واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: پس از سفر نخست وزیر بلغارستان به تهران، رسانه های بلغارستان از احتمال توافق فروش رآکتورهای هسته ای بلغارستان به ایران خبر دادند. دکتر بهروز بیات، مشاور پیشین آژانس بین المللی انرژی اتمی، چنین توافقی را ممکن می داند. به گزارش دویچه وله، نخست وزیر بلغارستان همراه هیئتی بلندپایه ۲۰ تیرماه (۱۰ ژوئیه) به تهران سفر کرد. یک روز بعد رسانه های ایران از امضای سه یادداشت تفاهم همکاری میان دو کشور خبر دادند. معاون اول رئیس جمهوری ایران این همکاری ها را از جمله در صنایع نفت، گاز، حمل و نقل، صنعت و کشاورزی و سرمایه گذاری در دو کشور عنوان کرد. رسانه های بلغارستان اما احتمال توافق دو کشور برای فروش رآکتورهای اتمی بلغارستان به ایران را مطرح کردند. این تأسیسات برای ساخت نیروگاهی کنار رود دانوب از روسیه خریداری شدند، اما ساخت این نیروگاه به دلیل پیوستن بلغارستان به اتحادیه اروپا منتفی شد. دکتر بهروز بیات، کارشناس انرژی اتمی و مشاور پیشین آژانس بین المللی انرژی اتمی، به پرسش های دویچه وله در مورد احتمال چنین توافقی پاسخ داده است. آقای دکتر بیات، این گمانه زنی که ایران علاقمند به خرید رآکتورهای اتمی از بلغارستان است تا چه حد می توان صحت داشته باشد؟ بهروز بیات: جمهوری اسلامی ایران تصمیم گرفته است به برنامه خود برای استفاده از انرژی اتمی ادامه دهد و حتی نیروگاه های جدیدی تأسیس کند. در نتیجه قابل تصور است که ایران علاقمند به خرید رآکتورهای اتمی از بلغارستان باشد. این رآکتورها (رآکتورهای هسته ای نسل سوم- Typ VVER, A92) از نوع رآکتورهای نیروگاه اتمی بوشهر هستند. قابل تصور است که ایران مایل باشد بخشی از تأسیساتی را که روسیه به بلغارستان فروخته و مورد استفاده این کشور نیست با قیمت ارزا نتری بخرد. البته برای ایران مهم اینجاست که این تأسیسات تا چه حد قابل استفاده در نیروگاه بوشهر است. از سوی دیگر طیبعی است که اگر چنین توافقی صورت گیرد، توافقی سه جانبه و با مشارکت روسیه خواهد بود. روسیه فروشنده این تأسیسات و مدیر این پروژه است. چنین توافقی به نظر من قابل تصور است. امکان دارد روسیه بخشی از تأسیساتی که به بلغارستان فروخته یا حتی فرستاده پس گیرد و تأسیسات مورد نیاز ایران را به این کشور تحویل دهد؟ به سختی می توان در این مورد قضاوت کرد. پیش بینی اینکه توافق سه جانبه میان ایران و بلغارستان و روسیه چطور تنظیم خواهد شد سخت است. ممکن است قطعاتی که به بلغارستان فروخته و فرستاده شدند برای ایران بلافاصله قابل استفاده باشند و بتوان از آنها در تکمیل واحد دوم نیروگاه اتمی بوشهر استفاده کرد. من به سختی می توانم تصور کنم که روسیه قطعات فروخته شده را پس گیرد. نباید فراموش کرد که روسیه در این ماجرا از بلغارستان شکایت کرده و دادگاه (دیوان اتاق بازرگانی بین المللی در ژنو) پس از بررسی پرونده به نفع روسیه رأی داده و بلغارستان را به پرداخت غرامت به روسیه محکوم کرده است. در نتیجه روسیه علاقه چندانی به تغییر قرارداد و تأسیسات فروخته شده ندارد. اما در توافق های تجاری همه چیز ممکن است. اینگونه قراردادها طوری تنظیم می شوند که تمامی طرف ها از آن سود برند. شما سال ها به عنوان مشاور با سازمان انرژی اتمی همکاری داشتید. ممکن است که ایران بدون اطلاع و مجوز آژانس انرژی اتمی توافق خرید رآکتورهای اتمی را با بلغارستان امضا و اجرا کند؟ نه چنین نخواهد بود و ایران نیز چنین اقدامی نخواهد کرد. ما می د انیم که ایران ساخت واحد دوم نیروگاه بوشهر را آغاز کرده است. روسیه تکمیل و راه اندازی این واحد را بر عهده دارد و تمام این فعالیت ها با مشارکت اطلاعاتی سازمان انرژی اتمی صورت گرفته است. در نتیجه اگر ایران پروژه دیگری داشته باشد آژانس انرژی اتمی را مطلع خواهد کرد و نیازمند دریافت مجوز از این نهاد خواهد بود. ممکن است توافق خرید رآکتورهای اتمی از بلغارستان پیامدی سیاسی برای ایران داشته باشد؟ تصمیم ایران برای ساخت نیروگاه اتمی در سال های اخیر مورد مناقشه نبوده است. کشورهای غربی و کشورهای عضو گروه ۵+۱ مخالف ساخت نیروگاه های اتمی در ایران نبودند. مسئله اصلی پروژه غنی سازی اورانیوم در سطح بالا بود که می تواند کاربرد نظامی داشته باشد. اگر توافقی سه جانبه ای میان ایران بلغارستان و روسیه صورت گیرد من گمان نمی کنم که پیامد سیاسی ویژه ای برای ایران در بر داشته باشد اما من شخصأ بر این باور هستم که چنین تصمیمی به نفع ایران نخواهد بود. ایران با منابع سرشاری که در اختیار دارد نیازمند سرمایه گذاری بیشتر در زمینه انرژی هسته ای نیست. ایران علاوه بر سوخت های فسیلی به منابع سرشار انرژ ی های تجدیدپذیر دسترسی دارد که بی تردید گزینه های بهتری برای ایران هستند.
پنجشنبه ، ۲۴تیر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]