محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846256719
جنجال «بک‌فایر»ها در خاک ایران/ بمب‌افکن‌های روس فعلا ایران را ترک کردند
واضح آرشیو وب فارسی:الف: جنجال «بک‌فایر»ها در خاک ایران/ بمب‌افکن‌های روس فعلا ایران را ترک کردند
بخش بین الملل الف، ۲۷ مرداد ۹۵
تاریخ انتشار : چهارشنبه ۲۷ مرداد ۱۳۹۵ ساعت ۱۵:۰۶
اگرچه مقامات کشورمان هنوز به طور رسمی و صریح موضعی در قبال حضور بمب‌افکن‌های روسیه در ایران نگرفتند، اما این نخستین بار است که هواپیماهای راهبردی روسیه برای اجرای عملیات نظامی در کشور دیگری مستقر شدند.اهمیت دسترسی نظامی به اهداف مختلف در سرتاسر جهان برای کشورهای ایالات متحده و روسیه که ابرقدرت‌های جنگ سرد به حساب می‌آمدند منجر به تولد نسل جدیدی از هواپیماها شد که با عنوان «بمب‌افکن‌های استراتژیک» طبقه‌بندی شده و از آنها برای تغییر در شرایط جبهه‌های نبرد در بازه‌های زمانی گوناگون استفاده می‌شد.این ناوگان بزرگ و خطرناک که عموما توانایی حمل انواع تسلیحات -تا رده هسته‌ای- را دارند، همواره مورد توجه کشورهای دارنده آن قرار گرفته و ارتقای پی در پی و دید راهبردی به توان بازدارندگی آنها در کنار قابلیت‌های موشکی، منجر به ایجاد توازن قوا در سطح جهانی شده است.ایالات متحده نمونه‌های B-۵۲ ،B-۱B و B-۲ و روسیه Tu-۹۵ ،Tu-۱۶۰ و Tu-۲۲M را در ناوگان عملیاتی خود دارد که علی‌رغم عمر نسبتا بالای برخی از آنان، ولی همچنان در دوره خدمت به سر می‌برند.
خانواده بمب‌افکن‌های استراتژیک ایالات متحده: بی ۲ اسپریت، بی ۱ لنسر و بی ۵۲ استراتو فورت رس
خانواده بمب‌افکن‌های استراتژیک روسیه/ Tu-۱۶۰ بلک جک، Tu-۲۲ بک فایر و Tu-۹۵ بیر
در این میان برخی از کشورها مانند بریتانیا که بمب افکن «ولکان» را در اختیار داشت ناوگان خود را بازنشسته کرد ولی کشوری مانند چین با تولید هواپیمای H-۶ به جرگه قدرت‌های صاحب این توان پیوسته است.ذکر این نکته ضروری است که بمب‌افکن‌های سنگین با قابلیت‌های بی‌نظیر خود می‌توانند حجم وسیعی از تسلیحات را حمل کنند که نسبت به هواپیماهای شکاری بمب‌افکن، برتری قابل ملاحظه‌ای محسوب می‌شود؛ هرچند پیش از حضور آنان لازم است منطقه نبرد از وجود هواپیماهای رهگیر یا سایتهای موشکی پاکسازی شود.روز گذشته خبری مبنی بر استقرار تعدادی از همین هواپیماهای راهبردی از کشور روسیه در خاک ایران جهت انجام عملیات ضدگروه‌های تروریستی در خاک سوریه، در رسانه‌های داخلی و خارجی منتشر شد و اگرچه در داخل، نهادهای مربوطه موضع رسمی و صریحی درقبال این خبر نگرفتند اما وزارت دفاع روسیه در خبری رسمی حضور بمب‌افکن‌های Tu-۲۲M۳ نیروی هوایی این کشور در ایران را تایید کرد که در نوع خبر یک خبر بسیار مهم محسوب می‌شود.* آتشی از جنگ سردبمب‌افکن راهبردی «توپولف ۲۲ ام» (به روسی Туполев Ту-۲۲М / به انگلیسی Tupolev Tu-۲۲M که در ناتو به نام «بَک فایِر» Backfire شناخته می‌شود، هواپیمایی با قابلیت اتمی، مافوق صوت، دوربُرد و با توان حمل انواع تسلیحات ساخت شرکت توپولف است که جهت بهره‌برداری در شوروی ساخته شد.
