محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
دکتر عرفان فدایی وکیل پایه یک دادگستری
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1802502611
کسانی که زشتی اعمالشان آراسته و مهلت زندگیشان طولانی جلوه داده شد - سایت خبری تحلیلی بولتن
واضح آرشیو وب فارسی:بولتن نیوز: همانا کسانی که بعد از آنکه هدایت برایشان آشکار شد، به پشت سر خود برگشتند [= به حقیقت پشت کردند]، شیطان [زشتی ِ کارشان را مطابق میلشان] برایشان آراست و مهلت زندگی را برای آنها طولانی جلوه داد.گروه دین و اندیشه: حجت الاسلام دکتر سوزنچی از اساتید دانشگاه، هر روز یک آیه قرآن را با ترجمه و چند حدیث تفسیری و چند نکته در تدبر آن آیه منتشر می کند. بولتن نیوز نیز در راستای ترویج چنین اقدامات ارزشی این سلسله مطالب را به صورت روزانه منتشر خواهد کرد. به گزارش خبرنگار بولتن نیوز، در مطلب روز 27 مرداد به آیه 25 سوره محمد پرداخته شده و در آن آمده است: إِنَّ الَّذینَ ارْتَدُّوا عَلى أَدْبارِهِمْ مِنْ بَعْدِ ما تَبَیَّنَ لَهُمُ الْهُدَى الشَّیْطانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَ أَمْلى لَهُمْ سوره محمد (47) آیه 25 ترجمه همانا کسانی که بعد از آنکه هدایت برایشان آشکار شد، به پشت سر خود برگشتند [= به حقیقت پشت کردند]، شیطان [زشتی ِ کارشان را مطابق میلشان] برایشان آراست و مهلت زندگی را برای آنها طولانی جلوه داد. نکات ترجمه «ارْتَدّ» از ماده «ردد» به معنای رجوع و برگشتن از وضعیتی که در آن بوده، می باشد؛ و در تفاوت «رد» با «رجوع» گفته اند که «رد» در اصل رجوع و برگشتنی بوده که با نوعی کراهت و ناخوشایندی از وضعیتی که در آن بسر می برده همراه بوده است؛ هرچند کم کم این دو کلمه در جای همدیگر هم به کار رفته است. (الفروق فی اللغة/107) کلمه «ارتداد» و «ردّه» در مورد «رجوع به راهی که از آن آمده بود» به کار می رود، با این تفاوت که «رده» حتما به معنای کافر شدن (رجوع به کفر) است، اما «ارتداد» گاهی درباره غیر آن هم به کار می رود چنانکه در قرآن هم درباره کافر شدن (مائده/5) و هم درباره برگشت از یک مسیر (کهف/64) به کار رفته است. (مفردات ألفاظ القرآن، ص/349) «سَوَّلَ»: از ماده «سول» یا به تعبیر دقیق تر، از ماده «سؤل» می باشد. تسویل به معنای زینت دادن و آراستن کار زشت می باشد و با توجه به اینکه کلمه «سؤل» از سؤال و درخواست می آید، تسویل از این باب بوده که گویی آنچه مورد درخواست شخص است به او می دهند و به همین مناسبت، به کار شیطان، که کار زشتی را که افراد دلشان می خواهد انجام دهند مطابق دلخواهشان برای آنها زینت می دهد (خواسته بد آنها را به عنوان امری مطلوب برایشان جلوه می دهد) تسویل گویند. (مفردات ألفاظ القرآن، ص/349؛ معجم المقاییس اللغة3/ 118). در واقع، تسویل این است که وقتی شخصی می خواهد یک کار زشت را انجام دهد، به جای آنکه حقیقت و زشتیِ آن کار به او نشان داده شود، مطلب به گونه ای که او خودش دلش می خواهد برایش زینت داده شود. «أَمْلى »: ماده «ملی» و مصدر «ملاوه» را به معنای «مدت زندگی» ویا «زندگی ای که امتداد پیدا می کند» معرفی کرده (لسان العرب15/ 290؛ کتاب العین8/ 344؛ المحیط فی اللغة10/ 364) و برخی اصل این ماده را به معنای «امتداد یافتن در بستر زمان» دانسته اند. (معجم المقاییس اللغة5/ 352) «أملی» متعلق به باب إفعال است، پس متعدی شده و دلالت بر «مهلت دادن در زندگی» می کند. (رعد/32؛ حج/44 و 48). ظاهرا به همین مناسبت وقتی فاعل «املاء» شیطان باشد، معنایش «طولانی کردن آرزو» و «القای دور بودن مرگ» می شود. حدیث 1) امیرالمومنین ع می فرمایند: ... شیطان راههاى خود را به شما آسان مى نماید، و می خواهد