تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1838072506
ناگفته هایی از چگونگی راه اندازی پتروشیمی مروارید
واضح آرشیو وب فارسی:روز نو:
ناگفته هایی از چگونگی راه اندازی پتروشیمی مروارید
روز نو : جزو معدود نفرات باقیمانده از فارغ التحصیلان ممتاز دانشگاههای برتر کشور ( لیسانس دانشگاه صنعتی اصفهان و ارشد دانشگاه صنعتی شریف) و مدیران نمونه صنعت پتروشیمی است که علی رغم تمام بی مهری ها در کشورمانده و مانند سایر هم دوره ای هایش که او را دیوانه خطاب می کنند سودای عزیمت به کشورهایی که برای آنها سر و دست می شکنند در سرنداشته است .
به دوستانش در آمریکا ، اروپا و کانادا با حقوق چند برابری و سالی 2 بار سفر رایگان به بهترین نقاط دنیا انتقاد دارد چرا که کشورشان را در شرایط سخت رها کرده اند، با این همه طی روزهای گذشته هجمه هایی را به سمت خود دیده که برایش غیر قابل درک بوده است .
استارت دریافت حقوق های نجومی در پتروشیمی با پتروشیمی مروارید زده شد.پس از رسانه ای شدن این موضوع ،آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی " نفت ما " در گفت و گویی با مهندس جوکار ؛ مدیر عامل شرکت پتروشیمی مروارید از حقوق وی پرسید: وی گفت: متاسفانه با انتشار سندی جعلی بنام سند حقوقی بنده که فرد جعل کننده هم که از کارمند سابق این شرکت است و اکنون از ایشان به مراجع قانونی شکایت شده ، مزدم را از بسیاری از مردم و رسانه ها که من را متهم به دریافت حقوق های نجومی کردند دریافت نموده ام!
او ابتدا گفت و گوی خود را در خصوص تقاضای مجتمع برای حضور صاحبان دانش فنی تجهیزات برای راه اندازی واحد منو اتیلن گلایکول (MEG ) در شرکت و دریافت یک فکس که آینده این شرکت را دستخوش تغییر کرد، شروع می کند .
در یکی از روزهای گرم تابستان 94 فکسی از شرکت ژاپنی میتسویی به دفتر پتروشیمی مروارید ارسال شد با این متن:"حضور نمایندگان سازنده های تجهیزات و صاحب لیسانس درشرکت پتروشیمی مروارید؛ با توجه به اینکه کماکان تحریم های بین المللی علیه ایران برداشته نشده است و علیرغم تعهد این شرکت مبنی بر راه اندازی پتروشیمی مروارید، تا برداشته شدن کامل تحریم های ایران، از حضور در ایران برای نظارت در مراحل و نصب و راه اندازی تجهیزات واحد معذوریم!
پیام این نامه به شرکتی که بعد از سالها تلاش با سرمایه گذاری حدود 1200 میلیارد تومان آنهم با سرمایه فرهنگیان و بازنشستگان محترم و زحمتکش کشور در آستانه راه اندازی قرار داشت؛ بسیار سنگین و غیر قابل پذیرش بود، مگر امکان آن وجود داشت که منتظر ماند و دست روی دست گذاشت تا تحریم ها لغو شود ؟ از طرفی مگر تاکنون پروژه مشابه ای با این تکنولوژی و ظرفیت در کشور اجرا شده بود تا بتوان از ظرفیت های داخلی برای راه اندازی آن بهره برد؟
بلافاصله پس از دریافت این نامه ، جلسه ای با حضور تمامی اعضا هیت مدیره شرکت پتروشیمی مروارید تشکیل شد و مهندس جوکار، مدیرعامل این شرکت هرآنچه از مذاکرات با کنسرسیومی به رهبری یک شرکت ژاپنی تا پیش از دریافت فکس (و بعد از آن) انجام شده بود را به اطلاع اعضا رساند تا تصمیم گیری نهایی در این خصوص صورت گیرد.