اسکورت «بک فایر» و جنگنده همراه بر فراز دریای بالتیک توسط میراژ اف ۱ فرانسوی/ در بازه زمانی کوتاهی، تنش در حوزه ناتو با روسیه بسیار بالا رفت خصوصا پس از رخدادهای اوکراین
این هواپیما حاصل تجربیات شرکت سازنده از هواپیمای Tu-۲۲ «بلایندر» است که پیشتر ساخته و به خدمت نیروی هوایی شوروی در آمده بود ولی نتوانست نیازمندی‌های این کشور -از جمله اجرای عملیات‌های بین قاره‌ای- را برآورده کند.این هواپیما البته در نبردهای مختلفی از جمله ۸ سال جنگ ایران و عراق (از سوی رژیم بعثی) مورد بهره‌برداری قرار گرفت و تا حدی موفق نیز بود هرچند تعدادی از آنها توسط کشورمان ساقط شد.«بلایندر» در ۲ جنگ «چاد – لیبی» و «اوگاندا – تانزانیا» نیز توسط نیروی هوایی لیبی مورد بهره‌برداری قرار گرفت که در مورد دوم برای حمایت از مخالفان اوگاندایی پروازهایی انجام داد و نهایتا حضور این هواپیمای بمب‌افکن به جنگ افغانستان در دهه ۸۰ میلادی -که شوروی آغازگر آن بود- برمی‌گردد.
رژه سه فروندی بک‌فایرها در سالروز پایان جنگ جهانی دوم در میدان سرخ مسکو
پس از ساخت بلایندرها، طراحان روس جهت ساخت بمب‌افکن جدید با قابلیت پرواز بین‌قاره‌ای، توان حمل تسلیحات بیشتر و همچنین سرعت بالاتر را در دستور کار قرار دادند که به تولد «بک فایر» انجامید و اساسا با نسل پیش از خود یعنی «بلایندر» متفاوت‌هایی داشت.«بک‌فایر» در نیروی هوایی روسیه با نام طرح ۱۴۵ شناخته می‌شود که نتیجه رقابت دو شرکت «سوخو» و «توپولف» برای تامین نیاز به یک هواپیمای بمب افکن مافوق صوت بود که عاقبت منجر به پرواز نخستین فروند آن در سال ۱۹۶۹ شد.Tu-۲۲M۳ از دو دستگاه پیشرانه توربوفن با نام «کوزنتسوف NK-۲۵» با رانش هرکدام ۵۵۰۰۰ پوند نیرو می‌گیرد که به آن قابلیت دسترسی به اهدافی را در شعاع رزمی حداکثر ۷۰۰۰ کیلومتر می‌دهد هرچند با نصب تسلیحات متعارف، این مقدار بُرد تا میزان محسوسی کاهش پیدا می‌کند ضمن آنکه «بک فایر» توان دستیابی به حداکثر ارتفاع پروازی ۴۳۰۰۰ پا را دارد.
حمل بمب‌های فاب ۲۵۰ در بخش زیرین بدنه
در خصوص مشخصات ظاهری این بمب افکن نیز می‌توان به طول ۴۲.۵ متر و ارتفاع ۱۱ متر از سطح زمین اشاره کرد که از فناوری بال متغیر (عرض بال ۳۴متر) بهره می‌گیرد که می‌تواند در زوایای ۲۰ الی ۶۵ درجه تغییر کند و پرواز در سرعت حداکثر ۱.۸۸ ماخ -معادل ۲۳۰۰ کیلومتر بر ساعت- را برای این هواپیما به ارمغان بیاورد.این بمب افکن توسط یک خلبان و یک کمک خلبان که در جلو حضور دارند کنترل شده و در عقب نیز دو افسر ناوبر و ارتباطات، وظایف مربوطه را انجام می‌دهند که مجموعا ۴ کرو عملیاتی می‌شوند.
