واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: ظرفيت كشاورزي خطه شمال ايران برابر با هلند
فرض كنيد كه سيبزميني، گوجه فرنگي و پياز تراريخت را هم توليد كنيم. آيا ما يك سال در ميان مشكل كمبود يا زيادي اين محصولات را نداريم؟ مشكل ما اين است كه...
آيا مشكل كشاورزي ما با كشت تراريختهها حل ميشود و در اين زمينه خودكفا ميشويم؟
عباسي: به نظر من مشكل ما اين نيست. آيا تمام زمينهايي كه در اختيار داريم و امكان بهرهبرداري و كشاورزي در آن وجود دارد زير كشت رفته است؟ شمال كشور ما از نظر بارش با اروپا برابري ميكند حتي استان گيلان و مازندران ميتواند به اندازه كشور هلند توليد محصولات كشاورزي داشته باشد اما در اينجا هيچ كس از تغيير كاربري اراضي كشاورزي و تبديل آنها به ويلا انتقاد نميكند. آيا ما در نهادهايي كه استفاده ميشود حداكثر بهرهوري را داشتهايم؟ آيا آبي كه استفاده ميكنيم فعاليت بهرهوري را در آن داشتهايم؟
فرض كنيد كه سيبزميني، گوجه فرنگي و پياز تراريخت را هم توليد كنيم. آيا ما يك سال در ميان مشكل كمبود يا زيادي اين محصولات را نداريم؟ مشكل ما اين است كه يك الگوي كشت مناسب در وزارت كشاورزي نداريم. به همين خاطر هم حتي در صورت افزايش توليد بايد مازاد توليدمان را دور بريزيم؛ اين اتفاقي است كه درباره اين محصولات به طور متناوب رخ ميدهد. همچنين در بحث توليد غذا يكي از مشكلات موجود عدم آموزش كشاورزان براي بهرهوري در توليد است. فاصله خيلي زيادي ميان توليد كشاورزان خبره ما با كشاورزان عادي وجود دارد. در حالي كه هيچ كدام از آنها از محصولات تراريخت استفاده نميكنند. اما اگر يك باغدار ما 120 تن توليد سيب دارد و يك باغدار 15 تن توليد ميكند و اين تفاوت توليد به خاطر استفاده رقم بهتر يا رعايت شرايط به زراعي است.
بنابراين اگر در بسياري از محصولات توليد كم است به دليل رعايت نكردن شرايط به زراعي است. از سوي ديگر در حوزه بهنژادي هم ما كار نكردهايم. مركز پيدايش يكسري از گياهان نظير گندم، جو يا يونجه در بينالنهرين و منطقه ماست. ما حدود 30 هزار ژنوتيپ گندم داريم اما هيچ كس بررسي نكرده كه اين گندمها چه ژنهايي دارند و در چه اقليمهايي سازگار هستند. اگر اين 30هزار ژنوتيپ را ارزيابي كنيم ممكن است متوجه شويم بسياري از صفاتي كه مدنظر ماست به صورت طبيعي و خدادادي در اينگونه وجود دارد و ما ميتوانيم گونههاي سازگار با اقليم كشورمان را كشت كنيم. بنابراين مشكل كشاورزي ما با كشت تراريخته حل نميشود.
برخي افراد مدعي هستند گياهاني توليد كردهاند كه به همه آفات و بيماريها مقاوم است. چنين چيزي امكان ندارد كه ما يك ژن را وارد گياه كنيم و نسبت به همه آفات و بيماريها مقاوم شود. از سوي ديگر هيچ كجا جلوي تحقيقات گرفته نشده است و صحبت اين است كه وقتي ما ميخواهيم يك گونه تراريخته را در اكوسيستمي رها كنيم ممكن است با خطراتي مواجه شويم. 11 درصد سطح زيركشت محصولات كشاورزي در دنيا تراريخته و 89 درصد آن ارگانيك يا عادي است. ما ميگوييم در درجه اول بايد به خودكفايي برسيم اما اگر ناچاريم واردات داشته باشيم از آن 89 درصد محصولات غير تراريخته خريد و به كشور وارد كنيم چراكه ما داريم پول ميدهيم و حق انتخاب داريم آيا واردكنندهها سودي دارند كه از اين 11 درصد وارد ميكنند و چرا از آن 89 درصد وارد نميكنند؟
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۷ مرداد ۱۳۹۵ - ۲۱:۰۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 59]