تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1814689951
کارگردان دماوندی با انتقاد شدید از برخورد مسؤولان مطرح کرد «کار را رها کنید»؛ پاسخ مسؤولان به هنرمندان دماوندی/ بودجه‌های فرهنگی کجا هزینه میشود؟
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: کارگردان دماوندی با انتقاد شدید از برخورد مسؤولان مطرح کرد«کار را رها کنید»؛ پاسخ مسؤولان به هنرمندان دماوندی/ بودجه‌های فرهنگی کجا هزینه میشود؟
کارگردان و نویسنده نمایش «فریاد» می‌گوید: مسؤولان به هنرمندان می‌گویند وقتی کار هنری درآمدی برایتان ندارد، کار را رها کنید؛ سؤال ما این است که بودجه‌های فرهنگی در دماوند کجا صرف میشود؟
به گزارش خبرگزاری فارس از شرق استان تهران، سعید تاجیک شنبه‌شب در حاشیه اجرای نمایش «فریاد» در مجتمع فرهنگی و هنری دماوند، در جمع خبرنگاران با اشاره به اینکه این نمایش کاری سورئال است، اظهار داشت: فضای این نمایش خارجی است و در ناکجاآباد قرار دارد؛ ولی در حین ناکجاآباد بودنش، حرف‌هایی برای گفتن دارد. وی ادامه داد: نمایش فریاد، فریاد زمین، آسمان و آدم‌ها و دغدغه‌هایی را بیان می‌کند که دغدغه همه ماست؛ نمایش فریاد یک ایده چندخطی از دوستان بود که به نمایش‌نامه تبدیل شد. تاجیک با اشاره به اینکه در بحث هزینه‌ها سعی کردیم تا کار ساده باشد، افزود: هزینه‌ها خیلی کم و ساده‌تر از آنچه بود که در نظر گرفته بودیم؛ چون هیچکس از کار نمایشی فریاد حمایت نکرد. وی تصریح کرد: هزینه‌های نمایش فریاد بسیار کم بود و این در حالی است که از مسؤولان به خصوص شهرداری دماوند خواستیم ما را حمایت کند؛ اما حمایتی در این راستا صورت نگرفت. کارگردان و نویسنده نمایش فریاد بیان کرد: اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان دماوند نیز با توجه به گفته خودشان بودجه‌ای برای حمایت نداشتند، ولی با این حال در حد بضاعت خود و در اختیار گذاشتن سالن کوثر، ما را مورد حمایت قرار دادند. *چراغ تئاتر دماوند خاموش خواهد شد تاجیک با اشاره به حمایت‌های انجام‌نشده از سوی مسؤولان شهری دماوند گفت: کم‌کم چراغ تئاتر در شهرستان دماوند خاموش میشود. وی ادامه داد: حوزه تئاتر در شهرستان دماوند کم کار نکرده و این در حالی است که در سال‌های خیلی قبل، مخاطبان خوبی را در عرصه کارهای نمایش و تئاتر داشته‌ایم و در گذشته تا حدودی برای اینکه فریاد ما را خاموش کنند، با نصب برخی از بنرها از ما حمایت می‌کردند که متأسفانه این روزها این موضوع را نیز دریغ کردند. کارگردان و نویسنده نمایش فریاد افزود: با توجه به پیگیری برای نصب بنر و تبلیغ به‌منظور حضور مخاطبان در سالن‌های نمایشی، شاهد نصب نکردن بنر نمایش فریاد در شهر دماوند هستیم و اینقدر مسائل را در خصوص نصب یک بنر به حاشیه کشاندند که کار به حراست و در نهایت انجام ندادن هر کاری رسید. تاجیک تصریح کرد: همه هنرمندان تئاتر دماوند این موضوع را می‌گویند شهری که شهرداری آن بودجه فرهنگی و هنری دارد؛ ولی آن را به ما نمی‌دهند؛ چطور همین شهرداری که می‌گوید بودجه ندارم، آخر سال بودجه‌های خود را جمع و از چهره‌های