کابین «بک فایر» و موقعیت خلبان، کمک خلبان، افسر ناوبر و افسر ارتباطات
توپولف ۲۲ ام برای اجرای عملیات در نیروی هوایی شوروی طراحی و ساخته شد و عمده هدف از ساخت آن نیز حمل و رهاسازی موشک‌های کروز قاره‌پیما بود هرچند اندکی بعد برای انجام ماموریت‌های ضدکشتی وارد نیروی دریایی روس‌ها نیز شد.بعدها کشورهای مختلفی ازجمله ایران، هند و چین درخواست‌هایی برای خرید این هواپیما خصوصا در دهه ۹۰میلادی داشتند اما به واسطه راهبردی بودن آن، هرگز چنین امری رخ نداد.* اولین پروازاین هواپیمای بمب‌افکن در انواع مختلفی مورد بهره‌برداری قرار گرفت که نخستین آن Tu-۲۲M مقلب به «بک فایر A» بود که در سال ۱۹۷۰ آزمایش‌های پروازی خود را به پایان رساند و خلبانان آزمایشگر آن، در تست‌های مختلف، هواپیما را تا لبه ممنوعیت‌های عملیاتی آنی بردند تا هرگونه نقض در آن به دقت آشکار و سپس رفع شود.
«بک فایر A» به عنوان آغاز مسیر برای ساخت و بهره‌برداری از نسل جدید هواپیماهای سنگین مافوق صوت وارد ناوگان نیروی هوایی شوروی شد هرچند پیش از آن نسخه ای مورد بهره برداری قرار گرفت که به دلیل کارایی پایین، تنها در امر آموزش و به مدت کوتاه پرواز کرد اما در حقیقت اولین دسته «بک فایر»ها که به صورت عملیاتی حضور در نیروی هوایی را تجربه کردند، نسخه Tu-۲۲M۲ ملقب به «بک فایر B» است که با بهره گیری از موتورهای «کوزنتسوف NK-۲۲» توان دستیابی به سرعت ۱۸۰۰ کیلومتر بر ساعت و برد رزمی ۵۱۰۰ کیلومتر را پیدا کرد که یک موفقیت شگرف محسوب می‌شود.«بک فایر B» که عملا از سال ۱۹۷۳ وارد ناوگان شد، می‌توانست تا ۳ موشک کروز میان برد/ضدکشتی Kh-۲۲ را حمل کند که به عنوان یک اهرم سنگین در عملیات‌های مختلف خصوصا دریایی قابل بهره‌برداری بود.
پرتاب شراره (فلر) در عملیات تمرینی
کمی بعد، با درخواست نیروی هوایی و همچنین طرح شرکت سازنده، Tu-۲۲M۳ ملقب به «بک فایر C» در سال ۱۹۷۷ متولد شد که در حقیقت بهترین و ارزشمندترین نسخه این خانواده محسوب می‌شود که از موتورهای بهبود یافته NK-۲۵ بهره می‌برد که توصیفات توان عملیاتی آن پیشتر ذکر شد.این هواپیما به لحاظ ظاهری نیز -خصوصا بخش دماغه- دارای تغییراتی بود که می‌توانست نسل جدیدی از سامانه‌ها همچون رادار PN-AD و سیستم ناوبری/هدف گیری NK-۴۵ را حمل کند که جهت اجرای عملیات های بمباران و دسترسی به اهداف دوربرد مناسب بود.ضمن آنکه با تغییرات در نسل جدید موتورهای نصب شده، مشکلات پروازی در سطح دریا و ارتفاع پایین نیز عملا رفع شد و توپولف ۲۲ ام می‌توانست با اجرای عملیات در ارتفاع پایین و همچنین بهره‌گیری از سامانه‌های ناوبری دقیق، پروازی ایمن را تا مقصد بدون شناسایی توسط رادارهای دشمن به انجام برساند.«بک فایر C» بهبود در ارابه فرود، سامانه‌های جنگ الکترونیک و سازه را نیز تجربه کرد.* انگشت آمریکا روی سوخت‌گیری بک‌فایرهاعلاوه بر این موراد، تغییرات در محفظه بمب، آرایش عملیاتی جدیدی را برای این هواپیما پدید آورد تا حدی که نسبت قابلیت حمل و رهاسازی دو برابری مهمات را نسبت به نسخه قبلی پیدا کرد، اما همانطور که پیشتر ذکر شد، علی‌رغم برد اعلام شده نزدیک به ۷۰۰۰ کیلومتری این هواپیما، عملا در شرایط رزمی، شعاع عملیاتی تا حد محسوسی کاهش پیدا می‌کرد که مورد رضایت فرماندهان نظامی نبود لذا با نصب سامانه سوخت‌گیری هوایی در دماغه، این مشکل حل شد اما طی مذاکرات «سالت» بین ایالات متحده و شوروی که جهت کنترل توان رزمی/هسته‌ای و ایجاد اطمینان پذیری از وقوع جنگ صورت گرفت، بنا بر درخواست آمریکا، لوله سوخت‌گیری از روی «بک فایرها» حذف شد تا خطر بمباران اتمی طرف مقابل رفع شود هرچند اندکی بعد این هواپیما مجددا قابلیت سوخت‌گیری را پیدا کرد.
