واضح آرشیو وب فارسی:پایگاه خبری آفتاب: هزینه میزبانی المپیک چقدر است؟
برزیل شرایط خوبی را در آستانه برپایی افتتاحیه المپیک پشت سر نگذاشته است. ماه ها پیش از این رویداد، ادعاهایی درباره آلودگی آب های خلیج گوانابارای ریو دو ژانیرو مطرح شد و در رسانه ها بازتاب یافت.
آفتابنیوز : این اتفاق به دنبال انتشار گزارش هایی مبنی بر آماده نبودن یا رعایت نشدن استانداردها در محل اسکان ورزشکاران در دهکده المپیک بود که سبب اخراج ماریو سیلنتی، مسوول آن شد. سپس در پی جزر و مد آب دریا، پلکان اصلی بندر قایقرانی فرو ریخت.
به گزارش آفتابنیوز، در کنار این حوادث، وضعیت اجتماعی برزیل نیز آرام نبوده است. رسوایی سیاسی دولت و به تعویق افتادن حقوق ماهانه کارگران و معلمان از جمله دلایل این ناآرامی است.
بر اساس تازه ترین گزارش منتشر شده ، مجموع هزینه ها معادل چهار میلیارد و ششصد میلیون دلار برآورد شده است.
مردم محلی با برپایی تظاهرات متعدد این پرسش را مطرح کرده اند که از چنین سرمایه گذاری بزرگی چه بهره ای خواهند برد؟.
لندن ۲۰۱۲
باوجود سرمایه گذاری قابل توجه در مسابقات ریو دو ژانیرو همچنان المپیک امسال فاصله زیادی تا رکورد گران ترین المپیک تابستانی دارد.
لندن در سال ۲۰۱۲با هزینه پانزده میلیارد دلاری رکورد دار است. این المپیک پیش تر با مبلغی درنظر گرفته شده بود، که دو سال بعد ناکافی به نظر رسید و تا صد در صد افزایش یافت.
پیش از آن، المپیک توکیو در سال ۱۹۶۴با هزینه ای بالغ بر ۲۸۲میلیون دلار گران ترین در نوع خود محسوب می شد.
مطالعه صورت گرفته نشان می دهد که شهر و ملتی که تصمیم به برگزاری مسابقات المپیک می گیرد، در واقع تصمیم به عهده داری یکی از گران ترین و خطرپذیرترین اقدامات مالی در رابطه با طرحی بزرگ را گرفته است.
سوچی ۲۰۱۴
مسابقات سوچی هزینه ای بالغ بر ۲۲میلیارد دلار در بر داشت و به گران ترین رویداد زمستانی بدل شد. هزینه نهایی به ۵۱ میلیارد دلار رسید و شامل زیرساخت ها از جمله ساختن راه آهن برای اتصال شهر به پیست اسکی بود که به تنهایی هشت میلیارد و هفتصد میلیون دلار هزینه در پی داشت.
آتن ۲۰۰۴
برپایی مسابقات آتن سه میلیارد دلار هزینه داشت ولی با توجه به میراث اش هزینه زیادی را پرداخت کرد. چهار سال پس از این رویداد ورزشی، یونان تحت تاثیر بحران جهانی اقتصاد به شدت آسیب دید. این کشور با بدهی های رو به رو رشد، فقر و نرخ بالای بیکاری مجبور به دست و پنجه نرم کردن شد. به این ترتیب پرسش های بسیاری درخصوص ارزش میزبانی المپیک پیش کشیده شد.
مونترال ۱۹۷۶
اگر یونانی ها دردسر بزرگی را در نتیجه میراث میزبانی المپیک پشت سرگذاشتند، مونترال به تازگی از پیامدی به مراتب بدتر و ناشی از این مسابقات رها شده است.
ژان دراپو، شهردار مونترال یکبار گفت که المپیک این شهر دیگر نمی تواند کسری بودجه ایجاد کنند، مانند مردی که می تواند صاحب فرزند شود. مسابقات ۱۹۷۶بیش از هفتصد و بیست درصد بیش از پیش بینی اولیه هزینه داشت و این شهر را مجبور به بیش از سی سال پرداخت بدهی کرد.
از همان ابتدا، تاخیر دردساز شد. کارگران در مجموع ۱۳۰روز در اعتصاب به سر بردند. تنها ۳۰ درصد از زمان، به ساخت محل برپایی مسابقات اختصاص داده شد.
این امر سبب نگرانی کمیته بین المللی المپیک شد و بر همین اساس برنامه ریزی هایی برای انتقال این میزبانی به مکزیک آغاز شد.
افزایش تورم و هزینه های سنگین اضافه کاری سبب شد تا دولت محلی مسوولیت طرح را برعهده بگیرد.
روژه تائیبر، معمار فرانسوی که پیش تر «پارک شاهزادگان» را در پاریس ساخته بود و طراحی دهکده المپیک را نیز پیش از ترک این طرح برعهده داشت، گفته است: «ساخت و ساز پارک المپیک و ورزشگاه به من سطح فساد سازمان یافته، دزدی، میانمایگی، خرابکاری و بی قیدی را نشان داد که هرگز شاهدش نبودم و از آن وقت تاکنون نیز هرگز ندیده ام. آن نظام کاملا شکست خورده بود و هر شرکت مهندسی شهری که در طرح دخیل بود می دانست که می تواند در این فساد به نفع خود سهیم شوند.»
منبع: یورونیوز
۱۵ مرداد ۱۳۹۵ - ۲۳:۴۷
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پایگاه خبری آفتاب]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]