تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804888633
از فروش ماهی قرمز و میوه در بازار روز تا درخواست شغل چمن‌زنی برای تامین هزینه‌های ورزشی
واضح آرشیو وب فارسی:گیل نگاه:
گیل نگاه/گروه ورزشی: غلامرضا (اتابک) اصغر خواه متولد ۱۳۷۰ در خانواده‌ای ورزشکار پرورش‌یافته است. برادران و پدرش در کشتی فعال بودند و او هم در مقطع تحصیلی ابتدایی به همراه آنان به تمرین کشتی می‌پرداخت.این وزنه‌بردار جوان که در حال حاضر دانشجوی کارشناسی رشته تربیت‌بدنی است می‌گوید: سال ۱۳۸۱ بعد از تماشای مسابقات حسین رضازاده و قهرمانی‌هایی که داشت به وزنه‌برداری علاقه‌مند شدم و حس کردم در این رشته می‌توانم موفق شوم و در نتیجه از کلاس چهارم ابتدایی به وزنه‌برداری روی آوردم که در مسابقات استانی، کشوری و جهانی در قالب گروه‌های باشگاهی و تیم ملی شرکت کردم.اصغرخواه که در این مدت موفق به کسب مدال های مختلف استانی، کشوری و مسابقات بین المللی شده است برای تامین هزینه‌های ورزشی خود در شرایط دشواری به سر می برد و می گوید مسوولان به وضعیت ورزشکارانی مانند او توجهی ندارند و تاکنون تلاش های او برای اشتغال به یک شغل برای کسب درآمد بی نتیجه مانده است.در ادامه گفت‌وگوی «لنگر خبر» با این وزنه‌بردار را بخوانید با این امید که بالاخره مدیران ارشد و مدیریت ورزشی شهرستان و استان برای نخبگان ورزشی مانند اصغرخواه راهکارهای لازم را پیدا کنند تا بیشتر از این شاهد رنج آن‌ها و فرصت سوزی برای کشور نباشیم:
از سابقه و افتخارات ورزشی خود بگوییددر سال ۱۳۸۴ در مسابقات باشگاهی قهرمان ایران شدم و در سال بعد به اردوی تیم ملی نوجوانان دعوت شدم که در رکوردگیری‌ها موفق بودم و وزنه‌های خوبی زدم که اولین عضویتم در تیم ملی در رده نوجوانان بود.در سال ۱۳۸۶ برای مسابقات اردن به تیم ملی دعوت شدم ولی بااینکه وضعیت خوبی داشتم و رکوردگیری‌هایم خوب بود مورد بی‌مهری قرار گرفتم.در سال ۱۳۸۷ بار دیگر به اردو تیم ملی نوجوانان دعوت شدم که در سال ۱۳۸۸ در مسابقات جهانی تایلند شرکت کردم که موفق به کسب سه مدال نقره در تک‌ضرب، دوضرب و مجموع شدم. این اولین مدال جهانی من بود که طعم لذت بخشی داشت.سال ۱۳۸۸ هم در مسابقات المپیاد جوانان ایران شرکت کردم که ۱۵ کیلو رکورد آسیا و ۲۵ کیلو رکورد ایران را افزایش دادم که تاکنون به نام من ثبت‌شده است.در مسابقات قهرمانی جوانان کشور که در سال ۱۳۹۰ برگزار شد به مقام اول رسیدم و به‌عنوان ستاره مسابقات و قوی‌ترین وزنه‌بردار ایران نیز شناخته شدم که به دلیل درخشش در این مسابقات برای مسابقات جوانان جهان به تیم ملی دعوت شدم.در سال ۱۳۹۰ در اردو تیم ملی جوانان برای مسابقات جهانی گواتمالا حضور داشتم که به دلیل آسیب‌دیدگی نتوانستم در آن مسابقات شرکت کنم.سال ۱۳۹۰ تمامی سفر گروه‌های ملی به مسابقات جوانان آسیا در اردن به تشخیص فدراسیون لغو شد.از سال ۱۳۸۶ نیز عضو گروه‌های باشگاهی ذوب‌آهن، نفت اهواز، عقاب همدان، نیروی زمینی لشکر ۱۶ ارتش بودم که مقام اول و دوم کشوری به‌صورت تیمی به همراه ذوب‌آهن و مقام اول کشوری با نفت اهواز را در کارنامه ورزشی خود دارم.در سال ۱۳۸۸ در مسابقات آسیایی که در هند قرار بود برگزار شود به دلیل بیماری واگیردار و با به دستور فدراسیون اعزام لغو شد.سال ۱۳۸۸ تا سال ۱۳۹۰ به‌عنوان «نخبه ورزشی» استان شناخته شدم. در سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۳ نیز قهرمان مسابقات دانشجویان ایران بودم.در شهریورماه بعد مسابقات دانشجویان و سوپر لیگ باشگاه‌های کشور برگزار می‌شود که با تیم نیروی زمینی در مسابقات سوپر لیگ و به همراه تیم دانشگاه آزاد لنگرود نیز در مسابقات دانشجویان شرکت می‌کنم. در حال حاضر نیز برای مسابقات باشگاه‌های آسیا که آبان ماه ۱۳۹۵ در چین برگزار می‌شود تمرین می‌کنم.