در این میان تنها دو راه پیش روی ادامه فعالیت پتروشیمی مروارید قرار داشت ، یا دست روی دست گذاشته تا تحریم ها لغو شود چراکه دانش و تجربه برای تنظیمات نهائی و راه اندازی پتروشیمی در اختیار اروپایی ها و ژاپنی ها بود و ژاپنی ها زیر نظر اروپایی ها پروژه را راه اندازی می کردند و تحریم ها به بهانه خوبی برای عدم همکاری آن ها تبدیل شده بود و یا آنکه راه دیگری انتخاب و با اتکا به توانمندی های داخلی آنرا راه اندازی کنند!
چگونگی راه اندازی واحد منو اتیلن گلایکول که بخش مهمی از زنجیره ارزش کشور است در شرایط تحریم از زبان مهندس جوکار، مدیرعامل شرکت پتروشیمی مروارید شنیدنی است:
واحد منو اتیلن گلایکول (MEG) با ظرفیت 550 هزارتن تولید در سال محصولات با ارزشی تولید می کند که عمدتا در بخش تولید الیاف پلی استرکاربرد داشته و از ضایعات آن در تولید ضد یخ استفاده می شود. عملیات رطوبت زدایی از گاز در پالایشگاههای گاز نظیر پارس جنوبی نیز از جمله کاربردهای دیگر محصولات این واحد است و پتروشیمی مروارید پس از راه اندازی با تحویل بیش از شش هزارتن محصول تامین کننده اصلی این ماده برای پالایشگاههای پارس جنوبی شده است. ارزش محصولات تولیدی این واحد نیز سالانه حدود 400-500 میلیون دلار است.
اساسا به جهت نوع مواد اولیه مورد استفاده بعنوان خوراک که ترکیبی است از 40 تن در ساعت گاز اتیلن و 45 تن در ساعت گاز اکسیژن، در شرایط 17 اتمسفر فشار و دمای 220 درجه سانتیگراد با حضور کاتالیزور، فرآیند تولید در این واحد فوق العاده خطرناک است.
عمده حساسیت آن به غلظت اکسیژن و یا دما که اگر هرکدام از محدوده مجاز خارج شوند، به سرعت امکان انفجار وجود خواهد داشت بر می گردد و از این حیث واحد بسیار پیچیده ای چه در نصب و راه اندازی ، پیش راه اندازی و چه در تولید، محسوب می شود، به همین دلیل از نظر متخصصان این صنعت این واحد خطرناک ترین واحد صنعت پتروشیمی لقب گرفته است.
از سال 86 تا 91 تجهیزات خریداری شده برای این واحد در عسلویه تحت شرایط آب و هوایی آن منطقه رها شده بودند و با واگذاری طرح در سال 91 به شرکت مروارید ، نصب و راه اندازی آنرا شرکت پتروشیمی مروارید بر عهده گرفت.
لذا عملا در سال 91 فعالیت های پی ریزی و ساخت این واحد شروع شده و در سال 93 که همزمان با ادامه تحریم های ظالمانه علیه کشور عزیزمان بود، بنده مسولیت شرکت را در شرایطی عهده دار شدم که پیشرفت فیزیکی پروژه حدود 65 درصد بوده و منحنی عملکرد قبل و بعد آن نیز به شکل زیر است.
پتروشیمی مروارید- نفت ما
در این شرکت علاوه بر سایر تجهیزات خریداری شده، 16 عدد شیر کنترل خاص که در مسیر تزریق اکسیژن است و باید زیر 200 میلی ثانیه باز و بسته شود ، کاتالیزور آن که حدود 50 میلیون دلار قیمت دارد، نرم افزار و قسمت های کنترلی و مانیتورینگ و نهایتا خط لوله 7 کیلومتری انتقال اکسیژن از پتروشیمی مبین به مروارید وجود دارد که همه را به بهانه کاربرد دوگانه به ما نمی دادند.
