تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820329634
برای تیم بنا و مردانش؛ کاش آینده‌ای وجود نداشت
واضح آرشیو وب فارسی:فرهنگ نیوز:
برای تیم بنا و مردانش؛ کاش آینده‌ای وجود نداشت کاروان کشتی فرنگی کشورمان در عین ناباوری تنها با دو مدال عبدولی و رضایی به کارش در بازیهای المپیک ۲۰۱۶ ریو پایان داد.
به گزارش فرهنگ نیوز؛ توی این دنیا همه چیز آدمیزاد را یاد پیر شدن می‌اندازد، حتی دیدن کشتیهای المپیک آن هم از نوع فرنگی؛ سوریان نابغه ما زودتر از آنچه خوب و درست و حسابی طعمش را بچشیم، حذف شد. حبیبالله اخلاقی و بشیر باباجان‌زاده هم در یک چشم بر هم زدن کنار رفتند تا کابوس کشتی فرنگی آغاز شود.
همچنان امیدوار بودیم و برای مایی که دل‌مان با مدال‌های نوروزی و رضایی در المپیک 2012 لندن غنج رفته است، باخت اینشکلیِ آنها حکم «تیر خلاصی را برای بنایِ بنا داشت»، هر چند رضایی توانست یک مدال برنز بگیرد.
شاید هیچ‌چیز بدتر از این نباشد که کسی یک خواب بد را دو بار ببیند. کشتیهای سوریان، نوروزی و رضایی طلاییهای 2012 لندن در 2016 ریو، دقیقاً ما را یاد علیرضا دبیر 2004 آتن انداخت. به همان بدی، به همان افتضاحی.
شاید اگرمی‌خواستیم یک نمایشنامه تراژیک برای تیم بنا به رشته تحریر درآوریم، باز هم نمی‌توانستیم این‌قدر بیرحم باشیم. این‌قدر بیرحم و تلخ.
گاهی آینده به قدری مأیوس‌‌کننده است و تلخ که آرزو می‌کنی کاش آدمیزاد برای یک بار در تمام طول زندگی‌اش هم که شده می‌توانست آینده را ببیند، نه برای خودش حتی، برای آن مردمی که عاشقانه منتظر مدال‌های تیم کشتی فرنگی بودند.
ای کاش این تیم خسته، با آن بدنهای بیجان اصلاً به ریو نمیرفت. ای کاش اصلاً بازیهای ریو برگزار نمیشد و هزاران ای کاشهای دیگر. ای کاش اصلاً المپیک 2016 نبود و ما هنوز عاشقانههای تیم 2012 لندن‌مان را میدیدیم و به خود میبالیدیم.
همان‌طور که از 2012 تا به امروز از این تیم تعریف کردیم، امروز این حق را داریم که از این تیم سؤال کنیم، پس میپرسیم؛ چه بلایی سر بولدوزهای 2012 آمده است؟ همانهایی که اگر مصلحت نبود، سه طلای‌شان بیشتر بود. آن تیم رؤیایی چه شد؟ چه بر سر آن بنای عظیمی که ساخته شده بود، آمد؟
منبع: تسنیم
95/5/27 - 09:03 - 2016-8-17 09:03:51
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرهنگ نیوز]
[مشاهده در: www.farhangnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]
-
ورزش
پربازدیدترینها