«بک فایر» در حال تمرین شبانه
از دیگر نمونه‌های عملیاتی این هواپیما می‌توان به Tu-۲۲MR اشاره کرد که در حقیقت نمونه شناسایی و اخلالگر الکترونیک «بک فایر» است که در بخش محفظه بمب، با نصب سنسورهای مختلف جهت اجرای عملیات‌های مختلف جاسوسی و همچین پشتیبانی ناوگان بمب‌افکن در میدان نبرد، با اختلال در سامانه‌های پدافندی و هواپیماهای رهگیر دشمن مورد بهره‌برداری قرار گرفت که در حقیقت نمونه‌های قدیمی نسخه بمب‌افکن «بک فایر» محسوب می‌شدند.در بحث تسلیحاتی، «بک فایر C» می‌تواند تا ۵۳۰۰۰ پوند تسلیحات را در مقرهای زیربال و محفظه بمب زیرشکم حمل کند که از جمله آن می‌توان به ۳ موشک کروز Kh-۲۲ یا ۶ موشک کروز Kh-۱۵ اشاره کرد.این هواپیما در ترکیبی دیگر، توان حمل ۶۹ بمب ۲۵۰ کیلویی «فاب ۲۵۰» یا ۸ بمب سنگین و سنگر شکن ۱۵۰۰ کیلویی «فاب ۱۵۰۰» را داراست، ضمن آنکه تست‌هایی جهت حمل کروز نسل جدید Kh-۵۵ بر روی آن صورت پذیرفته است و یک توپ ۲۳ م.م نیز در بخش زیرین آن نصب شده است.* پوتین میراث شوروی را احیا می‌کندپس از فروپاشی شوروی و مشکلات اقتصادی متعدد، توان رزمی «بک فایرها» تا حد محسوسی کاهش پیدا کرد و بخشی که در خاک اوکراین باقی مانده بود در سال ۲۰۰۲ و طی توافقی با غرب تکه تکه شد و ناوگان عظیمی که میراث حکومت کمونیستی محسوب می‌شد غالبا زمینگیر گردید تا آنکه با روی کار آمدن «ولادیمیر پوتین»، ارتقای سامانه‌های مختلف صورت گرفت تا آنجا که به طرح Tu-۲۲M۳M منجر شد که نخستین ۵ فروند آن در سال ۲۰۱۵ جهت تحویل به نیروی هوایی روسیه آماده شد و قرار است مجموعا ۳۰ فروند تا سال ۲۰۲۰ به استاندارد جدید ارتقا پیدا کنند که نشان از ماندگاری آنان حداقل تا سال‌های آینده دارد.
