سینمای این سرزمین است؟ چون تا وطن هست تا رفاقت هست، ناموس همان ناموس است و مفهوم آن هیچگاه رنگ به رخسار روزگار نخواهد باخت. آقا کیمیایی! فیلمسازی که خود را دانش آموخته غیر مستقیم شما می خواند امروز فیلمی ساخته در مذمت قیصر بودن. یعنی به همین زودی قیصر رفت در لانگ شات و شوت شد سمت تساهل مدرنیسم. با این تفسیر از فیلمی که «فروشنده» است کجا باید بگردیم تا مردانگی را جستجوکنیم؟! چه کسی «مشتری» ماست! در سینمایی که از انسان جسدش را می بینی کشتن روح مردانگی مگر خطا بزرگ سینمای امروز نیست؟!. حالا مردانگی با این هنرورزی معاصر مرده؛ فقط حرف می زند و تصمیم گیرنده نیست و باید از جهالت (به تعبیری وارسته تر از قداست) مردانه فاصله بگیرد و لچک به سر تصمیم بگیرد که بزنگاه کجاست؟! آیا در دورانی که هنرورزان و هنرمندان قصد دارند انگلیسی را با لهجه آمریکایی ادا کنند مردانگی آمیخته با هنر بصری سینما کارکرد معاصرش را از دست داده است؟! والله این سینما، برفوش مردانگی است که با سیرت و صورت و سلوک اصل سینما در تعارض! آقای کیمیایی! شاگرد هنرمندی چون شما را کدام کف و سوتی با لهجه «مرسی بوکوآ» هل داده سمتی که تصویرگر دورانی باشد که مردانگی رنگ باخته است. این مشی که همه چیز را برای فروش حراج کرده است با آرمان سینمایی ما در تعارض و تضاد است و با زد و بند مناسبات زنگار گرفته فرنگی ژول و ژیم وار تغوفویی (تروفویی)، در حلقمان می کنند که ما هم فروشنده تحفه های فرنگی با نام بلندآوازه سینمای ایران باشیم! دیگر کجایش سینماست؟ چه بر سر روشنفکران این سرزمین آمده که همه به بالماسکه لچک به سران دعوت شده ایم؟! این چه عصیانی است که قهرمانان مرد عاصی شده باید گوشه ای آرام بایستد و جرات نکنند در گوش متجاوز بزند؟ همه چیز را می شود رنگ کرد اما مردانگی ما را نه! این رکود و رخوت در ترجمان سینمایی ما به هیچ عنوان قابل تحمل نیست؟ من حس می کنم در ایستگاه فروشنده فرهادی به مردانگی ما تجاوز شده و به صورت سینمای مردانه این سرزمین سرخاب و سفیدآب مالیده اند. استاد! من نگران این زمینم، شاید نگران این سرزمین، که همیشه سروهایش از خون جوشیده مردان مردش آبیاری شده و نگران زمین سینمایم که احساسات زنانه به جای شور مردانه آبیاریش می کند. آقای کیمیایی! شما که جانی گیتار را دیده ای، رود سرخ را دیده ای و ریو براوو را؛ آنقدر بیشمار مرد دیده ای که حسابش از دستتان دررفته، و آنقدر از این شمایل مردانه دیده ایم که رئیس فروشنده سرش گیجه رفته و افتاده در تالاب فمینیستی! شما و دیگر همتایان بزرگتان مثل استاد تقوایی با سینما به ما آموخته اید که سایه مردان اگر نباشد، لانتوری ها فراواند. اینجاست که می فهمم نگاه و حس تابناک شما جاری در روح شاگرد شما نیست. خالق قیصر کجایی که شاگردان شما سینمایی را خلق کرده اند که انسان دارد، آدم دارد، پدر دارد، مادر دارد، بچه دارد، خیابان و کاسب و دادگاه و اتوبوس و مترو دارد، عشق دارد و داستان انسان در روزگار خودش را دارد اما مردینه و مردانگی ندارد! در بساز و بفروش فروشنده وار سینمایی، تابش هیچ آرمان مردانه ای در آن نیست و حالا می فهمم که چرا عده ای سعی می کنند بیضایی و تقوایی بازگردند و فیلم بسازنند تا زنینه صفتان کمتر مردانگی ما را بزک به تعادل و تفاهم مدرن کنند. آقای کیمیایی! اینبار در انتخاب شاگرد صدها اشتباه کرده ای! راز سینما در آدم هایش نیست، در اصولشان است. این راز، هنر را سرپا نگه می دارد. بزرگترین راز سینما، ذات مردانگی است. فیلم های اصغر فرهادی از سینمای نامدار نمی آید، چیزی از انسان را روایت می کند که مغشوش است و به اصل مردانه خواه ما ربطی ندارد. عبور کرده از «کلود شابرول های» فمینیست است و ربطی به «جرمی» و سینمای حماسی ایتالیا ندارد. شاگرد فروشنده شما روایتی معکوس و مجعول از فیلم سگ های پوشالی سم پکین پا را روایت می کند. ردپایی از پاکیزگی و طاهر بودن «شین» (جورج استیونس) را ندارد. سینمای که مرد ایرانی در آن عاری از اصلت مردانه است ، هم متجاوزش هم مورد تعدی قرار گرفته اش. اینجاست که هالیوودم آرزوست . چون تلما و لوئیس ندارد که در میانه صحرای آریزونا بخروشند و پای عفت خود بایستند . جناب کیمیایی این فروش و حراجی که شاگرد شما ساخته است هیچ ربطی به سینما ندارد.
جمعه ، ۲۹مرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شبکه خبری فرهنگ و هنر]
[مشاهده در: www.tnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]
-
گوناگون
پربازدیدترینها