هزینه‌های خود را چگونه تامین می‌کنید؟پدرم به من کمک می‌کند، در حال حاضر دانشجو هستم، ولی برای اینکه بتوانم تمرین کنم و لوازم ضروری برای ورزش را خریداری کنم مدتی در بازار روز کاسبی می‌کردم ولی دیگر بازار هم نمی‌روم.البته در سال ۱۳۸۸ که قهرمان نوجوانان جهان شدم و کسانی که مقام داشتند می‌توانستند برای امتیاز تاکسی ثبت‌نام کنند، خیلی‌ها در همان دو سال اول امتیاز را گرفتند و با آن امرارمعاش می‌کنند، ولی علی‌رغم پیگیری‌هایی که انجام دادم تاکنون هیچ نتیجه‌ای نداشت و هر بار اعلام می‌کنند که سایت بسته است، نمی‌دانم چرا سایت برای بقیه باز است ولی برای من ۷ سال بسته است. چند سالی هم قبل از عید نوروز ماهی قرمز می‌فروشم.کمترین هزینه برای خرید کفش استاندارد برای وزنه‌برداری حدود ۲ میلیون تومان است، سال پیش هم به خاطر هزینه‌های زیاد حدود ۹ ماه نتوانستم تمرین کنم. به چه علت؟برخی از مردم می‌گفتند فلانی قهرمان جهان است در بازار میوه می‌فروشد، یا اینکه فلانی با این وزنش دارِد کاسبی می کنه و از این حرف‌ها که باعث ناراحتیم می‌شد، چون نمی‌توانستم به همه مردم وضعیتم را بگویم مجبورم شدم بازار هم نروم.به خاطر سنگین‌وزنی دررفت و آمد ها هم باید تاکسی‌تلفنی و دربستی بگیرم. هزینه تمرین و تغذیه و لباس و … چقدر است؟به‌صورت میانگین ماهیانه بیش از ۳ میلیون تومان هزینه ورزشی من است، حتی به نماینده لنگرود گفتم اگر جایی به چمن‌زن هم احتیاج دارند حاضرم چمن‌زنی کنم تا هزینه‌های ورزشی خود را تکمیل کنم.روزانه چقدر تمرین می‌کنید؟برای آماده‌سازی روزانه ۲ ساعت در چند جلسه در شبانه‌روز ولی در زمان شرکت در مسابقات روزانه ۴ تا ۶ ساعت در چند جلسه تمرین می‌کنم. مربی شما چه کسی است؟دوستانی همچون سید مجید سجادی، اکبر خورشیدی، حسین پورشعبان و مصطفی رجایی به‌عنوان پیشکسوت و مربی کمکم می‌کنند.حرف آخر ؟هنر، علم و ورزش قهرمانی از مواردی است که باعث افتخار و اهتزاز پرچم ایران می‌شود ولی کسی که میلیاردر هم باشد نمی‌تواند پرچم جمهوری اسلامی ایران را در کشورهای دیگر دنیا برافراشته کند ولی یک ورزشکار با حمایت‌های حداقلی می‌تواند این کار مهم را انجام دهد.متأسفانه ورزشکاران آن‌طور که باید حمایت نمی‌شوند، به‌طور مثال از تمام مدال‌ها و مقام‌هایی که دارم فقط یک‌تکه کاغذ به‌عنوان حکم قهرمانی برایم مانده است.کسانی که یک‌بار هم حتی عکس بالباس ورزشی ندارند نمی‌توانند ورزشکار و وضعیتش را درک کند.متأسفانه در جامعه ما وضعیت یک ورزشکار با افراد دیگر فرقی نمی‌کند.از ۱۰ سالگی تاکنون حدود ۱۵ سال می‌گذرد که ورزش سنگین می‌کنم، اگر یک کار عامیانه عادی می‌کردم تاکنون بازنشسته بودم.تمام تفریح زندگی من ورزش است ولی برخی از هم‌سن‌های من با قلیان تفریح می‌کنند و گشت‌وگذار می‌کنند.در حال حاضر در اوج هستم و برای افتخارآفرینی برای استان و کشورم نیاز به حمایت‌های حداقلی دارم.
۲۰ مرداد ۱۳۹۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: گیل نگاه]
[مشاهده در: www.gilnegah.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 153]
-
گوناگون
پربازدیدترینها