تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833142868
هت‌تریک ناکامی دوومیدانی پس از بی‌توجهی سه ساله مسئولان ورزش
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: گزارش خبرنگار مهر از برزیل؛
هت‌تریک ناکامی دوومیدانی پس از بی‌توجهی سه ساله مسئولان ورزش
شناسهٔ خبر: 3739334 - شنبه ۲۳ مرداد ۱۳۹۵ - ۱۴:۱۹
ورزش > سایر ورزشها
.jwplayer{ display: inline-block; } نتایج دوومیدانی ایران در هفتمین روز از المپیک ۲۰۱۶ ریو پاسخی بود برای بی توجهی های حداقل سه ساله مسئولان ورزش کشور به این رشته مادر و پایه! به گزارش خبرنگار مهر، دوومیدانی ایران روزهای بدی را پشت سر گذاشت. بهتر است بگوییم سالهای بدی را. درست همان روزهایی که ورزشکاران این رشته در بلاتکلیفی به سر می بردند و مسئولان نیز در بی توجهی مطلق، می شد حدس زد مدال المپیک این رشته را باید حداقل برای المپیک ۲۰۱۶ به فراموشی سپرد. ستاره ی منحصر به فرد این رشته احسان حدادی به تنهایی تمرین می کرد، به اردو می رفت و مسابقه می داد و همه فراموش کرده بودند المپیک با کسی شوخی ندارد. با روی کار آمدن مجید کیهانی در فدراسیون دوومیدانی او قول داد که شرایط را بهبود ببخشد. در واقع این طور هم شد. مربی احسان حدادی مجددا جذب شد و به ایران آمد. او کارش را با احسان آغاز کرد اما سه سال دیر! به علاوه اینکه حدادی از یک مصدومیت شدید رنج می برد.مصدومیتی که ناچار بود آن را در آستانه المپیک ریو با مرهم های موقتی ساکت کند که البته نشد. او خودش را به زور آمپول و قرص نگه داشت تا به ۲۲ مرداد برسد، روزی که قرار بود در ریو با حریفان سرسخت خود مبارزه کند. برخی می گویند شرایط آن قدر بد بوده که اگر ورودی المپیک ریو تعدیل نمی شد احسان حتی برای کسب سهمیه هم به مشکل می خورد. به هرحال او با رکورد ۶۵ متری جواز حضور در ریو را بدست آورد تا بار دیگر کاروان دل خوش کرده ی ورزش ایران امیدوار به کسب مدال دوومیدانی در المپیک ۲۰۱۶ باشد در حالی که هیچ چیز مثل لندن نبود. موج اعتراض ها به عزیزدردانه بودن حدادی به حق بود؟ انتقاد سایر ورزشکاران دوومیدانی اگرچه برای کمبود امکاناتشان منطقی بود اما به نظر نمی رسد هیچ فدراسیونی بین مدال آور رقابتهای المپیک و دیگران حسابی جدا باز نکند. احسان یک پدیده در این رشته بود که دوومیدانی ایران را به جمع چند رشته انگشت شمار دارای شانس المپیک اضافه کرد. چرا نباید حدادی حمایت می شد؟ اصلا شاید بحث جدی دلسوزان و علاقه مندان به این رشته این باشد که حدادی باید خیلی پیش تر از اینها حمایت می شد. او حالا خودش می گوید کاش زودتر ،پایش را درمان کرده بود. کاش مربی اش زودتر بالای سرش بود. احسان پشتکار داشت اما پشتوانه نه! در اینکه همه ورزشکاران دارای شانس یک رشته باید حمایت شوند شکی نیست اما حدادی پدیده ای بود که به واسطه مدال باارزش نقره ریو بار سنگینی روی دوش مسئولان داشت. باری که البته شاید خود این افراد هرگز آن را احساس نکردند. محمود صمیمی دیگر نماینده ایران در پرتاب دیسک بود که او هم نتوانست در حد و اندازه خودش ظاهر شود. شاید هوای بارانی ریو و عدم آمادگی صمیمی باعث شد در پرتاب دیسک از خودش هم جلو نزند. اما اگر منطقی باشیم و تنها نیمه خالی لیوان را نبینیم رکوردهای دور مقدماتی پرتاب دیسک نشان داد