که گره هاى استوار دینتان را یکى پس از دیگرى بگشاید، و به جاى هماهنگى بر پراکندگى تان بیفزاید. با این پراکندگی به فتنه بیندازد؛ پس، از دمدمه ها، و وسوسه های او روى برگردانید، و نصیحت آن کس را که خیرخواه شما است قبول کنید، و به جان بپذیرید. نهج البلاغه، خطبه121؛ با اقتباس از ترجمه شهیدی، ص120 ... ْ إِنَّ الشَّیْطَانَ یُسَنِّی لَکُمْ طُرُقَهُ وَ یُرِیدُ أَنْ یَحُلَّ دِینَکُمْ عُقْدَةً عُقْدَةً وَ یُعْطِیَکُمْ بِالْجَمَاعَةِ الْفُرْقَةَ وَ بِالْفُرْقَةِ الْفِتْنَةَ فَاصْدِفُوا عَنْ نَزَغَاتِهِ وَ نَفَثَاتِهِ وَ اقْبَلُوا النَّصِیحَةَ مِمَّنْ أَهْدَاهَا إِلَیْکُمْ وَ اعْقِلُوهَا عَلَى أَنْفُسِکُم . 2) از پیامبر اکرم ص روایت شده است: در روز قیامت گروهی از اصحابم که نزد من اعتبار و جایگاهی داشتند می آورند که از صراط عبور دهند؛ هنگامی که آنان را می بینم و مرا می بینند و میشناسمشان و مرا می شناسند؛ آنها را با تازیانه از برابر من دور می کنند [و به سوی جهنم می برند]. پس من می گویم: پروردگارا ! اصحابم! اصحابم! خطاب می شود نمی دانی که بعد از تو چه کردند؟! آنها هنگامی که از آنها جدا شدی «به پشت سر خود برگشتند.» پس خواهم گفت: دوری و هلاکت باد بر شما. کتاب سلیم بن قیس الهلالی، ج 2، ص599. وَ عَنْ أَبَانِ بْنِ أَبِی عَیَّاشٍ عَنْ سُلَیْمِ بْنِ قَیْسٍ قَالَ سَمِعْتُ سَلْمَانَ الْفَارِسِیَّ ...قَال علی ع ... وَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ص یَقُولُ: لَیَجِیئَنَّ قَوْمٌ مِنْ أَصْحَابِی مِنْ أَهْلِ الْعِلْیَةِ وَ الْمَکَانَةِ مِنِّی لِیَمُرُّوا عَلَى الصِّرَاطِ فَإِذَا رَأَیْتُهُمْ وَ رَأَوْنِی وَ عَرَفْتُهُمْ وَ عَرَفُونِی اخْتَلَجُوا دُونِی فَأَقُولُ أَیْ رَبِّ أَصْحَابِی أَصْحَابِی فَیُقَالُ مَا تَدْرِی مَا أَحْدَثُوا بَعْدَکَ إِنَّهُمْ ارْتَدُّوا عَلى أَدْبارِهِم حَیْثُ فَارَقْتَهُمْ فَأَقُولُ بُعْداً وَ سُحْقاً. این روایت با عبارات مختلف از زبان پیامبر ص در کتب معتبر اهل سنت آمده است؛ چنانکه چهار بار در صحیح بخاری (ج2، ص655؛ ج2، ص930؛ ج2، ص970؛ ج3، ص1323) و با یک عبارت و چهار سند مختلف در صحیح مسلم (ج 17، ص 194) آمده است. (برای مشاهده متن اصلی این حدیث در این منابع، به پاورقی3 در لینک زیر مراجعه فرمایید.) yekayehqurandarrooz.parsiblog.com/Posts/161 3) امام صادق ع درباره آیه «کسانی که به پشت سر خود برگشتند بعد از آنکه هدایت برایشان آشکار شد» فرمودند: منظور از هدایت، راه علی ع است. تأویل الآیات الظاهرة فی فضائل العترة الطاهرة، ص569 قَالَ مُحَمَّدُ بْنُ الْعَبَّاسِ حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ سُلَیْمَانَ الزُّرَارِیُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنْ أَبِی جَمِیلَةَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ الْحَلَبِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ «إِنَّ الَّذِینَ ارْتَدُّوا عَلى أَدْبارِهِمْ مِنْ بَعْدِ ما تَبَیَّنَ لَهُمُ الْهُدَى» قَالَ الْهُدَى هُوَ سَبِیلُ عَلِیٍّ ع. 4) امام صادق ع درباره عبارت آیه «کسانی که به پشت سر خود برگشتند» فرمودند: از ایمان برگشتند به خاطر اینکه ولایت امیرالمومنین علی ع را ترک کردند. تفسیر القمی، ج 2، ص308 حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْقَاسِمِ بْنِ عُبَیْدٍ الْکِنْدِیُّ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عَبْدِ الْفَارِسِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع فِی قَوْلِهِ إِنَّ الَّذِینَ ارْتَدُّوا عَلى أَدْبارِهِمْ عَنِ الْإِیمَانِ بِتَرْکِهِمْ وَلَایَةَ عَلِیٍّ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ ع تدبر 1 «ارْتَدُّوا ... مِنْ بَعْدِ ما تَبَیَّنَ لَهُمُ الْهُدَى»: عده ای با اینکه مسیر هدایت برایشان آشکار می شود، باز عقب گرد می کنند؛ پس، این گونه نیست که اگر راه هدایت برای افراد معلوم شود، حتما آنها در این مسیر گام بردارند. علم و شناخت بتنهایی کفایت نمی کند؛ باید ریشه های میل به باطل را خشکاند و مراقب وسوسه های شیطان نیز بود. 2 «ارْتَدُّوا عَلى أَدْبارِهِمْ مِنْ بَعْدِ ما تَبَیَّنَ لَهُمُ الْهُدَى»: تعبیر «عَلى أَدْبارِهِمْ» نشان می دهد که ممکن است عده ای در راه هدایت هم گام نهاده باشند، اما بعد از مدتی به سمت عقب برگردند؛ و شاهد خوبی برای وقوع «ریزش ها» در یک نظام مبتنی بر هدایت (نظام اسلامی) است. این عقب گرد، حتما به این نیست که ارتداد ظاهری انجام دهند و رسما کافر شوند و رسما در مقابل اسلام بایستند؛ یعنی این آیه هیچ تصریحی ندارد که آنها حتما این عقب گرد خود را در مقابل دیگران علنی و اظهار کرده باشند (مجمع البیان9/ 158) بلکه همین که در آیه بعد تصریح می کند که خدا از مخفی کاری آنها باخبر است، نشان می دهد که این برگشت خود را مخفی می کرده اند. (نکته: این آیه، بویژه با حدیث2، که از احادیث کاملا معتبر نزد اهل سنت نیز هست، نشان می دهد تلقی اهل سنت درباره «عدالت همه صحابه پیامبر» تلقی نادرستی است.) 2) از پیامبر اکرم ص روایت شده است: در روز قیامت گروهی از اصحابم که نزد من اعتبار و جایگاهی داشتند می آورند که از صراط عبور دهند؛ هنگامی که آنان را می.. 3 «الشَّیْطانُ سَوَّلَ لَهُمْ» «تسویل» یعنی زینت دادن بدی ها، اما نه هر گونه بدی ای، بلکه بدی هایی که انسان در درون خویش بدانها تمایل دارد. پس، باید بسیار مراقب خواسته های مخفی خویش باشیم که اگر خواسته باطلی در درون مان راه پیدا کند، دستگیره خوبی است برای شیطان که ما را گمراه کند. 4 «الشَّیْطانُ سَوَّلَ لَهُمْ» شاید تسویل (توجیه کردن بدی هایی که دلمان می خواهد انجام دهیم، و بدی ها را زینت دادن) از عمومی ترین راهکارهای شیطان برای اغوای انسان ها باشد. انسان ها غالبا کار بد را، مادام که بد بدانند، انجام نمی دهند؛ بلکه زمانی به انجام آن روی می آورند که ابتدا آن را برای خود توجیه، و به نحوی در ذهن خود خوب تلقی کنند. کسی که مبنای زندگی و تصمیم گیری هایش را، بر اساس «دلم می خواهد» و «خوشم می آید» قرار دهد، حتما شیطان بر او مسلط می شود؛ زیرا وی به جای آزاداندیشی مبتنی بر تعقل عرصه را برای توجیه کردن دلخواه های خود (تسویل) باز کرده است؛ و یادمان باشد: شیطان بر هیچکس تسلط عقلی (ارائه استدلال معتبر عقلی برای قانع کردن) ندارد اما توان اغواگری و توجیه گری اش بسیار بالاست. 5 «الشَّیْطانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَ أَمْلى لَهُمْ»: چرا علاوه بر «توجیه گری و زینت دادن بدی ها» مساله «طولانی جلوه دادن عمر» را هم مطرح کرد. ظاهرا زمانی «توجیه کردن» (به معنای منفی کلمه) می تواند کارساز باشد که مرگ مورد غفلت قرار گیرد. کسی که دارد کار زشت خویش را توجیه می کند، اگر احتمال جدی بدهد که همان روز خواهد مُرد، به احتمال خیلی زیاد، دست از توجیه کردن برمی دارد و به فکر جبران می افتد. پس شیطان دو کار را با هم انجام می دهد. اول اینکه آن بدی ای را که بدان تمایل داریم به عنوان یک کار خوب و لازم برای مان توجیه می کند، دوم اینکه عمر را طولانی جلوه داده، انسان را از توجه به مرگ غافل می کند. منبع: بولتن نیوز
پنجشنبه ، ۲۸مرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بولتن نیوز]
[مشاهده در: www.tnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]
-
گوناگون
پربازدیدترینها