تلویزیونی با هزینه‌های بالا دعوت می‌کند. وی بیان کرد: شهرداری دماوند می‌تواند بودجه‌های کلان شهر را جای اینکه برای دعوت افراد تلویزیونی خرج کند، در طول سال به سه گروه نمایشی فعال شهرستان دماوند بدهد که بی‌شک شاهد اتفاق‌های خوبی خواهند بود؛ اما متأسفانه هزینه‌ها نابه‌جا انجام میشود. کارگردان و نویسنده نمایش فریاد افزود: سال 1381 که در شهرستان دماوند کار تئاتر می‌کردیم، مخاطب خود را در صحنه نمایش داشتیم؛ اما چهار سال پیش به علت حمایت نکردن مسؤولان کار تئاتر شهر دماوند را رها کردم و هنر خود را در جای دیگر اجرا کردم. *«کار را رها کنید»؛ پاسخ مسؤولان به هنرمندان تاجیک گفت: با توجه به حضور محمود پوردیوان‌بیگی‌مقدم، رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان دماوند به شهر بازگشتیم؛ ولی همچنان شاهد بی‌تفاوتی مسؤولان شهرستان دماوند نسبت به حمایت گروه‌های نمایشی هستیم. وی ادامه داد: در شهر دماوند هیچکس دلش برای تئاتر و هنرمندان نمی‌سوزد و مسؤولان به هنرمندان می‌گویند وقتی این کار درآمدی برایتان ندارد، کار را رها کنید و بروید؛ آیا این در شأن یک هنرمند و فرهنگ و هنر شهر دماوند است. کارگردان و نویسنده نمایش فریاد بیان کرد: کار تئاتر و روشن ماندن چراغ آن برای ما ارزش دارد و چراغ صحنه نمایش را با هزینه خود روشن نگه می‌داریم؛ ولی بی‌شک با توجه به بی‌حمایتی‌ها، شیوه را عوض می‌کنیم و کارهای کمدی و کار کودک را آغاز خواهیم کرد که در این صورت، مسؤولان نیز خواهند گفت که چرا کار کمدی و چیپ انجام می‌دهید. تاجیک اضافه کرد: حداقل 10 نفر درگیر اجرای یک نمایش می‌شوند؛ ولی هزینه و بار مثبتی ندارد و کرایه ایاب و ذهاب را نیز برای هنرمندان جبران نمی‌کند. وی تأکید کرد: تئاتر شغل نیست و در کنار شغل، اگر به آن بهای داده نشود، در طول گذر زمان افراد نسبت به آن سرد و طرد می‌شوند. کارگردان و نویسنده نمایش فریاد گفت: دیگر کار جدی در دماوند انجام نخواهم داد؛ چون حمایتی صورت نمی‌گیرد و اگر بخواهم کاری انجام دهم، در سینما پرستوی شهر دماوند، تنها کار کمدی و کار کودک انجام می‌دهم. *بودجه‌های فرهنگی و هنری کجا هزینه میشود؟ تاجیک افزود: حمایت نکردن مسؤولان درد همه هنرمندان در شهرستان دماوند است و اگر شهرداری بودجه‌ای ندارد، پس چرا از چهره‌های تلویزیونی با هزینه‌های بالا در برنامه‌های مختلف دعوت می‌کند؟ وی ادامه داد: نمایش دختران «لچک گلی، پسرای میرزاقلی» برای دانش‌آموزان مدارس شهرستان دماوند اجرا شد و در این راستا، قرار بود کل مدارس را پوشش دهیم، ولی در این میان، آموزش و پرورش نصف مدارس را به این امر اختصاص داد و یک برنامه دیگر را در سالن قدسیه با دعوت یک گروه از کرج برگزار کرد. *افراد بومی توانایی اجرا و تولید کارهای برتر دارند کارگردان و نویسنده نمایش فریاد تصریح کرد: یکی از امتیازهای بالای کارهای هنری و فرهنگی در دماوند، تولید آثار از نویسندگی، کارگردانی، موسیقی و... توسط بچه‌های بومی شهر است که متأسفانه با بی‌توجهی‌ها در این زمینه مواجه می‌شویم. تاجیک خاطرنشان کرد: در خصوص حمایت‌ها به فرمانداری شهرستان دماوند نامه زدیم که در این راستا، فرمانداری به اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان و شهرداری دماوند نامه زد که گروه نمایشی را حمایت کنید و جواب آن را نیز به ما بدهید که باز هم کاری صورت نگرفت. وی تأکید کرد: به شهرداری و شهرداران وقت شهر دماوند بارها نامه زده شد و تنها سینما پرستو در شهر دماوند دلسوز هنرمندان تئاتر است. کارگردان و نویسنده نمایش فریاد افزود: از اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی دماوند با توجه به توان آن قدردانی می‌کنیم؛ اما شهرداری که باید حمایت کند، هیچ حمایتی انجام نمی‌دهد. تاجیک گفت: شهرداری دماوند بودجه فرهنگی و هنری دارد؛ اما در این میان، این بودجه کجا صرف میشود و سهم تئاتر شهرستان دماوند کجاست، مشخص نیست. *صحنه خاموش اردیبهشت‌تئاتر دماوند وی با اشاره به برگزار نشدن اردیبهشت‌تئاتر در شهرستان دماوند اظهار داشت: اردیبهشت‌تئاتر شهرستان‌های استان تهران برگزار نشد؛ چه از مرکز و چه دماوند و همه حرفشان این است که بودجه نداشتیم، در حالی که هر انجمنی در تهران برای خودش اردیبهشت‌تئاتر را برگزار کرد. کارگردان و نویسنده نمایش فریاد گفت: آیا در توان کسی نبود که یک جشن کوچک با حضور مسؤولانی که ادعا می‌کنند و دم از اینکه ما حامی فرهنگ و هنر هستیم می‌زنند، برگزار کرده و لوح تقدیری ساده به هنرمندان دهند؛ آیا نباید قدر هنرمندان را دانست؟ تاجیک تصریح کرد: با تمام این مشکلات و فعالیت هنرمندان در خارج از شهر، محمدحسین اسماعیلی معاون هنری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان تهران می‌گوید چرا بچه‌های شهرستان‌های استان تهران در مرکز استان کار می‌کنند؛ دلیلش همین بی‌توجهی‌ها و حمایت نکردن‌هاست. وی ادامه داد: اگر به همین شیوه پیش برود، کار نمایش و تئاتر را در شهر دماوند رها و بچه‌ها را نیز در کارهای مختلف در تهران و فضاهای دیگر معرفی می‌کنیم. کارگردان و نویسنده نمایش فریاد افزود: شهرستان دماوند برای برگزاری اردیبهشت‌تئاتر می‌گوید بودجه نداریم و در این راستا، شهرداری می‌گوید ما به اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان دماوند کمک‌های خود را می‌کنیم؛ پس این کمک‌ها کجا می‌رود؟ تاجیک ادامه داد: اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان دماوند می‌گوید نمایشگاه کتاب برگزار کرده‌ایم؛ پس سهم تئاتر چیست و چه کسی می‌خواهد چراغ تئاتر را روشن نگه دارد؟ وی اضافه کرد: به هر حال، شهرداری می‌گوید که حتی برای نصب بنر بودجه ندارم و اگر از بخش خصوصی برای حمایت‌ها استفاده کنیم، باید نصف هزینه نصب را پرداخت کنیم؛ بنابراین کدام اسپانسری حاضر میشود که هم بنر چاپ کند و هم هزینه نصب را بدهد. کارگردان و نویسنده نمایش فریاد خاطرنشان کرد: هنر هنرمند در مشت اوست؛ اگر مسؤولان توانایی داشته باشند، می‌توانند هنر هنرمند را داشته باشند و اگر نه، هنرمند هر جایی که برود، هنرش را نیز با خود می‌برد. انتهای پیام/67019/ر30/
95/03/09 :: 01:19
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 105]
-
گوناگون
پربازدیدترینها