سرانجام بعد از جلسات متعدد با هیت مدیره ریسک راه اندازی این واحد را پذیرفتیم و در ابتدا نامه ای به شرکت ژاپنی که می بایستی طبق تعهدات قراردادی اش عمل کند، فرستادیم و در آن عنوان کردیم که میخواهیم این واحد را راه اندازی کنیم و نمی توانیم منتظر بمانیم.
نماینده ای از ژاپن آمد و در دفتر به بنده گفت، شارژ کاتالیزور ریسک بسیار بزرگی دارد و عدم موفقیت در آن می تواند سابقه 25 ساله شما را زیر سوال ببرد و ما در ژاپن ریسک اینکار را نمی پذیریم و شارژ کاتالیزور را تاکنون به شرکت های آلمانی سپرده ایم!
حدود 45 روز کار بسیار فشرده در شهریور 94 در دمای 50 درجه سانتیگراد و رطوبت 90 درصد در عسلویه که می بایستی 25 هزار لوله را تک تک زنگزدایی و چک میکردیم تا مبادا اکسید فلز بر روی سطح باقی بماند، چراکه در صورت وجود اکسید آهن به محض شروع به کار واحد سبب بروز انفجار و یا حداقل نامنطبق شدن محصول آن تا مدتها می شد .
باید اشاره کنم که شرکت های اروپایی که تاکنون این عملیات را در تمام طرح های مشابه در ایران و سایر نقاط دنیا انجام داده اند هزینه ای حدود 10 میلیارد تومان را اخذ نموده اند ولی این عملیات در پتروشیمی مروارید و براساس مستندات موجود با هزینه ای در حدود 5/1 میلیارد تومان انجام شد.
پتروشیمی مروارید- نفت ما
شارژ کاتالیست
بعد از اتمام عملیات موفقیت آمیز شارژ کاتالیزور، به مشکل تامین 16 شیری که عرض کردم رسیدیم که البته علیرغم مکاتبات فراوان بخاطر جنس و عملکرد خاص این تجهیزات و انحصاری بودن آنها، شیرها را که تولید کنندگان محدودی در دنیا دارد به ما ندادند، ولی با بررسی راه حل های مختلف سرانجام توانستیم آنها را بعد از چند بار دست به دست شدن و دور زدن تحریم ها به کشور وارد کنیم و در مسیر توسعه واحد قرار دهیم.
برای خرید و اجرای خط لوله 14 اینچ اکسیژن نیز زمان زیادی صرف شد که فرایند تأمین و اجری آن بالای 5/1 سال زمان و هزینه های حدود 30 میلیارد تومان برآورد می شد که عملا راه اندازی واحد را به شهریور ماه سال 95 سوق می داد ولی متخصصان شرکت مروارید با انجام مطالعات مهندسی و تغییر کاربری یکی از خطوط اجرا شده موجود در منطقه و در حد فاصل دو شرکت توانستند بموقع این مانع را نیز از سر راه بردارند.
مشکل بعدی تامین 32 برنامه نرم افزاری سیستم های کنترل تجهیزات از جمله برنامه کمپرسورها، چیلرها و سیستم کنترل اصلی واحد بود که بعضا برخی از آنها را یا در اختیار ما قرار ندادند و یا بصورت ناقص تحویل دادند، اما این بار نیز به لطف خدا همه برنامه ها را به کمک متخصصان شرکت و با تکیه بر تجربیاتی که داشتیم بازنویسی، نصب، تست و راه اندازی کردیم چراکه برایمان حیثیتی بود و می خواستیم ناکارآمدی تحریم را به رخ بانیان آن بکشیم.
اکنون دی ماه 94 بود و زمان راه اندازی واحد فرا رسید که 3 نفر از مدیران شرکت ژاپنی مجددا به دفتر بنده آمدند و در لحظه آخر درصدد منصرف کردن بنده بودند که با قاطعیت گفتم اینکار متوقف شدنی نیست و باید انجام شود و آنها حتی به من گفتند که شما دیوانه ای!
