واضح آرشیو وب فارسی:گیل نگاه:
گیل نگاه:كارشناسان برآورد كرده اند در صورتی كه روند تخریب جنگل ها به شكل فعلی ادامه یابد، تا ۵۰ سال دیگر، نقطه سبزی در ایران نخواهد ماند.جنگل ها و درختان به عنوان یکی از مهم ترین سامانه های حیات بشر، جایگاه انکارناپذیری در تامین رفاه، آسایش و سعادتمندی جوامع بشری دارند، اما تا زمانی که واقعیت های ارزش جنگل را درک نکنیم، شاهد آتش سوزی ها و تخریب ها و… خواهیم بود. کافی است تنها به یکی از مستندات بانک جهانی درباره ارزش هر درخت توجه کنیم. ارزش تنها یک درخت از نظر چوب و تنه و ارزش زیبایی شناختی و تلطیف هوا و اقلیم و منابع آب و جلوگیری از فرسایش خاک و صدها ارزش دیگر را چند میلیون دلار محاسبه کرده اند.اگر از مسئله مهم ارزش جنگل ها که متاسفانه در سطوح مختلف سازمانی و نهادی و مردم این مواهب به درستی شناخته نشده اند، بگذریم، در همه تخریب ها و قطع شدن درختان جنگل ها و آتش سوزی ها و هر آنچه به جنگل زدایی مربوط می شود، عوامل متعددی تاثیرگذارند. موضوع اول بی احتیاطی و سهل انگاری ما استفاده کنندگان از طبیعت و منابع طبیعی و عرصه های جنگلی است. هرچند بی احتیاطی و سهل انگاری به گفته مسئولان امر درصد بالایی از تخریب جنگل ها را دربر می گیردف اما نباید موضوع قاچاق و مافیای چوب و ارزش اقتصادی چوب برای بخشی از تعدی کنندگان را نادیده فرض کنیم.سهم عمده قطع درختان و تخریب جنگل ها ناشی از اقدامات توسعه ای و دست اندازی نهادها و سازمان های مختلف است. بخشی از تخریب جنگل ها نتیجه اقتصاد چوب است.شکل دیگری از تخریب جنگل ها در نتیجه وابستگی بخشی از جامعه روستایی و عشایری به چوب و زغال و… است که در استان های دارای جنگل کم و بیش دیده می شود. علاوه بر این تضادهای قومی و قبیله ای و اختلافاتی که بعضا بین عشایر و روستاییان به وجود می آید، در آتش سوزی جنگل ها و مراتع سهمی ولو اندک دارد.اگرچه سازمان جنگل ها و مراتع کشور و سازمان حفاظت محیط زیست به نوعی مسئولیت مستقیم حفاظت و صیانت از جنگل های کشور را بر عهده دارند، اما آنچه مسلم است مقابله با آتش سوزی ها و مقابله با قطع کنندگان این عرصه های طبیعی و ملی که هر روز بر دامنه آن افزوده می شود در توان این دو سازمان نیست.باید این حساسیت نسبت به موضوع جنگل و ارزش جنگل برای همگان روشن شود تا عزم و جدیت برای مقابله با آنچه در سطوح سازمانی و مدیریتی و چه در سطح مدیریت محلی و مهم تر از همه مردم به وجود آید. مراقبت و صیانت از جنگل ها مسئولیت تک تک ما استفاده کنندگان از این مواهب خدادادی است. اگر این عزم و حفاظت از جنگل ها به وجود آمد آن وقت دیگر شاهد آتش سوزی هزاران هکتار از جنگل ها و رویشگاه های طبیعی نخواهیم بود، زیرا در کشور ما دشمن شماره یک جنگل، آتش سوزی است. دلایل از بین رفتن این جواهر بی بدیل به خصوص برای کشور نیمه خشک ما متعدد است.یک آتش سوزی محدود نیز همواره خسارات قابل ملاحظه ای را موجب می گردد، به طوری که ممکن است حتی تخریب نهایی و کلی از آن ناشی شود. درجه شدت حریق و در نتیجه خسارت وارده در جنگل های سوزنی برگ به مراتب بیشتر از جنگل های پهن برگ می باشد، اما چون اکثر جنگل های ایران از گونه های پهن برگ تشکیل یافته است، خطر توسعه حریق در آنها به میزان جنگل های سوزنی برگ اروپا و یا جنگل های وسیع سوزنی برگ سایر مناطق دنیاست.حریق و آتش گرفتن جنگل و مرتع، چه عمده و چه غیر عمد صورت گیرد، باعث از بین رفتن جنگل ها و مراتع می شود و قبل از آنکه توسعه یابد، باید از ایجاد آن جلوگیری شود.بشر در ادوار گذشته، به وسیله بسیار ساده، یعنی با آتش زدن جنگل ها و افروختن شاخ و برگ های خشک، بر وسعت اراضی زراعی می افزوده و هنوز هم این رسم در کشور ما برقرار است و آتش زدن جنگل های مخروبه و تبدیل آنها به زمین های زراعتی را احیای جنگل می دانند، در صورتی که در حقیقت احیای جنگل بهبود و آبادانی جنگل است و آتش زدن جنگل را باید صرفا تخریب جنگل نامید.كارشناسان برآورد كرده اند در صورتی كه روند تخریب جنگل ها به شكل فعلی ادامه یابد، تا ۵۰ سال دیگر، نقطه سبزی در ایران نخواهد ماند. آنها می گویند باید عزمی ملی برای حفاظت از این منابع خداداد در مسئولان و مردم به وجود بیاید تا فردا فرزندان این سرزمین، فقط جنگل ها را در عكس های یادگاری نبینند.
۹ مرداد ۱۳۹۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: گیل نگاه]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 45]