که هیچ کدام از پرتابها ایده آل نبوده است. حداقل رکورد ورودی المپیک ریو ۶۵ متر بود که حتی یک پرتابگر هم با این رکورد دیسک پرتاب نکرد! حذف قهرمان و نایب قهرمان المپیک لندن از رقابتهای ریو خود گواهی بر شگفتی این دوره از مسابقات بود. لیلا رجبی و تلاش هایی که نتیجه نداد رجبی در نوع خود پدیده ای خاص در ورزش بانوان ایران است. او بلاروسی الاصل است اما به واسطه حضور همسر و البته مربی ایرانی اش آن قدر به افتخار آفرینی برای کشور ایران فکر می کند که بدون شک کسب تنها سهمیه المپیک دوومیدانی بانوان حاصل آن بوده است. او با رکورد ۱۸/۰۸ می توانست پرتابهای بهتری هم در ریو داشته باشد اما وابستگی شدید وی به همسرش که مربیگری او را نیز بر عهده داشت و به ریو اعزام نشد لیلا را تا حد زیادی از نظر روحی به هم ریخت. حتی حضور پریسا بهزادی نایب رییس بانوان فدراسیون دوومیدانی نیز نتوانست تاثیری بر عملکرد لیلا داشته باشد. رجبی به گفته ی خودش دو شب نخوابید و هیجان مسابقه نیز باعث شد او در حد و اندازه ی خودش نباشد. آنچه نباید فراموش کنیم این است که لیلا نیز یکی از ورزشکارانی بود که در طی سالیان اخیر از سوی مسئولان ورزشی فراموش شده بود. شاید همه او را تنها برای کسب سهمیه می خواستند و چون به عدم مدال آوری وی در المپیک امید نداشتند حمایتها در همین نقطه قطع شد! رجبی اگرچه پس از شکست در رقابتهای ریو از دنیای قهرمانی حفظ کرد اما حداقل کاری که فدراسیون دوومیدانی باید انجام دهد منصرف کردن وی از این تصمیم احساسی است. ورزش بانوان ایران به رجبی و تلاشهای جانانه اش نیازمند است. سیبل انتقادات فدراسیون فعلی نیست حتی بی انصاف ترین منتقدان نیز می دانند فدراسیون کیهانی در تنها چند ماه حضور خود در این رشته تمام تلاشهایش را برای ورزشکاران این رشته کرد. هرچند نوک پیکان انتقادات به این فدراسیون بر این بود که چرا باید سهم زیاد توجهات و امکانات و هزینه ها برای حدادی باشد. نداشتن دبیر و نایب رییس در فدراسیون کیهانی و انجام همه ی امور به دست وی یکی از نقاط ضعفی بود که البته هنوز هم رفع نشده است. اما بازگرداندن مربی حدادی، سر و سامان دادن به بسیاری از ورزشکاران و اردوهای مداوم المپیکی ها را می توان کفه سنگین فدراسیون او دانست. بدون شک او کمترین نقش را در ناکامی دوومیدانی کاران در ریو داشت. سهم عمده ی این نتایج متوجه کسانی است که در دوران قبل از کیهانی تنها بر روی صندلی ریاست و یا سرپرستی این فدراسیون تکیه زدند و البته مسئولانی که ورزش مادر را فراموش کردند. چه بسا اگر حمایتها و توجهات به این رشته درست پس از افتخارآفرینی در المپیک لندن آغاز می شد امروز شاهد هت تریک ناکامی ورزشکاران در فاصله زمانی دو ساعته نبودیم. از قدیم گفته اند جوجه را آخر پاییز می شمارند اما حالا دوومیدانی در نیمه تابستان نتیجه بی توجهی ها را دید. به گزارش خبرنگار مهر، سی و یکمین دوره بازیهای المپیک با حضور بیش از ۱۰ هزار ورزشکار از ۲۰۶ کشور از ۱۵ تا ۳۱ مردادماه به میزبانی شهر ریودوژانیرو برزیل برگزار خواهد شد. کاروان ورزش ایران در دوره قبل که به میزبانی لندن برگزار شد با کسب ۱۲ مدال (۴ طلا، ۵ نقره و ۳ برنز) به عنوان هفدهمی دست پیدا کرد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]
-
ورزش
پربازدیدترینها