در تاریخ 15/10/94 در حالیکه بنده نیز در اتاق کنترل واحد حضور داشتم راه اندازی واحد با تزریق اکسیژن به راکتورها شروع شد و واحد بدون کوچکترین مشکلی شروع به تولید کرد.
سه نفر از مدیران شرکت ژاپنی نیز که برای وقایع نگاری به واحد آمده بودند، چنان هیجان زده شدند که پس از تزریق اکسیژن چند دقیقه مداوم کف میزدند (زیرا عظمت کار انجام شده را فهمیده بودند) و بعد از گذشت 4 ساعت اولین محصول این واحد تولید شد.
باید اشاره کنم که این راه اندازی در واحد های مشابه بالای 15 میلیون یورو (معادل 50 میلیارد تومان) هزینه حضور نفرات خارجی در مراحل مختلف کاری را در برداشته است و در شرکت هایی مثل پتروشیمی های مارون، اراک و فرسا شیمی این پول را در زمان خودش پرداخت کردند اما پتروشیمی مروارید این کار را با تکیه بر نیروهای متخصصی که بعضاً تنها 2 سال آموزش دیده بودند (ولی زیر نظر اساتید خبره) با هزینه 7/1 میلیارد تومان آن هم در غالب پاداش راه اندازی از طرف هیئت مدیره محترم و به پاس قدردانی از رشادت های انجام شده، در کمال خضوع و بی سر و صدا و هیاهو به سرانجام رساند.
تا این لحظه تحویل حدود 6 هزار تن محصول به پارس جنوبی، 3 هزار تن به مصرف کنندگان داخلی و صادرات حدود 150 هزار تن محصول به ارزش حدود 90 میلیون دلار به کشورهای چین و هند و اروپا دستاورد اقدامات و ریسک های انجام شده در این مجتمع بوده اند که انشاء الله مرضی خداوند متعال نیز قرار خواهد گرفت.
امروز می توانیم با افتخار بگوییم که ما در فهرست معدود کشور هایی قرار داریم که می توانیم این گونه واحدها را راه اندازی کنیم.
از دیگر شاخص های بارز این طرح می توان به موارد ذیل اشاره کرد:
1- انجام بیش از 10 میلیون نفر ساعت کار بدون حادثه ناتوان کننده
2- پیشرفت متوسط ماهانه 5/3 درصد در مراحل نصب و راه اندازی
3- خرید بیش از 70 درصد تجهیزات از تولید کنندگان داخلی
4- استفاده حداکثری از توانمندی داخلی در مراحل طراحی، نصب و راه اندازی
5- تولیدی شدن طرح MEG بدست توانمند مدیران، جوانان و متخصصان ایرانی و اثبات شعار "ما می توانیم" .
مهندس جوکار در آخر می گوید : من از کارمندان شرکت واگذار شده پتروشیمی بوشهر هستم که حقوقم از طریق سیستم جامع نفت پرداخت می شود و تمام دریافتی های بنده به صورت رسمی در سامانه حقوق و دستمزد وزارت نفت موجود است، آیا به نظر شما این حق بنده است که با پذیرش ریسک های فراوان و قبول مسئولیت خطرات راه اندازی این شرکت اینگونه و براساس مستندات جعلی مورد هجمه قرار گیرم؟ در این شرایط چه کسی حاضر است مسئولیت های مشابهی را بر عهده بگیرد؟
بسیاری از پتروشیمی هایی که نمی خواهم اسامی آنها را عنوان کنم درهمین نقطه مانده اند و به دلیل ریسک بالا، کاری از پیش نمی برند! لذا با تهمت ها و افتراهای ناروا نباید کاری کنیم که مدیرانی که به کشور علاقه دارند و درصدد خدمت هستند اینگونه مورد بی مهری و در مضان اتهام قرار گیرند.
تاریخ انتشار: ۳۰ تير ۱۳۹۵ - ۱۳:۰۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روز نو]
[مشاهده در: www.roozno.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 36]
-
گوناگون
پربازدیدترینها