«بک فایرها» در خط پرواز
در حال حاضر ۹۳ فروند از این هواپیماها در ناوگان نیروی هوایی و ۵۸ فروند در ناوگان نیروی دریایی (تا سال ۲۰۱۰) در خدمت است که اهمیت آن از چند منظر قابل توجه خواهد بود.اول این هواپیما با ظاهر خاص خود که بیشتر شبیه به یک جنگنده بمب افکن بزرگ است، عملا از هزینه بهره‌برداری کمتری نسبت به دیگر بمب‌افکن‌های راهبردی روسیه (Tu-۹۵ و Tu-۱۶۰) برخوردار است.ثانیا تعداد بالای آن در کنار قابلیت پرواز از اکثر پایگاه‌های این کشور، به آن دید عملیات خاصی داده و ثالثا آرایش مختلف تسلیحاتی قابل حمل بر روی آن، دست فرماندهان را در اجرای عملیات باز گذاشته است.از سوابق رزمی این هواپیما می‌توان به عملیات‌های سنگین، ضد جدایی‌طلبان چچن در سال ۱۹۹۵، جنگ اوسیتیای جنوبی در سال ۲۰۰۸ (که یک فروند از آنان توسط گرجستان ساقط گردید) و پرواز در محدوده عملیاتی کشورهای عضو پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) اشاره کرد که نمونه آن عبور از فراز دریای بالتیک و رهگیری توسط نیروی هوایی سوئد است که به عنوان یک قدرت‌نمایی توسط دولت روسیه صورت می‌گیرد.ناگفته نمایند که ایالات متحده در رقابت با «بک فایر» روس‌ها بود که دست به ساخت هواپیمای بمب افکن B-۱ «لنسر» زد و بعد از آن نیز مجددا روس‌ها هواپیمای Tu-۱۶۰ را وارد ناوگان خود کردند.* انهدام هدف در خاک سوریهآخرین و البته مهمترین حضور «بک فایرها»، عملیات در خاک سوریه ضد گروهک‌های تروریستی داعش، جبهة‌النصره و همچنین نیروهای موسوم به ارتش آزاد سوریه است که نخستین آن در تاریخ ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵ و با ۱۲ فروند Tu-۲۲M۳ به وقوع پیوست که توسط دیگر خانواده بمب‌افکن‌های روسی همانند Tu-۱۶۰ و Tu-۹۵ (که اولین حضور در نبرد واقعی را تجربه کردند) همراهی می‌شد.
توپولف ۲۲ ام مسلح به موشک کروز پیش از اجرای عملیات تمرینی در خاک روسیه
در این عملیات، «بک فایرها» اقدام به بمباران مواضع تروریست‌ها کرده و دیگر بمب‌افکن‌ها موشک‌های کروز را به مقصد اهداف مورد نظر پرتاب کردند. پس از آن بین ۲۲ تا ۳۱ ژانویه ۲۰۱۶ نیز ۴۲ سورت پرواز توسط این بمب‌افکن‌ها بر فراز سوریه ثبت شد.اندکی بعد در تاریخ ۱۲ جولای ۲۰۱۶ شش فروند از «بک فایرها» در عملیات خاک سوریه شرکت داشتند و دو روز بعد نیز در ۱۴ جولای حمله‌ای دیگر توسط ۶ فروند طرح ریزی شد.پس از آن نیز در تاریخ‌های ۲۱ جولای و ۸، ۱۱ و ۱۶ آگوست نیز که ماه جاری میلادی است، طرح‌های رزمی به مقصد سوریه صورت پذیرفت که خلال این عملیات‌ها اهدافی در اکثر نقاط درگیری همانند حمص، حلب، ادلب، رقه، دیرالزور، پالمیرا و مناطق نفتی بمباران شد، ضمن آنکه تمامی این عملیات‌ها از مقصد روسیه و به صورت مستقیم صورت گرفت که در این میان از فضای کشورهای ایران و عراق بنا بر اعلام وزارت دفاع روسیه عبور کردند.* جنجال حضور «بک‌فایر» در خاک ایراناز شب گذشته اخباری مبنی بر حضور بمب‌افکن‌های Tu-۲۲M۳ «بک فایر C» در ایران مخابره شد که منابع اولیه آن چند سایت روسی بودند.
