واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: بانک ورزش: هواداران علی کریمی با حضور در صفحه اینستاگرام او، دومین سالروز وداعش با میادین را یادآوری کردند و برای ستاره فراموشنشدنی تاریخ فوتبال کشورمان، جشن مختصری بر پا کردند. یکی از دهها ضربالمثل غلط ایرانی میگوید: «از دل برود هر آنکه از دیده برفت.» یکی از مصداقهای ناب غلط بودن این مصراع اما، شخص علی کریمی است؛ جادوگر دوستداشتنی فوتبال ایران که دو سال بعد از خانهنشینی، هنوز از همه پهلوانهای زنده بیشتر خواهان دارد!
سالروز خداحافظی، شاید فرصت خوبی باشد برای اینکه برگردیم و ببینیم علی کریمی در حدود 700روز گذشته چه کرده و بعد از آویختن کفشها، چه تجاربی را از سر گذرانده است؟ پاسخ دادن به این سوال، کمی دشوار و ناامیدکننده است. در این مدت بیشترین چیزی که از کریمی دیده شده، شاخه به شاخه شدن و عدم تمرکز کافی روی یک تخصص معین بوده است. او با مربیگری شروع کرد و دستیار کیروش در تیم ملی شد، اما با عبور اسرارآمیزش از این سمت، سراغ مناصب مدیریتی رفت. کریمی در باشگاه خونهبهخونه معاون و سپس مشاور مدیرعامل شد و حتی در مصاحبهای جالب توجه ادعا کرد به سرش زده بود رییس فدراسیون فوتبال شود! این همه یعنی آن که کریمی در این دو سالی که از بازنشستگیاش میگذرد، به وضوح نمیدانسته که از خودش چه میخواهد و قرار است به سمت کدام هدف خیز بردارد. ناراحتکنندهتر اینکه کریمی در همین تجارب شلخته و متفاوت هم شکست خورده تا برای دنبال کردن هیچکدام از آنها شوق جدی پیدا نکند.
در مدت بازنشستگی، شاید درخشانترین تصویری که از آقای شماره هشت دیدهایم مربوط به همین چند ماه اخیر بوده باشد؛ جایی که کریمی در نقش «هوادار» پرسپولیس، رهبری معنوی قرمزها را به دست گرفت و در تنگناها، مثل یک برادر کنار تیم باقی ماند. او قبل از داربی تهران سرزده و بدون تشریفات به اردوی پرسپولیس سر زد و هر بار فرصتی یافت، خیلی ساده و صمیمی روی سکوها بازی تیم برانکو را از نزدیک دید. این شاید همان «کریمی» محبوب هواداران باشد که حضورش برای پرسپولیس و حتی فوتبال ایران منشأ برکت است. جادوگر در آخرین اقدامش، بازگشت طارمی به پرسپولیس را به فال نیک گرفت و از مردم خواست که به این جوان فشار روحی وارد نکنند؛ پیامی که خود مهاجم بوشهری میگوید باعث شرمندگیاش شده است. شاید بیراه نباشد اگر بگوییم این زیبندهترین کسوتی است که از علی کریمی میبینیم؛ یک شخصیت افسانهای که چند پله بالاتر از متن فوتبال ایران نشسته و فقط به تیم محبوبش دلگرمی میدهد، بیآنکه در حواشی کار آلوده شود و توسط مشتی هوادار نوجوان و احساساتی، مورد بازخواست قرار بگیرد.
کاش میشد کریمی بیرون از ورزش بیزینسش را داشته باشد و برای همیشه فوتبال را با همین فراغ بال امروز و از همین موضع مستغنی و قدرتمندانه فعلی دنبال کند. اینطوری روزهای بازنشستگی هم مثل عصر قهرمانی، مملو از لحظات شیرین و طلایی خواهند بود؛ روزهایی که در آن شأن یک ابرقهرمان مثل علی کریمی خیلی بهتر و مناسبتر حفظ میشود.
۳۱ تير ۱۳۹۵ - ۰۸:۵۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]