تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837457061
چشم انداز عضویت ایران در سازمان شانگهای
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: چشم انداز عضویت ایران در سازمان شانگهای تهران- ایرنا- روزنامه جام جم در یادداشتی به قلم جواد منصوری سفیر پیشین ایران در چین نوشت:جرقه تشکیل سازمان همکاری های شانگهای به حدود سه دهه قبل برمی گردد که بحث امنیت دسته جمعی در آسیا بخصوص با توجه به گسترش ناتو به سمت شرق، مطرح شد.
نویسنده در این یادداشت که در شماره شنبه پنجم تیر انتشار یافته، می افزاید:برای دفاع از آسیا در مقابل ناتو، نظرات مختلفی وجود داشت و برای تشکیل اتحادیه ای که تا حدودی با گسترش ناتو مقابله کند،طراحی هایی از سوی کشورهای مختلف منطقه انجام شد. البته بر سر این که دقیقا مانند ناتو یک تشکیلات نظامی ایجاد شود، اختلاف نظر بود و سرانجام چند کشور در شانگهای چین برای اولین بار سازمان همکاری های شانگهای را تشکیل دادند که نه تنها جنبه امنیتی داشت بلکه همکاری های اقتصادی و تبادل فرهنگی بین کشورهای عضو را نیز در بر می گرفت و به عبارت دیگر اعضا نمی خواستند در مقابل ناتو، دست به ایجاد یک پیمان نظامی بزنند.اعضای سازمان همکاری های شانگهای عبارت بودند از روسیه، چین و شش کشور آسیای میانه و به این ترتیب، سازمان جدیدی شکل گرفت که در مقابل تهاجم آمریکا و گسترش تروریسم آمریکایی به منطقه، همکاری هایی را آغاز کرد. دو عضو اصلی این سازمان یعنی چین و روسیه در این مدت سعی کردند در بسیاری از مسائل بین المللی هماهنگی های خودشان را افزایش دهند و حتی حجم روابط اقتصادیشان را بیش از گذشته گسترش دادند؛ البته کشورهای آسیای میانه نیز در این قضایا شرکت داشتند و تا حدودی نیز از منافع هماهنگی چین و روسیه در منطقه بهره مند شدند.پس از تشکیل این سازمان، طبعا تعدادی از کشورهای منطقه با احساس نیاز به بهره مندی از پوشش حمایتی آن، درخواست خود را برای عضویت در این سازمان ارائه کردند که این کشورها عبارت بودند از افغانستان، هند، پاکستان و ایران. سازمان همکاری های شانگهای به دلایلی عضویت این کشورها را سریع تائید نکرد که عمده ترین دلیلش این بود که باید چند سالی به تحکیم سازمان پرداخت و بعد بحث عضویت اعضای جدید را مطرح کرد. دیگر دلیل اعضای اصلی برای به تعویق انداختن پذیرفتن اعضای جدید این بود که شرایط بین المللی باید به گونه ای باشد که پذیرفتن اعضای جدید برای سازمان، مساله ای به وجود نیاورد که البته در آن زمان طبعا پذیرش هر کدام از کشورهای ایران و افغانستان به دلایلی برای سازمان شانگهای مساله ساز بود. بر همین اساس در طول سال های گذشته با وجود تلاش های زیادی که هر کدام از اعضای ناظر برای عضویت داشتند این تلاش ها به نتیجه نرسید تا این که در اجلاس اخیر با عضویت دو کشور هند و پاکستان موافقت شد. برای دو کشور ایران و افغانستان نیز ظاهرا مذاکرات بیشتر و بررسی شرایط دیگری را برای جلسه آینده اجلاس پیش بینی کرده اند و این در حالی است که به نظر می رسد همه اعضا با عضویت ایران موافقت داشته باشند.شاید تنها ملاحظه ای که اعضای سازمان همکاری های شانگهای در اجلاس اخیر، عضویت ایران را تائید نکردند، این است که بعد از عضویت دو کشور، آمادگی بیشتری از لحاظ انطباق با شرایط لازم باشد.به هر حال این که ایران عضو ناظر سازمان همکاری های شانگهای است، طبعا برای حیثیت و اعتبار امنیتی و سیاسی تهران در منطقه مهم است و باید دید کشورمان در آینده با چه شرایطی به عضویت این سازمان در می آید. نکته ای که حائزاهمیت است این که در حال حاضر برای ایران عضویت در شانگهای به دلیل شرایط منطقه ای می تواند تبعات مثبتی داشته باشد. البته این نکته را نیز نباید از نظر دور داشت که خوشبختانه ایران توانسته با اتکا به امکانات داخلی برای حفظ امنیت و ثبات و همچنین مقابله با تهدیدات امنیتی به بهترین نحو عمل کند و این مسا له ای است که تمامی دولت های کوچک و بزرگ به آن اذعان دارند. بنابراین به نظر می رسد در خواست عضویت ایران با توجه به واقعیت های منطقه در جلسه آینده سران سازمان همکاری های شانگهای، مورد تائید قرار گیرد و این در حالی است که ایران می تواند بسیاری از نیازهای امنیتی خود را در منطقه به تنهایی پاسخگو باشد. سرانجام باید به همکاری های اقتصادی در قالب پیمان شانگهای اشاره کرد، چرا که جمهوری اسلامی ایران با تک تک اعضا، روابط خوبی دارد و به این ترتیب می توان از ظرفیت همه کشورهای عضو در ارتباط با مسائل اقتصادی استفاده کرد. اتفاقا سازمان همکاری های شانگهای در این زمینه هیچ مشکلی ندارد و به نظر می رسد در آینده، چه ایران به عنوان عضو ناظر در سازمان شانگهای حضور داشته باشد و چه به عنوان عضو رسمی، همکاری های اقتصادی بیشتر شود و از این نظر با عضویت رسمی ایران در سازمان شانگهای، اتفاق مهمی نخواهد افتاد.*منبع: روزنامه جام جم، پنجم تیر 1395**گروه اطلاع رسانی**1893**9131
05/04/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 49]
-
گوناگون
پربازدیدترینها