تصویر منتشر شده از بمب‌افکن‌های روسی در خاک ایران
این ماجرا، با تایید وزارت دفاع روسیه مبنی بر درخواست این کشور از ایران مبنی بر استفاده از پایگاه هوایی موجود وارد فاز جدیدی شد چرا که طبق اعلام وزارت دفاع روسیه این کشور نخستین حملات را از مقصد پایگاه هوایی سوم شکاری همدان به خاک سوریه انجام داده است که از این منظر قابل توجه است که فاصله این نقطه تا مناطق هدف کمتر از هزار کیلومتر است و در نتیجه بمب‌افکن‌ها می‌توانند حجم بیشتری از تسلیحات را جهت بمباران حمل کنند در حالی که از نزدیک‌ترین پایگاه هوایی بمب افکن های توپولف در شمال دریای خزر، این مسافت کمی بیشتر از ۲هزار کیلومتر است که مشکلاتی از جمله کمبود سوخت را سبب می‌شود. (بک فایرها از پایگاه‌های انگلز، رازیان و موزدک در خاک روسیه و مناطق مرکزی این کشور عملیات مستقیم انجام می‌دهند که تا سوریه چیزی در حدود ٢٠٠٠ الی ٣٠٠٠ کیلومتر فاصله داشت و هواپیماها مجبورند از فضای دریای خزر، ایران و عراق رد شوند.)بنا بر اعلام وزارت دفاع روسیه، تهران و مسکو توافقنامه‌ای را امضا کرده‌اند که به روس‌ها اجازه می‌دهد بمب‌افکن‌های راهبردی خود را در پایگاه شکاری «نوژه» همدان مستقر کند.
در خاک ایران
به نوشته وبگاه شبکه «راشاتودی» روسیه همچنین اعلام کرده بمب‌افکن‌هایی که در ایران مستقر شده‌اند، تاکنون چند بار مواضع تروریست‌ها را در سوریه هدف حملات هوایی قرار داده‌اند.علاوه بر بمب‌افکن‌های دوربرد استراتژیک Tu-۲۲، جنگنده-بمب‌افکن‌های پیشرفته سوخو-۳۴ هم در پایگاه هوایی همدان مستقر شده‌اند. این جنگنده‌ها روز گذشته مواضع داعش و النصره در حلب، دیرالزور و ادلب را هدف قرار داده‌اند.هنوز تعداد این هواپیماهای جنگی اعلام نشده و مقامات ایران نیز واکنشی نشان نداده‌اند.طبق توافق روسیه با ایران برای استفاده از پایگاه نوژه جهت عملیات در سوریه، زمان پرواز جنگنده‌ها و بمب‌افکن‌های این کشور تا میزان چشمگیری کاهش یافته که هم از هزینه‌ی حملات ضد داعش کاسته و هم بر دقت این حملات می‌افزاید.اینها در حالیست که وزارت دفاع روسیه رسما از ایران درخواست کرده بود تا از حریم هوایی کشورمان برای عبور موشک‌های کروز جهت هدف قرار دادن دقیق پایگاه‌های تروریست‌ها در سوریه نیز استفاده کند.(برای مطالعه بیشتر اینجا و اینجا را کلیک کنید)* واکنش آمریکا به حضور بمب‌افکن‌های روس در ایرانوزارت دفاع آمریکا روز سه‌شنبه به استقرار بمب‌افکن‌های روس در ایران واکنش نشان داد. به نوشته شبکه المیادین، سخنگوی پنتاگون گفته است که این مسئله تأثیری بر فعالیت‌های هوایی آمریکا در سوریه نخواهد داشت. شبکه راشا تودی هم به نقل از سخنگوی پنتاگون نوشته است که مسکو پیش از حمله به مواضع داعش از ایران، واشنگتن را در جریان گذاشته بود.* پایگاه ایران خیلی سریع برای استقرار بمب‌افکن‌ها آماده شدبه نوشته خبرگزاری آسوشیتدپرس، مقامات آمریکایی می‌گویند پایگاه هوایی همدان خیلی سریع، شاید ظرف یک شب، برای استقرار بمب‌افکن‌های روس مستقر شده است. یک مقام نظامی آمریکایی هم گفته است که روس‌ها چهار فروند بمب افکن Tu-۲۲ «بک فایر» را به همراه یک هواپیمای ترابری حامل مهمات مورد نیاز بمب‌افکن‌ها، به ایران اعزام کرده‌اند. این اقدام تنها چند ساعت پیش از عملیات انجام شده است.* آمریکای پای قطعنامه شورای امنیت را به میان کشید«مارک تونر» سخنگوی وزارت خارجه آمریکا نیز در واکنش به این ماجرا گفت: واشنگتن فعلا در حال ارزیابی مسئله اعزام بمب‌افکن‌های روس به ایران است. تونر که در نشست خبری روزانه صحبت می‌کرد، تصریح کرد: استقرار بمب‌افکن‌های روس در ایران «مایه تأسف» است، اما «موجب غافلگیری» یا «شوکه شدن» واشنگتن نیست. سخنگوی وزارت خارجه آمریکا همچنین افزود: با توجه به شرایط کنونی بحران در سوریه، اقدام روسیه «کمک‌کننده و مفید» نیست.تونر در پاسخ به این سوال که آیا این اقدام نقض قطعنامه شورای امنیت علیه ایران نیست، گفت: «ممکن است که اینطور باشد.» تونر با این حال اضافه کرد: واشنگتن همچنان به مذاکره، گفت‌وگو و دیپلماسی با روسیه ادامه می‌دهد و هیچ‌کس نباید این توهم را داشته باشد که از طریق نظامی می‌توان بحران را حل کرد یا به پیروزی رسید.
بک فایرها در خاک ایران/ هواپیمای ترابری ایلیوشین۷۶ نیز در تصویر دیده می‌شود
اگرچه مقامات ایرانی هنوز رسما و صراحتا موضعی در قبال این حضور نگرفتند، اما این نخستین بار است که هواپیماهای راهبردی و ارزشمند روسیه جهت اجرای یک عملیات نظامی در خارج از این کشور مستقر می‌شوند، چرا که فارغ از حضور جنگنده‌های رهگیر و بمب‌افکن روسی در خاک سوریه، هر دو کشور ایالات متحده و روسیه از استقرار هواپیماهای بمب افکن راهبردی که در حقیقت توان حمل تسلیحات مختلف را داشته و برگ برنده در هر نبردی محسوب می‌شود، در خارج پایگاه‌های هوایی خود اجتناب کرده و در خصوص روسیه جز یک مورد حضور نمادین Tu-۱۶۰ در ونزوئلا، عملا هیچ حضور خارجی برای بمب‌افکن‌های روسی بویژه Tu-۲۲M۳ ثبت نشده است.ناگفته نماند که امیر دریابان علی شمخانی دبیر شورای عالی امنیت ملی نیز روز گذشته در پاسخ به سوالی در خصوص انتشار برخی خبرها مبنی بر استفاده روسیه از فضا و امکانات ایران برای حمله به تروریست‌ها در سوریه، تصریح کرد: «همکاری‌های ایران و روسیه برای مبارزه با تروریسم در سوریه راهبردی است و ما در این رابطه تبادل ظرفیت و امکانات داریم.»عملیات هوایی ایجاد فرش بمب در مناطق تحت اشغال تروریست‌ها در سوریهبه هرحال با توجه به اهمیت حضور ناوگان بمب‌افکن استراتژیک در عمق خاک کشورها و اجرای عملیات از مقصد خود به هر نقطه، اگر این حضور در خاک کشور دیگری رخ دهد، نشان از جایگاه بالای روابط و ارتقای مناسبت‌ها تا سطح راهبردی دارد که چنین اقدامات خاصی را توجیه می‌کند.* بمب‌افکن‌های روس فعلا ایران را ترک کردندساعاتی قبل نیز یک مقام دولت آمریکا گفت بمب‌افکن‌های روس که سه‌شنبه از مبدأ ایران مواضع گروه تروریستی داعش در سوریه را هدف قرار دادند، فعلا به روسیه بازگشته‌اند. به نوشته خبرگزاری آسوشیتدپرس، این مقام آمریکایی که خواست نامش فاش نشود، به خبرنگاران گفته است که در حال حاضر هیچ نیروی روسی در ایران مستقر نیست. بنا بر این گزارش، مقامات آمریکایی با بیان اینکه از اواخر سال گذشته میلادی بحث انجام عملیات هوایی از ایران علیه داعش مطرح بوده، گفته‌اند که با این حال تصمیم روز سه‌شنبه روس‌ها، برای واشنگتن «غافل‌گیر کننده» بوده است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[مشاهده در: www.alef.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]
-
سیاسی
پربازدیدترینها